Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-25 10:25

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-25 10:25

Ik wil nog niet in detail de medische zaken bespreken. Tzt zal ik, ongeacht wat de uitspraak ook wordt, de uitspraak wel delen. Maar dat beeld heb ik inderdaad wel. De SEH treft hierin ook geen blaam. Zij hebben zeer grondig (maar te vroeg) onderzoek gedaan, passend bij het sectierapport.
Er is een duidelijke tweedeling geweest in zijn klachten. Waar het mis is gegaan is dat artsen ook nadat hij ernstige symptomen ging vertonen 5 dagen na het SEH rapport hem niet opnieuw in wilden sturen. Ook toen zij zelf geen enkele aannemelijke diagnose meer hadden (wat ze schriftelijk hebben toegegeven).

Van excuses tegen ons is nooit sprake geweest nee. Hij heeft in een onderling gesprek 6wkn na het overlijden met de andere artsen wel toegegeven dat hij zijn eigen behandeling een "zwaktebod" vond en dat hij naar zijn niet-pluis gevoel had moeten luisteren. Dit document heb ik pas recent ingezien nadat ik hier eerder meerdere malen om had gevraagd.

**Geplaatst**: 05-01-25 10:43

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 05-01-25 10:43

Op het moment dat je je eigen behandeling een zwaktebod vindt moet je dan niet meteen doorverwijzen?

**Geplaatst**: 05-01-25 11:01

Geplaatst: 05-01-25 11:01

Rizette schreef:
Op het moment dat je je eigen behandeling een zwaktebod vindt moet je dan niet meteen doorverwijzen?

Ik denk dat hij dat achteraf vond, erop terugkijkend.

In het moment is waarschijnlijk dat gevoel of niet opgemerkt of op een of andere reden te snel overheen gegaan.

**Geplaatst**: 05-01-25 11:27

Geplaatst: 05-01-25 11:27

Oh dat is dan in ieder geval nog iets dat in de buurt komt van toegeven dat het niet okee was.... dat haalt het aller scherpste randje er in mijn beleving dan gelukkig nog iets vanaf :(:)

Jammer dat het niet tegen jou / jullie was.....

Heb je het idee dat je zelf wel zoiets nodig hebt, van een excuses / toegeven dat er beter naar jullie geluisterd had moeten worden? Als dat destijds was gebeurd, had je het dan wat meer los kunnen laten?

En hoop je dat het nu nog komt....?

Heb je zelf ook nog "had ik maar" gevoelens, dat je meer door had moeten duwen?
En hoe ervaar je het nu voor de toekomst, zit je bij een andere huisarts en krijg je geen scheve gezichten dat je (imo onterecht) bekend komt te staan als "lastige klant" zeg maar.....?

**Geplaatst**: 05-01-25 12:30

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 05-01-25 12:30

Wat bijzonder en interessant dat je dit deelt Secricible en wat een vreselijke manier om je partner te verliezen, gecondoleerd.

Goed dat je dit doet, dapper ook! Volgens mij heb je duidelijk voor ogen wat je wil bereiken met deze zaak. Gemiste kans van de zorgverleners om niet met je in gesprek te willen gaan en in ieder geval te erkennen dat dit proces op z'n zachtst gezegd niet goed verlopen is.
Raar dat er geen calamiteitenmelding is gedaan, ik neem aan dat de schouwarts destijds een niet-natuurlijke dood heeft afgegeven. Met de sectie hebben ze natuurlijk wel de doodsoorzaak kunnen vaststellen, maar al deze gegevens zouden toch wel aanleiding moeten zijn voor een onderzoek...

Ik ben zelf werkzaam geweest op de cardio-thoracale chirurgie en dus ook niet geheel onbevooroordeeld als het aankomt op deze diagnose. Ik vraag me af of ze op de SEH een CT scan gemaakt hebben, want hierop zou je wel verwachten een (beginnende) dissectie te zien. Ik heb nog wel meer medisch inhoudelijke vragen, maar lees dat je daar (begrijpelijk) nog niet over in detail wil treden.

Ik hoop dat je de 28ste erkenning krijgt en dat het ziekenhuis voldoende reden ziet voor het doen van een calamiteitenonderzoek!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-25 12:57

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-25 12:57

pmarena schreef:
Oh dat is dan in ieder geval nog iets dat in de buurt komt van toegeven dat het niet okee was.... dat haalt het aller scherpste randje er in mijn beleving dan gelukkig nog iets vanaf Jammer dat het niet tegen jou / jullie was.....

Heb je het idee dat je zelf wel zoiets nodig hebt, van een excuses / toegeven dat er beter naar jullie geluisterd had moeten worden? Als dat destijds was gebeurd, had je het dan wat meer los kunnen laten?

En hoop je dat het nu nog komt....?

