Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-22 19:56

Geplaatst: 03-11-22 19:56

95Ellen schreef:
Niet zo erg als een hoop andere verhalen hier, maar toch ook wel een rare actie:
Op de middelbare school had ik een groepje vriendinnen, we waren al een paar jaar een groepje.
De vader van één van die meiden had zakelijk kaartjes voor een pretpark cadeau gekregen, dus had zij bedacht ons uit te nodigen om met die vriendinnengroep naar dat pretpark te gaan.
Maar we mochten haar daar wel 75% van de normale entreekosten voor betalen, want dat was toch nog steeds veel goedkoper dan als we normale prijs hadden moeten betalen?
Destijds wel gedaan want ik wilde niet als enige niet mee en een gezellige dag missen, maar die vriendschap heeft daarna ook niet lang meer standgehouden

Ik snap 'm denk ik niet. Zou je met die kaartjes normaal helemaal gratis gegaan zijn en heeft vriendin ze gewoon achterwege gehouden, zodat je zelf met korting kaartjes hebt moeten kopen? Dan zou het wel l*llig zijn..

**Geplaatst**: 03-11-22 19:59

Geplaatst: 03-11-22 19:59

Goudhaan1 schreef:
95Ellen schreef:
Niet zo erg als een hoop andere verhalen hier, maar toch ook wel een rare actie:
Op de middelbare school had ik een groepje vriendinnen, we waren al een paar jaar een groepje.
De vader van één van die meiden had zakelijk kaartjes voor een pretpark cadeau gekregen, dus had zij bedacht ons uit te nodigen om met die vriendinnengroep naar dat pretpark te gaan.
Maar we mochten haar daar wel 75% van de normale entreekosten voor betalen, want dat was toch nog steeds veel goedkoper dan als we normale prijs hadden moeten betalen?
Destijds wel gedaan want ik wilde niet als enige niet mee en een gezellige dag missen, maar die vriendschap heeft daarna ook niet lang meer standgehouden

Ik snap 'm denk ik niet. Zou je met die kaartjes normaal helemaal gratis gegaan zijn en heeft vriendin ze gewoon achterwege gehouden, zodat je zelf met korting kaartjes hebt moeten kopen? Dan zou het wel l*llig zijn..

Zo lees ik het idd: de kaartjes hadden ze van de vader van de vriendin gekregen, maar vriendin heeft de groep wel 75% van een ticket aan haar laten betalen, omdat "dat nog steeds goedkoper is dan de volle 100% die je normaal betaalt". Erg!

**Geplaatst**: 03-11-22 20:42

Geplaatst: 03-11-22 20:42

Oké ik heb ook nog wel een verhaaltje , maar heb even getwijfeld of ik er over zou beginnen want het ligt nog steeds wel een beetje gevoelig.

Ik had een aantal banen terug een collega waarmee ik heel close was. Ze was 35 jaar ouder als mij maar we hadden een enorme klik. Ik zat mentaal toen nogal met mijzelf in de knoop en ze is echt een enorme steun voor mij geweest. Ik heb door haar veel dingen waarmee ik in de knoei zat kunnen accepteren waardoor met name mijn mentale problemen nu onder controle zijn. Ik heb mijzelf dus enorm kwetsbaar opgesteld.

Ik ging op den duur weg bij dat bedrijf omdat mijn contract eindigde en ik een andere sector had gevonden en weer een studie ging doen. Aan elkaar belooft dat we contact zouden houden en elkaar regelmatig zouden spreken.

Je raad het al , dat werd als maar minder en minder en alles begon van mijn kant te komen. Als ik niks zei hoorde ik echt weken niks. Kwam ik dan even langs op haar werk was het direct weer leuk en gezellig. Ik kreeg hierdoor niet echt hoogte meer van haar en van onze vriendschap. En ik snapte er ook helemaal niks van wat mij toch altijd een beetje van streek maakte. Dit is een hele tijd zo gegaan maar ik wou haar ook niet kwijt raken dus ik heb het ook te lang laten gebeuren.

Op den dag ben ik gewoon ontploft om een klein iets wat ik nog steeds stom vindt. Ze wenste mij geen gelukkig nieuwjaar en dat was gewoon even de druppel. Ik was de dag erna gewoon ziek van de stress maar ik was ook heel boos want dit was niet wat we elkaar belooft hadden , en ik kom beloftes in welke vorm dan ook graag na.

Na veel advies van andere vrienden , werd mij aangeraden om het via een brief aan haar te laten weten hoe ik mij voelde , nu achteraf vond ik het heel stom van mijzelf maar ik denk dat ik gewoon mijzelf even helemaal kwijt was en door teleurstelling en verdrietige gevoelens ook wel vervelende opmerkingen op papier heb gezet. Uiteraard werd ik daarna op elk sociaal media geblokkeerd behalve op Facebook.

