Bokt.nl

verootjoo schreef:

Ik vind dit wel heel negatief gesteld.

Een psycholoog heeft echt een strenge beroepscode waar zij aan gebonden zijn.
Dit schenden heeft verregaande gevolgen.

Shadow0 schreef:

verootjoo schreef:

Ik vind dit wel heel negatief gesteld.

Een psycholoog heeft echt een strenge beroepscode waar zij aan gebonden zijn.
Dit schenden heeft verregaande gevolgen.

Dat is lastig, want een niet-geregistreerde psycholoog heeft die beroepscode dus juist niet zomaar. En valt ook niet onder het tuchtrecht.

daantjuhhh schreef:

Een psycholoog is er ook om te voorkomen dat je ziek wordt.
Het is niet alleen bedoeld voor ziekte of trauma.
Het is ook ter preventie.

Een zieke werknemer kost ontzettend veel geld.
In mijn geval kon ziekte en uitval voorkomen worden door op tijd aan de bel te trekken.
Ik heb maar 2 sessies nodig gehad en een follow up telefoontje.


Als ik niet de mogelijkheid had gehad om dit laagdrempelig via mijn werk te doen had ik door gewerkt en mijn problemen naast mij neergelegd tot dat ik uit zou vallen.
En dan was ik er zeker maanden uit geweest.

Ik vind mij zelf hierdoor juist een werknemer die zijn verantwoordelijkheid neemt.

SjonnieZ schreef:

Je hebt geld en je hebt beginselen
Een werknemer hoort te zorgen dat hij komt werken en dit werk optimaal verricht.

Het probleem is dat de aanwezigheid van een psycholoog een behoefte creëert. Kijk alleen al naar de vraag van dit topic.. zou jij gebruik maken van een psycholoog als deze op het werk aanwezig is.

En wat betreft die geheimhoudingsplicht, onderschat de macht van het geld niet (wie betaalt, bepaalt) evenals het WIZ (wandelgangen informatiesysteem)
Er worden geen hele verslagen gelekt maar wel hints gegeven over de oorzaak. (Privé/zakelijk, langdurend/kortdurend).
In tijden van personele krimp kan die informatie echt wel onuitgesproken meespelen en ga het dan maar eens bewijzen.

En zelfs als dat niet gedaan wordt.. wie denk je dat een werkgever kiest bij gelijke geschiktheid.. diegene die de medische diensten platlopen of diegene die lijkt te functioneren zonder deze klimbim?

SjonnieZ schreef:

En waardoor komen al die problemen… juist ja het gepamper tijdens de opvoeding

We hebben inmiddels meerdere generaties die geen nee geleerd hebben van hun ouders, die geen moeilijke tijden gekend hebben en alles krijgen wat hun hartje begeerd.
Het aantal narcisten neemt niet voor niets zo sterk toe, alles draait om ik.

Tuurlijk krijgen die gepamperde generaties een burn-out wanneer ze gaan werken.. dan moeten ze opeens iets dat opgelegd wordt door een ander en draait niet meer alles om hen.

En daar draait de zorg voor op.

een goede economische crisis zoals in de jaren 80 zou zo slecht nog niet zijn om iedereen weer met beide benen op de vloer te krijgen.

OleJon schreef:

daantjuhhh schreef:

Een psycholoog is er ook om te voorkomen dat je ziek wordt.
Het is niet alleen bedoeld voor ziekte of trauma.
Het is ook ter preventie.

Een zieke werknemer kost ontzettend veel geld.
In mijn geval kon ziekte en uitval voorkomen worden door op tijd aan de bel te trekken.
Ik heb maar 2 sessies nodig gehad en een follow up telefoontje.


Als ik niet de mogelijkheid had gehad om dit laagdrempelig via mijn werk te doen had ik door gewerkt en mijn problemen naast mij neergelegd tot dat ik uit zou vallen.
En dan was ik er zeker maanden uit geweest.

Ik vind mij zelf hierdoor juist een werknemer die zijn verantwoordelijkheid neemt.

Uit preventie?
Je neemt toch ook geen paracetamol, als je geen hoofdpijn hebt?

