Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-04-18 10:38

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 03-04-18 10:38

De mijne miste defensie na 13 jaar uit dienst geweest te zijn en die is nu 2,5 jaar terug als reservist naast zn eigen baan. Hij is ook echt militair in hart en nieren. Hij heeft wel een hoop meer mogelijkheden als reservist nu. En ook op uitzending geweest. Dat is m in zn diensttijd nooit gegund geweest. Als hij zou willen kan hij dit jaar weer op uitzending

**Geplaatst**: 03-04-18 11:21

Geplaatst: 03-04-18 11:21

JustMe8484 schreef:
Denk dat hij ook echt pech heeft gehad met de plek waar hij is terecht gekomen... Ik hoop echt dat onze nieuwe uitdaging hem genoeg voldoening gaat geven en hij geen spijt krijgt.

Dat speelt denk ik heel veel binnen Defensie. Je zit met dat “iedere 3 jaar nieuwe functie” en die zullen niet altijd op de plaats zijn die je wilt, of de functie die bij je past. Dat heb je in de burgermaatschappij natuurlijk veel minder.
Merkte dat bij mijn vriend ook tijdens zijn instructeursfunctie. Hij vond het wel leuk om te doen en is er ook echt in gegroeid, ook als persoon. Maar het is niet waarvoor hij bij Defensie kwam. Daarbij opgeteld het grote tekort wat er (toen, weet niet hoe dat nu is?) was qua instructeurs, waardoor ze altijd met te weinig man teveel cursisten hadden en doordat er te weinig man was niet de tijd hebben om zaken echt goed uit te werken. Plus dan net een hork van een vent boven je hebben die niks doet met ideeën en eigenlijk zn kop in het zand steekt voor de te hoge werkdruk. Dan vergaat het plezier in je werk snel.

Inmiddels is hij weer paraat. Hij heeft het ook meteen weer veel meer naar zijn zin. Leuke groep, dichter bij huis en dus niet meer intern. Tuurlijk zijn er dan ook dingen die niet goed gaan, maar doordat je over het algemeen meer tevreden bent, kan je die dingen dan ook beter hebben.

Afgelopen vrijdag kregen wij de bevestiging dat hij volgend jaar april weer op missie gaat, hij is net 2 maandjes thuis. In de afgelopen 10 jaar viel hij steeds net buiten de boot wat missies betreft, en nu gaat hij 14 maanden na thuiskomst weer

Hij is er in ieder geval erg blij mee en wat betreft timing lijkt deze missie mij ook prettiger. Vorige x hoorden we eind februari dat hij in augustus wegging en nu dus al ruim een jaar van te voren.

**Geplaatst**: 08-04-18 15:34

Geplaatst: 08-04-18 15:34

loesje4600 schreef:
Polivy,ja dat is wel herkenbaar. Alles is ook zo lekker geregeld altijd haha. Ik probeer dat gewoon beetje naast me neer te leggen "og typisch defensie weer" wel jammer dat je daardoor zo negatief naar ben gaan kijken. Blijft je militair er wel zitten of gaat die nu daardoor burger in?

Been there, done that. En dan nog te bedenken dat Defensie bij mij echt extra credit had, omdat ik de organisatie ook van binnenuit kende. Er zijn echt momenten geweest dat mijn militair door mij niet vertrokken is. Maar de ervaringen van de laatste jaren (zowel van hem als van mij als thuisfront) hebben dat flink afgebroken, zullen we maar zeggen.

Ik plaats niet graag hier online precies hoe of wat, maar laten we zeggen dat ze me blijven verbazen op een niet positieve manier. En dan in de diverse lagen van de organisatie.

JustMe8484 schreef:
Polivy,ik heb jouw blog een tijd gevolgd en we hebben ook een tijdje via messenger contact gehad. Vind het erg te horen dat jullie er nu ook zo negatief in staan. Ben ook wel benieuwd of jouw militair nog wel wil blijven of opzoek is naar iets anders...

