Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
imaudy schreef:Mijn eerste reactie was ook "wat onbeleefd", maar oke....ik krijg de bibbers van ananas, kwark en karnemelk. Ik vind die vruchtjes in gebak ook niet lekker. Dan is onbeleefd zijn een betere optie dan het opeten. Zou ook niet lukken om het wel te eten hihi.
Palmera schreef:imaudy schreef:Mijn eerste reactie was ook "wat onbeleefd", maar oke....ik krijg de bibbers van ananas, kwark en karnemelk. Ik vind die vruchtjes in gebak ook niet lekker. Dan is onbeleefd zijn een betere optie dan het opeten. Zou ook niet lukken om het wel te eten hihi.
Dan vraag je dat toch als de schaal word neergezet? "Zit daar kwark/ananas in?" Als het antwoord ja is zeg je "Sorry, dan sla ik over, daar hou ik echt niet van".
Dan ben je óóķ eerlijk, weten we allemaal dat jij daar niet van houdt, kunnen we er een volgende keer zelfs nog rekening mee houden, én zitten we niet met een afgesneden punt waar een hapje af is die anders ern ander had kunnen eten.
Rebel_Jits schreef:KokhalsneigingenJullie kregen als kind ook een boterham met choco als jullie de spruitjes niet lustten zeker? Puur aangeleerd gedrag (kan je nu niets aan doen, komt door je ouders) en hoogst onnodig.
Ik eet alles wat ik aangeboden krijg, ongeacht of ik het lust of niet. En het bord gaat leeg. Een tweede keer zou ik wel afslaan, maar je gaat niet onbeleefd zitten doen met lustikniet of de helft laten staan (net zo onbeleefd in mijn ogen, je vindt het nogsteeds niet te vreten blijkbaar..)
Als ik zelf kan opscheppen, pak ik gewoon wat minder.
Ik lustte genoeg niet als kind hoor, maar het was eten of met honger toekijken hoe de rest een heerlijk dessert naar binnen werkte. Dan eet je wel.
Magrathea schreef:Ik snap inderdaad niet zo goed dat je iets aangeboden na 1 hapje weggooit omdat je het niet lekker vindt. Leuk, als je met veel moeite iets in elkaar hebt geknutseld...
Ik heb het zelf amper, sowieso eet ik geen dierlijke producten dus reguliere gebakjes gaan vaak aan me voorbij. Toen ik het nog wel at en als het dan een keer iets was wat ik niet lustte vroeg ik meestal gewoon aan iemand anders of die het nog wilde. Gelukkig zijn er veel van dat soort vuilnisbakken in mijn omgeving dus er is altijd wel iemand die nog een half gebakje/broodje/bordje lust![]()
Verder eet ik wel altijd mijn bord leeg. Vroeger was ik een moeilijke eter dus ik zou een half voedseltrauma moeten hebben onderhand maar zeker sinds ik veganistisch eet laat ik nooit meer iets staan (qua vegan eten dan hè)
Ik werk in een lunchcafé en ik lijk toch wel een uitzondering. Ik eet ook altijd dat slaatje aan de zijkant gewoon op maar dat doet bijna niemandOf laatst een tafel met vier volwassenen waarvan er twee de korstjes van hun brood niet aten. Wut?
heleen06 schreef:Dit doet me herinneren aan een situatie waarin ‘eten wat de pot schaft’ me duur kwam te staan. Ook ik ben opgevoed met dit principe en had mezelf aangeleerd om dan eerst het niet lekkere op te eten en daarna de dingen die ik wel lust zodat ik de smaak weer kwijt was. Op visite bij kennissen kregen we aardappel, vlees en als groente bonen met een zeer scherpe saus. Daar hou ik echt niet van. Dus braaf de bonen snel opgegeten en toen kon ik gaan genieten van de rest. De gastheer dacht dat ik de bonen juist heel lekker vond en daarom kreeg ik zonder dat ik er om vroeg een tweede behoorlijke lading opgeschept. Terwijl mijn aardappelen en vlees ook al zo goed als op waren....