Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-02-06 13:12

Re:

Geplaatst: 28-02-06 13:12

laboum schreef:
Dat was pijnlijk die opmerking over het krijgen van kinderen. Ik word namelijk al 7 jaar niet meer ongesteld en de kans is erg klein dat ik ooit nog kinderen zal kunnen krijgen. En dit terwijl ik dit heel graag zou willen. Maar dat kon jij ook niet weten natuurlijk!

Mijn zus is ook al jaren niet ongesteld geweest maar werd toen ze beter ging eten weer ongesteld. Schrijf het nog niet af! Zorg dat je zwaarder wordt, het KAN weer terugkomen. Het is te vroeg om op te geven.

Helaas is mijn zus weer minder gaan eten en gaan afvallen. "want er is toch niets aan de hand" en "zij is niet mager maar wij zijn dik!".

**Geplaatst**: 28-02-06 17:02

Re:

Geplaatst: 28-02-06 17:02

ben echt geschrokken van dit topic... Er word tegen mij altijd gezegd dat ik anorxia heb, terwijl ik alles doe om aan te komen, maar het wil gewoon niet. Wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen (weet niet hoe ik het anders moet zeggen)

liefs Wieteke

**Geplaatst**: 28-02-06 17:51

Re: Anorexia

Geplaatst: 28-02-06 17:51

Van mijn twaalfde tot ong. achttiende heb ik ook anorexia gehad, gevolgd door boulimia. Ik was altijd fors gebouwd en ging op mijn twaalfde naar een dietiste. Toen begon het afvallen, wat naar mijn idee steeds sneller kon. Met de dietiste ben ik na een paar maanden opgehouden. Ik kon het zelf veel sneller. Mijn eten was ´s ochtends twee beschuiten met natrenasuiker overgoten door thee. Lekker calorie-arm. ´s Middags at ik niets en ´s avonds erg weinig. Tussendoor erg veel water. Ik moest van mezelf in die tijd 2 anderhalve literflessen met water drinken. Daarnaast ontzettend veel mountainbiken. Veel vrienden vonden het in het begin prachtig, maar dat veranderde toen ik steeds minder van mijn vrienden wou weten. In die jaren ben ik ook niet ongesteld geweest.
Ik ben op een gegeven moment naar de dokter geweest, en die dacht dat ik zwaar depressief was, schreef seroxat voor. Na een paar weken ben ik daar ook mee gestopt. En begon het vele eten. Veel cake gevolgd door grote hoeveelheden vla, yoghurt of wat dan ook. En daarna binnen tien minuten uitspugen. Dit heb ik enkele jaren gedaan, tot nu toe, ik ben inmiddels 28 jaar.
Een lopend buffet is voor mij nu nog een ramp. Ik eet vaak veel te veel en ga tussendoor dan naar de wc. Ook wanneer ik mij depri voel eet ik erg veel met daarna spugen.
Ik heb het op het moment redelijk onder controle. Spuug nog wel eens maar niet erg veel. Alleen heb ik erg veel moeite met etensluchten en ga daar bijna direct van over mijn nek. Mijn vriend weet dat, en ruimt dus altijd af en was altijd af (toch makkelijk

).

Ik denk dat dit allemaal bij mij gekomen is door een combinatie van ongelukkig zijn en faalangstig en erg perfectionistisch zijn.
Ook heb ik een moeder die erg slank en sportief is. En vaak commentaar had en heeft over mijn gewicht.

Overigens ben ik nu zelf iets te zwaar.

Het is bij ons wel een familiekwaal, ook mijn zus heeft het gehad. Zij heeft toendertijd in het ziekenhuis gelegen. Zij is volledig opgeknapt.

**Geplaatst**: 28-02-06 19:03

Re:

Geplaatst: 28-02-06 19:03

Ik snap idd wat je bedoelt met die opmerkingen van mensen die niet wéten waar ze het over hebben.
En dan vooral van die meisjes die het op de een of andere manier stoer te schijnen vinden om 'anorexia' te hebben.
'Ooh ik ben zóo dik, ik ga vandaag echt weer niks eten!'
'Ik heb al 2 dagen niks gegeten, vanavond ga ik m'n eten uitkotsen'

Flíkker op zeg. Je hebt geen idee waar je het over hebt.