Vind het bizar dat defensie zo met zijn mensen om gaat en het dus aan de verschillende reacties te lezen geen uitzondering is. Je vraagt zoveel aan mensen en hun gezin, maar wat krijgen ze er voor terug? Stank voor dank....

Mijn militair heeft al voor zichzelf besloten dat ie iets anders wil. Sowieso in zijn vakgebied is er verder niet echt zicht op een nieuwe uitdaging en is hij klaar met hoe alles georganiseerd is e.d. Daarnaast merkt hij dat hij uitdagingen op een ander vlak dan enkel uitvoerend ziet. En in zijn vakgebied is dat ook geen optie. Hij is nu dus projecten aan het doen naast z'n werk en we willen eerst verhuizen en een stabiele basis bouwen ergens en van daaruit gaat hij op zoek naar ander werk. Zijn contract loopt nog drie jaar, maar ook daar ligt geen perspectief. En in zijn vakgebied loopt het heel hard leeg en is er geen nieuwe aanwas, maar toch wil men de urgentie om je ervaring binnen te houden niet zien o.i.d.

En dat laatste is het inderdaad precies.

Allegra schreef:
Ilona, wij putten best veel hoop uit de Defensienota en de onderhandelingen die momenteel gaande zijn. Maar ik begrijp je gevoel heel goed. Zo de mond vol hebben in alle media en toespraakjes over hoe belangrijk de mensen zijn en het thuisfront, en vervolgens in de praktijk wordt je gewoon als @#£* behandeld. Een nummer op een contract, als een soort wegwerp artikel. Wij hebben wel het gevoel dat er echt verandering aan zit te komen, maar man wat moet je er veel geduld en een lang lontje voor hebben zeg.

Ik ben heel benieuwd wat er uit de onderhandelingen komt. Want ik vond op sommige punten de Defensienota echt heel nietszeggend. En ik heb toevallig laatst met de hoogste meneer in de organisatie van onze mannen gesproken en daar werden ook weer dingen gezegd waar ik echt opnieuw (ja, blijkbaar kan het nog, keer op keer) met grote ogen naar zat te luisteren en echt verbaasd over was. Dat heeft m'n vertrouwen in hoop n.a.v. de Defensienota dus niet echt goed gedaan.

De hele organisatie zit ook echt in een defensieve houding en dat maakt het vaak ook niet echt gemakkelijker.

En met de thuisfrontvereniging die wij hadden opgericht hebben we ook echt overal gezeten en aangeklopt en hoe dat is gelopen verdient op z'n zachtst gezegd niet de schoonheidsprijs.

Urona447 schreef:
Wat vervelend dat jullie dat zo ervaren. Ik ervaar dat namelijk helemaal niet zo. Komt denk ik ook omdat ik defensie niet als gewone werkgever beschouw en daarom er veel flexibeler mee om ga.

Toch is mijn eigen ervaring ook dat het anders is als je zelf niet binnen de organisatie werkt, dan wanneer dat wel zo is. Ik heb het nu beiden zelf ervaren. Niet om jou niet serieus te nemen in wat je zegt overigens, maar ik herken het wel van mezelf.
Daarnaast is de gezinssamenstelling ook een factor. Toen ik alleen met m'n man was, was alles een heel stuk makkelijker dan nu we een gezin hebben/vormen.

Ik sluit me aan bij de anderen wat zij als reactie geven. Ja, het is geen 'normale' werkgever en het vraagt een stuk flexibiliteit van iedereen betrokken. Ik denk dat de gemiddelde thuisfronter dat ook zo ziet. Maar daarnaast zie en ervaar ik ook de grote vanzelfsprekendheid en de 'je zoekt het maar uit'. Het feit dat militairen bv regelmatig kosten voor moeten schieten (kosten die lang niet iedereen zich kan permitteren) vind ik echt bizar bijvoorbeeld. En dan heb ik het niet over een tientje. Of twee. Dan gaat het echt over kosten voor verblijf voor langere perioden bijvoorbeeld. En dan hoe laconiek zo'n organisatie reageert wanneer je zoiets aankaart... Dat is geen oog en oor hebben voor je personeel en het thuisfront. Terwijl je wel heel veel van ze vraagt.
Ik heb echt voorbeelden te over, maar niet voor online

