Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-19 16:00

Geplaatst: 06-01-19 16:00

Toen ik werkte en thuis woonde moest ik ook iets bijdragen. Eerst gingen mijn vaste lasten eraf en van het bedrag wat over was betaalde ik 20% aan mijn ouders. Dit varieerde per maand maar ik vond het een eerlijke constructie. Uiteindelijk hebben zij dit apart gezet voor mij en kreeg ik dit weer terug toen ik uit huis ging. Maar zou het prima begrijpen als ze dit niet hadden gedaan.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:01

Geplaatst: 06-01-19 16:01

Ik ben op kamers gegaan, daarna is het even mis gelopen in mijn leven en ben ik een tijdje terug bij mijn ouders gaan wonen, toen was ik 20 en vroegen ze kostgeld. Dit vind ik niet meer dan normaal. Ik betaalde ook mijn eigen kamer etc dus ik was al zelfvoorzienend om het zo te noemen. Dan vind ik het wel normaal. Maar als je bijv. 16 jaar bent en een baantje hebt naast je school....nee dan zou ik het zeker niet van mijn kinderen willen vragen.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:03

Geplaatst: 06-01-19 16:03

Ik vind het geheel afhankelijk van de situatie.
Als de ouders weinig kosten hebben aan het kind, en het zelf breed genoeg hebben dan zou ik hooguit een boodschappenpotje nemen bijvoorbeeld, gewoon wat mee laten betalen aan de gezamelijke kosten.
Hebben de ouders het niet ruim, en hebben ze bijvoorbeeld speciaal voor hun kinderen een grote woning waar nog veel hypotheek op zit, dan vind ik wat kostgeld om die kosten te delen juist prima.
Prijzen zijn ook afhankelijk van omgeving. Ik kan me voorstellen dat kostgeld in Amsterdam hoger zal zijn dan op het platteland in groningen, simpelweg omdat de huur/hypotheek en andere kosten daar ook hoger zijn.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:04

Geplaatst: 06-01-19 16:04

Hangt helemaal van de financiele situatie van het huishouden af. Als het schip niet drijvende kan blijven zonder bijdrage van inwonende volwassen kinderen dan is het helder en is kostgeld een noodzaak. Sterker nog, als een ouder bijstand ontvangt en er zijn meerderjarige kinderen (niet studerend) in huis dan wordt er vanuit gegaan dat de kinderen bijdragen in het huishouden. De ouder ontvangt minder bijstand en dat verschil moet worden opgevangen door de inwonende kinderen.

Als het financieel niet van invloed is op het inkomen van de ouders dan lijkt het mij dat ze zelf kunnen bepalen of een vorm van kostgeld wenselijk is.
Wat ik hier lees, dat er wel kostgeld werd gevraagd, maar dat dit terug gegeven werd als het kind het huis verliet vind ik ook wel een mooie oplossing :-)

Toch een soort spaarpot achter de hand.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:05

Geplaatst: 06-01-19 16:05

Ik ben 18, studeer, en woon nog thuis bij mijn moeder omdat Utrecht gewoon belachelijk duur is om te wonen en dat vertik ik. Betaal geen kostgeld, maar ben wel ‘makkelijk’ met geld tegen over mijn moeder. Als we samen boodschappen doen betaal ik wel is, als ik zelf wat moet halen neem ik een flessie wijn voor haar mee of iets anders wat ze nodig heeft, als we gaan shoppen koop ik wat leuks voor haar. Ik zou met liefde kostgeld betalen, maar dat neemt ze toch niet aan

**Geplaatst**: 06-01-19 16:06

Geplaatst: 06-01-19 16:06

Ik heb toen ik nog thuis woonde en wel werkte ook kostgeld betaald, 100 euro en kost daarnaast gewoon mijn eigen eten en drinken kookte ook vaak voor mezelf of alle 3 als mijn ouders moesten werken en ik eerder thuis was.

Als onze dochter later thuis woont terwijl ze werkt wil ik ook kostgeld vragen, dit wil ik dan apart zetten als spaarpotje voor als ze uit huis gaat.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:06

Geplaatst: 06-01-19 16:06

Hier word er ook geen kostgeld betaald..
Hoefde ik eerder zelf ook niet

**Geplaatst**: 06-01-19 16:08

Geplaatst: 06-01-19 16:08

Froukje schreef:
Magrathea schreef:
Froukje, ik merk dat je alle opmerkingen erg persoonlijk opneemt. Ik snap dat in jouw situatie kostgeld misschien niet nodig of wenselijk is maar we kunnen deze discussie niet voeren als we steeds naar 1 individuele situatie teruggrijpen en daaruit concluderen dat in het algemene geval er ook absoluut nooit kostgeld betaald zou moeten worden.