Celebi schreef:

Een psycholoog is er ook niet voor persoonlijke ontwikkeling. Dat kun je prima zelf en anders met behulp van een coach die daarin gespecialiseerd is (afhankelijk wat je wil bijvoorbeeld lifestyle, loopbaan, relatie, etc.). Een psycholoog komt om de hoek kijken wanneer er problemen zijn en je gezondheid in geding komt. Het is onwijs fijn dat jij je gezond en dit voelt en die lasten nu allemaal kan dragen, maar er zijn zat mensen die dat niet kunnen. Of die het een hele lange tijd vol gehouden hebben en uiteindelijk toch voor langere tijd instorten. Je weet nooit hoe je draagkracht over een paar weken, maanden of jaren zal zijn.

En het hoeft inderdaad niet eens aan jezelf te liggen. Wanneer je kind of partner ernstig ziek wordt, je een toxische werksfeer hebt, je zelf medisch minder goed gaat, dragen allemaal bij.

Ik ben juist enorm aan het strijden tegen dit taboe rondom mentale gezondheid en ik hoop dat je wilt begrijpen dat die woorden die je schrijft enorm veel pijn kunnen doen bij anderen. Juist omdat overspannenheid niet goed begrepen is. Het is niet mentaal 'niet sterk meer zijn', het is gewoon een compleet ziektebeeld met enorme vermoeidheid en vaak veel lichamelijke klachten. Daardoor kunnen ook andere medische problemen opspelen. En het kan ook andersom: door een aandoening, tekort of bijvoorbeeld ADHD en ASS je op dagelijkse basis zo in 1001 bochten moeten wringen dat je er vanzelf enorm overspannen van raakt. Soms is het een cirkel waar je dan maar heel moeilijk uit raakt.

Wat mij betreft hoeven psychologen ook niet zomaar op de werkvloer te zijn, behalve bij psychisch zware beroepen zoals de hulpdiensten. Maar een (goede!) coach kunnen raadplegen die ook de juiste adviezen kan geven omtrent doorsturen naar de huisarts voor verdere lijnen naar POH GGZ of psychologen zou al heel waardevol zijn. Dan kunnen de psychologen bij wijze van spreken gewoon in de gecontracteerde zorg werken (snap dat ze dat niet willen maar even hypothetisch), kunnen meer mensen sneller geholpen worden en is er op de werkvloer een aanspreekpunt omtrent (mentale) gezondheid.

SjonnieZ schreef:

Celebi schreef:

Een psycholoog is er ook niet voor persoonlijke ontwikkeling. Dat kun je prima zelf en anders met behulp van een coach die daarin gespecialiseerd is (afhankelijk wat je wil bijvoorbeeld lifestyle, loopbaan, relatie, etc.). Een psycholoog komt om de hoek kijken wanneer er problemen zijn en je gezondheid in geding komt. Het is onwijs fijn dat jij je gezond en dit voelt en die lasten nu allemaal kan dragen, maar er zijn zat mensen die dat niet kunnen. Of die het een hele lange tijd vol gehouden hebben en uiteindelijk toch voor langere tijd instorten. Je weet nooit hoe je draagkracht over een paar weken, maanden of jaren zal zijn.

En het hoeft inderdaad niet eens aan jezelf te liggen. Wanneer je kind of partner ernstig ziek wordt, je een toxische werksfeer hebt, je zelf medisch minder goed gaat, dragen allemaal bij.

Ik ben juist enorm aan het strijden tegen dit taboe rondom mentale gezondheid en ik hoop dat je wilt begrijpen dat die woorden die je schrijft enorm veel pijn kunnen doen bij anderen. Juist omdat overspannenheid niet goed begrepen is. Het is niet mentaal 'niet sterk meer zijn', het is gewoon een compleet ziektebeeld met enorme vermoeidheid en vaak veel lichamelijke klachten. Daardoor kunnen ook andere medische problemen opspelen. En het kan ook andersom: door een aandoening, tekort of bijvoorbeeld ADHD en ASS je op dagelijkse basis zo in 1001 bochten moeten wringen dat je er vanzelf enorm overspannen van raakt. Soms is het een cirkel waar je dan maar heel moeilijk uit raakt.

Wat mij betreft hoeven psychologen ook niet zomaar op de werkvloer te zijn, behalve bij psychisch zware beroepen zoals de hulpdiensten. Maar een (goede!) coach kunnen raadplegen die ook de juiste adviezen kan geven omtrent doorsturen naar de huisarts voor verdere lijnen naar POH GGZ of psychologen zou al heel waardevol zijn. Dan kunnen de psychologen bij wijze van spreken gewoon in de gecontracteerde zorg werken (snap dat ze dat niet willen maar even hypothetisch), kunnen meer mensen sneller geholpen worden en is er op de werkvloer een aanspreekpunt omtrent (mentale) gezondheid.