Daarnaast kun je wel zoveel flexibiliteit vragen, maar daar zou je m.i. ook als organisatie je personeel (en het thuisfront) in tegemoet moeten komen. Als ik dan een voorbeeld moet noemen dan heb ik het bv over het feit dat de vele oefeningen en een uitzending bv een negatief financieel effect kan hebben. Dus wel die mannen (en vrouwen) naar missiegebied sturen, maar niet voor diezelfde mensen willen zorgen.

Allegra schreef:
De mijne gaat binnenkort ook naar de USA, voor twee maanden. Maar, de hoop is groot dat ik hem aan het einde van de tewerkstelling achteraan kan gaan en we er nog twee weken een road trip aan kunnen plakken! Dus ik heb iets om me bezig te houden in de tussentijd

Dat is wel een heel fijn vooruitzicht zeg!

Allegra schreef:
Wat je er als militair en dus ook partner van allemaal van meekrijgt is denk ik ook wel een beetje afhankelijk van je eenheid en je functie. Hoe hoger je zit hoe meer je meekrijgt van de gang van zaken richting de staf etc.

En van je man denk ik

Hahaha.

**Geplaatst**: 10-04-18 08:30

Geplaatst: 10-04-18 08:30

Polivy schreef:
Maar daarnaast zie en ervaar ik ook de grote vanzelfsprekendheid en de 'je zoekt het maar uit'. Het feit dat militairen bv regelmatig kosten voor moeten schieten (kosten die lang niet iedereen zich kan permitteren) vind ik echt bizar bijvoorbeeld. En dan heb ik het niet over een tientje. Of twee. Dan gaat het echt over kosten voor verblijf voor langere perioden bijvoorbeeld.

Gisteren, ff 240 euro aftikken op het vliegveld vanwege de extra bagage (die echt mee moet ja, helmkist enzo). En dan komt de rest nog de komende maanden. Je krijgt het wel terug hoor, maar het duurt even.

Maar daar sla je idd wel de spijker op zijn kop, met die eerste zin. Je hebt het allemaal maar te accepteren en te slikken, en het enige wat je ertegen kan doen is vertrekken, want er tegen schoppen leek allemaal weinig te helpen. Vooral als de verschillende lagen niet met elkaar samenwerken omdat er toevallig iemand tussen zit die nu wel op een heel comfortabel plekje binnen de organisatie zit en dat niet op het spel wil zetten.

Overigens, onze USA vakantie gaat door! Nu tickets boeken voor mezelf en hopen dat ik dezelfde terugvlucht kan krijgen, dat zou wel handig zijn

**Geplaatst**: 10-04-18 08:51

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 08:51

Argh, wat een voorbeeld weer zeg. Ik krijg dan echt de neiging om te zeggen: weet je wat, je komt er wel uit... Jij stuurt 'm daarheen, dus ga je het ook maar fatsoenlijk regelen. Als het geld er is om het achteraf terug te betalen aan je werknemer dan moet je je verantwoordelijkheid gewoon nemen om het aan de voorkant goed te regelen. Want in die hoge rangen is het leuk praten als je dat geld makkelijk even kan missen. Maar naast het feit dat ik het principieel gewoon echt niet vind kunnen zijn er ook gewoon zat mensen die het absoluut niet kunnen missen. De hypotheek e.d. moet ook gewoon betaald worden. En die kun je niet zeggen 'tja, ik moest even wat voor m'n werkgever voorschieten, het komt later, maar ik weet nog niet precies wanneer'. De onverschilligheid hierover (en over veel andere zaken) toen ik dit voorbeeld hogerop aanhaalde vind ik echt shocking.
En ook weet ik dat je dat als medewerker dan toch maar weer slikt en doet. Maar er zijn er ook nu al zat bij mijn militair op het werk die om die reden gewoon bepaalde oefeningen of opdrachten weigeren.