**Geplaatst**: 28-02-06 19:29

Re:

Geplaatst: 28-02-06 19:29

inderdaad, er zijn bij ons in de klas ook van die meiden
''jemig heb vandaag nog niks gegeten, er moet 1 kilo vanaf...''

hou je kop, je weet niet waar je het over hebt, en je wil alleen maar aandacht, kan zo verschrikkelijk kwaad op die mensen worden, en de volgende dag aan de frikandel speciaal... doe normaal...

**Geplaatst**: 28-02-06 19:34

Re:

Geplaatst: 28-02-06 19:34

Ja índerdaad!
Gatverdamme.

En ze weten allemaal niet waar ze het over hebben, wacht maar totdat ze een keer echt weten hoe het is om dagen niks te eten en alles te moeten verbergen, dan praten ze wel anders.

**Geplaatst**: 28-02-06 21:07

Re:

Geplaatst: 28-02-06 21:07

wat voor een soort sites zijn die pro ana's sites dan eigenlij?

**Geplaatst**: 28-02-06 21:25

Re:

Geplaatst: 28-02-06 21:25

cle0o_o0 schreef:
wat voor een soort sites zijn die pro ana's sites dan eigenlij?

Volgens mij [ben er nog nooit op geweest] maar wat ik er over gehoord heb. Zijn dat site's die anorexia promoten. Dat het iets goed is .. en waar tips op staan enz.

**Geplaatst**: 28-02-06 21:26

Re:

Geplaatst: 28-02-06 21:26

Ja klopt.
En nee, daar ga je niet op kijken.
Krijg je alleen maar verkeerde ideen van.

**Geplaatst**: 28-02-06 21:47

Re:

Geplaatst: 28-02-06 21:47

zijn die pro-ana's een soort van extreme jahova getuigen die je willen bekeren enzo maar dan voor de ziekte anorexia?

**Geplaatst**: 28-02-06 21:54

Re:

Geplaatst: 28-02-06 21:54

Hahahaha Jehova getuigen

Nee, ze willen ook niet dat iedereeen er kijkt, daarom zijn ze ook moeilijk te vinden.
Alleen áls je 1 heb gevonden, kan je daar wel veel tips vandaan halen..

**Geplaatst**: 28-02-06 23:07

Re:

Geplaatst: 28-02-06 23:07

Jaduuh schreef:
cle0o_o0 schreef:
wat voor een soort sites zijn die pro ana's sites dan eigenlij?

Volgens mij [ben er nog nooit op geweest] maar wat ik er over gehoord heb. Zijn dat site's die anorexia promoten. Dat het iets goed is .. en waar tips op staan enz.

Klopt, ik heb er inmiddels een aantal bekeken en ik ben me werkelijk rot geschrokken. Je vind er onder andere foto's van extreem vermagerde mensen (die volgens mij al op het randje leven-dood zitten wegens verhongering of ter plekke al stervende zijn). Die foto's zouden dan het ideaalbeeld moeten zijn en de mensen die 'lid' van die sites zijn, vinden het prachtig.

Volgens die sites is anorexia je beste vriend en zal deze ervoor zorgen dat je gelukkig wordt. Bullshit natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat je erin trapt als je al anorectisch bent. Anorexia zal vast een soort van houvast zijn voor mensen die het hebben, maar in werkelijkheid is de ziekte natuurlijk je grootste vijand.

Er staan stukken op, die op een dermate 'hersenspoelende' manier zijn geschreven, dat je geen hap meer door je keel krijgt als je ook maar wat onzeker bent over je gewicht, vrees ik. Toevallig zat IK met veel smaak mijn pizza op te eten toen ik die teksten las en mij deed het niets wat betreft het onderwerp eten. Maar ik werd wel even flink naar van de manier waarop mensen andere mensen om zeep proberen te helpen.

Vervolgens zijn er nog een soort blogs waarop je kunt reageren. Hier denken mensen elkaar te steunen, maar in feite praten ze elkaar nog zieker dan ze al zijn.

Veel (vooral gratis) providers verwijderen de sites regelmatig, maar steeds duiken ze weer ergens anders op. Ik vind echt dat ze verboden moeten worden.

**Geplaatst**: 28-02-06 23:46

Re: Anorexia

Geplaatst: 28-02-06 23:46

Ik ben ook heel erg mager. Ik kan echt eten wat ik wil. Pakken koekjes en zakken snoep gaan naar binnen zonder dat ik er ook maar een kilo of zelfs maar een paar gram van aankom.

