Bokt.nl

rien10 schreef:

Trad wives. Is dat een afkorting van treadmill wives?

Kinke schreef:

rien10 schreef:

Trad wives. Is dat een afkorting van treadmill wives?

nee, dan was het tread wives
trad als in traditional gok ik zo

juval schreef:

interessant topic. Dit is een onderwerp waar ik me ook vaak 'druk' over maak.

Ik ben thuis, bij de kinderen. Zorg voor het huishouden, dieren, tuin, etc. School kan altijd een beroep op mij doen als er geknutseld of gereden moet worden. Ik kan mijn eigen tijd gedeeltelijk indelen. Heb dus een prima vrij leventje.

Maar ik werk wel ongeveer 30/35 uur mee thuis op de boerderij. Alleen is dat onbetaald, ja ik krijg wel maandelijks een boodschappenbudget etc. Maar geen 'eigen' geld dus. We zijn op voorwaarden getrouwd, dus bij scheiding of als manlief weg zou vallen is dat wel netjes geregeld. Maar voor NU heb ik dus geen/weinig eigen geld. Deel van mijn spaargeld is in het bedrijf gestoken als lening.
Pensioen bouw ik ook niet op, daar is dus een flink gat ontstaan. Voor ik op de boerderij ging wonen/werken heb ik wel ruim 25 jaar op kantoor gewerkt (parttime) dus er is wel een heel klein pensioentje opgebouwd.

Ik ben meestal best tevreden, maar soms wringt het toch wel. Een baan erbij zoeken is lastig, omdat ik toch ook verantwoordelijkheden op de boerderij heb. Melken en kalveren voeren dat moet gewoon op vaste tijden gebeuren. Ook de kinderen halen en brengen etc.
En de baantjes die evt wel kunnen trekken mij niet zo, schoonmaken etc. Dat kan ik thuis ook (en is niet mijn hobby haha)

Kinke schreef:

Juval, dat zou ik toch echt anders regelen als je zoveel uur meewerkt. En dat boodschappengeld is geen betaling he, dat is voor de boodschappen. Daar zijn al meer boerinnen vies mee op de koffie gekomen

pien_2010 schreef:

juval schreef:

interessant topic. Dit is een onderwerp waar ik me ook vaak 'druk' over maak.

Ik ben thuis, bij de kinderen. Zorg voor het huishouden, dieren, tuin, etc. School kan altijd een beroep op mij doen als er geknutseld of gereden moet worden. Ik kan mijn eigen tijd gedeeltelijk indelen. Heb dus een prima vrij leventje.

Maar ik werk wel ongeveer 30/35 uur mee thuis op de boerderij. Alleen is dat onbetaald, ja ik krijg wel maandelijks een boodschappenbudget etc. Maar geen 'eigen' geld dus. We zijn op voorwaarden getrouwd, dus bij scheiding of als manlief weg zou vallen is dat wel netjes geregeld. Maar voor NU heb ik dus geen/weinig eigen geld. Deel van mijn spaargeld is in het bedrijf gestoken als lening.
Pensioen bouw ik ook niet op, daar is dus een flink gat ontstaan. Voor ik op de boerderij ging wonen/werken heb ik wel ruim 25 jaar op kantoor gewerkt (parttime) dus er is wel een heel klein pensioentje opgebouwd.

Ik ben meestal best tevreden, maar soms wringt het toch wel. Een baan erbij zoeken is lastig, omdat ik toch ook verantwoordelijkheden op de boerderij heb. Melken en kalveren voeren dat moet gewoon op vaste tijden gebeuren. Ook de kinderen halen en brengen etc.
En de baantjes die evt wel kunnen trekken mij niet zo, schoonmaken etc. Dat kan ik thuis ook (en is niet mijn hobby haha)

Als jij op de boerderij meewerkt is het niet meer als normaal dat je op de loonlijst staat.
Mijn man stond bij mijn bedrijf op de loonlijst voor het werk wat hij deed. Ik had namelijk voor zijn werk anders iemand anders moeten inhuren.
Het is dan win-win. Jij bouwt gewoon mee op en het geld komt bij jullie terecht. Of bouwt je man ook geen pensioen op?
Ik zou daar eens goed met je man en een boekhouder naar kijken.

pien_2010 schreef:

Ok, maar dan zit het wellicht ook wat tussen je oren, want dan is het allemaal op papier goed geregeld, en is het jullie geld, waar jullie van leven en wat in het bedrijf zit.

juval schreef:

pien_2010 schreef:

Ok, maar dan zit het wellicht ook wat tussen je oren, want dan is het allemaal op papier goed geregeld, en is het jullie geld, waar jullie van leven en wat in het bedrijf zit.

ja hoor, dat zou heel goed kunnen Ik weet dat ik er gewoon voor werk, en dat ik recht heb op een deel van het geld. Maar soms voelt het alsof ik mijn hand bij mijn man moet ophouden als ik eens nieuwe schoenen wil, of een luxe als naar de kapper gaan of iets dergelijks.