Jeeeeeej! Gaaf zeg. Ben je al eens in Amerika geweest? Lijkt mij echt supergaaf. En zou inderdaad wel gezellig zijn om dezelfde vlucht terug te krijgen hahahaha. Fingers crossed hier voor je.
Ik heb ook altijd gezegd: ik volg je wel voor een paar jaar waar dan ook naartoe. Alleen de mijne wil dus niet een functie in bv Amerika omdat we dan geld mee moeten nemen, omdat het allemaal zo slecht geregeld is.

**Geplaatst**: 10-04-18 13:10

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 13:10

Daar ben ik het niet mee eens. Wij zitten nu voor 3 jaar op Sint Maarten en het is financieel allemaal prima geregeld.
Als je gewoon normaal leeft hier kan je zelfs best wat sparen. Na orkaan Irma heeft defensie ontzettend goed voor ons gezorgd. Zowel financieel (denk aan evacuatie huisdieren) als mentaal. Zelf heb ik 12 jaar bij de marine gewerkt dus ik ken het wereldje goed genoeg.
Natuurlijk is het niet altijd goed geregeld en is er soms onvrede maar dat is in de burgermaatschappij net zo.
Mijn vriend is een jaar de dienst uit geweest maar is toch weer terug gegaan. Hij vindt het in de burgermaatschappij nog slechter geregeld dan bij defensie.

**Geplaatst**: 10-04-18 13:13

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 13:13

Dan is het op Sint Maarten misschien anders, maar met de luchtmacht voor een paar jaar naar Amerika daarover hebben wij toch heel andere verhalen van collega's gehoord. En het zal ook wel aan je rang en wellicht specialiteiten (waarvoor extra inkomen geldt) liggen.

Wel goed om te horen dat het op Sint Maarten met de marine wel dus goed geregeld is.

**Geplaatst**: 10-04-18 13:22

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 13:22

Mijn vriendin is net terug van 3 jaar Amerika met de Luchtmacht en ook hier geen klachten gehoord over het financiele plaatje eigenlijk. Alles was goed geregeld. Een kennis van mij zit nu in Texas en ook hier alleen maar positief geluid. Vreemd?
Wij kregen een flinke verhuiskostenvergoeding, een aanlooplening die je in 1 1/2 jaar aflost, vergoeding voor kleding.
De borg voor de huur van het huis werd betaald. We hebben alleen 1 maand huur zelf betaald omdat de huurtoelage achteraf wordt uitbetaald.

**Geplaatst**: 10-04-18 14:00

Geplaatst: 10-04-18 14:00

Het ene huishouden is het andere niet en de ene rang de andere ook niet. Laat ik het zo zeggen: op één inkomen was het voor ons echt heel erg krap om hier in Nederland al rond te komen. En in bv Amerika heb je het dan ook nog over aanschaf van een extra auto (wil je als relatie daar tenminste niet alleen in en om huis scharrelen als je militair werken is), veel grotere afstanden die je ook met die auto moet afleggen, gezond voedsel dat daar echt veel duurder is, plus daarbij nog kosten voor de hypotheek van je huis in Nederland e.d. als je geen huurder o.i.d. kunt vinden. En dan heb ik het nog niet over bv kinderen leren zwemmen of andere vrijetijdsactiviteiten die daar echt een stuk duurder zijn dan hier. Voor genoeg mensen zal het prima te doen zijn (zeker in de officiersrangen en bv vliegers met extra toelagen) anders zat er niemand meer

, maar dat is dus niet altijd zo. Daarnaast werk je als partner ook niet, waardoor je ook geen werkervaring kunt opdoen en pensioen kunt opbouwen. Nu weet ik niet wat een aanlooplening precies inhoudt, maar het feit dat ik zou moeten lenen om daarna weer af te lossen voor een buitenlandplaatsing is niet iets waar ik nou direct enthousiast van word. Heb ook van ander thuisfront dat inmiddels al terug is gehoord dat de voorbereiding ook een stuk beter kan...

