Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
lanatje schreef:Met alle respect voor mensen die nood hebben aan een donororgaan en ermee geholpen kunnen worden, de impact op familie van de donor ivm het rouwproces mag echt niet onderschat worden hoor!
Skygirl schreef:Vanaf welke leeftijd kan je bloed en beenmergdonor worden dan? En hoe werkt dat dan met beenmerg?
jury schreef:NIETS GEVEN BETEKEND OOK NIETS ONTVANGEN, of in ieder geval achter in de rij aansluiten, lijkt me
Ethelate schreef:Black_White schreef:Ik ben geen donor, wil het ook niet worden.
Ik heb altijd al zoiets gehad van noway, en na het zien van een documantaire helemaal. Als je ook maar een beetje dood lijkt wordt je afgevoerd en familie heeft een tijd afscheid te nemen. En naar mijn idee hoort dit bij het verwerkingsproces. Hoe goed het ook klinkt om zieke mensen te helpen.
Ik zou het ook niet fijn vinden trouwens als bijvoorbeeld mijn moeder donor zou zijn. Het feit dat je geen afscheid mag nemen, en dat het leven geen tijd krijgt uit het lichaam te trekken vind ik een gruwelijk idee.
Dit is dus grote onzin!
Stel jij bent hersendood, dan moet dit worden vastgesteld en dit moet 24 uur daarna weer worden vast gesteld. In die tussentijd mag er geen hersenreactie zijn geweest! Je familie heeft dan dus al meer als 24 uur naar een levenloos lichaam gekeken wat door apparaten in leven wordt gehouden. Het is echt niet zo dat als ze denken dat je toch dood gaat, dat ze je meteen openritsen!
Citaat:Dát is geen grote onzin, jij VIND dat grote onzin.
Ieder zo zijn/haar principes & ideeën.
Ik heb 't formulier ook gehad en ik wil ook geen donor worden. Het is mijn lichaam en het is me een goed recht om te beslissen dat ik niet wil dat ze me leeg halen na mijn dood. Net zo goed als het iemand anders een goed recht is om iets anders of zijn/haar lichaam te besluiten.
Banjer schreef:Ik ben ook donor. Als ik in de situatie zit dat ik een donor-orgaan nodig heb, dan wil ik het met een schoon geweten aan kunnen nemen.
Helaas mag ik geen bloeddonor zijn, want ik heb tattoo's, anders had ik dat ook graag gedaan
Yellowfish schreef:Ik leef nog dankzij een donoren ook ik heb deze week het formulier gehad.
Van mij mogen ze alles hebben, maar voor ik het formulier opstuur wil ik eerst nog even telefonisch contact met ze opnemen omdat ik me een aantal dingen afvraag. Ik betwijfel namelijk of ze nog veel van mij willen gebruiken, ivm mijn medische verleden, maar dat zal ik wel van hen horen
Ik lees hier in dit topic sommige reacties echt met open mond.. er wordt zo makkelijk over orgaandonatie gedacht.. ' oja, dat formulier heb ik ook eens gehad.. kan me niet herinneren of ik het heb ingevuld of niet ' of ' ik heb nooit zo'n formulier gehad, dus ben ook geen donor, zou het best willen zijn hoor ' .. als je weet dat je het wilt, onderneem dan zelf stappen.. je kunt er iemand mee redden!! het enige dat je hoeft te doen is een online formulier in te vullen..
Ook de mensen die zeggen ' ik geef niets ' , tuurlijk, dat is ieder zijn eigen keuze, maar de mensen die zeggen ' ik neem niets ' weten niet wat ze zeggen. Jongens, geloof me, wacht maar tot je in die situatie terecht komt
Ik ben in ieder geval nog iedere dag dankbaar voor mijn donor, en heb een hoop respect voor ieder die donor is. En dan bedoel ik orgaandonoren, bloeddonoren maar ook de beenmergdonoren (ondanks dat beenmergtransplantaties niet meer/nauwelijks gedaan worden)
Zwitsal schreef:Ik heb bijna een jaar geleden een goede vriend van mij verloren aan zinloos geweld.
zijn ouders hebben toen besloten dat hij al zijn organen zou afstaan..
toen ik op een gegeve moment op de IC in dat kamertje stond en er een verpleegster binnen kwam met de mededeling "zouden jullie zo de kamer kunnen verlaten ? we moeten beginnen met de tests" kreeg ik toch wel even een naar gevoel...
ik had nog wel langer daar willen blijven..en afscheid willen nemen..hij lag aan de apparatuur zodat zn organen in werking bleven dus het leek net alsof hij sliep..
toen hij 3 dagen later terug kwam van t forensisch onderzoek herkende ik m niet meer...dat was niet dezelfde jongen die daar lag... ik snapte ook niet dat niemand het aan kon zien..ja hij had zn normale kleren aan..maar verder leek hij niet eens meer op wie hij was zeg maar..
ik ben inmiddels 19, heb ook al 2 keer t donorcodicil in gevuld maar beide keren niet gepost..ik weet het gewoon nog niet..ik WIL wel..maar iets houd me tegen..
Shadow0 schreef:Lame: de huid wordt weggehaald op plekken waar het niet zichtbaar is, niet van het gezicht ofzo, en bovendien via een procedure waardoor je geen enorme wonden krijgt. (Alleen het bovenste laagje wordt weggehaald.)
De nabestaanden zien er dus niets van.