Heb je zelf ook nog "had ik maar" gevoelens, dat je meer door had moeten duwen?
En hoe ervaar je het nu voor de toekomst, zit je bij een andere huisarts en krijg je geen scheve gezichten dat je (imo onterecht) bekend komt te staan als "lastige klant" zeg maar.....?

Ik ben de fase van excuses voorbij. Een opgelegd excuus vind ik geen excuus. Mijn doel nu is puur dat er geleerd gaat worden.

Ik ben overgestapt van huisarts. Deze praktijk wilde mij hebben mits we eerst een goed gesprek zouden hebben. Dit is gebeurt en ik heb me ontzettend gehoord gevoeld. We hebben gesproken over mijn angst om niet gehoord te worden waardoor ik heel fel kan zijn naar de arts, hebben zelfs een "codewoord" afgesproken waarmee ik altijd dezelfde dag terecht zou kunnen. Zoals eerder benoemd heb ik het gevoel vanuit andere artsen ook gehad dat ik er goed aan doe om te graven.

Ik heb er spijt van dat ik geen ambulance heb gebeld. Ik denk dat die de klachten mogelijk wel herkend hadden. Maar ik neem het mezelf niet (meer) kwalijk dat ik dat niet gedaan heb.

Berriepi, ik pb je even

**Geplaatst**: 05-01-25 13:35

Geplaatst: 05-01-25 13:35

Jennyj01 schreef:
@Janine1990 Dan kan je als betrokken zorgverlener toch niet anders dan wakker liggen van het feit dat deze man is overleden?
Reken maar dat die daar wakker van liggen. En niet alleen wanneer er een klacht of een onderzoek komt.

Dit mis ik inderdaad een beetje in sommige reacties. Uitdrukkelijk niet in die van TS zelf.
Vrijwel iedere arts zal hier wakker van liggen, want iedere arts wil mensen helpen. Anders kies je niet voor deze ontzettende lange opleiding met pittige werktijden. Ik kan me niet voorstellen dat het een arts niet interesseert en uiteindelijk is die ook gewoon gebonden aan wat de verzekering 'wil' in zo'n procedure. (Hoewel hier natuurlijk geen sprake is van een schadeclaim, maar mogelijk moet je ook dan gewoon naar de verzekering luisteren voor het geval er in een civiele zaak alsnog een claim komt).

Ik kom uit een ander vak, maar reken maar dat iedereen met een klacht in z'n maag zit. Op die enkele rotte pit na.

**Geplaatst**: 05-01-25 14:04

Geplaatst: 05-01-25 14:04

Tiggs schreef:
Jennyj01 schreef:
@Janine1990 Dan kan je als betrokken zorgverlener toch niet anders dan wakker liggen van het feit dat deze man is overleden?
Reken maar dat die daar wakker van liggen. En niet alleen wanneer er een klacht of een onderzoek komt.

Dit mis ik inderdaad een beetje in sommige reacties. Uitdrukkelijk niet in die van TS zelf.
Vrijwel iedere arts zal hier wakker van liggen, want iedere arts wil mensen helpen. Anders kies je niet voor deze ontzettende lange opleiding met pittige werktijden. Ik kan me niet voorstellen dat het een arts niet interesseert en uiteindelijk is die ook gewoon gebonden aan wat de verzekering 'wil' in zo'n procedure. (Hoewel hier natuurlijk geen sprake is van een schadeclaim, maar mogelijk moet je ook dan gewoon naar de verzekering luisteren voor het geval er in een civiele zaak alsnog een claim komt).

Ik kom uit een ander vak, maar reken maar dat iedereen met een klacht in z'n maag zit. Op die enkele rotte pit na.

Maar dan is het toch logisch dat je je afvraagt wat Rizette zo netjes omschrijft als 'wordt ze dat ingegeven door hun verzekering?'. Want naar ik nu begrijp heeft een van de artsen achteraf gezegd dat hij zijn behandeling een zwaktebod vond en naar zijn gevoel had moeten luisteren. Tegen andere artsen, niet tegen TS of haar familie.

Geen enkele vorm van excuus richting TS of haar familie. Het zijn zulke simpele woorden, maar blijkbaar is dat niet over hun lippen te krijgen. Waarom niet?

**Geplaatst**: 05-01-25 14:09

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 05-01-25 14:09

Ik heb zelf godzijdank nooit in zo’n situatie gezeten, dus weet niet hoe ik zou reageren.
Maar ik kan ergens wel begrijpen dat het enorm moeilijk is om zo’n heftige fout te erkennen en de nabestaanden onder ogen te komen.

**Geplaatst**: 05-01-25 14:15

Geplaatst: 05-01-25 14:15

secricible schreef:
pmarena schreef:
Oh dat is dan in ieder geval nog iets dat in de buurt komt van toegeven dat het niet okee was.... dat haalt het aller scherpste randje er in mijn beleving dan gelukkig nog iets vanaf Jammer dat het niet tegen jou / jullie was.....