Maar goed, dat zijn dus echt de verhalen die ik van militairen direct heb gehoord, van thuisfront en die ik via mijn man heb gehoord die collega's had gesproken die daarheen zijn geweest. Fijn dat het voor anderen dus wel kan werken, maar hier zette dat zeker voor mijn militair een dikke streep door alleen het idee al.

P.S. Oh, ik heb de smileys hier gemist! $*\o/*$ :):)

**Geplaatst**: 10-04-18 15:43

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 15:43

Ook voor vliegers is zo'n instructeursfunctie in Amerika geen vetpot. Ja, als je single bent en geen eigen huis in Nederland hebt. Maar als je in Nederland nog een eigen huis hebt en het inkomen van je partner valt weg is het echt beknibbelen. Ik zeg ook nog steeds, als de kans erin zit ga ik mee. Maar ik kan hoogstwaarschijnlijk vanuit Amerika voor dit bedrijf blijven werken. Anders redden wij dat financieel ook niet.

Ilona, nee nog nooit! We proberen het al drie jaar ofzo aan de Ft Hood periode te plakken maar ze zijn strikter geworden met het uitstellen van terugvluchten. Maar omdat het nu een tewerkstelling is lukte dat wel

**Geplaatst**: 10-04-18 15:57

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 15:57

En dan krijgt hij nog vliegertoelage neem ik aan... Dat zou dan wel idd enorm helpen als jij dan nog steeds kan blijven werken. En voor jou ook wel fijn dat je zo ook niet nutteloos thuis zit zeg maar... Hahaha. Dan zou ik het ook zeker doen. Het lijkt me een mooie periode, maar je moet het financieel idd wel kunnen dragen vind ik.

Oh, dan is het helemaal tof dat het nu wel kan! En jij kan lekker los met voorbereiden in zijn periode daar

**Geplaatst**: 10-04-18 16:02

Geplaatst: 10-04-18 16:02

Hier de opvang e.d. weer geregeld voor oefening volgende maand. Maar twee weken, maar toch weer flink geregel. Gelukkig lieve familie die altijd wil inspringen als het kan, alleen m'n ouders gaan ook net die periode op vakantie. Maar met wat schuiven (gelukkig heb ik een fijne werkgever wat dat betreft) en gelukkig nog een gunstig vallende feestdag hoeven we geen extra opvangdagen te regelen. Scheelt weer een hoop geld. Zo'n dag opvang kost toch 75 euro per dag wat je dan extra moet betalen voor 1 kind.

**Geplaatst**: 10-04-18 17:37

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 17:37

Raar dat het zo verschilt per defensie onderdeel. Ik heb mijn werk opgezegd en werk hier op Sint Maarten niet. Ik heb nog 2 paarden in Nederland volpension staan en toch kunnen we gewoon rond komen en zelfs sparen. Ons huis staat in Nederland leeg en wordt niet verhuurd.
Mijn AOW opbouw gaat ook gewoon door, omdat ik hier niet werk en je partner op uitzending is. Ik mis alleen 3 jaar pensioenopbouw, maar daar kom ik ook wel overheen.
Er zitten hier ook veel gezinnen van de Marechaussee.

Ik moet wel zeggen dat ik blij ben volgend jaar weer naar Nederland terug te kunnen. Niet werken is even best leuk, maar ik begin het toch best wel te missen.

**Geplaatst**: 10-04-18 19:47

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 19:47

Hier net een bindingscontract voor 1 jaar getekend en ook nooit problemen met het voorschieten van geldzaken. Eventuele buitenland plaatsing is hier goed geregeld met veel financiële voordelen.

**Geplaatst**: 10-04-18 20:19

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 20:19

Pulletje, snap helemaal dat je dat werken toch gaat missen. Is ook niet alleen werk, maar ook iets sociaals. Bij het meeste werk dan

Wat deed je voor werk?