Ik heb afstand genomen en 6 maanden lang was er radiostilte. Toen overleed mijn oma en die maakte nog de opmerking vlak voordat sedatie kreeg dat het leven te kort was om over stomme dingen ruzie te maken en dat je het altijd weer goed moet maken met mensen. Dat is wat ik gedaan heb , na veel moed verzamelen ben ik naar haar toe gegaan en heb ik persoonlijk mijn excuses gemaakt , maar ook gezegd dat het waarschijnlijk al te laat was om het weer goed te krijgen. Tevens was ik ook echt op , het koste alleen maar energie. Eerst wou ze toch vrienden zijn , daarna misschien en daarna wou ze mij eigenlijk niet meer zien. Ik kreeg er geen hoogte van. Maar mijn excuses waren geaccepteerd en ik merkte vrijwel direct dat ze er wel respect voor had dat ik via die weg mijn excuses aan kwam bieden.

Maar achteraf gezien heeft ze mij heel vaak laten zitten toen ik steun bij haar zocht. Het was echt uit het oog uit het hart helemaal toen ik daar niet meer werkte. Ze heeft ook geen gemakkelijke persoonlijkheid ik weet dat veel mensen een enorme hekel aan haar hebben en ze kan ook echt een enorme heks zijn. Maar ik ken ook haar gevoelige kant alleen is het jammer dat ze daar een hele hoge muur voor heeft staan. Ik heb achteraf het idee dat ik haar eigenlijk helemaal niet zo goed kende. En daar voel ik mij nu nog wel regelmatig schuldig over , het ging ook voornamelijk over mij.

Maar aan de andere kant zie ik het ook dat ze alleen in mijn leven is gekomen om mij te helpen om bepaalde dingen achter mij te laten en om gelukkig te zijn. Dat is denk ik een van de mooiste cadeaus die je kunt krijgen. Ik kan nu enorm veel bij mij dragen en toch positief blijven en doorgaan op een gezonde manier.

Maar aan een dood paard kun je niet trekken. Ze nam nadat ik weg was niet echt moeite om contact op te nemen en alles van mijn kant laten komen gaat gewoon niet. Maar ik ben er behoorlijk door van de kaart geweest. Ik had haar bij heel veel dingen nog bij mij willen hebben , maar soms lopen dingen nu eenmaal anders dan je voor je ziet en dat is oké. Maar af en toe blijft het nog wel heel moeilijk en mis ik haar. Ik mis althans de leuke momenten.....

Af en toe zie ik haar nog wel eens en dan is het ook niet ongemakkelijk meer maar van beide kanten wordt afstand genomen. Ene kant levert het voor mij rust op om geen vrienden meer te zijn maar vage kennissen , en aan de andere kant denk ik van jeetje stelletje aanstellers ga met elkaar ergens koffie drinken en praat elkaar bij. Maar goed ik kan niet voor iemand anders bepalen hoe ergens mee om te gaan.

Ik wou het kort houden maar dan bedenk ik weer allemaal dingen om toe te voegen :')

Het is alleen jammer dat ik mensen in het algemeen nu meer op afstand houd. Voordeel is dat ik mij in veel moeilijke situaties goed en alleen kan redden. Als ik zie wat ik vorig jaar allemaal op mijn bordje heb gekregen in een paar maanden tijd wat echt niet niks was , ben ik toch wel een beetje blij dat ze mij ook door een vreselijke tijd heeft laten gaan ik denk dat dat nodig was om op eigen benen te staan.

**Geplaatst**: 03-11-22 21:24

Geplaatst: 03-11-22 21:24

@zebrastreep. Jij bent ergens begin 20? Dus je 'vriendin' was in de 50.
Ik denk eerlijk gezegd dat je een totaal verkeerde inschatting hebt gemaakt over vriendschap.
Ik heb dat ook een keer met iemand meegemaakt die nogal in de knoop zat en het was deels mijn werk (begeleiden van jonge mensen) en ik vond het geen probleem te helpen waar kon, maar wel met het doel iemand natuurlijk een baan te laten krijgen en gewoon omkijken naar iemand die het lastig heeft.

Daarna bleek ik echter ook 'bevriend te moeten zijn' en had diegene een hele moederrol in gedachte. Dat vond ik erg lastig. Het 'we houden contact' is in het werk nu eenmaal gewoon: als we elkaar weer zien maken we een praatje.

Wel vervelend dat je gevoel zo zat en dat zij niet wat duidelijker is geweest. Ik heb dat op een gegeven moment wel gedaan.

**Geplaatst**: 03-11-22 22:26

Geplaatst: 03-11-22 22:26

@zebrastreep, ik snap precies hoe dat voelt. Van dikke vrienden ineens naar een mega slordige rot situatie waar niemand blij van wordt.

Ik had een paar jaar geleden een hele hechte vriendin, 4 jaar lang echt elkaars steun en toeverlaat geweest, maar toen begon ik te merken dat er ergens wrijving zat.
Nou ben ik absoluut geen onschuldige in het verhaal, ik kon het ook niet laten om die wrijving op te zoeken en te confronteren terwijl zij juist enorm conflict vermijdend was. Achteraf gezien ben ik ook iets te blind geweest waardoor de grenzen te wazig waren.