Vind ik wel dat je dat kunt concluderen. Nogmaals, ouders kiezen zelf voor kinderen, dan kies je er ook zelf voor om toeslagen en belastingen in te moeten leveren.

Je kunt niet van je kind verwachten dat die de misgelopen toeslagen dan maar moet compenseren met kostgeld.

En als je kostgeld nodig hebt om je kinderen de waarde van het geld mee te geven of dat het leven duur is dan heb je in de 20 jaar daarvoor ook iets fout gedaan in de opvoeding.

Wow, ik vind jou wel heel kort door de bocht...
Alsof ouders die kostgeld vragen hun kinderen verder niks hebben bijgebracht over geld.... En juist bij die toeslagen vind ik het een goede reden om kostgeld te vragen terwijl ik niet per se voor kostgeld ben. Maar er moet wel ergens een grens zijn....iemand van 45 die gratis bij zijn ouders woont vind ik ook weer raar.

Toch vind ik het ook onzin dat je zonder kostgeld niet met geld om kan gaan.
Ik heb in mijn opvoeding nooit echt met geld om leren gaan, er was meer dan genoeg en ik kreeg in mijn jeugd zo'n beetje alles wat ik vroeg. Kostgeld had nog nooit iemand van gehoord bij ons thuis en zou door het vermogen van mijn vader en het salaris dat je in het begin verdient best heel erg absurd zijn geweest :Y)

maar toch is geen van zijn 3 kinderen 'blijven plakken', zoals dat in deze topic wordt genoemd. Ik was uit huis met 18, mijn broer met 21 en mijn zus met 24. Vanaf dat ik uit huis ging hoefde ik geen financiële steun meer te verwachten maar toch heb ik nooit geldproblemen gehad terwijl ik het in het begin echt heel erg krap had en er echt wel tijden zijn geweest dat ik niet wist hoe ik de huur moest betalen of de rekeningen. Maar toch nooit grote problemen gekregen. Altijd met geld om kunnen gaan en ook toen ik het beter kreeg nooit gekke aankopen gedaan. Het zit niet alleen in de opvoeding, het is ook afhankelijk van het karakter van iemand, vind ik.

En of kostgeld een goed idee is vind ik heel afhankelijk van de situatie van de ouders, en dus ook van het kind. Kinderen die van nature veel geld uit geven hebben meer begeleiding nodig dan kinderen die dat niet zo erg hebben. Of ik mijn kinderen dat zou laten betalen later weet ik nog niet (nog ruim tien jaar voor eerste is volwassen), in elk geval niet zolang zij studeren. maar als ze fulltime werken, ik vind dat idee wel mooi wat hier in topic stond dat je kind kostgeld betaalt en jij het spaart en teruggeeft als ze uit huis gaan...

**Geplaatst**: 06-01-19 16:09

Geplaatst: 06-01-19 16:09

Froukje schreef:
Magrathea schreef:
Froukje, ik merk dat je alle opmerkingen erg persoonlijk opneemt. Ik snap dat in jouw situatie kostgeld misschien niet nodig of wenselijk is maar we kunnen deze discussie niet voeren als we steeds naar 1 individuele situatie teruggrijpen en daaruit concluderen dat in het algemene geval er ook absoluut nooit kostgeld betaald zou moeten worden.

Vind ik wel dat je dat kunt concluderen. Nogmaals, ouders kiezen zelf voor kinderen, dan kies je er ook zelf voor om toeslagen en belastingen in te moeten leveren.

Je kunt niet van je kind verwachten dat die de misgelopen toeslagen dan maar moet compenseren met kostgeld.

En als je kostgeld nodig hebt om je kinderen de waarde van het geld mee te geven of dat het leven duur is dan heb je in de 20 jaar daarvoor ook iets fout gedaan in de opvoeding.

Dus iedereen die niet zijn/haar kinderen tot in den treure gratis thuis wil laten wonen zou maar geen kinderen moeten nemen? Nou dan had ik hier ook niet gezeten hoor

Mijn ouders stonden net niet te juichen toen ik eindelijk een kamer had weten te bemachtigen. Had een andere reden dan financiën hoor, maar erg gezellig vond ik het niet meer. Ik heb verder een prima band met ze hoor maar ik hoef gewoon niet (meer) met ze in één huis te wonen

Ik denk overigens dat de waarde van geld inderdaad erg lastig bij te brengen is als je niet in je eigen levensonderhoud moet voorzien. Dat is namelijk zo'n gigantische kostenpost als volwassene, gewoon van een totaal andere orde dan "sparen voor een winterjas" of "niet die ene leuke broek kunnen kopen". Je kunt gewoon niet voor andere mensen oordelen hoe dat in hun situatie gaat.

