Bokt.nl

Petpa schreef:

In een levenstestament leg je vast wie de financiële, medische en persoonlijke zaken zal regelen als je dit zelf niet meer kunt.
Dat is een grote verantwoordelijkheid die je bij iemand neerlegt en. dat strekt in mijn optiek verder dan jezelf uitsluitend als kennissen betitelen.

veneri schreef:

Dat is alleen maar goed,maar ik denk dat een hoop mensen dat niet weten.
Is dit pas nodig na het overlijden van de persoon in kwestie, zodat je zijn rekeningen kan blijvem betalen?
Of ook wanneer je gemachtigd bent om zijn zaken bij leven te regelen? Heb je dan een eigen inlog van de bank nodig?
Ik kan mij voorstellen dat wanneer iemand is overleden, de inlog van die persoon wordt geblokkeerd.

veneri schreef:

Dat is alleen maar goed,maar ik denk dat een hoop mensen dat niet weten.
Is dit pas nodig na het overlijden van de persoon in kwestie, zodat je zijn rekeningen kan blijven betalen?
Of ook wanneer je gemachtigd bent om zijn zaken bij leven te regelen? Heb je dan een eigen inlog van de bank nodig?
Ik kan mij voorstellen dat wanneer iemand is overleden, de inlog van die persoon wordt geblokkeerd.

anjali schreef:

veneri schreef:

Dat is alleen maar goed,maar ik denk dat een hoop mensen dat niet weten.
Is dit pas nodig na het overlijden van de persoon in kwestie, zodat je zijn rekeningen kan blijven betalen?
Of ook wanneer je gemachtigd bent om zijn zaken bij leven te regelen? Heb je dan een eigen inlog van de bank nodig?
Ik kan mij voorstellen dat wanneer iemand is overleden, de inlog van die persoon wordt geblokkeerd.

Als je bij leven van de persoon gemachtigd wilt worden om zijn financiele zaken te regelen dan moet je bij zijn\haar bank geregistreerd zijn om betalingen te mogen doen voor die persoon. Als die persoon komt te overlijden dan gaat het testament in werking ,dat is weer wat anders. Meestal worden diens rekeningen dan geblokkeerd, alleen zaken als uitvaartkosten etc. kunnen er nog van betaald worden. Om toegang tot de rest van de bankrekeningen van de overledene te krijgen heb je dan een verklaring van erfrecht nodig. Daarvoor moet je naar een notaris (die gaat dan na wat er in een eventueel testament staat) en met die verklaring weer naar de bank om aan de rekening te kunnen komen.

anjali schreef:

veneri schreef:

Dat is alleen maar goed,maar ik denk dat een hoop mensen dat niet weten.
Is dit pas nodig na het overlijden van de persoon in kwestie, zodat je zijn rekeningen kan blijven betalen?
Of ook wanneer je gemachtigd bent om zijn zaken bij leven te regelen? Heb je dan een eigen inlog van de bank nodig?
Ik kan mij voorstellen dat wanneer iemand is overleden, de inlog van die persoon wordt geblokkeerd.

Als je bij leven van de persoon gemachtigd wilt worden om zijn financiele zaken te regelen dan moet je bij zijn\haar bank geregistreerd zijn om betalingen te mogen doen voor die persoon. Als die persoon komt te overlijden dan gaat het testament in werking ,dat is weer wat anders. Meestal worden diens rekeningen dan geblokkeerd, alleen zaken als uitvaartkosten etc. kunnen er nog van betaald worden. Om toegang tot de rest van de bankrekeningen van de overledene te krijgen heb je dan een verklaring van erfrecht nodig. Daarvoor moet je naar een notaris (die gaat dan na wat er in een eventueel testament staat) en met die verklaring weer naar de bank om aan de rekening te kunnen komen.

veneri schreef:

