Bokt.nl

Sabri schreef:

Wat ontzettend triest dit. Deze vrouw krijgt geen goede hulp. De buurman had beter gelijk 112 moeten bellen, want als ze gaat aanvallen is het een gevaarlijke situatie.
Wat ik mis in het verhaal is wel het menselijke van jullie als buren. Het is hier al eerder gezegd, waar is er bv het samen een kopje koffie drinken, thee samen drinken of een wandeling met haar maken. Misschien kun je van daaruit met haar samen bouwen aan structureel meer hulp. Bv dat ze naar een dagbesteding /zorgboerderij kan. Verder zouden jullie misschien mediation kunnen gaan doen in samenwerking met de woningcorporatie. Dat er op papier afspraken staan waar ze zich aan moet houden. Bv een telefoon nummer van een hulpverlener erin waar jullie heen mogen bellen als ze weer ontspoort en waar ze dan een gesprek mee moet hebben.
En hang videodeurbellen op. Om zo ook bewijs te verzamelen en haar later de beelden terug te laten zien en haar aan te spreken, niet op dat ze dat gedaan heeft alleen , wel op dat ze beter voor zichzelf moet zorgen. Zo ook bv de katten filmen als deze trillen etc. Als de vrouw later weer bij zinnen is kun je haar vragen wat eraan te doen als de katten steeds zo angstig van haar zijn. Misschien is een dierenbuddy via de Dierenbescherming ook nog een idee.

Marije112 schreef:

Hou op hoor, moeten de buurtjes de rol van (mantel)zorg gaan overnemen? Zo werkt het niet he.

xLoki schreef:

Wat een ontzettend lastige situatie TS!
De politie kan inderdaad alleen ingrijpen als er een strafbaar feit gepleegd wordt. Wel is het zo dat ‘s nachts dusdanig herrie maken ook strafbaar is, dus dan is het echt niet gek om ook ‘s nachts te bellen (0900-8844) als ze zoveel geluid maakt. Ook is blijven melden bij de woningcorporatie belangrijk om te doen, want zij zijn verantwoordelijk voor leefbaarheid in het gebouw. Dat de ggz ‘niets doet’ is, gebaseerd op jouw verhaal, niet zo hard te zeggen denk ik. De ggz mag geen informatie over behandeling delen met buren (tenzij ze contactpersoon zijn), dus het is logisch dat zij niks loslaten. Dat je ze niet ziet hoeft natuurlijk niks te zeggen, als mevrouw de deur niet open doet kunnen ze die moeilijk 3x per week openbreken. Bij moeilijke casuïstiek met veel overlast zijn vaak de verschillende partijen (zoals ggz, politie, woningcoöperatie) al met elkaar om tafel om een duurzaam plan te maken om de problemen met de persoon op te lossen. Dwangmaatregelen (zoals langdurige gedwongen opname) worden altijd langs een lat gelegd van proportionaliteit, subsidiariteit en doelmatigheid, oftewel: is de maatregel in verhouding met de ernst van het probleem, is er een minder heftige maatregel mogelijk, en lost de maatregel het probleem op. Iemand ‘gewoon’ voorgoed opsluiten in een ggz-instelling kan in Nederland niet zomaar, en vaak ook absoluut niet de oplossing.

En de mensen die zeggen dat mevrouw zelf de keuze maakt om geen medicatie te gebruiken: dat is veel te kort door de bocht. De ziekte (schizofrenie) maakt dat jouw perceptie van de werkelijkheid en die van anderen vaak erg uit elkaar liggen, en zo ook het idee over wat goed voor je is. Medicatie voor psychoses heeft vaak vervelende bijwerkingen (sufheid, gewichtstoename, kwijlen, libidoverlies), waardoor mensen vaak stoppen, niet realiserend welke gevolgen dat heeft.

Misschien een onpopulaire mening, maar hebben jullie als buren wel eens geprobeerd om juist behulpzaam, uitnodigend contact te maken met mevrouw? Aangeboden om eens samen een wandeling te maken of in jouw huis een kop thee te drinken? De overlast die je beschrijft lijkt (op basis van je verhaal) voort te komen uit hevige angst. ‘Beter een goede buur dan een verre vriend’ werkt ook andersom, niet alleen van de buurvrouw richting de rest. Als jij vreselijk bang bent, hoe fijn is het dan als je weet dat je bij je buren veilig bent en een luisterend oor kan krijgen. Misschien heb je dit allang gedaan hoor, maar ik zie dit veel te weinig in mijn werk en er wordt vooral snel gewezen naar de hulpverlening, terwijl onderzoek lang en breed heeft uitgewezen dat het gevoel van veiligheid, community en belonging ontzettend beschermend werkt tegen psychiatrische crisis.

