Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-22 15:30

Geplaatst: 17-12-22 15:30

Ook geniaal als een autoverkoper zich bij het beantwoorden van vragen steeds weer aan je man wendt….die geen rijbewijs heeft

Of in het geval van een man/vrouw co-ceo situatie er klanten zijn die het in hun botte hoofd halen om aan de man te vragen: maar rapporteert ze dan uiteindelijk aan jou?
Wat het je dan niet begrepen aan co-ceo :roll:

Maar iedereen denk uiteindelijk in zekere patronen (of hokjes) dat is normaal. Het is echter pas een probleem als die hokjes op slot zitten en diegene niet in staat is te accepteren dan hij/zij een inschattingsfout gemaakt heeft. Het wordt pas echt genant als de ophokker dan de ander in feite „de schuld“ geeft van de inschattingsfout: „hûh, maar je ziet er helemaal niet uit als een homosexueel“

**Geplaatst**: 17-12-22 16:55

Geplaatst: 17-12-22 16:55

Sizzle schreef:
Ook geniaal als een autoverkoper zich bij het beantwoorden van vragen steeds weer aan je man wendt….die geen rijbewijs heeft

Of in het geval van een man/vrouw co-ceo situatie er klanten zijn die het in hun botte hoofd halen om aan de man te vragen: maar rapporteert ze dan uiteindelijk aan jou?
Wat het je dan niet begrepen aan co-ceo

Maar iedereen denk uiteindelijk in zekere patronen (of hokjes) dat is normaal. Het is echter pas een probleem als die hokjes op slot zitten en diegene niet in staat is te accepteren dan hij/zij een inschattingsfout gemaakt heeft. Het wordt pas echt genant als de ophokker dan de ander in feite „de schuld“ geeft van de inschattingsfout: „hûh, maar je ziet er helemaal niet uit als een homosexueel“

Zou die autoverkoper gelijk zeggen ‘joe, ik sta hier, ik stelde de vraag hoor’
Ik ervaar het ook in mijn werk in de autobranche dat ik snel niet serieus genomen wordt. Een mannelijke collega wel. Er wordt mij ook nooit iets gevraagd, men gaat standaard naar de mannelijke collega. De meeste heren vinden dat een dame er toch niks van weet. Nja prima.. {:}

**Geplaatst**: 18-12-22 10:41

Geplaatst: 18-12-22 10:41

Nynkex01 schreef:
Ik baal er soms van dat mensen me in een hokje plaatsen. Ik ben blind en hoor achteraf wel eens dat mensen denken dat ik m’n hele leven op de bank zit en alleen maar blinde vrienden heb. Daardoor stappen mensen dan denk ik minder snel op me af en dat vind ik jammer omdat ik zelf ook niet snel op mensen af kan stappen. Als ze dan ontdekken dat ik paarden heb, aan de uni studeer, bij een studentenvereniging zit en heel sociaal ben, vinden ze het ineens een stuk makkelijker. En buiten wat paardenmensen heb ik geen blinde vrienden Maar goed, ik maak het mensen ook niet heel makkelijk om me in een hokje te stoppen: blind en actief op insta, christelijk en lesbisch, dressuurmiep met touwhalster en carrot stick

Ik snap dat je daar van baalt, zelf denk ik dat het ook veel onmacht is van mensen. Ze weten niet hoe ze moeten je benaderen en kunnen zich niet inleven in hoe het is om zo te leven en als ze het wel proberen slaan ze vaak de plank mis omdat ze tegelijkertijd ook weer niks durven vragen..

Mensen vullen toch altijd alles in vanuit hun eigen kader, wat heel begrijpelijk is maar niet altijd leuk voor de ander.

**Geplaatst**: 18-12-22 11:21

Re: Hokjes denken - doe jij dat ook?

Geplaatst: 18-12-22 11:21

Oh met de auto verkoper, dat heb ik gehad toen ik een trailer ging kopen. De verkoper sprak eerst alleen tegen mijn man. Toen ik hem vertelde dat ik degene was die de rekening ging betalen, kon de aandacht wel mijn kant op.