Mijn moeder heeft mijn zus en mij opgevoed met het idee dat je zelfstandig moet zijn en niet afhankelijk. En nu voelt het toch wel een beetje afhankelijk.

marleen_88 schreef:

Mijn ouders hadden/hebben ook traditionele rolverdeling, maar mijn moeder kreeg wel eigen te besteden geld hoor. Noem het salaris, leefgeld what ever.

Silenna schreef:

Wat anderen ook al aanhaken: het hebben van een traditionele rolverdeling (maar wel een gelijkwaardig huwelijk hebben) en de zogeheten beweging van "trad wifes" zijn echt wel twee verschillende dingen - of in ieder geval, het ene gaat véél verder dan het andere.

De essentie is in mijn ogen (met feministische blik ) dat het gaat om keuzevrijheid. Daarin is het volkomen te begrijpen dat één van de twee ouders meer, of zelfs volledig, thuis wilt zijn voor de kinderen, en dat die partner dan bijvoorbeeld meer huishoudelijke taken doet. Als je dat financieel rond kunt breien en met je partner een fijne verdeling vind, helemaal goed toch? Denk niet dat iemand daar iets op aan te merken (kan) hebben Leef en laat leven!

De (inderdaad vanuit de USA/uit de rechtse hoek overgewaaide) beweging omtrent "traditional wives" gaat hierin echter nog een aantal stappen verder en heeft volgens mij bijna altijd zijn oorsprong in het geloof. Je hebt ook Nederlandse influencers/Instagrammers die hierover schrijven (ik ben een specifieke naam even kwijt, als ik haar vind zal ik 't hier posten). Helaas ( ) zit ik nu in het algoritme van deze beweging, en uit toch wel een bepaalde fascinatie ben ik me verder gaan verdiepen. Wat opvalt is dat het echt gaat om het volledig "thuiszijn" van de vrouw, waarin zij volledig onderdanig en dienstbaar is aan haar man. De essentie van haar bestaan is het baren van (veel) kinderen en moeder zijn, geen/weinig contact te hebben met andere mannen en haar leven volledig te wijden aan het huishouden en gezinsleven. Deze vrouwen geloven NIET dat zij ooit zullen scheiden, immers: ze zijn getrouwd om God te dienen, niet voor hun eigen geluk (ja, letterlijke quote!) en zullen daarom nooit gaan scheiden, ook niet als het een ongelukkig/onveilig huwelijk wordt. Je kinderen laten opgroeien in een gebroken gezin is namelijk het ergste wat je je kunt aandoen, dus scheiden doe je niet. Daarmee vervalt het argument "maar wat als jullie ooit uit elkaar gaan?"
Mocht hun man overlijden, dan heeft God dat zo gewild, en dan zullen daar wel weer oplossingen voor komen.
Wat ik hierin ook heel schadelijk vind, is dat deze moeders (en vaders) hun kinderen ook bewust klaarstomen voor deze rollen, dus: meisjes hoeven niet te gaan werken, zijn dienstbaar aan mannen, mannen moeten sterk zijn en voor het gezin zorgen etc. Daarbij komt voor mijn gevoel bijna een soort indoctrinatie kijken en dat vind ik echt zeer kwalijk voor de toekomst van kinderen die in dit soort situaties opgroeien.

pien_2010 schreef:

Komt met je pensioen. Ik geniet van elk broodje. Had er ook nooit tijd voor.

Yabloko schreef:

pien_2010 schreef:

Komt met je pensioen. Ik geniet van elk broodje. Had er ook nooit tijd voor.

Oh dat lijkt me echt fantastisch. Zelfgebakken brood met zelfgedraaide boter.

lizy29 schreef:

Dat zijn nu juist dingen die ik doe. Noem het maar hobby. Zelf kaas maken, zuurdesem bakken, zoetigheid bakken...echt zo gaaf. Alleen de groentetuin begin ik ieder jaar enthousiast aan en loopt uit op complete verwaarlozing waar sommige groenten gelukkig goed tegen kunnen .