Ik snap dat het voor de jongere generatie confronterend kan zijn om te horen dat hun mentale weerbaarheid laag is en hun individuele wensenlijst te hoog, maar dat is wel wat er gaande is.
En dat deze groep geholpen moet worden, tuurlijk maar dat is geen taak van de werkgever. Daarvoor ben je zelf verantwoordelijk voor.

shirleyp schreef:

Ik vind het een beetje dubbel… Aan de ene kant fijn en goed dat bedrijven het aanbieden, toch zou ik liever zien dat deze psychologen worden ingezet waar ze het hardst nodig zijn.

Ik hoorde een psycholoog laatst op de radio vertellen dat er ook veel mensen komen die zich ook goed zouden kunnen redden als ze de hulp meer in hun eigen netwerk zouden zoeken. Een echt goed gesprek voeren met een vriend kan al veel doen. Misschien moeten we onszelf daar ook meer tijd voor geven.

Celebi schreef:

@SjonnieZ En je weet het ook nooit van te voren. Al ben je nu fysiek en mentaal helemaal gezond, het kan over een paar weken, een paar maanden of een paar jaar totaal anders zijn.

Maar echt heel veel mensen hebben diezelfde gedachtenstroom hoor. Je bent zeker niet de enige. Helaas is het wel de gedachtestroom die van de mentale gezondheid een beetje een taboe blijft maken. Ik vind het juist enorm goed dat er meer en meer aandacht aan besteed wordt. Misschien maakt dat ook dat je het nu meer ziet dan vroeger, naast de andere leefomstandigheden. Het is een interessant onderwerp in ieder geval.

Mag ik vragen hoe oud je bent?

SjonnieZ schreef:

Celebi schreef:

@SjonnieZ En je weet het ook nooit van te voren. Al ben je nu fysiek en mentaal helemaal gezond, het kan over een paar weken, een paar maanden of een paar jaar totaal anders zijn.

Maar echt heel veel mensen hebben diezelfde gedachtenstroom hoor. Je bent zeker niet de enige. Helaas is het wel de gedachtestroom die van de mentale gezondheid een beetje een taboe blijft maken. Ik vind het juist enorm goed dat er meer en meer aandacht aan besteed wordt. Misschien maakt dat ook dat je het nu meer ziet dan vroeger, naast de andere leefomstandigheden. Het is een interessant onderwerp in ieder geval.

Mag ik vragen hoe oud je bent?

Ik ben in de 50- en ja ook in mijn leeftijdscategorie vallen mensen uit en hebben hulp nodig en dat moeten ze ook krijgen.
Maar mijn generatie laat over het algemeen wel een betere mentale weerbaarheid zien dan de generaties onder ons.

SjonnieZ schreef:

Dat zeg ik ook nergens Marlinderooz. Alleen dat dat we doorgeschoten zijn.

MarlindeRooz schreef:

SjonnieZ schreef:

Dat zeg ik ook nergens Marlinderooz. Alleen dat dat we doorgeschoten zijn.

Klopt, vroeger kon je op 1 salaris nog een huis kopen. Nu moet je beiden fulltime werken voor een duur huurhuis. Daarbij zijn alle vaste lasten ook veel duurder geworden.

Dus ik snap die mentale problemen wel. Niemand kan bijna nog alleen een huis kopen. Zelfs bovenmodaal kan het (bijna) niet. Ga maar eens 50k sparen als je in je eentje 1200 kale huur moet ophoesten.

verootjoo schreef:

shirleyp schreef:

Ik vind het een beetje dubbel… Aan de ene kant fijn en goed dat bedrijven het aanbieden, toch zou ik liever zien dat deze psychologen worden ingezet waar ze het hardst nodig zijn.

Ik hoorde een psycholoog laatst op de radio vertellen dat er ook veel mensen komen die zich ook goed zouden kunnen redden als ze de hulp meer in hun eigen netwerk zouden zoeken. Een echt goed gesprek voeren met een vriend kan al veel doen. Misschien moeten we onszelf daar ook meer tijd voor geven.

Maar dat kan de psycholoog dan toch bespreken? Hoe je zoiets aanpakt?
En waarom er vanuit gaan dat iedereen een netwerk heeft?