Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-19 00:08

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 00:08

En waarschijnlijk weet hij dat ook gewoon.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 00:14

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 00:14

Ik denk dat ie verwacht dat ze liever of meer bij hem zullen willen zijn als die hond er maar is.

En hij heeft tot nu toe nooit iets met mij overlegd, dus waarom dit wel? Gebeurde altijd gewoon

**Geplaatst**: 29-12-19 00:38

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 00:38

Wat een zak is het toch ook. Werkelijk.......

**Geplaatst**: 29-12-19 07:58

Geplaatst: 29-12-19 07:58

Niet teveel energie in steken en geen negativiteit. Gewoon kort aan de kinderen uitleggen dat een hond bij jullie niet kan en zielig is voor de hond omdat je veel werkt. Maar dat een hond bij hun vader natuurlijk hartstikke leuk voor ze is.

Gewoon de bal teruggooien, laat hem die hond maar nemen toch?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 08:07

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 08:07

Heb ik idd gezegd ja. Papa kan natuurlijk een hond nemen, hartstikke leuk!

Maar hij heeft blijkbaar al gezegd dat het alleen kan als ik die hond ook mee wil verzorgen en dan ben ik dus nu de “gebeten hond” zal ik maar zeggen. Want door mij kan het niet en dat is gemeen.

Heb gezegd dat het gemeen is om ze dingen te beloven die niet kunnen. Weet niet of dat handig was, maar het is wel zo...

**Geplaatst**: 29-12-19 08:20

Geplaatst: 29-12-19 08:20

Lekker stom zijn. Hond niet bij je laten dumpen. En je kinderen gaan het wel begrijpen

**Geplaatst**: 29-12-19 08:25

Geplaatst: 29-12-19 08:25

Bloempje13 schreef:
Heb ik idd gezegd ja. Papa kan natuurlijk een hond nemen, hartstikke leuk!

Maar hij heeft blijkbaar al gezegd dat het alleen kan als ik die hond ook mee wil verzorgen en dan ben ik dus nu de “gebeten hond” zal ik maar zeggen. Want door mij kan het niet en dat is gemeen.

Heb gezegd dat het gemeen is om ze dingen te beloven die niet kunnen. Weet niet of dat handig was, maar het is wel zo...

Ik begrijp het wel. Maar nu laat je je toch weer uit de tent lokken en hem je raken op een bepaalde manier.
Naar je kinderen toe gewoon uitleggen dat een hond hartstikke leuk is bij hun vader maar dat het bij jullie niet kan. En dat hun vader het dan iets te snel beloofd heeft en dat dat niet heel handig was.
Wees jij nou de sterke en stabiele factor en laat je niet meeslepen in de hysterie. Dikke knuf! Het lijkt me niet makkelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 08:38

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 08:38

Dat is wellicht een betere verwoording ja

Het zal nog wel eens ter sprake komen.
Zit alleen te twijfelen of ik hem er nog op moet aanspreken. Dat er een misverstandje is of ie dat ff recht wil zetten

**Geplaatst**: 29-12-19 08:39

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 08:39

Niet vragen of hij het recht wil zetten dan geef je controle weg. Duidelijk zeggen dat jij niet meewerkt aan die hond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 08:47

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 08:47

Owja. Pfff ik ben echt zo onhandig met dit soort dingen, ik heb nog n hoop te leren zeg, pfff.

Vind het wel lastig dat de kinderen mij dan ineens als de boosdoener zien (en dat ook uitspreken “jij bent stom, jij bent gemeen). Hoe kan je daar het beste mee omgaan? Ik geef dan bv aan dat ik me dat niet laat zeggen en in dit geval dus minder handig gereageerd misschien door te zeggen dat papa dat is door vanalles te beloven wat niet kan. Maar daarop in gaan of niet? Ik moet altijd wel beetje oppassen dat ik niet over me heen laat lopen, dat heb ik wel altijd gedaan, en vaak ook door de kinderen achteraf gezien.
Dat gaat nu wel beter, maar soms moet ik nog zo mn grenzen zoeken en leren om die op een normale manier te bewaken.

**Geplaatst**: 29-12-19 08:47

Geplaatst: 29-12-19 08:47

Mooi opvoedmoment: een hond moet je niet nemen omdat je het leuk vindt (er zijn namelijk wel honderden hele leuke hele lieve honden die ook nog een huis zoeken), maar alleen als je er ook goed voor kan zorgen. Een hond kan je niet aan- en uitzetten. En als dan blijkt dat het inderdaad niet goed gaat, wat doe je dan? Asiel? Dat is niet eerlijk voor de hond. Dat is ook een levend wezen. Hij kan dat niet voor jou bepalen, de kinderen zijn nu nog te jong om zelf een deel van de verantwoordelijkheid te dragen. Als het alleen maar lukt wanneer jij meedoet, dan kan het dus niet.