Heb je het idee dat je zelf wel zoiets nodig hebt, van een excuses / toegeven dat er beter naar jullie geluisterd had moeten worden? Als dat destijds was gebeurd, had je het dan wat meer los kunnen laten?

En hoop je dat het nu nog komt....?

Heb je zelf ook nog "had ik maar" gevoelens, dat je meer door had moeten duwen?
En hoe ervaar je het nu voor de toekomst, zit je bij een andere huisarts en krijg je geen scheve gezichten dat je (imo onterecht) bekend komt te staan als "lastige klant" zeg maar.....?

Ik ben de fase van excuses voorbij. Een opgelegd excuus vind ik geen excuus. Mijn doel nu is puur dat er geleerd gaat worden.

Ik ben overgestapt van huisarts. Deze praktijk wilde mij hebben mits we eerst een goed gesprek zouden hebben. Dit is gebeurt en ik heb me ontzettend gehoord gevoeld. We hebben gesproken over mijn angst om niet gehoord te worden waardoor ik heel fel kan zijn naar de arts, hebben zelfs een "codewoord" afgesproken waarmee ik altijd dezelfde dag terecht zou kunnen. Zoals eerder benoemd heb ik het gevoel vanuit andere artsen ook gehad dat ik er goed aan doe om te graven.

Ik heb er spijt van dat ik geen ambulance heb gebeld. Ik denk dat die de klachten mogelijk wel herkend hadden. Maar ik neem het mezelf niet (meer) kwalijk dat ik dat niet gedaan heb.

Berriepi, ik pb je even

Ik kan het me helemaal voorstellen dat een excuus nu "too little too late" aanvoelt....

Wat ontzettend fijn dat je nu op deze manier bij een andere huisarts binnen bent kunnen komen! En onbetaalbaar goed dat je je hier wèl heel erg gehoord voelt en ze mee denken over de toekomst om op een fijne manier verder te kunnen en dan hopelijk wat betere ervaringen te krijgen :(:)

Okee, een ambulance, daar had ik nog niet eens aan gedacht dat dat een betere keuze zou kunnen zijn dan de SEH! Waarom denk je dat die het mogelijk beter opgepakt zouden kunnen hebben dan de laatste keer dat je bij de SEH was....? Excuses als ik teveel vragen stel Y;(

Laatst bijgewerkt door pmarena op 05-01-25 14:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-01-25 14:18

Geplaatst: 05-01-25 14:18

Super dapper van je om dit te doen! Ik volg je ook graag

**Geplaatst**: 05-01-25 14:34

Geplaatst: 05-01-25 14:34

Neem het jezelf niet kwalijk secricible. Los van de vraag of de artsen meteen correct gehandeld hebben zou je van een/iedere professional mogen verwachten dat een toename of verergering van klachten niet automatisch leidt tot een opeenstapeling of verzwaring van medicatie (zeker niet zonder diagnose). Je mag toch verwachten dat als een patiënt zo vaak terugkomt in zo’n korte tijd dat de klachten nadrukkelijk worden uitgevraagd en dat een eerdere conclusie wordt heroverwogen en/of nogmaals getoetst aan geldende protocollen of richtlijnen. Je bent als leek afhankelijk van de kundigheid en het professionele oordeel van de artsen, je moet ervan uit kunnen gaan dat die verder kijken dan hun neus lang is. Zwaktebod m’n hoela…
Maar wat een goede aanpak van je nieuwe huisarts, die lijkt te begrijpen wat dit met jou heeft gedaan!

**Geplaatst**: 05-01-25 14:43

Geplaatst: 05-01-25 14:43

Gecondoleerd met het verlies van je man.
Wat ontzettend goed en krachtig van je om dit proces aan te gaan.
Wens je ontzettend veel sterkte en volg je voortgang hierin erg graag!

**Geplaatst**: 05-01-25 14:44

Geplaatst: 05-01-25 14:44

Gecondoleerd met het verlies van je man.
Helaas kan ik je verder ook niet helpen maar ik zou dit graag volgen en wens je heel veel sterkte met wat er nog komen gaat..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-25 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-25 15:00

pmarena schreef:
Ik kan het me helemaal voorstellen dat een excuus nu "too little too late" aanvoelt....