Deri schreef:

_San87_ schreef:

@Deri, hebben jullie ook opnamen gemaakt? Geluidsopnames, bijvoorbeeld, ik heb gemerkt dat dit vaak aanzet tot meer actie omdat het voor buitenstaanders heel lastig is een beeld te krijgen van een situatie die flinke overlast geeft.

Ook helpt het maken van geluidsopnamen en een logboek om een casus op te bouwen voor de woningstichting (ik heb hetzelfde aan de hand gehad voor een overlastgevende buurvrouw, al was die niet ziek, maar gewoon asociaal).

Ik heb geen opnames gemaakt. Heb het net even aan de buren gevraagd in de app of iemand anders dat al gedaan heeft.
Ik las eerder in het topic al de tip om een ring deurbell te installeren. Denk dat ik dat ook ga doen.

Moet ook zeggen dat ik op deze momenten er niet aan denk om mijn telefoon te pakken om het geluid op te nemen.

Marije112 schreef:

Sabri schreef:

Wat ontzettend triest dit. Deze vrouw krijgt geen goede hulp. De buurman had beter gelijk 112 moeten bellen, want als ze gaat aanvallen is het een gevaarlijke situatie.
Wat ik mis in het verhaal is wel het menselijke van jullie als buren. Het is hier al eerder gezegd, waar is er bv het samen een kopje koffie drinken, thee samen drinken of een wandeling met haar maken. Misschien kun je van daaruit met haar samen bouwen aan structureel meer hulp. Bv dat ze naar een dagbesteding /zorgboerderij kan. Verder zouden jullie misschien mediation kunnen gaan doen in samenwerking met de woningcorporatie. Dat er op papier afspraken staan waar ze zich aan moet houden. Bv een telefoon nummer van een hulpverlener erin waar jullie heen mogen bellen als ze weer ontspoort en waar ze dan een gesprek mee moet hebben.
En hang videodeurbellen op. Om zo ook bewijs te verzamelen en haar later de beelden terug te laten zien en haar aan te spreken, niet op dat ze dat gedaan heeft alleen , wel op dat ze beter voor zichzelf moet zorgen. Zo ook bv de katten filmen als deze trillen etc. Als de vrouw later weer bij zinnen is kun je haar vragen wat eraan te doen als de katten steeds zo angstig van haar zijn. Misschien is een dierenbuddy via de Dierenbescherming ook nog een idee.

Hou op hoor, moeten de buurtjes de rol van (mantel)zorg gaan overnemen? Zo werkt het niet he.

Sabri schreef:

Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. Als je in haar periodes zonder crisis contact met haar kan opbouwen als buren, en misschien bv naar mediation, sta je ook sterker naar instanties. Dan dat je alleen maar klaagt en de politie belt. Wat iemand anders ook aangeeft, juist buren kunnen een helpende hand zijn. Want om elkaar alleen nog als vijanden te zien schiet denk ik helemaal niet op. Ik heb het hier zelf ook aan de hand gehad met een psychische gestoorde jongen die zijn huis vol stopte met allerlei reptielen en zich verwaarloosde. In betere periodes afspraken kunnen maken. Uiteindelijk zijn mbv mediation leefregels opgesteld. Nu gaat het gelukkig beter. Om met zijn allen die vrouw als vijandig te zien gaat denk echt niet helpen. Men plaats iemand echt niet zo uit huis.

Petpa schreef:

Sabri schreef:

Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. Als je in haar periodes zonder crisis contact met haar kan opbouwen als buren, en misschien bv naar mediation, sta je ook sterker naar instanties. Dan dat je alleen maar klaagt en de politie belt. Wat iemand anders ook aangeeft, juist buren kunnen een helpende hand zijn. Want om elkaar alleen nog als vijanden te zien schiet denk ik helemaal niet op. Ik heb het hier zelf ook aan de hand gehad met een psychische gestoorde jongen die zijn huis vol stopte met allerlei reptielen en zich verwaarloosde. In betere periodes afspraken kunnen maken. Uiteindelijk zijn mbv mediation leefregels opgesteld. Nu gaat het gelukkig beter. Om met zijn allen die vrouw als vijandig te zien gaat denk echt niet helpen. Men plaats iemand echt niet zo uit huis.

