Bokt.nl

Cynn_x schreef:

Oh, lekker.. je kind gaan slaan. Maak je het alleen maar erger.

maudy_89 schreef:

ja ik heb het echt niet over kinderen bont en blauw slaan hehe. maar bij mij werkten over het schootje prima en ik ben toch echt mamas kindje. maar goed dat kan de jeugd niet aan ik snap het wel een tik tegen de billen is oh zo erg, niet dus he!!

LuckySil schreef:

De 1 doet het voor aandacht, de ander meent het maar wordt niet serieus genomen.
Daar is hier thuis een goed voorbeeld van.
Ik ben al 8 jaar depressief, maar ben zelf niet zo'n prater. Dus bijna niemand weet ervan (mijn ouders ook niet)
Mijn zusje daarin tegen, weet wel dat ik depressief ben, en "is het nu ook"
Ze zegt tegen een heleboel mensen dat ze in der armen snijd, en dat ze dood wil enzo.
Terwijl dat dus niet zo is!
Maar ze krijgt dus wel de aandacht die ze wil!
(zo zie ik het dan, aandacht trekken op een hele foute manier)
En dat vind ik jammer..
Mensen moeten niet met zoiets spotten!
Ze weten echt niet waar ze over praten!
Ik ben nu sinds een paar jaar bezig om er vanaf te komen, maar als je 1maal in die diepe diepe put zit, lijkt dat haast onmogelijk!
Je wordt er elke dag weer mee geconfronteerd (littekens..)
Daarom kan ik me soms echt zooo boos maken, als ik van iemand hoor dat ze ineens zelf moord willen plegen!
En waarom? Omdat bijv t vriendje waar ze 4 weken mee hebbe gehad t uit wil maken..
Dat soort onzin..
Nou sorry hoor, dat vind ik echt ontzettend zielig!

Cynn_x schreef:

maudy_89 schreef:

ja ik heb het echt niet over kinderen bont en blauw slaan hehe. maar bij mij werkten over het schootje prima en ik ben toch echt mamas kindje. maar goed dat kan de jeugd niet aan ik snap het wel een tik tegen de billen is oh zo erg, niet dus he!!

Dat dacht ik dus wel even dat je dat bedoelde, maar dat is dus niet zo. Oké.
En even een correctie tik, oké, tuurlijk.. why not?

maudy_89 schreef:

ik wil je wel een paar dagen hier in huis halen, dan leer je voor jezelf zorgen en word je een grote sterke meid, geloof me ik kan niet bij de pakken neerzitten het is ook een vorm van karakter tonen.

ik ben het er wel mee eens dat tv en dat soort oliebol echt jeugd een verstoord zelfbeeld geeft.

Cynn_x schreef:

maudy_89 schreef:

ik wil je wel een paar dagen hier in huis halen, dan leer je voor jezelf zorgen en word je een grote sterke meid, geloof me ik kan niet bij de pakken neerzitten het is ook een vorm van karakter tonen.

ik ben het er wel mee eens dat tv en dat soort oliebol echt jeugd een verstoord zelfbeeld geeft.

Ik wil ook heel graag sterker worden en er doorheen.. echt waar. Maar dat gaat zo moeilijk als wanneer je er eindelijk eens overpraat,
je durft te uiten, het weer niet serieus genomen wordt of in de steek gelaten wordt.
één ding weet ik wel; als je er eenmaal doorheen bent, dan sta je voor veel meer klaar en kan je je grenzen trekken en heb je veel meer ervaring met dingen.
Maar voordat je daar eenmaal bent, is gewoon voor heel veel mensen zo moeilijk.

En wat ze tegenwoordig op tv laten zien vind ik echt zooi..
Ze geven mensen een fout beeld van de jeugd.. Alsof iedereen gelijk zó is.

ChantalSmook schreef:

Maarr hoe ga je er dan mee om als iemand echt zelfmoordneigingen heeft... n.a.v. een rot verleven.. en dan bedoel ik niet door blowen, grote bek etc.. maar door ervaringen waarvan de oorzaak simpelweg niet bij hen ligt.. Een pak rammel vind ik zo'n situatie onzin maar hoe wel..
Ik ben het overigens wel mee eens dat de jeugd veel te verwend is..* ik ben overigens 18.. maar ik werk en leer hard voor mijn toekomst, ik heb mijn eigen rol in huis en heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel, dus geen grote bek, zonder verantwoordelijkheidsgevoel en weet ik veel wat voor ongein..

Wikipedia schreef:

Wat niet te doen?
- Als er in een familieverband toch een zelfmoord of een poging daartoe plaats vindt, moet dit niet 'weggestopt' worden. Op een open wijze daar met elkaar over spreken geeft de mogelijkheid om niet met onverwerkte gevoelens belast te worden.
- Beschuldigend reageren is een volledig verkeerde reactie: in de eerste plaats valt er niets te beschuldigen want het leed kan zo groot zijn dat het ondraaglijk is geworden. In de tweede plaats zal de persoon met suïcidale gevoelens zelf al schuldgevoelens hebben die niet door anderen versterkt hoeven te worden.
- Het niet ernstig nemen van begrepen signalen, beschuldigend reageren, het niet geloven, of reacties zoals 'hoe kom je daar nu bij', 'wat prakkiseer je nu toch, dat meen je toch niet' verhogen enkel de kans op een werkelijke zelfmoord, omdat men zich naast de bestaande problematiek ook nog eens volstrekt alleen gelaten voelt.
- Een persoon te wijzen op het feit dat hij het niet kan doen voor kinderen, vrienden, familie, enzovoort. Dit leidt tot schuldgevoelens.

Wat wel te doen?
- In de eerste plaats luisteren en vooral beluisteren wat deze mensen bezig houdt. In de tweede plaats hun nood begrijpen en dit duidelijk maken. Beide zaken zijn essentiële voorwaarden om mogelijk tot een anti-zelfmoord-afspraak te komen. Een goede afspraak is dan dat als er zelfmoord-gedachten optreden daar in ieder geval met iemand uit de omgeving over gesproken moet worden. Ervaring leert dat een dergelijke afspraak weliswaar geen garantie geeft dat er geen zelfmoord zal plaatsvinden, maar dat de kans daarop wel in belangrijke mate afneemt.
- Als iemand laat weten aan zelfmoord te denken, dan doet diegene een beroep op hem of haar, en heeft blijkbaar vertrouwen in de aangesproken persoon. Het is belangrijk dat diegene daarom het gesprek aangaat en niet door de schok van de mededeling wegloopt (bijvoorbeeld om een hulpverlener te gaan zoeken). Natuurlijk is hulp zoeken goed, maar op dat moment is de aangesproken persoon zelf degene op wie een beroep op wordt gedaan. Indien degene niet weet wat hij of zij moet zeggen, is het het beste om te zeggen dat hij of zij niet weet wat te moeten zeggen.
- Probeer de mensen rond de persoon op een kalme en discrete manier in te lichten, over het feit. Zo kan de persoon sneller opgevangen worden en zullen mensen rondom hem sneller signalen van hem verstaan. De sociale kring rondom hem kan hem ook makkelijker overtuigen gespecialiseerde hulp te zoeken voor de achterliggende problemen, de problemen die leiden tot zijn doodswens.

Cynn_x schreef:

Ja, iedereen gaat anders om met dingen..
Zo vind ik het ook zo moeilijk om te zeggen dat mensen die hints geven over zelfmoord, zelfbeschadiging enz,
of het nou aandacht is of niet. Ik vind het een schreeuw om hulp. De echte aandachttrekkers pik je er wel tussenuit, zoals ik op pagina 1 ook al zei.