Wat ontzettend fijn dat je nu op deze manier bij een andere huisarts binnen bent kunnen komen! En onbetaalbaar goed dat je je hier wèl heel erg gehoord voelt en ze mee denken over de toekomst om op een fijne manier verder te kunnen en dan hopelijk wat betere ervaringen te krijgen

Okee, een ambulance, daar had ik nog niet eens aan gedacht dat dat een betere keuze zou kunnen zijn dan de SEH! Waarom denk je dat die het mogelijk beter opgepakt zouden kunnen hebben dan de laatste keer dat je bij de SEH was....? Excuses als ik teveel vragen stel

Nee, ik denk niet dat hij met ambulance meer kans had, het gaat om tijdsverloop.
Hij is op dag 3 gezien op de SEH. Op dag 7 heb ik overwogen de ambulance te bellen maar dat niet gedaan. In plaats daarvan is de huisarts gekomen.
Als het onderzoek van dag 3 op de SEH op dag 7 was gedaan of was herhaald was de kans groot dat hij gediagnosticeerd was.

**Geplaatst**: 06-01-25 10:26

Geplaatst: 06-01-25 10:26

Ah op die manier. Ik had op 1 of andere manier het idee gekregen dat die 12 uur ervoor, ook bij de SEH was. Ik kan me nu nog beter voorstellen dat je er wat voor over zou hebben voor een ander verloop van dat laatste moment met de huisarts.... wat vreselijk rot zeg.... ik zou daar echt een enorme wrok aan overhouden met het hele gebeuren van niet gehoord worden en achteraf ook weinig menselijkheid tonen -O-

Ik zeg niet dat jij dat hebt, maar ik zou het je absoluut niet kwalijk nemen -O-

Duimen draaien hier heel hard dat dit hele proces je wat verlichting brengt

**Geplaatst**: 06-01-25 10:35

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 06-01-25 10:35

Ten eerste, gecondoleerd met je verlies, dat moet echt verschrikkelijk zijn, zeker met zon nasleep is het nog lastig verwerken.

Ik volg het ook even. Ik ben zelf werkzaam in de zorg, en heb ook al een paar x gezien dat heftige rugklachten uiteindelijk een aortaruptuur bleek te zijn.
Heel veel sterkte in het proces.

**Geplaatst**: 06-01-25 20:12

Geplaatst: 06-01-25 20:12

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het proces. Ik vind je echt heel dapper dat je dit gaat doen.

**Geplaatst**: 06-01-25 20:41

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 06-01-25 20:41

Jeetje, wat een pittig en emotioneel verhaal :(:)

Super sterk en moedig van je dat je dit pad gaat bewandelen. Ik ga met interesse meelezen.

**Geplaatst**: 06-01-25 21:32

Geplaatst: 06-01-25 21:32

Wat een heftig verhaal, ik had er al eens iets over gelezen, maar ik vind het ontzettend goed dat je dit doet!
Een onderdeel van mijn werk is calamiteitenonderzoek, dus ook vanuit die invalshoek vind ik dit ontzettend interessante materie

En juist daarom vind ik het vreemd dat geen calamiteitenmelding is gedaan, zeker als die arts zijn beoordeling een "zwaktebod" vond. Daarmee geeft hij impliciet toe dat er wel degelijk sprake was van een tekortkoming in de zorg. Ook ben ik benieuwd of de arts die de autopsie heeft gedaan niets heeft genoemd over de noodzaak van een onderzoek?
Gezien de relatie met een overlijden, had daarom een onderzoek gedaan moeten worden onder op z'n minst extern voorzitterschap.

Voor wat betreft de verzekering: dat gaat over het aanvaarden van aansprakelijkheid. Hun standaard advies is vaak om aansprakelijkheid nooit te aanvaarden, omdat ze bang zijn voor claims.
Er is een richtlijn, die regelmatig niet gevolgd wordt overigens, de GOMA https://deletselschaderaad.nl/stichting ... ncidenten/

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-25 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-25 21:58

Ik PB je even Achterom

**Geplaatst**: 06-01-25 22:25

Geplaatst: 06-01-25 22:25

Heel veel succes in dit proces.

Zelf jaren geleden ook zo'n proces doorgemaakt na overlijden van mijn vader.
Zoveel fouten gemaakt door de huisarts toen en maar blijven volhouden dat hij alles goed gedaan zou hebben

Uiteindelijk heeft de betreffende huisarts een officiële waarschuwing gehad. Je hebt er als nabestaande je vader niet mee terug maar hopelijk voorkomt dit dezelfde fouten bij een ander.

Ben benieuwd naar de uitkomst en alsnog gecondoleerd met je man.

**Geplaatst**: 06-01-25 22:40

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 06-01-25 22:40

Ten eerste gecondoleerd.

Er zijn vast mensen op bokt die je kunnen helpen in het proces lijkt me?
Goed dat je dit goed. Veel succes, volg graag mee.

**Geplaatst**: 06-01-25 23:40

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 06-01-25 23:40

Ik volg. Gecondoleerd met dit vreselijke verlies van je man.

**Geplaatst**: 06-01-25 23:53

Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter

Geplaatst: 06-01-25 23:53

Bij mijn schoonmoeder zijn zoveel fouten gemaakt dat ze ook is overleden echter ze waren gelijk haar dossier kwijt .