**Geplaatst**: 18-12-22 12:30

Geplaatst: 18-12-22 12:30

@ Herr Balou , het is soms ook echt bijzonder. Ook dat mensen soms menen dat ze er een soort van recht op hebben om te weten wat je mankeert.
Meestal geef ik een kort beleefd antwoord. En ook wel eens heel kort en vriendelijk dat ik er geen zin in had om over te praten omdat ik wilde genieten v dagje weg. ( in de trein)
En dan zijn erbij die beledigd reageren. Misschien omdat zij denken interesse is een goed iets?

Bij de beterschap opmerkingen die ik zo nu en dan krijg mbt gebruik van stok. Is een vriend van mij er soms zo zat van dat hij bot zegt ze wordt niet meer beter ( is ook zo hoor)

En dan is het ook vaker gebeurd ( mensen luisteren selectief blijkt) mijn zus gaat naar die chiropractor. Mijn tante gaat daarheen en heeft geen stok meer nodig.
Zelfs door bekende.

Frappant is dan wel als je met NS ergens strand dat ik de eerste treinen miste doordat ik er niet in kwam. En gelukkig bij trein 3 werd geholpen door een oplettende student

Overigens nadat ik na lange zit in de trein mijn rolstoel als rollator gebruik ook gestaar. Toen ben ik tegen mijn tas in de rolstoel gaan praten of ie lekker zat.

@ Ayasha , dat vh parkeren en dat je er te jong voor was. Dat is zo herkenbaar. Ik kreeg zo eens een preek waarom ik de lift gebruikte. Ik was zo overdonderd dat ik niks zei. Toen zei diegene oh ik zie nu pas uw stok.

@ Ibbel , hahaha nou heb ik zelf in de zorg gewerkt. En stond dan ernaast of beter gezegd zat, want in een restaurant
Bij de vraag wat wil ze drinken , netjes vrolijk gezegd, werkelijk geen idee , dat kumt u beter zelf vragen. ( degene met wie ik mee was had een rolstoel en spasme )

@ Nynkex01 hele herkenbare situaties.

Het blijkt wel hoe in hokjes gedacht wordt en ook gehandeld wordt op basis van uiterlijke kenmerken en gebruik van hulpmiddelen

**Geplaatst**: 18-12-22 15:17

Geplaatst: 18-12-22 15:17

anjali schreef:
Dit is offtopic maar dat rustig rijden momenteel kan wel komen vanwege de felle laagstaande zon.Ik heb daar (op de fiets) erg veel last van want die zon verblindt zo dat er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan.

Dat is niet de hele dag en ik rij op verschillende tijden en op en neer. Ik probeer wel buiten de spits te rijden, maar vd week reed ik om 7:15 weg bijv en rond 14:00 weer terug.

Het zijn echt bepaalde stukken waar veel gejaagd wordt en mensen willen duwen. Dat is echt niet merk afhankelijk.

Mijn broer was zwaar gehandicapt, maar werd eigenlijk niet genegeerd. Zat in ene zware elektrische rolstoel en kon zelf niet goed praten. Maar mensen zagen echt aan ons, de begeleiders, wel dat hij overal bij betrokken werd. Als ze hem iets vroegen en de reactie niet begrepen, keken ze ons soms vragend aan, maar wij hielpen wel. Dan zei ik al van tevoren; hij zegt ja.

Maar als we het dan over hokjes hebben. Wij waren gewoon broer en zus en als ik grapjes maakte, vonden mensen dat soms wel lastig. Ze waren soms flink grof, maar dat was niet anders geweest zonder de rolstoel.

Zelf heb ik reuma en hele slechte periodes en goede. Als mensen het weten willen ze nogal oordelen als je de ene dag amper rechtop kan komen en ze je de volgende dag zien rijden of dansen etc. Als je iets mankeert lijkt het dat je altijd zielig moet zijn en pijn moet lijden.