Zeker als je zelf al bij wijze van spreken op je 18e al uit huis was denk ik niet dat je er rekening mee houdt dat je kind misschien wel iets heel anders voor zich ziet. (Want ja er zijn echt mensen die thuis wonen best wel leuk en makkelijk vinden, ook als jij je dat niet kunt voorstellen

)

**Geplaatst**: 06-01-19 16:11

Geplaatst: 06-01-19 16:11

Gini schreef:
Maar als ouders kinderen krijgen, doen ze dat ook wel met het idee dat dat op een dag (meestal na de studie) zelfstandige individuen worden die alleen (of samen) gaan wonen.

Ik vind dat best hoge verwachtingen.
Er zijn genoeg kinderen die nooit zelfstandig kunnen wonen door ziekte of handicap.
Ik hoop vooral dat ouders kinderen krijgen uit onvoorwaardelijke liefde.

Voor mij was kostgeld geen voorwaarde om te leren dat leven niet gratis is. Ben onder vrij arme omstandigheden opgegroeid en accepteerde dat omdat ik dacht dat we het niet breed hadden. Heeft me wel het gevoel gegeven dat ik anders was en bijv mijn kleding was onderwerp van pesterij. Vanaf mijn veertiende heb ik bijbaantjes gehad, ben heel voorzichtig met dat geld omgegaan.
Omdat ik zelf mijn studie moest financieren heb ik een leerling-plek gezocht, waarbij ik een leerling-salaris kreeg. Werkte daar niet fulltime door lesuren. Vanaf dat moment moest ik kostgeld betalen. Heb er wat tegen gesputterd omdat ik hetzelfde moest betalen als mijn jaren oudere broer die afgestudeerd was en een volwaardige baan/salaris had, maar heb wel betaald wat mij gevraagd werd.

Pas jaren later ben ik erachter gekomen dat mijn ouders niet arm waren, maar enorm spaarzaam. En hoewel ik blij voor ze probeerde te zijn stak het wel dat zij op latere leeftijd investeringen deden die ik nooit zal kunnen doen, terwijl hun keuzes qua financiën veel invloed hebben gehad op mijn jeugd.

Mocht ik ooit kinderen kunnen krijgen zou ik het in ieder geval heel anders aan willen pakken.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:11

Geplaatst: 06-01-19 16:11

Ik ben blij dat mijn ouders me de kans geven om al mijn geld op te sparen, voor het moment dat ik uit huis ga.

Ik ben niet zozeer tegen kostgeld, maar dan bijvoorbeeld €100-€150. Meer dan dat vind ik wel erg hoog.

Verder betaal ik alles zelf, en help ik waar het kan mee in het huishouden. Ik voel me niet minder volwassen dan vrienden die wel wel kostgeld betalen

**Geplaatst**: 06-01-19 16:12

Geplaatst: 06-01-19 16:12

Froukje schreef:
Magrathea schreef:
Froukje, ik merk dat je alle opmerkingen erg persoonlijk opneemt. Ik snap dat in jouw situatie kostgeld misschien niet nodig of wenselijk is maar we kunnen deze discussie niet voeren als we steeds naar 1 individuele situatie teruggrijpen en daaruit concluderen dat in het algemene geval er ook absoluut nooit kostgeld betaald zou moeten worden.

Vind ik wel dat je dat kunt concluderen. Nogmaals, ouders kiezen zelf voor kinderen, dan kies je er ook zelf voor om toeslagen en belastingen in te moeten leveren.

Je kunt niet van je kind verwachten dat die de misgelopen toeslagen dan maar moet compenseren met kostgeld.

En als je kostgeld nodig hebt om je kinderen de waarde van het geld mee te geven of dat het leven duur is dan heb je in de 20 jaar daarvoor ook iets fout gedaan in de opvoeding.