Maar buren moeten wel willen en kunnen mantelzorgen.
Mensen hebben ook nog een eigen leven.

Lara schreef:

Ik moet zeggen dat ik niet alles helemaal gelezen heb, maar is grove lijnen.

Wat hier is aangeraden in een situatie vergelijkbaar met dit (persoon met zware psychische problemen die hulp weigert), is het begeleid escaleren. Dat wil zeggen; zoveel mogelijk bewijs verzamelen en meldingen maken zodat iemand goed op de radar komt van instanties en politie.

Dat is extra waardevol als je er in kan slagen om zo iemand bijvoorbeeld mee te nemen naar een winkelcentrum waarna omstanders de politie bellen, opnames maken etc. Ik vind dat zelf echt te heftig en gevaarlijk om mij aan te wagen.

De conclusie blijft: registreren registreren registeren. Met name waarbij mevrouw een gevaar voor haarzelf en de omgeving is. Hierbij is geluidsoverlast vaak geen kwalificatie voor opname, maar dingen zoals ruiten inslaan, dreigen met iemand iets aan doen, etc etc wel.

Sabri schreef:

Marije112 schreef:

Hou op hoor, moeten de buurtjes de rol van (mantel)zorg gaan overnemen? Zo werkt het niet he.

Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. Als je in haar periodes zonder crisis contact met haar kan opbouwen als buren, en misschien bv naar mediation, sta je ook sterker naar instanties. Dan dat je alleen maar klaagt en de politie belt. Wat iemand anders ook aangeeft, juist buren kunnen een helpende hand zijn. Want om elkaar alleen nog als vijanden te zien schiet denk ik helemaal niet op. Ik heb het hier zelf ook aan de hand gehad met een psychische gestoorde jongen die zijn huis vol stopte met allerlei reptielen en zich verwaarloosde. In betere periodes afspraken kunnen maken. Uiteindelijk zijn mbv mediation leefregels opgesteld. Nu gaat het gelukkig beter. Om met zijn allen die vrouw als vijandig te zien gaat denk echt niet helpen. Men plaats iemand echt niet zo uit huis.

Deri schreef:

[Omdat de katten hijgend/bibberend verstopt zitten elke keer nadat ze opgehaald is.

belle_boef schreef:

Lara schreef:

Ik moet zeggen dat ik niet alles helemaal gelezen heb, maar is grove lijnen.

Wat hier is aangeraden in een situatie vergelijkbaar met dit (persoon met zware psychische problemen die hulp weigert), is het begeleid escaleren. Dat wil zeggen; zoveel mogelijk bewijs verzamelen en meldingen maken zodat iemand goed op de radar komt van instanties en politie.

Dat is extra waardevol als je er in kan slagen om zo iemand bijvoorbeeld mee te nemen naar een winkelcentrum waarna omstanders de politie bellen, opnames maken etc. Ik vind dat zelf echt te heftig en gevaarlijk om mij aan te wagen.

De conclusie blijft: registreren registreren registeren. Met name waarbij mevrouw een gevaar voor haarzelf en de omgeving is. Hierbij is geluidsoverlast vaak geen kwalificatie voor opname, maar dingen zoals ruiten inslaan, dreigen met iemand iets aan doen, etc etc wel.

Ik vind die stap van het winkelcentrum echt te bizar voor woorden klinken. Ik heb nog nooit zoiets gehoord en vindt het ook mensonterend om te lezen. Voor mensen die kwetsbaar zijn en in ontoerekingsvatbare staat ze op deze manier misleiden. En dan hopen dat ze in de toekomst wel hulp accepteren.

Ik snap dat hulp in zulke gevallen gewenst is maar als dat de manier is. Door zo’n vorm van misleiding.

_San87_ schreef:

Echt een heel raar advies. Wel des Nederlands, als het kalf verdronken is dempt men de put.

Petpa schreef:

_San87_ schreef:

Echt een heel raar advies. Wel des Nederlands, als het kalf verdronken is dempt men de put.

Dat mag je zeggen ja.
In het gunstigste geval is degene die hulp nodig heeft het desbetreffende kalf en krijgt dan daadwerkelijk hulp.
Indien het escaleert is het kalf een slachtoffer die nergens om gevraagd heeft.
Daar moet je toch niet denken?!?

Earth schreef:

Kunnen de katten niet een soort dwangmiddel zijn om haar te dwingen opgenomen te worden? Natuurlijk vanuit 144 en de politie, maar dat ze de katten pas terug krijgt als ze stabiel is of iets in die trant?