Ineke2 schreef:O ik herinner mij een hele verbaasde vraag uit het ziekenhuis nog wel.
Ik werd geopereerd aan mijn achillespees en mocht daarna 3 weken niet op mijn voet staan. Ik woon alleen, dus probleem hoe ga ik dat doen met douchen e.d.
Ik hoorde van de thuiszorgorganisatie dat ik dat via het ziekenhuis moest regelen. Dus belde ik het ziekenhuis. Kreeg ik terug: “ Maar jij bent nog heel jong, dat lukt je alleen toch wel?”
Toch knap dat je dat zo door de telefoon kan zien / beoordelen was mijn reactie… (en ik sprak met de hoofdzuster van de afdeling, geen stagaire ofzo )
Vervolgens natuurlijk mijn verdere uitleg, mijn toon was zo duidelijk dat het geen probleem meer was om thuiszorg te krijgen.
Oh ja, vreselijk! Wat een rot gevoel geeft Day...
Ik had de gemeente hier thuis omdat ik huishoudelijke hulp aanvroeg via hen, omdat ik het zelf niet kan.
'Maar waarom moet jij hulp krijgen? Je bent hartstikke jong en zo ziek ben je niet, dan zou je er niet zo uit zien. Hulp is voor mensen die het niet kunnen en niet voor mensen die geen zin hebben...'
Keuring aangevraagd en die hebben een enorm dik dossier aangemaakt met veel meer dingen die ik niet mocht of kon en toen kreeg ik de hulp wel. Maar die ambtenaar was echt een verschrikking.
En ook een thuishulp;
'Waarom ben ik hier en wat kan jij nou mankeren? En waarom is het zo'n zooitje?' Nadat ze uit haar slof schoot dat ze iets op moest ruimen, wat 1 van haar taken was, voordat ze kon schoonmaken. En aangezien ik daarvoor aantal weken geen hulp had gehad was het wat minder schoon als normaal wanneer ik wel elke week hulp kreeg. Er stond een rolstoel in huis, maar omdat ik er niet inzat zou die wel voor de sier zijn... alsof je zomaar hulp krijgt, maar ook zij vond het onzin dat ik op mijn leeftijd hulp kreeg en ik pikte tijd in van mensen die het echt nodig hadden. Die heeft evht een enorme klacht aan der broek gehad en de melding aan de organisatie dat zij hier nooit meer hoeft te komen.
Sowieso het verantwoorden of je wel echt ziek bent vind ik echt heel erg.