Bokt.nl

ruitje schreef:

Zoethout schreef:

Ik denk dat het belangrijk is om doelen te stellen (is dat ook niet de opdracht vanuit stage? Ze willen wat leren —> wat dan?). Vanuit deze doelen leren de stagiairs. Handig aan doelen is, is dat je ze kan evalueren. Tijdens een evaluatie kun je dus duidelijk aangeven wat al goed gaat (héél belangrijk!) maar je kunt ook aangeven wat er nog minder goed gaat en hierop kun je tips gaan geven of samen met de stagiair reflecteren zodat de stagiair zich verder kan ontwikkelen. Ook kun je op deze momenten aangeven dat het bijvoorbeeld wel verwacht wordt dat je niet te laat komt, dat dat eigenlijk niet oké is en geen goede werkhouding is. Ik zou dus even een soort van evaluatiemomentje inplannen (had ik in mijn stageperiodes zelfs wekelijks) en dan even bespreken hoe het gaat, doelen bespreken en eventuele doelen bijstellen/aanpassen.

Daarnaast ook belangrijk om inderdaad, zoals al eerder gezegd, leuke gesprekken te voeren. Dat kan over van alles zijn. Dat lucht de boel ook een beetje en dan voel je jezelf misschien ook wat meer relaxed!

Dan ga je er vanuit dat iemand kan reflecteren en iets doet met feedback. Dat is voor bepaalde niveaus best al een grote opgave hoor

Picopico schreef:

Evenals vooruit denken "hey, als ik nu door werk, kan ik straks misschien eerder naar huis" - dit is te ingewikkeld.

Jennyj01 schreef:

Wat ik vooral mis is de vraag. Waarom ben je elke dag 5 minuten te laat? Als het altijd 5 minuten is dan kan er een andere verklaring voor zijn. Slechte aansluiting met het ov of andere zaken. Ik heb wel eens een stagiaire gehad die het heel lastig vond om voor de deur te wachten wanneer ze vroeg was.

Shadow0 schreef:

Picopico schreef:

Evenals vooruit denken "hey, als ik nu door werk, kan ik straks misschien eerder naar huis" - dit is te ingewikkeld.

Niet zomaar te ingewikkeld maar je moet het wel expliciet maken. En ze moeten leren dat dat een mogelijkheid is. (Op school en in hun bijbaan bv zelden - daar is gewoon aanwezigheidsplicht en levert het jou maar beperkt iets op. Er zijn zelfs docenten waarbij je als je je huiswerk af hebt niet aan een ander vak mag beginnen. Dat is niet een omgeving waarin je leert dat je zelf invloed hebt of dat het loont om je best doen en door te werken... dus als dat op stage anders werkt moet je echt vanaf 0 ervaren dat de situatie anders is en wat dat dan betekent.)

ruitje schreef:

@Shadow en Zoethoud: hoeveel stagiaires in dit vakgebied van niveau entree tot niveau 3 hebben jullie daadwerkelijk gesproken?

Shadow0 schreef:

Daarvan snap ik niet zo goed waarom je haar nog aan zou houden, is het niet veel duidelijker om haar stage gewoon op te zeggen? Dat geeft voor haar eerder consequenties en bij jullie komt het denk ik de sfeer ten goede.

Ook zou ik hopen (maar dat is misschien teveel gevraagd) dat goeie stageadressen ook zouden kunnen bijspringen voor studenten die een wissel nodig hebben om welke reden dan ook.

Shadow0 schreef:

Ik kom juist meer van de andere kant: mensen met een verstandelijke beperking, dagbesteding, ruiters met een beperking, leerproblemen etc. Dan gaat het dus om echt in hele kleine stukjes hakken, en vooral nergens verwachten dat iemand het 'vanzelf' oppikt, maar tegelijkertijd dat je best veel kunt bereiken als je dat consequent doet.

Je hebt overigens wel gelijk dat je erop wijst dat verschillende niveau's ook verschillende verwachtingen meebrengen. Bij een entree-opleiding zou ik denken dat het een win is als men omschreven taken van begin tot einde zelfstandig uit kan voeren (en dat is dan tegen het eind van de stage, en niet aan het begin.) En dat het daarnaast een mooie vorm van reflectie is als iemand kan herkennen dat iets niet loopt zoals het hoort en er hulp nodig is. Zelfstandig taken herkennen lijkt me niet vanzelfsprekend, al lukt het misschien uiteindelijk wel als je dat in context oefent. Ik zou daarbij bovendien uitgaan van 1 taak tegelijk (die wel steeds breder kan zijn, als ik het bij paardrijden hou is het begin bijvoorbeeld dat je losse taken hebt die je steeds 1 voor 1 doet: spullen pakken -> klaar? Volgende taak: poetsen -> klaar? Volgende taak: hoeven krabben, etc. Tot het op zeker moment allemaal samen is te vatten in 'zelf opzadelen' en dan zijn het geen losse taken meer maar deel van het geheel. Maar je moet niet ineens aan komen zetten met 'en vanmiddag boodschappen doen' want dat hoort niet tot het geheel en dat wordt verwarrend.)

Bij niveau 2 zou ik denken dat iemand uiteindelijk een set taken, bijvoorbeeld voor een dag of dagdeel, zelfstandig moet kunnen aflopen, zelf de overgangen kan maken en zelf kan herkennen welke dingen wel of nog niet zijn gedaan. Maar zeker in een relatief korte periode van een stage verwacht ik niet dat iemand zelfstandig veel invult. Zeker niet als ze jong zijn. (Mensen die om andere reden op latere leeftijd MBO2 afronden zullen dat veel makkelijker oppikken denk ik.) Neemt niet weg dat je daar dus wel de aandacht op kunt richten: wat zijn nog meer dingen die er gedaan moeten worden / die je zou kunnen of willen doen?

