Kom ik ook nog ff als ex patient
Als eerste wil ik iedereen met rugklachten dit forum aanbevelen:
http://www.nvvr.nl/Ik heb daar in mijn hernia tijd enorm veel aan gehad.
Zowel aan de mensen als aan de vele tips en info site's.
Ik stond al een langere tijd scheef...mijn linker schouder hing altijd wat naar beneden en ik kreeg dat maar niet recht.
Ook na een bezoekje aan de huisarts die buikspier oefeningen mee gaf werd het niet beter.
Een half jaar later op de Equitana van 2003 voelde ik de eerste pijnen.
Toen voldeed een paracetamol nog.
Een maand later zat ik al thuis en werd het alleen maar erger.
Tijdens de fysio werd al duidelijk dat mijn linker rugspieren helemaal verkrampt waren.
Ik vloog bijna tegen het plafond als die man me aanraakte.
De pijn ging niet weg dus toen maar een MRI en daar werd dan een kleine hernia op geconstateerd.
Te klein om te operen en te klein om zoveel pijn te hebben.
Dus dan maar pijnbestrijding. Douwen ze ff 5 naalden in je rug voor een tijdelijke blokkade van de zenuw

.
Maar in je achterhoofd wetende dat je met pijnbestrijding niet het probleem oplost naar een manueel gegaan (in overleg met de huisarts) die mij vervolgens helemaal in de soep draaide.
Iedereen kent wel die kramp in je been.....dat had ik dus over mijn hele rug 24 uur per dag.
Ik kon dus niet meer lopen en zag spoken door de pijnstillers. Op de dag dat ze me kwamen halen met de ambulance voor nogmaals een mri schee mijn linkerkuitspier er ook mee uit wegens overbelasting.
Na 2 mislukte MRI's ...want ja ik kon niet platliggen hebben ze me platgespoten en opnieuw een mri gemaakt.
De verrassing kwam de volgende dag..het leek wel beter te gaan.
Ik dacht dat het nog van de morfine was(ik was een zware junk

)
Op de mri was niks bijzonders te zien maar het lichaam gaf wel verbetering aan. 3 dagen later was ik thuis.
Weer Fysio maar dat werkte niet...de klachten kwamen terug.
Ik stapte weer op mijn paard en ging zwemmen. Dat ging super goed.
Overigens duurde het nog wel 5 maanden na de laatste mri vor ik weer op de werkvloer was en heb ik via het CWI een fysio fitness programma gevolgd.
Mijn uiteindelijke conclusie is dat mijn spieren verkrampt zijn geworden door mijn toenmalige werk(veel scheef staan en dan ook nog eens bukken) en zo een hernia hebben gecreeerd.
Spieren konden niet tot rust komen en zo werd het erger en erger.
Pas onder de narcose(30 minuten) is alles op zijn plaats gevallen en tot ontspanning gekomen en zo dus weer aan herstel kon beginnen.
Ik ben ook erg blij dat ik geen operatie heb gehad.
Mijn arts trouwens ook. Hij ziet na een periode heel veel mensen weer terug omdat het litteken weefsel op de zenuw is gaan drukken...en dan kunnen ze dus niks meer.
Als je uitval hebt (verlamd been /ontlasting laat lopen) dan operen ze wel meteen.
Al met al heeft het een beste impact op je leven. Niet alleen de pijn die je hebt maar ook de reacties van collega's en werkgevers.
Over het geweldige CWI maar niet te spreken
Ik ben er inmiddels vanaf maar het is nooit meer 100% goedgekomen.
Het steekt nog wel eens of de pijn in mijn heup speelt op(en dan is het iedere keer weer de vraag of het weggaat).
Ook heb ik wel eens krampaanvallen in mijn linkerbeen en ben ik s'ochtends net een een omaatje van 80
Voor degene die vroeg of er iemand eens naar haar spieren kan kijken:
Volgens mij zijn daar wel artsen voor..vraag eens na bij je HA.
En voor de TS: Ga als de wiedewa je HA bellen voor knappe pijnstilling...belachelijk dat ze je zo naar huis sturen.
Bij mij vroegen ze elke keer hoe het met de pijn zat en of ik voldoende had aan de medicijnen die ik had gekregen.
Zittend werk: probeer eens zo'n zwemring(je weet wel zo'n reddings boei)om op te zitten.