**Geplaatst**: 29-12-19 08:49

Geplaatst: 29-12-19 08:49

En zij mogen jou keuze daar over stom vinden. Dat is hun manier om met de teleurstelling om te gaan. Dat draait wel weer bij. En ze gaan het wel begrijpen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 08:54

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 08:54

Dat heb ik idd uitgelegd Prrr.Maar die uitleg vonden ze natuurlijk helemaal niet leuk. En mij dus nu ook niet. Want ik ben de partypooper nu he. En dat vind ik geen leuke plek, ben natuurlijk ook gewend om enorm te pleasen, merk dat dat wel een groot werkpunt voor mezelf is.

@belle_boef ja dat zal ook wel, maar ik ben dan vaak dus nog wat te onzeker. Wel fijn om hier dan feedback te krijgen.

Ik ben soms echt helemaal verbaasd als mensen zo zeker zijn in dit soort situaties. Of meer, verbaasd te zien hoe onzeker ik zelf ben, daar schrik ik wel van.

**Geplaatst**: 29-12-19 08:55

Geplaatst: 29-12-19 08:55

Bloempje13 schreef:
Owja. Pfff ik ben echt zo onhandig met dit soort dingen, ik heb nog n hoop te leren zeg, pfff.

Vind het wel lastig dat de kinderen mij dan ineens als de boosdoener zien (en dat ook uitspreken “jij bent stom, jij bent gemeen). Hoe kan je daar het beste mee omgaan? Ik geef dan bv aan dat ik me dat niet laat zeggen en in dit geval dus minder handig gereageerd misschien door te zeggen dat papa dat is door vanalles te beloven wat niet kan. Maar daarop in gaan of niet? Ik moet altijd wel beetje oppassen dat ik niet over me heen laat lopen, dat heb ik wel altijd gedaan, en vaak ook door de kinderen achteraf gezien.
Dat gaat nu wel beter, maar soms moet ik nog zo mn grenzen zoeken en leren om die op een normale manier te bewaken.

Pffffff, wat een nare situatie zit je toch in...

Probeer te benoemen wat je ziet: Ik zie dat jullie verdrietig/boos/teleurgesteld zijn, dat begrijp ik. Het is ook vervelend dat we in dit huis geen hond kunnen nemen. Maar dat kan niet vanwege tijd/werk; dat is zielig voor een hond, die zit dan alleen. Ik wil niet dat je mij daarom stom/gemeen noemt.

**Geplaatst**: 29-12-19 08:57

Geplaatst: 29-12-19 08:57

Bloempje13 schreef:
Owja. Pfff ik ben echt zo onhandig met dit soort dingen, ik heb nog n hoop te leren zeg, pfff.

Vind het wel lastig dat de kinderen mij dan ineens als de boosdoener zien (en dat ook uitspreken “jij bent stom, jij bent gemeen). Hoe kan je daar het beste mee omgaan? Ik geef dan bv aan dat ik me dat niet laat zeggen en in dit geval dus minder handig gereageerd misschien door te zeggen dat papa dat is door vanalles te beloven wat niet kan. Maar daarop in gaan of niet? Ik moet altijd wel beetje oppassen dat ik niet over me heen laat lopen, dat heb ik wel altijd gedaan, en vaak ook door de kinderen achteraf gezien.
Dat gaat nu wel beter, maar soms moet ik nog zo mn grenzen zoeken en leren om die op een normale manier te bewaken.

Zeg dat je ze begrijpt dat ze teleurgesteld en verdrietig zijn en geef aan dat een hond een hele verantwoordelijkheid is zoals iemand hierboven al zei.
Jij moet de stabiele factor in hun leven zijn. Je begrijpt hun gevoelens maar zo gaan we het doen, klaar.
En als je jezelf niet sterk en stabiel voelt dan doe je maar net alsof je het bent, dat werkt ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 09:04

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 09:04

Haha ok ik doe mn best

Maar nog even terugkomend, hoe reageren jullie als je kids je “minder sympathiek” benaderen? Corrigeer je dat of negeer je dat? Ik geef eigenlijk aan dat ik niet wil dat ze zo tegen me praten en probeer dan achter het echte gevoel te komen. Als het in mijn ogen te heftig is wil ik wel dat ze excuses maken.

Voelt stom om dit zo te vragen, maar zoals ik zei, ik moet hier echt weer n beetje zekerder in worden, we hebben echt in een rare situatie gezeten met een hele rare dynamiek achteraf gezien.

Heb ook ondersteuning gehad van n ortopedagoog overigens en daar ben ik wel fijn door op weg geholpen.