**Geplaatst**: 10-04-18 20:26

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 20:26

Ik werkte bij een assurantie tussenpersoon als acceptant op de afdeling zakelijke schadeverzekeringen.
Na orkaan Irma ben ik even 4 maanden in Nederland geweest, omdat we alles kwijt geraakt zijn en heb ik ook weer even voor mij oude baas gewerkt 3 dagen in de week. Normaal werkte ik fulltime dus die 3 dagen waren ook fantastisch, dat zou ik altijd wel willen maar dat gaat hem niet worden met 2 paarden

In juni 2019 komen we weer definitief terug naar Nederland, al begint hij nu al te roepen dat we in 2020 wel naar Aruba kunnen. Eerst maar terug naar Nederland en dan zien we wel weer verder.

**Geplaatst**: 10-04-18 20:39

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 20:39

Jeetje, dat lijkt me ook heftig zeg, om alles kwijt te raken. Hoe heb je dat ervaren?

**Geplaatst**: 10-04-18 20:46

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 20:46

Ben vrij nuchter, het is maar materiaal en dat is vervangbaar. Gelukkig had ik de belangrijke spullen in een koffer gedaan dus ik ben geen belangrijke spullen kwijt geraakt.
Het allerbelangrijkste waren mijn honden en katten en die hebben het overleefd.

Je kan je gewoon geen voorstelling maken hoe het was als je het niet hebt meegemaakt. Ik had een behoorlijk stevig huis dacht ik, maar tijdens de eerste uren was het dak al weg inclusief de muren van de slaapkamers. Tijdens het oog zijn we naar een huis in de buurt gevlucht, omdat ons huis niet meer veilig was om deel 2 in mee te maken.

**Geplaatst**: 10-04-18 20:49

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 20:49

Dat eerste is waar. Dat heb ik inderdaad ook. Maar wat je beschrijft idd is het niet niets. Snap ook heel goed dat je idd zegt dat je je er geen voorstelling van kan maken als je het niet mee hebt gemaakt. Dan wel fijn dat je dan ook terug kan naar Nederland. Dat is dan ook wel weer een luxe lijkt me.

**Geplaatst**: 10-04-18 20:55

Geplaatst: 10-04-18 20:55

Puppetje schreef:
Raar dat het zo verschilt per defensie onderdeel. Ik heb mijn werk opgezegd en werk hier op Sint Maarten niet. Ik heb nog 2 paarden in Nederland volpension staan en toch kunnen we gewoon rond komen en zelfs sparen. Ons huis staat in Nederland leeg en wordt niet verhuurd.

Niet alleen per onderdeel, maar ook per lokatie bijvoorbeeld. Op de ene Amerikaanse basis krijgen ze bijvoorbeeld meer vergoedingen dan op de andere. Al die toelages zijn ook niet voor alle vliegers gelijk, zo werkt het voor F16 vliegers weer anders dan voor Apache vliegers. En de ene hypotheek is de andere niet natuurlijk

Policy, hij krijgt idd vliegertoelage. Gelukkig, want het basisloon is een hele tijd minder dan mijn loon geweest bijvoorbeeld. Nou verdien ik niet slecht, daar niet van, maar ik hoef alleen een beetje op een toetsenbord te slaan en draag lang niet de verantwoordelijkheden die hij draagt. Door de toelages kom je onder aan de streep toch aardig hoger uit uiteindelijk.

**Geplaatst**: 10-04-18 20:55

Geplaatst: 10-04-18 20:55

Dit was ons huis. Dit is de verkoopfoto. Het stond/staat te koop.
Het is nu weer volledig hersteld maar we huren nu een ander huis.

Gelukkig wilde ik ons huis niet verhuren in Nederland omdat we daar financieel niet echt beter van werden.
Je betaalt bij leegstand van je eigen woning 10% van je salaris aan huurbijdrage voor het huis in het buitenland en bij verhuur 17% plus je hypotheekrente aftrek vervalt dan ook. Onderaan de streep zouden we 100 euro overhouden maar je weet ook niet wat voor mensen er 3 jaar in je huis komen.

