Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
imaudy schreef:Mijn eerste reactie was ook "wat onbeleefd", maar oke....ik krijg de bibbers van ananas, kwark en karnemelk. Ik vind die vruchtjes in gebak ook niet lekker. Dan is onbeleefd zijn een betere optie dan het opeten. Zou ook niet lukken om het wel te eten hihi.
Toen hoefde ik het niet meer te eten, maar ik zou dat nooit zomaar zeggen..
Palmera schreef:imaudy schreef:Mijn eerste reactie was ook "wat onbeleefd", maar oke....ik krijg de bibbers van ananas, kwark en karnemelk. Ik vind die vruchtjes in gebak ook niet lekker. Dan is onbeleefd zijn een betere optie dan het opeten. Zou ook niet lukken om het wel te eten hihi.
Dan vraag je dat toch als de schaal word neergezet? "Zit daar kwark/ananas in?" Als het antwoord ja is zeg je "Sorry, dan sla ik over, daar hou ik echt niet van".
Dan ben je óóķ eerlijk, weten we allemaal dat jij daar niet van houdt, kunnen we er een volgende keer zelfs nog rekening mee houden, én zitten we niet met een afgesneden punt waar een hapje af is die anders ern ander had kunnen eten.
Rebel_Jits schreef:KokhalsneigingenJullie kregen als kind ook een boterham met choco als jullie de spruitjes niet lustten zeker? Puur aangeleerd gedrag (kan je nu niets aan doen, komt door je ouders) en hoogst onnodig.
Ik eet alles wat ik aangeboden krijg, ongeacht of ik het lust of niet. En het bord gaat leeg. Een tweede keer zou ik wel afslaan, maar je gaat niet onbeleefd zitten doen met lustikniet of de helft laten staan (net zo onbeleefd in mijn ogen, je vindt het nogsteeds niet te vreten blijkbaar..)
Als ik zelf kan opscheppen, pak ik gewoon wat minder.
Ik lustte genoeg niet als kind hoor, maar het was eten of met honger toekijken hoe de rest een heerlijk dessert naar binnen werkte. Dan eet je wel.
Magrathea schreef:Ik snap inderdaad niet zo goed dat je iets aangeboden na 1 hapje weggooit omdat je het niet lekker vindt. Leuk, als je met veel moeite iets in elkaar hebt geknutseld...
Ik heb het zelf amper, sowieso eet ik geen dierlijke producten dus reguliere gebakjes gaan vaak aan me voorbij. Toen ik het nog wel at en als het dan een keer iets was wat ik niet lustte vroeg ik meestal gewoon aan iemand anders of die het nog wilde. Gelukkig zijn er veel van dat soort vuilnisbakken in mijn omgeving dus er is altijd wel iemand die nog een half gebakje/broodje/bordje lust![]()
Verder eet ik wel altijd mijn bord leeg. Vroeger was ik een moeilijke eter dus ik zou een half voedseltrauma moeten hebben onderhand maar zeker sinds ik veganistisch eet laat ik nooit meer iets staan (qua vegan eten dan hè)
Ik werk in een lunchcafé en ik lijk toch wel een uitzondering. Ik eet ook altijd dat slaatje aan de zijkant gewoon op maar dat doet bijna niemandOf laatst een tafel met vier volwassenen waarvan er twee de korstjes van hun brood niet aten. Wut?
Als het er lekker uitziet proef ik het wel en als ik het lust eet ik het op. Dingen die er niet lekker uitzien en ik dus niet ken eet ik niet. Heel fout ik weet het maar ik ga niets tegen mijn zin eten.
Ik moet bijvoorbeeld geen rijst in gebak.
Dat vind ik echt smerig. Dus als dat getrakteerd wordt op mijn werk sla ik over. Dat weten ze. Als mij iets wordt aangeboden wat ik niet lekker vind zeg ik gewoon nee. Is dat onbeleefd? Jammer dan. Ik eet niets tegen mijn zin. Vroeger thuis moest ik wel eten wat mijn moeder maakte volgens mij. Ook spruiten.
Je begrijpt dat ik die sinds toen nooit meer gegeten heb.

Easy.
heleen06 schreef:Dit doet me herinneren aan een situatie waarin ‘eten wat de pot schaft’ me duur kwam te staan. Ook ik ben opgevoed met dit principe en had mezelf aangeleerd om dan eerst het niet lekkere op te eten en daarna de dingen die ik wel lust zodat ik de smaak weer kwijt was. Op visite bij kennissen kregen we aardappel, vlees en als groente bonen met een zeer scherpe saus. Daar hou ik echt niet van. Dus braaf de bonen snel opgegeten en toen kon ik gaan genieten van de rest. De gastheer dacht dat ik de bonen juist heel lekker vond en daarom kreeg ik zonder dat ik er om vroeg een tweede behoorlijke lading opgeschept. Terwijl mijn aardappelen en vlees ook al zo goed als op waren....
Tegenwoordig doe ik mijn best zoveel mogelijk dingen te proberen maar als dat ergens is waar ik niemand heb die ik eventuele overblijfselen heen kan stoppen dan sla ik liever over dan wanneer ik iets naar binnen wurg. Eten wat de pot schaft doe ik ook erg mijn best op maar veel structuren en smaken kan ik gewoon niet hebben. En nee sommige structuren zie je vanaf de buitenkant niet maar als mij iets wordt aangeboden waarvan ik bijna wel zeker weet dat ik het niet lust neem ik het ook niet aan tenzij ik het onopvallend naar iemand anders kan schuiven. Zoals de vrouw van TS haar bericht zal ik het niet doen. Ik zou het eerder zo subtiel mogelijk laten verdwijnen en er niets bij zeggen. Laatst was ik ook met het werk uit eten en kregen we een vast menu met truffel- aardappelsoep
op de kaart stond dat een salade het voorgerecht was maar die was dus niet actueel. Zit je daar met collega's die jouw eetpatroon niet goed kennen en dan 4 keer vragen of het wel lekker is. Heb toen maar gezegd dat het zo zwaar op de maag valt gezien dat mijn eerste maaltijd van de dag was. Werd na de uitleg ook verder geen aandacht aan besteed maar tijdens het eten moest ik echt mijn best doen om de smaak en stukjes te negeren en zo min mogelijk geluid te maken tijdens het eten. Ben daarna ook flink misselijk geweest en ondanks dat daarna een hele lekkere curry kwam heb ik die ook niet helemaal kunnen eten.