josien_m_ schreef:Waarom door blijven gaan op mensen ver onder het minimum? Ja die bestaan, maar die hebben vooral geld/huisvesting/juridische bijstand of noem maar op nodig. Coaching is meestal een volgende stap. Maar ook voor die groep kun je in overleg een aanbod doen. Nooit gratis, de balans moet aanwezig zijn. Ze mogen ook in ruil komen uitmesten of schilderen of wat ik maar voor klussen heb. Maar dat zijn dan weer de uitzonderingen. (ik geef trouwens ook oud-studenten altijd korting...) Ik wil zeker niet met bewijzen werken, ik vertrouw op wat mensen aangeven en wil niet vanuit wantrouwen werken.
En daar zit dus een stukje vooroordeel dat ik zo naar vind.
Mensen die écht aan de ondergrens zitten, hebben vaak niets over aan energie of fysieke mogelijkheden.
De verwachting dat dat soort mensen dan wel kunnen schilderen of uitmesten vind ik persoonlijk bijna grof.
Als ze die capaciteit zouden hebben, zouden ze het immers niet zo zwaar hebben financieel.
Ik zie heel veel goede bedoelingen in dit topic.
Maar wel veel vanuit de 'privileged' situatie om niet écht te snappen wat het inhoud om bij de extreme minima te horen.
Wat fijn is natuurlijk.
Want ik gun dat iedereen.
Maar het kan wel gezond zijn om af en toe eens benoemd te krijgen dàt je de groep ziet vanuit een privileged situatie en met vrij veel niet kloppende verwachtingen.