, maar enigszins eens Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
, maar enigszins eens chevax schreef:Ik heb een O die volgens mij echt wel U is
Vrouwen roepen vaak over zelfstandigheid/gelijkwaardigheid. Tot je kijkt naar een programma als First Dates, waar élke vrouw afwacht wat de man met de rekening doet. De man zegt “ik betaal ‘m wel” en na het verplichte (maar korte “oh, dat hoeft niet”), betaalt hij. Of de rekening wordt gesplit. Maar een vrouw die zegt “joh, ik betaal”, heb ik iig nog niet gezien (geen frequente kijker).
Wat vinden jullie: waarom gaat zelfstandigheid van tafel zodra er een rekening op komt?

En dan bedoel ik tillen van zware dingen oid. Olie bijvullen van auto en dat soort dingen
denisesilver schreef:Je noemt ook wel een bepaald type mens, maar enigszins eens
Dagahra schreef:Ik ben alleen geëmancipeerd, wanneer het mij uitkomt
Kan heel veel zelf, maar als ik een kerel in de buurt. Dan kan ik het vaak spontaan niet meerEn dan bedoel ik tillen van zware dingen oid. Olie bijvullen van auto en dat soort dingen
Mensen die belangrijk voor je zijn bescherm je, ook al kunnen ze het zelf. Net als de deur openen, dat kan ik echt wel zelf, maar teken van waardering en toch nog wat galant haha
Dat laatste is overigens nog maar één keer voorgekomen.
chevax schreef:Ik heb een O die volgens mij echt wel U is
Vrouwen roepen vaak over zelfstandigheid/gelijkwaardigheid. Tot je kijkt naar een programma als First Dates, waar élke vrouw afwacht wat de man met de rekening doet. De man zegt “ik betaal ‘m wel” en na het verplichte (maar korte “oh, dat hoeft niet”), betaalt hij. Of de rekening wordt gesplit. Maar een vrouw die zegt “joh, ik betaal”, heb ik iig nog niet gezien (geen frequente kijker).
Wat vinden jullie: waarom gaat zelfstandigheid van tafel zodra er een rekening op komt?
Niet dat ik vind dat ik altijd per se als eerste mag, maar van dat awkward gedoe dat je er allebei tegelijkertijd door moet en dan alsnog ongemakkelijk gaat bepalen wie eerst mag is ook een beetje ruk. Dat is het denk ik vooral een beetje... Etiquette is ook gewoon handig en voorspelbaar, om ongemakkelijke situaties te voorkomen.
Suliko schreef:Story of my life hier in Engeland.Dus daarom bevind ik mezelf altijd in ongemakkelijke situaties, ik vergeet constant de heersende etiquette.![]()
Ik ga er dus echt niet vanuit dat ik door alle mannen wordt voor gelaten, er zijn namelijk ook genoeg mannen die vol tegen je aanlopen als je als vrouw niet aan de kant gaat (terwijl er genoeg ruimte is). Dus ik weiger aan de kant te gaan, maar weiger dus ook om te wachten tot ik voorgelaten wordt. Als een man mij afwachtend aan kijkt in een lift, dan zou ik gewoon een gebaar geven van ‘ga maar’.
Overigens vind ik situaties die ontstaan als twee mensen elkaar willen voorlaten best wel leuk. Eindigt vaak met een vriendelijke lach.![]()
Iemand die haast heeft, pakt de voorrang wel, ook prima.
"After you." "After you." "Are you sure?" "Yes, after you." "Sorry, thanks."
.
. Uiteindelijk ging er 1 dan stiekem betalen, en dan was de ander weer de hele avond nukkig. Of ze zaten de hele avond te broeden op een manier om stiekem te betalen. Best sympathiek, maar als kind dacht ik altijd "jezus mensen. Doe gewoon normaal. Wees blij dat iemand trakteert, en betaal dan de volgende keer..." Dit is ongeveer 20 jaar zo gegaan en het was een grote ergernis in mijn jeugd
.
. Als ik iemands rekeningnummer heb maak ik het vaak wel stiekem terug over
.
. MyWishMax schreef:Ik ben meer voor degene die de ander op date vraagt betaald of 50/50. En als het verder gaat als 1 date afwisselen. Ja, ik vind het fijn als de man aanbiedt om te betalen de eerste date, omdat zij bijna altijd degene zijn die de date voorstellen/mij vragen. Net als dat het pluspunten zijn als ze de deur open houden voor je, aan de straatkant van de stoep lopen en zulke dingen.
Ik vind dat gelijkwaardiger, degenendie vraagt betaalt of 50 50, dan dat de vrouw moet betalen vanwege gelijkwaardigheid. En voor mij heeft dat weinig met zelfstandigheid te maken. Juist 50 50 zou daar bij passen.
MyWishMax schreef:Haha ik ben daar weer ouderwets in, ik vind dat echt fijn. Extra waardering ofzo? Moeilijk uit te leggen en jammer genoeg is het tegenwoordig best zeldzaam.
.
Die is juist heel erg van, ik ga geen tengel meer uitsteken dan jij voor mij doet (niet dat alles transactioneel is hoor, maar in grote lijnen). En hoewel ik het respecteer, mis ik de galantie en het speciaal voelen soms toch een beetje
Toen ik hem leerde kennen verdiende ik een stukje meer dan hij en heb ik hem een poosje financieel ondersteund zodat hij kon omscholen Waar ik nu weer de vruchten van pluk. . Dus alles heeft z'n voordeel

S8903N schreef:Leuk dat je het hebt over gescheiden ouders Menino, dat is namelijk ook zo’n voorbeeld van emancipatie als het uit komt. Dan willen alle vrouwen ineens dikke alimentatie en ken er ook die de kinderen als excuus gebruiken om niet te hoeven werken (UO: dan vind ik je gewoon een luie trekzeug).
Ja ik heb ook in die situatie gezeten en mijn ex gezegd dat ie lekker mag stikken in zijn geld. Schijnt uitzonderlijk te zijn.
.
MyWishMax schreef:Haha ik ben daar weer ouderwets in, ik vind dat echt fijn. Extra waardering ofzo? Moeilijk uit te leggen en jammer genoeg is het tegenwoordig best zeldzaam.
S8903N schreef:Leuk dat je het hebt over gescheiden ouders Menino, dat is namelijk ook zo’n voorbeeld van emancipatie als het uit komt. Dan willen alle vrouwen ineens dikke alimentatie en ken er ook die de kinderen als excuus gebruiken om niet te hoeven werken (UO: dan vind ik je gewoon een luie trekzeug).
Ja ik heb ook in die situatie gezeten en mijn ex gezegd dat ie lekker mag stikken in zijn geld. Schijnt uitzonderlijk te zijn.
S8903N schreef:Jouw moeder heeft gewerkt, dus niet van toepassing. Ik heb het over het type dat zich laat bezwangeren om vervolgens te kunnen leven van alimentatie.
Daarbij is het niet voor niks een unpopular opinion![]()
Dat slag vrouw zal het altijd aan alle kanten goed proberen te praten.
. En dan is alimentatie mss toch wel een welkome aanvulling om gewoon goed voor de kids te kunnen zorgen. Daar is het ten slotte ook voor bedoeld.
. Ik proef je frustratie. Maar je bewoording is zelfs voor mijn doen wat grof
.