Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Misser schreef:Mijn moeder was trouwens altijd thuis toen we jong waren, ik denk dat dat een veel grotere invloed op m'n opvoeding heeft gehad dan het al dan niet geven van een corrigerend tik.
katiavl schreef:Ben ik zeker dat die van jou een prachtmeid word, opgevoed met waarden en normen.
Ik heb zelfs nog nooit straf gekregen op school, en dat zonder pedagogische tik zit nu op universiteit
kjoetie schreef:Grappig dat je dit zegt, dit heb ik namelijk van dichtbij meegemaakt. Meisje in mijn klas werd dus na verbaal eens de confrontatie aangegaan te zijn met haar pesters inderdaad het ziekenhuis in gemept. Eerste wat ze gedaan heeft toen ze eruit was is met haar grote broer de pesters te grazen nemen. Werkte zeeer afdoende, en ze heeft altijd gewild dat ze dat eerder had gedaan. Ik geloof best dat in jouw pedagogische opleidingsboeken staat dat agressie nooit de beste manier is, en in de meeste gevallen is dat ook zo, maar in sommige gevallen is dat de snelste en effectiefste oplossing. Het leven laat zich helaas vaak niet vangen in een onderzoek of theorie (jij als universitair student zou dat moeten weten). Ik onderging alles ook niet lijdzaam hoor, was en ben verbaal zeer sterk, maar dat was gewoon niet afdoende.
katiavl schreef:Ben ik zeker dat die van jou een prachtmeid word, opgevoed met waarden en normen.
Ik heb zelfs nog nooit straf gekregen op school, en dat zonder pedagogische tik zit nu op universiteit
Anoeska schreef:Als je een goede ouder bent, met een goede consequente opvoeding en voldoende liefde en aandacht voor je kind, dan kan het helemaal geen kwaad om op een gepast moment een pedagogische tik uit te delen.
Pascal schreef:Mijn zoontje luisterd prima naar mij, maar zodra mijn schoonmoeder het moet doen, rent hij gewoon lachend weg voor haar, tja als je een kind geen corrigerende tik durft te geven( en mijn zoontje heeft dat echt nodig!!) Krijg je deze situatie's
Als ik tegen hem zeg ik tel tot 3 is hij bij tel 1 al aan het doen wat hij moest doen van mij..
Shadow0 schreef:Urielle schreef:Ik ben niet voor slaan, zeker niet bij zo'n kleintje dat de voorafgaande waarschuwing niet snapt. Als ze op de commode weer eens tissues uit de doos trekt (per 100 ofzo) en ik pak haar armpje/handje vast en zeg streng 'nee', dan denkt ze dat het een spelletje is en doet het juist expres nog eens. Een boze mama is een leuk toneelspelletje en daar moet ze vreselijk hard om lachen.
Ik 'weet' niets maar ik zou voor de 'multifrontale' aanpak gaan
- de gelegenheid verminderen (dus dingen die niet mogen voor een deel buiten bereik houden zodat het voor jullie allemaal wat minder frustrerend is en je je energie kunt houden voor de 'nee's die belangrijk zijn).
lies schreef:Anoeska schreef:Als je een goede ouder bent, met een goede consequente opvoeding en voldoende liefde en aandacht voor je kind, dan kan het helemaal geen kwaad om op een gepast moment een pedagogische tik uit te delen.
Volgens mij hoef je die tikken niet uit te delen, bij een goede consequente opvoeding met liefde en aandacht voor het kind.
Shadow0 schreef:Ik denk idd dat aandacht (vooral voor de positieve dingen) heel erg meespeelt. Maar ik denk niet dat dit heel erg samenhangt met wel of niet altijd thuis zijn. Het gaat ook om de manier waarop je er dan mee omgaat. Quality time klinkt natuurlijk vreselijk cliche, maar het is wel een beetje zo: als je in de tijd die je wel hebt je kind ook echt ziet, echt belangstelling hebt voor het kind, wat het doet, waarom het doet, dat je meespeelt en serieus omgaat met vragen en gesprekken, dan zegt dat veel meer dan iemand die wel altijd thuis is maar dat vermogen om 'samen' te doen en te luisteren naar het kind niet echt heeft.