Heb er zelf niet echt problemen mee dat ik zo ben , maar wat wel heel erg veel pijn doet is dat andere mensen er wel problemen mee hebben en daarom mij gaan uitschelden voor 'botje' skelet e.d
Dit doet pijn omdat ik weet dat anorexia veel meer is dan alleen maar dunner willen zijn. ( iets dat veel mensen blijkbaar niet weten )

Vaak wordt er ook achter mijn rug om gepraat over mijn gewicht. Zoiets voel je gewoon. In winkels kijken verkopers mij ook altijd akelig aan als ik vraag of ze een broek een maat kleiner hebben omdat die andere afzakt.

Het zijn de mensen die niks van MIJ weten , maar vooral mensen die niks van anorexia afweten die mij met anorexia bestempelen.
Mensen bestempelen mensen die dun'/mager zijn gelijk als '' anorexia patient '' Dit terwijl anorexia zo veel meer is dan alleen ''dun willen zijn''.

**Geplaatst**: 28-02-06 23:53

Re: Anorexia

Geplaatst: 28-02-06 23:53

@lisan_toska: Dat is inderdaad niet leuk, weet ik uit ervaring. Ik weeg nog steeds niet veel, maar toen ik jonger was, was ik al helemaal te slank. Waarschijnlijk gewoon door een snelle spijsvertering in combinatie met geen aanleg om dikker te worden o.i.d., maar van een eetstoornis is echt nooit sprake geweest.

Op school moest ik ook eens op gesprek met de mentor die dacht dat ik mezelf aan het uithongeren was. Kostte nog heel wat moeite om haar te overtuigen dat ik echt genoeg at...

**Geplaatst**: 28-02-06 23:58

Re: Anorexia

Geplaatst: 28-02-06 23:58

CCCCorine schreef:
@lisan_toska: Dat is inderdaad niet leuk, weet ik uit ervaring. Ik weeg nog steeds niet veel, maar toen ik jonger was, was ik al helemaal te slank. Waarschijnlijk gewoon door een snelle spijsvertering in combinatie met geen aanleg om dikker te worden o.i.d., maar van een eetstoornis is echt nooit sprake geweest.

Dit is waarschijnlijk ook bij mij het geval.
Meerdere familieleden waren in hun jeugd zeer mager. Bij de meeste is dit zeker goedgekomen ( behoorlijk fors nu ) maar sommige zijn ook dun gebleven.

**Geplaatst**: 01-03-06 00:09

Re: Anorexia

Geplaatst: 01-03-06 00:09

mischien een beetje toegevoegde waarde aan het topic.
Een beetje een soort overzicht van wat de ziekte eigenlijk met je lichaam doet

**Geplaatst**: 01-03-06 00:12

Re:

Geplaatst: 01-03-06 00:12

Ik vind het erg knap dat sommige hun verhaal hier neer kunnen zetten. Echt. Petje af!

Ik ga dit topic volgen. Ik vind het een interessant onderwerp, en weet er nog niet zoveel van af.

**Geplaatst**: 01-03-06 00:20

Re:

Geplaatst: 01-03-06 00:20

Heel erg knap dat sommige mensen zo hun verhaal op kunnen schrijven.
Het is belangrijk dat mensen meer over deze ziekte te weten komen.
Nou heb ik nog een vraagje aan laboum: Wat eet en drink jij nou op een dag?

**Geplaatst**: 01-03-06 00:20

Re: Anorexia

Geplaatst: 01-03-06 00:20

Die pro- anorexia sites zijn best moeilijk te vinden, gelukkig maar want een aantal jaar geleden was het veel makkelijker. Er staat onzin op als de 10 geboden van anorexia, tips om sneller calorieen te verbranden, trucs om het voor je buitenomgeving verborgen te houden, etc.

Ook hebben ze zogenaamde Inspiratie Foto's van hele dunne modellen, die hun de inspiratie geven door te gaan met hun 'levenstijl' aangezien anorexia er aangeprezen wordt als levensstyle. (Die foto's hebben overigens een naam.. weet niet of ik die moet neerzetten.)

Heb net even op internet gekeken en helaas zijn ze via een omweg nog wel te vinden ook. Heb er zelfs een Nederlandse gevonden. Zo erg.
Er staan gewoon Regels tussen over hoe je zou moeten leven. 'Je kan nooit te dun zijn, hoe dunner, hoe beter.' 'Je zult calorieen tellen' 'Je zult niet eten zonder jezelf schuldig te voelen'

Bah die sites moeten echt verboden worden. Vind dit zo gevaarlijk voor mensen die al onzeker zijn en al een probleem met eten hebben. Door dit soort dingen kan het alleen maar bevorderd worden.