Oh oh....het ziekenhuis vind meneer lichamelijk goed genoeg om naar huis te gaan.
Wij merken aan alles dat het psychisch niet goed gaat met hem en dat hij zo echt niet naar huis toe kan.
Hij was gisteren opeens heel boos en verdrietig en angstig over een onderzoek wat hij 4 dagen daarvoor heeft gehad. Er was hem niks verteld zei hij, en hij werd zo op de pijnbank gegooid.
Het doet mij echt verdriet, zijn verwardheid en emotie.
Aan de artsen en verpleging laat hij dit niet merken. Hij is beleefd naar ze en zegt dat alles goed gaat.
Maar dit is een man die op zichzelf en erg terughoudend is, en een ander niet tot last wil zijn.
Eea telefonisch aangegeven bij de arts. Morgen een gesprek, hopelijk kan hij toch nog naar een tijdelijke opvang ter verdere beoordeling van zijn psychische gesteldheid.
Hij geeft bij artsen aan graag naar huis te willen,maar overziet de consequenties niet.
Tegen ons geeft hij aan liever niet al naar huis te willen en toezicht nodig te hebben. Terwijl deze man voorheen alleen binnen 6 planken zn huis had willen verlaten.
Hij beseft zijn kwetsbaarheid en hulpbehoevendheid, maar tegen de artsen zegt hij dat alles goed is en dat hij het wel gaat proberen. Hij wil zich niet laten kennen.

veneri schreef:

Oh oh....het ziekenhuis vind meneer lichamelijk goed genoeg om naar huis te gaan.
Wij merken aan alles dat het psychisch niet goed gaat met hem en dat hij zo echt niet naar huis toe kan.
Hij was gisteren opeens heel boos en verdrietig en angstig over een onderzoek wat hij 4 dagen daarvoor heeft gehad. Er was hem niks verteld zei hij, en hij werd zo op de pijnbank gegooid.
Het doet mij echt verdriet, zijn verwardheid en emotie.
Aan de artsen en verpleging laat hij dit niet merken. Hij is beleefd naar ze en zegt dat alles goed gaat.
Maar dit is een man die op zichzelf en erg terughoudend is, en een ander niet tot last wil zijn.
Eea telefonisch aangegeven bij de arts. Morgen een gesprek, hopelijk kan hij toch nog naar een tijdelijke opvang ter verdere beoordeling van zijn psychische gesteldheid.
Hij geeft bij artsen aan graag naar huis te willen,maar overziet de consequenties niet.
Tegen ons geeft hij aan liever niet al naar huis te willen en toezicht nodig te hebben. Terwijl deze man voorheen alleen binnen 6 planken zn huis had willen verlaten.
Hij beseft zijn kwetsbaarheid en hulpbehoevendheid, maar tegen de artsen zegt hij dat alles goed is en dat hij het wel gaat proberen. Hij wil zich niet laten kennen.

veneri schreef:

Oh oh....het ziekenhuis vind meneer lichamelijk goed genoeg om naar huis te gaan.
Wij merken aan alles dat het psychisch niet goed gaat met hem en dat hij zo echt niet naar huis toe kan.
Hij was gisteren opeens heel boos en verdrietig en angstig over een onderzoek wat hij 4 dagen daarvoor heeft gehad. Er was hem niks verteld zei hij, en hij werd zo op de pijnbank gegooid.
Het doet mij echt verdriet, zijn verwardheid en emotie.
Aan de artsen en verpleging laat hij dit niet merken. Hij is beleefd naar ze en zegt dat alles goed gaat.
Maar dit is een man die op zichzelf en erg terughoudend is, en een ander niet tot last wil zijn.
Eea telefonisch aangegeven bij de arts. Morgen een gesprek, hopelijk kan hij toch nog naar een tijdelijke opvang ter verdere beoordeling van zijn psychische gesteldheid.
Hij geeft bij artsen aan graag naar huis te willen,maar overziet de consequenties niet.
Tegen ons geeft hij aan liever niet al naar huis te willen en toezicht nodig te hebben. Terwijl deze man voorheen alleen binnen 6 planken zn huis had willen verlaten.
Hij beseft zijn kwetsbaarheid en hulpbehoevendheid, maar tegen de artsen zegt hij dat alles goed is en dat hij het wel gaat proberen. Hij wil zich niet laten kennen.