Bokt.nl

Cowgirl schreef:

maria1990 schreef:

Dat is zeker zo, maar door de maatschappij wordt dit heel anders gezien en hoe vaak ik mij wel niet moet
verantwoorden, waarom ik geen relatie heb komt best vaak voor.
De standaard opmerkingen die in naar mijn hoofd geslingerd krijg. Waarom heeft zo'n knappe vrouw als jij geen vriend.

Hebben ze je nooit gevraagd of je lesbisch bent?

Die heb ik nog wel eens gekregen...geen vriend is standaard lesbisch zijn

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van, dat bewijst bijv het knuffelhormoon oxytocide. Als iemand zeg 'joh, van mij hoeft dat allemaal niet', dan kun je denken prima, lekker single is niks mis mee. Maar, toch verteld onze biologisch systeem iets anders. We zijn ingesteld om een partner te vinden, om met iemand samen te leven. (uitzonderingen zoals aseksueel of aromantisch daar gelaten)
Ik ga je niet vertellen dat je nu maar direct moet gaan zoeken, maar ik maak me dan juist zorgen. Wat maakt dat je anderen niet vertrouwd, dat je niemand toe kunt laten(omdat je niet van jezelf houdt ) of dat je alleen maar negatieve kanten ziet van een relatie. Dat is zo eeuwig zonde, want een relatie heeft zoveel te bieden en hoeft niet een blok aan je been te zijn.
Dus vooral zorgelijk, niet dat ik je meteen een zielig persoon vind, maar ik ben dan zo benieuwd wat er achter deze coping zit.

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van, dat bewijst bijv het knuffelhormoon oxytocide. Als iemand zeg 'joh, van mij hoeft dat allemaal niet', dan kun je denken prima, lekker single is niks mis mee. Maar, toch verteld onze biologisch systeem iets anders. We zijn ingesteld om een partner te vinden, om met iemand samen te leven. (uitzonderingen zoals aseksueel of aromantisch daar gelaten)
Ik ga je niet vertellen dat je nu maar direct moet gaan zoeken, maar ik maak me dan juist zorgen. Wat maakt dat je anderen niet vertrouwd, dat je niemand toe kunt laten(omdat je niet van jezelf houdt ) of dat je alleen maar negatieve kanten ziet van een relatie. Dat is zo eeuwig zonde, want een relatie heeft zoveel te bieden en hoeft niet een blok aan je been te zijn.
Dus vooral zorgelijk, niet dat ik je meteen een zielig persoon vind, maar ik ben dan zo benieuwd wat er achter deze coping zit.

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van, dat bewijst bijv het knuffelhormoon oxytocide. Als iemand zeg 'joh, van mij hoeft dat allemaal niet', dan kun je denken prima, lekker single is niks mis mee. Maar, toch verteld onze biologisch systeem iets anders. We zijn ingesteld om een partner te vinden, om met iemand samen te leven. (uitzonderingen zoals aseksueel of aromantisch daar gelaten)
Ik ga je niet vertellen dat je nu maar direct moet gaan zoeken, maar ik maak me dan juist zorgen. Wat maakt dat je anderen niet vertrouwd, dat je niemand toe kunt laten(omdat je niet van jezelf houdt ) of dat je alleen maar negatieve kanten ziet van een relatie. Dat is zo eeuwig zonde, want een relatie heeft zoveel te bieden en hoeft niet een blok aan je been te zijn.
Dus vooral zorgelijk, niet dat ik je meteen een zielig persoon vind, maar ik ben dan zo benieuwd wat er achter deze coping zit.

Citaat:

Ik heb wel eens gezegd: alle mannen zeggen desgevraagd dat ze een zelfstandige vrouw willen. Maar als er dan echt een zelfstandige vrouw voor ze staat gaan ze op de vlucht.

Donkydonkje schreef:

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van

Sorry, maar ik en mijn lijf zijn VEEL gelukkiger zonder partner! Ik heb een partner gehad en was altijd gespannen, werd er sjaggie van. Ik ben nu wel blij. En wij zijn niet op de wereld gezet om een partner te MOETEN zoeken, wie heeft die onzin verzonnen? Wat dat betreft kan ik de psychologenwereld echt de nek omwringen wat zulke uitlatingen betreft. Wordt er zelfs een beetje misselijk van omdat je door zulke uitspraken in een keurslijf wordt gezet van wat "normaal" hoort te zijn. En daar walg ik van.

Suzanne F. schreef:

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van, dat bewijst bijv het knuffelhormoon oxytocide. Als iemand zeg 'joh, van mij hoeft dat allemaal niet', dan kun je denken prima, lekker single is niks mis mee. Maar, toch verteld onze biologisch systeem iets anders. We zijn ingesteld om een partner te vinden, om met iemand samen te leven. (uitzonderingen zoals aseksueel of aromantisch daar gelaten)
Ik ga je niet vertellen dat je nu maar direct moet gaan zoeken, maar ik maak me dan juist zorgen. Wat maakt dat je anderen niet vertrouwd, dat je niemand toe kunt laten(omdat je niet van jezelf houdt ) of dat je alleen maar negatieve kanten ziet van een relatie. Dat is zo eeuwig zonde, want een relatie heeft zoveel te bieden en hoeft niet een blok aan je been te zijn.
Dus vooral zorgelijk, niet dat ik je meteen een zielig persoon vind, maar ik ben dan zo benieuwd wat er achter deze coping zit.

