
Meer in mezelf geloven op het paard! is de belangrijkste.
Ik heb door de jaren heen heel veel paarden bijgereden en heel wat bakken ellende over me heen gehad. Als 16-jarige zo in de zeik gezet door de eigenaar na een wedstrijd (omdat het paard niet genoeg doorliep) dat ik huilend een ronde ben gaan lopen. Daarna word je eerste met 10 punten voorsprong maar je bent nooit zo goed als de rest. Ik ben nooit echt een ´handige harry´ en juist een´laatbloeier´ geweest op het paard (en alles daar omheen). Na heel veel uitstellen en ontlopen heb ik goed op mijn kop gekregen van mijn instructrische dat ze het niet uit kon staan dat iemand met ¨talent¨

Muffin heeft een enrome klik met Pietje(om het paard maar even zo te noemen). Ze rijd hem beter naar de hand toe dan wij allemaal. Jammer dat ze zichzelf zo in de weg zit en onzeker is.
Ook is me al verteld dat als ik over mijn angsten heen kom dat ik waarschijnlijk veel mensen op stal ´overstijg´. Terwijl juist bescheiden ben en altijd bewonderend aan de bankrand sta te kijken naar andere en verlang dat ik ook zo mooi kon rijden. Meer dan de opmerking ¨meid wat zit jij stevig in dat zadel¨ of juist krijsend BLIJF EENS RECHT ZITTEN!!!! Ben ik niet gewend



Iedereen is super lief op stal en ben even aan het kijken hoe en wat momenteel. Bulk door de corona niet zo van de centen maar wil wel gaan kijken voor die hypnose.

Tips zijn erg welkom!!
Edit: oh god lijkt misschien wel echt een penny-verhaal zo