Verder heb ik ook echt zo'n hekel aan mensen die het stoer lijken te vinden om een eetprobleem te hebben! Zat laatst bij de kapper en die vond het stoer!! dat haar haar was uitgevallen omdat ze zo weinig at. Dat vertelde ze heel blij en aandachttrekkerig aan alle klanten (het was een drukke zaterdagmiddag) ben nooit meer naar dat mens gegaan!

**Geplaatst**: 01-03-06 12:29

Re:

Geplaatst: 01-03-06 12:29

Heb dit topic zojuist doorgelezen en vind et erg indrukwekkend..
Moelijk te bevatten ook..

@laboum Hoe goort ben je en heoveel weeg je als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 01-03-06 13:01

Re:

Geplaatst: 01-03-06 13:01

Heel goed dat er hier eens open over gepraat wordt zonder mensen te veroordelen! Het is inderdaad heel indrukwekkend al is het moeilijk om je voor te stellen hoe het is om zo een vertekend beeld van jezelf te hebben.

Zelf heb ik gelukkig nooit eetproblemen gehad. Een vriendin van mij had wel boulimia. Ze was er heel open over, in die tijd was ze al in therapie. Daarbij werd de nadruk volgens mij meer gelegd op andere problemen die ze had, als dat goed zou zitten zou het eetprobleem ook wel goed komen. Een tijdje terug heb ik haar gezien en het gaat echt goed met haar. Ze heeft geen problemen meer met 't eten nu ze de rest ook op een rijtje heeft.

Die pro anorexia sites zijn echt erg ja, vind echt dat ze verboden moeten worden, er zijn vast veel mensen waar het een hele negatieve invloed op heeft.

Meiden, heel veel sterkte! Het lijkt me heel moeilijk om er bovenop te komen maar ik weet zeker dat jullie het kunnen!

**Geplaatst**: 01-03-06 13:31

Re:

Geplaatst: 01-03-06 13:31

heel herkenbaar topic. Ik kamp al sinds mijn 15e met eetstoornissen, en heb intussen het hele spectrum van anorexia tot B.E.D voorbij zien komen. Momenteel schipper ik een beetje tussen boulimische periodes en tijden van vasten. Erg slecht dus. Het resultaat van deze toestand is dat ik intussen 100 kilo weeg en doodongelukkig met mijn lijf ben. Ik ben in therapie hiervoor maar het wil nog niet erg lukken om het eten goed te krijgen. Ik kan me erg vinden in het verhaal van Coby. Het is verschrikkelijk om als anorectisch denkend iemand vast te zitten in dit lichaam. Ik haat dit lijf, het voelt niet alsof het van mij is, het voelt als de vijand. Ik heb een haat-liefde verhouding met voedsel, enerzijds wil ik zo min mogelijk eten en kick ik op het hongergevoel en de macht, anderszijds heb ik niet de controle om het vol te houden wat tot eetbuien leidt. Het spugen heb ik min of meer onder controle, maar het blijft een gevecht, iedere dag. Bij mij is het een combinatie van perfectionisme, faalangst, intelligenter dan goed voor me is en een ontzettend grote behoefte aan controle, die ik paradoxaal gezien dus gewoon absoluut niet heb.... Ik weet allemaal wel hoe het in elkaar steekt, maar om het gedrag te veranderen, dat is heel, heel erg moeilijk. Ik heb ook periodes van excessief sporten gehad, dat ik 7 dagen per week 4 uur per dag sportte (in de vakantieperiodes). Nu mag ik van mezelf maar 2 of 3 keer gaan, maar ook dat is heeeel moeilijk. Ik ben hier voorlopig in ieder geval nog niet uit....

**Geplaatst**: 01-03-06 13:55

Re:

Geplaatst: 01-03-06 13:55

ik kwam een tijdje terug met toeval een plaatje tegen van BMI maar dan voor PRO-ana's...

**Geplaatst**: 01-03-06 15:31

Re: Anorexia

Geplaatst: 01-03-06 15:31

Coby schreef:
Een lopend buffet is voor mij nu nog een ramp.
Ik denk dat dit allemaal bij mij gekomen is door een combinatie van ongelukkig zijn en faalangstig en erg perfectionistisch zijn.