Ik wil niet meer hoeven voldoen aan alle verwachtingen in een relatie, op alle gebieden. Ik wil kunnen doen, laten en eten wat ik wil. Niemand die zegt wat ik wel of niet moet doen, niemand die mijn leven inricht. Ik kan mijn eigen tijd indelen, mijn eigen keuzes maken, zelf kiezen hoe ik mijn huis inricht en wat voor auto ik rijd. Geen verplichte verjaardagen of uitjes meer. Vroeg naar bed of lekker bankhangen. Niemand die van mij verwacht dat er eten op tafel moet staan op een bepaalde tijd, niemand die wil dat ik hem s avonds nog vermaak. Het is gewoon zoveel meer rust en vrijheid.

Joolien schreef:

Weet ik niet Onali, zoals ik al zei, omdat het vaak een achterliggende reden heeft, en het is zo zonde als jezelf zoiets niet gunt. Ik eb dan ook echt een prachtige relatie, waarin we elkaar verrijken, doen en laten wat we willen, met en zonder elkaar, maar boven dat alles voel ik me veilig, geliefd en gesterkt door mijn man.

Maar, ik zal er niet over door gaan, want ik wil ook niet doordrammen. Ik twijfelde al om dit topic binnen te stappen, maar ik wilde dit toch even gezegd hebben.

cissy schreef:

Waarom ben je beschadigd als je geen relatie wilt?
In de natuur komen ook allerlei relaties voor, ook binnen verschillende diersoorten. Kijk maar naar katten en honden die samenleven, je ziet de gekste combinaties. Een relatie hoeft toch niet altijd te bestaan uit voortplantingsdrift? Ik krijg mn dosis oxytocine ook wel van lekker knuffelen met mn katten.

Joolien schreef:

Donkydonkje schreef:

Sorry, maar ik en mijn lijf zijn VEEL gelukkiger zonder partner! Ik heb een partner gehad en was altijd gespannen, werd er sjaggie van. Ik ben nu wel blij. En wij zijn niet op de wereld gezet om een partner te MOETEN zoeken, wie heeft die onzin verzonnen? Wat dat betreft kan ik de psychologenwereld echt de nek omwringen wat zulke uitlatingen betreft. Wordt er zelfs een beetje misselijk van omdat je door zulke uitspraken in een keurslijf wordt gezet van wat "normaal" hoort te zijn. En daar walg ik van.

Ik zeg niet of iets normaal is, of dat iets moet, ik zeg dat dit gewoon zo in ons systeem zit. Ieder zoogdier zoekt van nature een partner, soms is dat alleen voor de voortplanting, voor mensen en andere zoogdieren is dat ook voor je eigen veiligheid.
Dit verzin ik niet, dit is gewoon wetenschappelijk onderzocht. Ik zeg nogmaals niet dat je een relatie moet hebben, ik ben altijd wel direct benieuwd wat je zo beschadigd heeft dat je geen relatie (meer) wilt.

Citaat:

Oxytocine wordt door iedereen aangemaakt bij positief onderling contact, zoals bij aankijken, aanraken, knuffelen en vrijen.

Seksuele opwinding verhoogt de oxytocinespiegel enigszins. Bij een vrouwelijk orgasme komen grote hoeveelheden oxytocine vrij en wel meer naarmate het orgasme als beter wordt ervaren.

Joolien schreef:

Ik vind dit altijd topics die mij als toekomstig psycholoog triggeren. Vanuit onze biologische kern is de mens gewoon op de wereld gezet om een partner te zoeken. Sterker nog, als je samen bent, wordt je lichaam daar duidelijk gelukkiger van, dat bewijst bijv het knuffelhormoon oxytocide. Als iemand zeg 'joh, van mij hoeft dat allemaal niet', dan kun je denken prima, lekker single is niks mis mee. Maar, toch verteld onze biologisch systeem iets anders. We zijn ingesteld om een partner te vinden, om met iemand samen te leven. (uitzonderingen zoals aseksueel of aromantisch daar gelaten)
Ik ga je niet vertellen dat je nu maar direct moet gaan zoeken, maar ik maak me dan juist zorgen. Wat maakt dat je anderen niet vertrouwd, dat je niemand toe kunt laten(omdat je niet van jezelf houdt ) of dat je alleen maar negatieve kanten ziet van een relatie. Dat is zo eeuwig zonde, want een relatie heeft zoveel te bieden en hoeft niet een blok aan je been te zijn.
Dus vooral zorgelijk, niet dat ik je meteen een zielig persoon vind, maar ik ben dan zo benieuwd wat er achter deze coping zit.

maria1990 schreef:

Ik kan geen positieve punten benoemen van een relatie op een paar punten na
Geef mij maar een stal vol paarden, daar kan ik beter mee uit de voeten en daar wordt ik vele malen gelukkiger van.
In het psychologische aspect kan ik mij helemaal niet vinden qua relatie advies hun bevindingen komen altijd uit op hoe het via de boekjes moet gaan, dus dan hebben we het over het standaard huisje-boompje-beestje protocol.
Voor een ander wil ik niet op mijn tenen moeten lopen en mij zorgen moeten maken of ik aan zijn eisen voldoe of dat vriendlief de benen neemt met een andere vrouw.
Die innerlijke rust die ik nu heb is goud waard