Beste Froukje, nu je het toch steeds op jezelf betrekt: Wanneer het zo zou zijn dat een van je ouders wegvalt, de overblijvende net het hoofd boven water kan houden omdat jij de voordeurdeler bent en er dus nergens recht op is waardoor er voor deze ouder 400 euro minder per maand is: Dan blijf jij nog bij je standpunt dat je bijdragen in de kosten gewoon absurd vind?? Je zegt het wel hard want ook jij weet niet hoe sommige mensen rond moeten komen of juist niet rond kunnen komen. Wat voor jou geld hoeft niet voor iemand anders te gelden. Je hebt het over een baan van meer dan 40 uur met minder verdienste dan het minimum, misschien kun je daar iets aan veranderen want anders woon jij nog wel heel lang bij je ouders.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:17

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 06-01-19 16:17

Als er kinderen komen weet je helaas niet hoe de wereld er over 18 of 20 jaar uit ziet. Kan best zijn dat op moment van kinderen beide ouders een goede baan hebben. Vervolgens gaan scheiden, de ouder waarbij de kinderen wonen raakt arbeidsongeschikt en verliest een groot gedeelte van het inkomen.

Tegen de tijd dat de kinderen 18 of 20 zijn kan het best zo zijn dat ze wonen bij een ouder die financieel net aan het hoofd boven water kan houden. Als dan inderdaad zodra de jongste 18 wordthet kindgebondenbudget weg valt en de kinderbijslag en als dan ook nog eens als kers op de taart de bijstand wordt gekort (want inwonende meerderjarige die best kan bijdragen) dan heb je plots dat de ouder die 20 jaar geleden financieel best ok zat nu een enorm gat in inkomen heeft wat op de een of andere manier opgevangen zal moeten worden.

Om dan te zeggen 'moet je maar niet aan kinderen beginnen' is wel erg kort door de bocht.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:19

Geplaatst: 06-01-19 16:19

Froukje schreef:
Magrathea schreef:
Froukje, ik merk dat je alle opmerkingen erg persoonlijk opneemt. Ik snap dat in jouw situatie kostgeld misschien niet nodig of wenselijk is maar we kunnen deze discussie niet voeren als we steeds naar 1 individuele situatie teruggrijpen en daaruit concluderen dat in het algemene geval er ook absoluut nooit kostgeld betaald zou moeten worden.

Vind ik wel dat je dat kunt concluderen. Nogmaals, ouders kiezen zelf voor kinderen, dan kies je er ook zelf voor om toeslagen en belastingen in te moeten leveren.

Je kunt niet van je kind verwachten dat die de misgelopen toeslagen dan maar moet compenseren met kostgeld.

En als je kostgeld nodig hebt om je kinderen de waarde van het geld mee te geven of dat het leven duur is dan heb je in de 20 jaar daarvoor ook iets fout gedaan in de opvoeding.

Ik weet niet of ik nu te persoonlijk word maar jij bent echt hét schoolvoorbeeld van iemand die ik als ouder wél kostgeld zou laten betalen. Vanwege de puberale ondankbaarheid die uit je berichten komt. Je vindt het allemaal maar méér dan vanzelfsprekend dat je daar gratis mag wonen zolang je wilt, en dat je ouders hun privacy en subsidie kwijt zijn en ook nog eens jouw was en je ondankbare houding erbij krijgen zal jou een worst wezen. Dan denk ik, die heeft nog heel wat te leren over geld, dankbaarheid en fatsoen. Maargoed de vraag is uberhaupt of ik iemand met jouw instelling niet gelijk met 18 jaar eruit gebonjourd zou hebben :wave:

hoogstwaarschijnlijk wel als je in het echt net zo erin staat als hoe je berichten overkomen. Maargoed dat is hoe ik het zie, ik reageer puur op jouw mening.
Iemand die daarentegen heel dankbaar is voor de mogelijkheid om, voor minder geld dan een eigen studentenkamertje, thuis te kunnen wonen, zou ik geen kostgeld vragen.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:21

Geplaatst: 06-01-19 16:21

Ik ben tijdens de studie op mezelf gegaan, dus heb nooit echt thuis gewoond terwijl ik geld verdiende.
Stel dat ik dat nu zou willen dan is het niet eens mogelijk, want mijn moeder heeft geen ruimte en mijn vader en zijn vrouw ook niet.. Maar STEL, dan zou ik het niet meer dan normaal vinden om kostgeld te betalen. Qua bedrag geen idee... Paar honderd euro?

**Geplaatst**: 06-01-19 16:23

Geplaatst: 06-01-19 16:23

Judass schreef:
Ik ben blij dat mijn ouders me de kans geven om al mijn geld op te sparen, voor het moment dat ik uit huis ga.

Ik ben niet zozeer tegen kostgeld, maar dan bijvoorbeeld €100-€150. Meer dan dat vind ik wel erg hoog.