Ik kon dus gewoon terug naar mijn eigen huis. Ik mocht ook in een vakantiewoning op Curaçao blijven, maar mijn eigen huis vond ik fijner.

**Geplaatst**: 10-04-18 21:14

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 21:14

Wauw, prachtig zeg dat huis.

@Allegra, bizar blijft dat he. Zo is dat ook raar bij mijn militair dat hij als techneut ook echt een megaverantwoordelijke baan heeft (je zal als techneut maar iets over het hoofd zien of niet goed doen en die kist of in jullie geval heli komt naar beneden zetten...), maar daar niet meer betaald voor krijgt dan iemand die kleding uitdeelt in het magazijn. In Amerika hebben ze daar gewoon een andere rang voor in het leven geroepen.
Wist overigens niet dat onder die type vliegers ook weer verschillende toelages waren joh. Heb het wel altijd bijzonder

gevonden dat niet meer operationeel vliegende vliegers wel gewoon nog die toelages krijgen.

**Geplaatst**: 10-04-18 21:16

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 10-04-18 21:16

Hoe gaat het trouwens met jullie IJslanders, Allegra?

**Geplaatst**: 11-04-18 10:50

Geplaatst: 11-04-18 10:50

Wat kletsen jullie ineens snel, haha. Ik reageer niet op iedereen persoonlijk, daar ben ik niet super goed in. Probeer wel op alle onderwerpen te reageren.
Mijn militair heeft vorige week zijn kleding ingeleverd, hij was best emotioneel. Hoewel hij 100% achter de keuze staat blijft het toch een raar gevoel...

Wbt financiën : ik verdiende als dierverzorger per uur meer als hij.dat vond ik echt bizar. Voor ons zaten er verder eigenlijk ook geen financiële voordelen meer aan het werk bij defensie...
Ik moet (na een jaar ww waarin we net aan rond kwamen) ook echt wel weer aan het werk, anders redden we het gewoon niet. En dan hebben we niet eens zo'n hoge hypotheek...

Mijn vriend heeft weleens de vraag gekregen of hij vind dat hij recht heeft op meer dan de gemiddelde burger. Zijn antwoord is altijd ja, want je vraagt ook gewoon meer...
Hij kreeg in eerste instantie geen fase 3 doordat hij bepaalde papiertjes niet had. Dit kwam omdat hij altijd keihard aan het werk is geweest en niet de mogelijkheid en tijd kreeg om ze te halen en doordat hij door omscholing na wegbezuinigen van zijn vakgebied een functie en opleidingen achter liep. Simpel computer systeem bepaald dat jij weg mag. Dat hij de fase 3 uiteindelijk toch kreeg was mede dankzij collega's die er alles voor gedaan hebben hem binnen te houden. Ik zal nooit vergeten hoe hij de brief daarover op de stapel post leggen alsof het een simpele reclame folder was...

Ik vind het heel herkenbaar om weer lekker aan het werk te kunnen. Heb een jaar in de ww gezeten en hoewel ik het heerlijk vond met de kinderen was ik zo blij toen ok ik aan mijn opleiding begon en weer onder volwassenen was...

Wat een fijn nieuws van de vakantie in USA!

En wat een schandalig voorbeeld van de bagage op het vliegveld, dat zou toch niet mogen gebeuren zeg.

Wij hebben ook best wat kosten moeten voorschieten bij laatste uitzending om bepaalde kleding aan te schaffen. Kwam wel netjes terug uiteindelijk maar toch. Je moet het wel net hebben...

**Geplaatst**: 12-04-18 08:34

Re: Vrouwen van militairen

Geplaatst: 12-04-18 08:34

Gisteren door m'n lief gebeld. Of ie een avonddienst kon overnemen van een collega komende week. Een paar uur later belde hij weer. Of hij eventueel voor een collega kon inspringen die privé niet weg kon en komende week een oefening moest draaien. Dus weer extra oppas geregeld en hij kan weg. En later besefte ik dat ik volgende week ook jarig ben. Hahaha. En dat ie het daarom ook vroeg of het ok was. Ach ja, het is maar een verjaardag...