MBO 3 moet dat uiteindelijk wel kunnen, dat leidt op tot zelfstandig werkenden. Denk zelfstandig kok, verzorgende IG, kinderopvang: het is de bedoeling dat ze met verantwoordelijkheid leren om te gaan, niet over de langere termijn maar wel in de situatie. Dat lijkt me dus ook echt iets om te oefenen en te toetsen bij de stage. (Maar als leerplek is dat dus iets wat ze aan het begin misschien nog niet kunnen. Heel erg afhankelijk van de achtergrond denk ik.)

ruitje schreef:

Ik heb ook jarenlang gewerkt met gehandicapten. Wat je volgens mij mist, als grootste verschil, is dat je bij de paarden een resultaatverplichting hebt richting je eigen bedrijf, niet naar de stagiair.

ruitje schreef:

ruitje schreef:

@Shadow en Zoethoud: hoeveel stagiaires in dit vakgebied van niveau entree tot niveau 3 hebben jullie daadwerkelijk gesproken?

Ik herhaal hem nog even .

Ik denk namelijk dat er hier veel richting MBO 4 of HBO geredeneerd word.

Shadow0 schreef:

ruitje schreef:

Ik heb ook jarenlang gewerkt met gehandicapten. Wat je volgens mij mist, als grootste verschil, is dat je bij de paarden een resultaatverplichting hebt richting je eigen bedrijf, niet naar de stagiair.

Je hebt ook een verplichting naar de stagiair. Dat zou ik meer zien als een inspanningsverplichting, en het lijkt me goed dat je (vooraf!) goed bepaalt hoeveel mogelijkheden je daarin hebt. (En als men dat niet heeft, ook goed natuurlijk, bied stages als je denkt iets te kunnen bieden en als dat niet zo is, dan niet.)

Maar het zijn jongeren, en leerlingen, en ze weten nog niet veel en ze hebben niet veel kans gehad om ervaring op te doen, en iemand moet ze die kansen wel geven. Kinderen groeien niet geheel automagisch op tot mensen die ineens alles kunnen als wij als maatschappij de moeite niet nemen ze dat te leren.

Overigens was mijn zadelvoorbeeld vooral bedoeld om aan te geven hoe ik de MBO-niveau's ongeveer zie qua zelfstandigheid - en bij niveau 1 is dat dus 1 taak per keer, ook al kun je die enkele taak dus wel uitdiepen. Maar als je van entree-stagiaires verwacht dat ze zelf overzicht gaan hebben op hun werktaken en uit zichzelf zien wat er gedaan moet worden, dan loop je vooral tegen heel veel frustratie aan aan beide kanten, want dat is niet realistisch. En dat kan betekenen dat je dus geen goede plek bent voor entree-stagiaires. (Maar het kan ook zijn dat je gewoon andere doelen klaar hebt liggen.)

Samenvattend gaat het volgens mij vooral ook om realistisch te zijn naar je eigen verwachtingen en mogelijkheden. Als je weet wat je te bieden hebt en je biedt dat, dan kun je volgens mij echt een verschil maken. (Maar als je eigenlijk niet de mogelijkheden hebt, dan helpt het ook niet om het tegen wil en dank toch te doen, waarbij iedereen met enige onwil het proces ingaat.)

ruitje schreef:

Ja, ik geloof ook echt dat die bedrijven er zijn. Ik ben soms eerst weken bezig met tegen stagiaires zeggen dat fouten maken mag, omdat ze uitgefoeterd zijn op hun vorige adres voor niks.

Zou dan alleen fijn zijn, als de mensen die nog nooit stagiaires begeleid hebben ook willen aannemen dat er ook moeilijke kanten aan zitten voor het bedrijf, zonder dat je als bedrijf word neergezet als 'je bent geen goede stage bedrijf.'

Vind ik wat makkelijk als je zelf niet in die materie zit

Je komt ze echt tegen, degene die niet kunnen reflecteren en degene bij wie het enige doel is: kom naar je stage.

Niet, wat wil je daar leren, nee alleen aanwezig zijn is al een doel. Dat is heftig hoor. Inspanningsverplichting denk ik dan, ja hoor, prachtige theorie, kom even een dagje kijken . De gedachte dat iedereen doelen heeft waar ik veel mee kan is uhm, een utopie? En soms ben ik dan ook nog 5 weken bezig met school bereiken of komt er gewoon nooit iemand langs in de hele stage periode.

Maar, ik maak ook echt de meest prachtige groeiprocessen door, sta soms met tranen in mijn ogen als ik ze zie groeien, geniet ervan als ze op hun niveau zelfverzekerd zijn, heb ik de mooiste contacten met docenten,zijn er docenten die voor elk gesprek open staan, heb ik leerlingen die deze vreselijkste dingen meemaken en die door jouw stage plek overeind blijven... ik kan nog wel even doorgaan.

Ik vind het super leuk om te doen. En ik denk dat het je als bedrijf ook scherp houd, waarom doe je wat je doet? Kan je uitleggen waarom?

Ik vind het een verrijking, maar het beeld wat ik hier lees is denk ik echt niet altijd kloppend

Het is er allebei: het vreselijke stagebedrijf wat studenten uitbuit.

En de moeilijk te begeleiden student.

Ik hoop dat het bij beiden de uitzondering op de regel is