Verder betaal ik alles zelf, en help ik waar het kan mee in het huishouden. Ik voel me niet minder volwassen dan vrienden die wel wel kostgeld betalen

Dat ligt volledig aan de situatie.
Kende iemand die (veel) meer inkomen had dan beide ouders samen.
Die kwam weer thuis wonen na een gestrande relatie.
Ouders werden daardoor ernstig gekort op subsidies.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:28

Geplaatst: 06-01-19 16:28

Brainless schreef:
Judass schreef:
Ik ben blij dat mijn ouders me de kans geven om al mijn geld op te sparen, voor het moment dat ik uit huis ga.

Ik ben niet zozeer tegen kostgeld, maar dan bijvoorbeeld €100-€150. Meer dan dat vind ik wel erg hoog.

Verder betaal ik alles zelf, en help ik waar het kan mee in het huishouden. Ik voel me niet minder volwassen dan vrienden die wel wel kostgeld betalen

Dat ligt volledig aan de situatie.
Kende iemand die (veel) meer inkomen had dan beide ouders samen.
Die kwam weer thuis wonen na een gestrande relatie.
Ouders werden daardoor ernstig gekort op subsidies.

Je hebt gelijk, als je het vanuit dat perspectief bekijkt dan ben ik het zeker met je eens.
Ik doelde meer op wanneer kostgeld puur wordt gebruikt als 'leerzaam middel', en minder als echt financiële ondersteuning.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:30

Geplaatst: 06-01-19 16:30

Toen ik genoeg ging verdienen met werken moest ik kostgeld betalen (weet niet meer hoeveel) en dit werd opzij gezet om zo de meubeltjes en wasmachine enzo te kunnen betalen voor wanneer ik op mezelf ging wonen.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:31

Geplaatst: 06-01-19 16:31

Zolang ik studeerde heb ik geen kostgeld hoeven te betalen. Zodra ik afgestudeerd was en een baan had heb ik mijn ouders kostgeld betaald. Mijn ouders hadden het financieel niet nodig maar ik vond het niet meer dan normaal. Het was ook geen wereldbedrag met 150 euro per maand.
Mijn kinderen zullen ook kostgeld moeten gaan betalen als ze nog thuis wonen en niet meer studeren maar wel werken.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:33

Geplaatst: 06-01-19 16:33

Als je afgestudeerd bent, een full-time baan hebt en nog thuis woont vind ik het heel normaal dat je een bedrag afstaat aan je ouders. In mijn ogen ben je dan namelijk geen 'kind' mee, maar een volwassene net zoals je ouders

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-19 16:35

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-19 16:35

Ik vind het wel interessant dat mensen sparen voor een koophuis en meubels. Wat is er mis met huren en de kringloopwinkel?

**Geplaatst**: 06-01-19 16:39

Geplaatst: 06-01-19 16:39

Vjestagirl schreef:
Ik vind het wel interessant dat mensen sparen voor een koophuis en meubels. Wat is er mis met huren en de kringloopwinkel?

Ik heb de eerste 1,5 jaar van mijn samenwonen gehuurd. 50m2 appartementje, €750,- in de maand.
Nu een koophuis, 115m2 eengezinswoning, goede buurt, voorzieningen dichtbij, €450,- aan hypotheek, die we na 30 jaar afgebetaald hebben!

Scheelt dus €300,- in de maand, die we kunnen besparen en misschien aan het einde van het jaar extra kunnen aflossen of aan een leuke vakantie kunnen uitgeven, dus die keuze snap ik zeker weten!

**Geplaatst**: 06-01-19 16:41

Geplaatst: 06-01-19 16:41

Wij gaan als onze dochter 18 is ook kostgeld vragen. Welk bedrag , dat weten wij nog niet maar we zullen dit bedrag apart zetten en dit als ze uit huis is als een gift geven.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:41

Geplaatst: 06-01-19 16:41

Vjestagirl schreef:
Ik vind het wel interessant dat mensen sparen voor een koophuis en meubels. Wat is er mis met huren en de kringloopwinkel?

Een huis kopen waar je lang gaat blijven is voordeliger dan huren. Ik betaal elke maand 950 euro aan een huurhuis en zou veel liever iets kopen. Als je de kans hebt, waarom niet? Iedereen is anders en sommige mensen willen liever nieuwe meubels dan de kringloopwinkel.. Ik snap dat wel, zeker als je een huis helemaal in gaat richten.

**Geplaatst**: 06-01-19 16:42

Geplaatst: 06-01-19 16:42

Vjestagirl schreef:
Ik vind het wel interessant dat mensen sparen voor een koophuis en meubels. Wat is er mis met huren en de kringloopwinkel?

Ik koop liever geen bank in de kringloop.