Lang verhaal kort was zij blijkbaar al die tijd verliefd op me. En dan niet op een leuke romantische manier maar echt obsessief.
Andere vrienden vertelde me achteraf verhalen dat ze heel jaloers was en al mijn aandacht opeiste.
Ze wist dat ik die gevoelens niet deelde, ondanks dat ik ook niet hetero ben, en werd daar na een tijd heel haatdragend van naar mij.

Omdat ze me niet rechtstreeks durfde te confronteren had ze een brief geschreven die bedoeld was om haar verhaal uit te leggen en het uit te praten, maar eigenlijk was het gewoon een brief met alles wat ze haatte aan mij (inclusief mijn mentale problemen die kwamen door een cocktail van adhd, burnout en een zware rouw periode).
Ik heb de poging om het uit te praten daarna meteen afgekapt.

Voelde me zo ontzettend bedrogen. Al mijn vertrouwen in haar gestoken terwijl ze blijkbaar al die tijd gewoon maar 1 ding van me wou en de rest was voor haar een waardeloze bron van irritatie.

Wat me dan echt razend maakte was dat als ik dit probeerde uit te leggen dan vond iedereen haar ook nog zielig! Als ze een man was geweest zou iedereen "stalker" hebben gezegd. (maar ja dat is weer een andere discussie

)

**Geplaatst**: 03-11-22 22:36

Geplaatst: 03-11-22 22:36

Sunnda schreef:
@zebrastreep. Jij bent ergens begin 20? Dus je 'vriendin' was in de 50.
Ik denk eerlijk gezegd dat je een totaal verkeerde inschatting hebt gemaakt over vriendschap.
Ik heb dat ook een keer met iemand meegemaakt die nogal in de knoop zat en het was deels mijn werk (begeleiden van jonge mensen) en ik vond het geen probleem te helpen waar kon, maar wel met het doel iemand natuurlijk een baan te laten krijgen en gewoon omkijken naar iemand die het lastig heeft.

Daarna bleek ik echter ook 'bevriend te moeten zijn' en had diegene een hele moederrol in gedachte. Dat vond ik erg lastig. Het 'we houden contact' is in het werk nu eenmaal gewoon: als we elkaar weer zien maken we een praatje.

Wel vervelend dat je gevoel zo zat en dat zij niet wat duidelijker is geweest. Ik heb dat op een gegeven moment wel gedaan.

Toen destijds inmiddels ben ik gelukkig een stukje wijzer en ouder :')

Ze had zich dan nooit op moeten stellen alsof ze mijn moeder was of dat idee moeten geven. Ze voelde wel een beetje als een soort van tweede moeder maar zo stelde ze zichzelf destijds wel op.

Ik had nog altijd liever gehad dat ze zei sorry maar ik laat je gaan ik wil geen contact meer met je. Daar had ik ook wel moeite mee gehad maar dan was het teminste wel eerlijk geweest en had ik meer duidelijkheid.

Wat ik er wel uit geleerd heb is dat ik bij anderen nu gewoon eerlijk antwoord als ik een keer geen zin heb om af te spreken of om steeds te praten ik ben ook wel veel ruimte nodig zo nu en dan. En mensen respecteren dat eigenlijk veel meer dan smoesjes. Alleen iemand afwijzen kan ook wel heel lastig zijn natuurlijk is ook niet altijd makkelijk als je niet weet hoe. Maar het had mij echt een naar gevoel bespaard als iemand had gezegd joh dit gaat niet meer zo voor mij.

Ik kan ook slecht tegen oneerlijkheid wat dat betreft

Maar jouw situatie is meer dat het echt je beroep is. Ik zit ook in de zorg en daarbij houd ik liever ook wat afstand van de cliënten. Eigenlijk is dat ook veel gezonder. Maar goed daarbij praten we denk ik ook over mensen met een beperking die al moeite hebben met contacten en relaties. Ik hen ook al wel cliënten gezien die bijvoorbeeld 'verliefd' waren op collega's. Daarmee moet je ook echt wel heel duidelijk zijn.

**Geplaatst**: 04-11-22 10:13

Geplaatst: 04-11-22 10:13

LWDaisy schreef:
Goudhaan1 schreef:

Ik snap 'm denk ik niet. Zou je met die kaartjes normaal helemaal gratis gegaan zijn en heeft vriendin ze gewoon achterwege gehouden, zodat je zelf met korting kaartjes hebt moeten kopen? Dan zou het wel l*llig zijn..

Zo lees ik het idd: de kaartjes hadden ze van de vader van de vriendin gekregen, maar vriendin heeft de groep wel 75% van een ticket aan haar laten betalen, omdat "dat nog steeds goedkoper is dan de volle 100% die je normaal betaalt". Erg!

Ja haha wat LWDaisy zegt klopt inderdaad. Zij kreeg de kaartjes gratis van haar vader en heeft ons er toen geld voor gevraagd zodat zij er lekker wat aan kon verdienen

**Geplaatst**: 04-11-22 20:49

Re: Wat is het ergste wat je vriend(en) hebben gedaan?

Geplaatst: 04-11-22 20:49

Oh wauw

Ja, dat is een aparte manier van met mensen omgaan 8)7