**Geplaatst**: 29-12-19 09:22

Geplaatst: 29-12-19 09:22

belle_boef schreef:
En zij mogen jou keuze daar over stom vinden. Dat is hun manier om met de teleurstelling om te gaan. Dat draait wel weer bij. En ze gaan het wel begrijpen

Bovendien moeten ze leren om met teleurstellingen om te gaan. Helemaal fout als je kinderen constant voor teleurstellingen behoedt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 09:25

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 09:25

Ja klopt zeker. Ik heb in het verleden vrij veel willen compenseren en aangezien al mijn grenzen weg waren moet ik daar wel nog mn eigen weg in vinden. Maar ik ben nog wel n beetje reeel, die hond, dat kan dus niet.

**Geplaatst**: 29-12-19 09:30

Geplaatst: 29-12-19 09:30

Mijn kinderen zijn wel eens waar een stuk jonger maar hier word al duidelijk aangegeven dat je andere mensen met respect behandeld. Als ze dat dus niet doen, slaan/schoppen/schreeuwen, mogen ze even gaan afkoelen op de deurmat. Zodra ze gekalmeerd zijn leg ik rustig uit waarom ze naar de deurmat moesten en welk gedrag wel gewenst is in zo’n situatie. Ik ‘eis’ daarbij wel altijd een ‘sorry’ van ze en we sluiten af met een knuffel om het goed te maken.

**Geplaatst**: 29-12-19 09:31

Geplaatst: 29-12-19 09:31

Bloempje13 schreef:
Ja klopt zeker. Ik heb in het verleden vrij veel willen compenseren en aangezien al mijn grenzen weg waren moet ik daar wel nog mn eigen weg in vinden. Maar ik ben nog wel n beetje reeel, die hond, dat kan dus niet.

Dat klinkt al sterker.

En juist doordat je in het verleden alles voor ze opving is het nu moeilijker om met teleurstellingen om te gaan. Dat moeten je kinderen ook leren. En verandering gaat nou eenmaal niet zonder weerstand. Dat geld voor jou maar ook voor je kinderen en je ex.

**Geplaatst**: 29-12-19 09:47

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 09:47

Heel kalm aangeven dat het idd niet leuk is dat het bij jou niet kan, maar dat het niet oké is om je daarom gemeen/stom/whatever te noemen, en bij deze is dat een waarschuwing. Als je zo doorgaat mag je afkoelen in time-out.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 09:53

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 09:53

lizy29 schreef:
Mijn kinderen zijn wel eens waar een stuk jonger maar hier word al duidelijk aangegeven dat je andere mensen met respect behandeld. Als ze dat dus niet doen, slaan/schoppen/schreeuwen, mogen ze even gaan afkoelen op de deurmat. Zodra ze gekalmeerd zijn leg ik rustig uit waarom ze naar de deurmat moesten en welk gedrag wel gewenst is in zo’n situatie. Ik ‘eis’ daarbij wel altijd een ‘sorry’ van ze en we sluiten af met een knuffel om het goed te maken.

Raar is dat, ik merk dus nu dat die hele relatie ook op mijn manier van omgaan met dit soort dingen veel invloed heeft gehad. Ik kreeg altijd tegengas van hem als ik mijn eigen normen hanteerde. Want het was bv toch ook zo, dat klasgenootje is toch ook dik, dan mag je dat toch gewoon zeggen? En als ik tegengas gaf dan werd het al snel een discussie of ruzie dus dan liet ik het maar weer.

Maar daar ben ik nu ook al n stuk duidelijker in geworden. Beetje kibbelen met elkaar hoort er bij, maar geen nare dingen zeggen of schelden tegen elkaar of andere mensen. Begreep gisteren dus ook dat hij ze niet corrigeert als ze lelijke dingen tegen elkaar zeggen.

Nou daar was ik niet bij, maar bij mij doen we dat dus niet. Volgens mij vinden ze dat ook wel fijn. Hé ik heb toch n duidelijke grens gevonden

)

Laatst bijgewerkt door Bloempje13 op 29-12-19 09:57, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-12-19 09:56

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 09:56

Jij kan dit.

**Geplaatst**: 29-12-19 10:01

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst: 29-12-19 10:01

Je doet het goed TS. Je leert nu een andere manier van ouderschap en dat is superknap want het is niet makkelijk om alles wat je dacht te weten los te laten en op opnieuw te leren en ontdekken.
En ja kinderen hebben ook gewoon grenzen nodig en in mijn ervaring vinden ze die uiteindelijk ook prettig om te hebben al zullen ze dat op dat moment vast niet met me eens zijn.
Bedenk je ook maar dat je ze op die manier ook klaarstoomt voor de grote mensen wereld waar ze veel meer gaan bereiken met respect dan met afzeiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-19 10:09

Re: Partner met psychische problemen

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-19 10:09

Dat vind ik ook.
Ik vind het wel erg pijnlijk om in te zien hoe erg mijn “ik” is aangetast door alles. Voel me soms net n puber die net komt kijken ofzo. Maar het gaat ook vooruit, dus ik hou goeie hoop