En vaak commentaar had en heeft over mijn gewicht.

Ik herken hier zo ontzettend veel in. Bij mij is het om verschillende redenen begonnen. Ik was best stevig en besloot van de een op de andere dag af te vallen. Ik vond het geweldig het ging zo snel! ongelooflijk! ik stond elke dag wel 4 keer op de weegschaal en was zo gelukkig! Mijn ouders waren op vakantie dus ik hoefde niet stiekem te doen.Ik was denk ik binnen een maand al 7 kilo kwijt.
Toen mijn ouders terug waren ging het allemaal al een stukje minder makkelijk, vooral mijn moeder werd er heel streng in . Ik ging elke dag 2 uur hardlopen op lege maag, mijn conditie werd echt heel goed. Ik stond altijd laat op omdat ik moe was, en 'had dan geen tijd meer op te ontbijten en brood te smeren', en dan kreeg ik wat geld mee om wat eten op school te kopen, maar daar kocht ik pillen van waardoor je honger minder wordt.
Op een gegeven moment kreeg ik wel een beetje door dat het niet echt goed meer was, ik was toen 20 kilo lichter dan ongeveer 4 maanden daar voor (ik was toen net 15 jaar), maar ik voelde me beter dan ooit te voren! beter kon toch niet!? ik was best wel dun!
Wel werd ik heel eenzaam, maar dat moest ook wel, anders k0on ik niet afvallen. Ik werd overal aangekeken, en zelf dat ik in een vreemde stad liep dat mensen me eten aan gingen bieden.

Iedereen die zich maar een opmerking over mijn figuur had dat negatief was, trapte ik keihard op hun ziel en zorgte er voor dat ik ze niet meer hoefde te zien. Wat zijn dat voor vriendinnen die alleen maar willen dat je weer dik wordt.!?

Ik kreeg ondanks mijn goede conditie, op een gegeven moment echt het idee dat ik niet veel meer kon. Ik was altijd moe, altijd had ik het koud, het liefst lag ik de hele dag in mijn bed (integenstijd met dat ik wou sporten). ik had echt geen puf meer, maar mocht van mezelf niet nu opgeven, nu het zo goed ging. Op een gegeven moment had mijn moeder me meegesleept naar het ziekenhuis, naar de kinderarts
dat was het begin van het moeten genezen.

dat is iets zo verschrikkelijks, heel moeilijk te omschrijven. Een beetje alsof je je beste vriendin moet vermoorden, maar haar dan steeds meer en meer moet pijn doen, en dat versprijd over een jaar, althans toen was de meeste pijn bij mij toch wel weg. Met terugslagen maargoed. Het zal altijd in mij leven. Net wat coby zegt, ook voor mij zijn receptie, bbq, bufetten echt een ramp. Je wilt niet opvallen door veel te eten, of door niet te eten, maar waar ligt die grens dan. Er gaat bij mij dan zoveel door mijn hoofd!
Ik dacht dat het als het over was met dat ik niet meer niet hoefde te eten van mezelf dat het dan wel klaar zou zijn. Maar dan begint de ellende pas. Ik ben nu 4 jaar verder, en het voelt allemaal alsof het de dag van gister is. Ik hoop dat als ik iets van 30 ben, dat ik er nog beter mee om kan gaan, want het is nu bij nog steeds: in de winter moet je dun zijn, want dan zitten je broeken mooier, en als het weer zomer wordt zoals nu zeg maar, dan slaat het alarm, want dan moet ik weer helemaal picobellen strak in mijn velletje zitten, want stel je voor dat je bovenbenen iets te dik zijn voor bij die bikini...
ik ben dol op de zomer, maar het is ook een trut..

we zien wel hoe het allemaal verder gaat..

heeft de rest dat ook dat de zomer moeilijker is , of andere bepaalde periodes?
en soms als ik mensen zie uit de tijd dat ik dun was zeg maar, daarbij durf ik nu ook niet goed te eten, ook bekend?

zooo dat lucht op....

**Geplaatst**: 01-03-06 16:24

Re:

Geplaatst: 01-03-06 16:24

cle0o_o0 schreef:
ik kwam een tijdje terug met toeval een plaatje tegen van BMI maar dan voor PRO-ana's...

Die heb ik ook gezien ..

echt om naar van te worden !!

Volgens mij was dat zo'n waarschuwen tegen die pro anorexia sites ..