Siegje schreef:Ik zou toch wel eens goed gaan nadenken als ik in jouw moeder haar schoenen stond. Het is een volwassen vrouw met een volwassen dochter en een volwassen vriendin die haar ergens op wijzen. Dat is niet zomaar iets. Heel jammer dat ze zich hier voor afsluit.
Hoe is het gegaan? Heb je al een reactie?
hier heb je gelijk in,alleen is het voor mijn moeder lastig om voor zichzelf op te komen.(ze heeft psychisch een "mankement",waarvoor ze medicijnen krijgt,en waar haar vriend haar vanaf wilde hebben
gelukkig heb ik daar wat aan kunnen doen,maar bijv.zijn ouders weten daar niets over,en vinden dat mijn ma afentoe zo raar en teruggetrokken is.
ze heeft veel bevestiging nodig dat ze het goed doet,dat er van haar gehouden word)
ze probeert dit ook vol te houden omdat ik nu kansen krijg die voorheen financieel niet haalbaar waren.
maar,en ik hoop dat ik dat in de brief duidelijk heb kunnen maken,voor mij hoeft ze zichzelf niet op te offeren,ik neem haar weinig tot niets kwalijk wat er in het verleden is gebeurd,dat heeft ook totaal geen nut.ik kan er alleen maar voor zorgen dat ik het beter doe dan zij.
ik heb nog geen reactie,want de post komt daar vrij laat.houd mijn hart vast....of de bom barst en ze komt snel terug,of ze vind mij ondankbaar en negeert me voorlopig.