Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Hevonen schreef:In Twente is mijn ervaring dat je buitenstaander blijft. Mijn ouders werden zelfs na 50 jaar 'die leu von buten' genoemd. Dat verandert kennelijk nooit.
Wendy schreef:@TS: sterkte met dit probleem. Ik gooide mijn stelling er wat lomp in, om ook even een ander perspectief te geven.
Maar heel eerlijk gezegd zou ik van het gedrag van jouw buren ook heel snel genoeg hebben.
Ygritte geeft goede tips over hoe je dit kunt aanpakken, en haar punt over het gebrek aan zelfinzicht bij dit soort mensen is helaas maar al te waar helaas.
Ook zullen ze vaak niet rechtstreeks zeggen hoe zij tegen de dingen aan kijken, ook dat hoort helaas een beetje bij de cultuur.
Sterkte met dit lastige probleem!
@superpony: dus jij weigert je aan te passen, omdat jij dat niet nodig vindt? Daarmee vraag je dus tegelijkertijd aan anderen om zich aan te passen aan jou, fijn
Kijk jij ook zo aan tegen buitenlanders die alleen hun eigen taal spreken en weigeren zich aan te passen? Of is het dan ineens wel nodig dat mensen zich aanpassen en respectloos als ze dat niet doen?
Nederland heeft niet één cultuur, maar bepaalde streken hebben wel een sterke eigen cultuur en identiteit. Dat is iets wat ook mindere kanten heeft, maar ik vind het ook iets om trots en zuinig op te zijn.
Het grappige is ook dat half Nederland eens per jaar maar wat graag onderdeel wil uitmaken van die Achterhoekse cultuur: tijdens de zwarte cross.
superpony schreef:Wij zoeken inderdaad een huis met grond en als we ergens iets kopen, stellen we ons netjes voor aan de buren, gedragen ons netjes en leiden gewoon ons leven. Ik hoef geen buurt te maken of vriendschappen. Buiten cultuur, is ook elk mens anders van karakter.
En ik ben gewoon realistisch. Als wij iets kopen, is het gewoon ons huis en zijn we echt de buren niks verplicht, behalve ons netjes te gedragen.
Moonfight schreef:Kleine update,
De buurvrouw liet niks van zich weten dus ik heb opnieuw gevraagd of dinsdagavond mogelijk was. Ik kreeg terug dat ze geen tijd hadden komende week. Daarop heb ik gevraagd of ze misschien zelf een datum voor willen stellen. Ze zei dat het lijkt dat het misschien op 20 november kan. De manier waarop ze het zegt geeft mij ook het idee dat ze het af wil zeggen.
Maar wat nu, wij hadden eigenlijk in ons hoofd om het op 1 jan opgeleverd te hebben. Begin november heb je natuurlijk bijna 2 maanden de tijd. Maar nu ze het gesprek zo uitstelt word dat lastig. Wij willen graag een nieuwe haag aanplanten die al het zicht wegneemt maar deze moet voor eind maart geplant zijn. Begin van het jaar wilde we graag omdat we dan nog uitlooptijd hebben mocht alles moeilijk en stroef verlopen.
We wilde nu in ieder geval het balletje gaan laten rollen bij het kadaster. Dat kan wel 5 weken duren voor dat ze er zijn.
Naast dat het ook niet zo heel chill is voor mijn eigen gemoedsrust als dit zolang doormoddert.
Wat vinden jullie wijsheid?
Maflinger_S schreef:20 november is dinsdag over een week. Dat valt toch wel mee?
Je kunt met het kadaster toch vast een afspraak maken? Als die over 5 weken komen en je hebt over 1,5 week een gesprek met de buren loopt het toch?
Anders inderdaad als je 1 van de buren tegen lijf loopt, er vast over beginnen. Vooral vanuit eigen oogpunt: dat je bomen/struiken wilt planten en zeker wilt zijn dat je dat op jullie eigen grond doet en niet per ongeluk op dat van de buren...
Wendy schreef:superpony schreef:Wij zoeken inderdaad een huis met grond en als we ergens iets kopen, stellen we ons netjes voor aan de buren, gedragen ons netjes en leiden gewoon ons leven. Ik hoef geen buurt te maken of vriendschappen. Buiten cultuur, is ook elk mens anders van karakter.
En ik ben gewoon realistisch. Als wij iets kopen, is het gewoon ons huis en zijn we echt de buren niks verplicht, behalve ons netjes te gedragen.
En daarmee vraag je dus dat de rest zich aanpast aan het feit dat jij je weigert aan te passen. Jij vindt dat niemand er last van heeft, dit zijn jouw normen en waarden. Je geeft heel duidelijk aan niet open te staan voor iets anders...
Maakt mij verder niet uit hoor, maar misschien is het slim om eens verder te kijken dan je neus lang is en te accepteren dat jouw mening slechts een mening is. Net als die van mij en alle anderen.
Kleine tip: als ik me afvraag waarom iets in vredesnaam zo afwijkt van wat ik gewend ben, is het vaak ontzettend leerzaam om je te verdiepen in waar het vandaan komt. De nadruk op het buurtgebeuren in met name het oosten van het land (maar nog sterker net over de grens in Duitsland trouwens) heeft zijn oorsprong in het feit dat buren in het verleden letterlijk afhankelijk van elkaar waren.... buurten vormden zich rond een grote boerderij, mensen hielpen elkaar met geboortes, overlijden, de oogst samen van het land halen, leenden elkaar's werktuigen, etc etc. Niemand kon het echt alleen redden, vandaar dat je buurman vaak (ook tegen heug en meug) dichterbij stond dan een familielid die ver weg woonde.
Helaas hoort bij dat helpen ook een sterke sociale controle en omdat het toch een wat meer conservatieve omgeving is, ook veel tradities.
jorretje schreef:Tja.. meester Visser?
Erg vervelend dit soort dingen, maar hoe dan ook zul je onenigheid houden. Ik zou het verhaal nogmaals neerleggen bij de buurtbemidddeling, ook al willen de buren daar niet aan meewerken. Sowieso kadaster laten komen, anders heb je nooit duidelijkheid. Laat de buren wel duidelijk ruim van te voren weten wanneer het kadaster komt, liefst met buurtbemiddeling of wijkagent erbij.
Wellicht kan buurtbemiddeling, of de wijkagent ook aanwezig zijn bij de grensreconstructie? Dan heb je een 'neutraal' persoon die als buffer kan dienen en onpartijdig kan kijken dat er niets raars gebeurt.
Maak vooral ook foto's van hoe de grens dan loopt.