Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
JustMe8484 schreef:Wow wat een reacties weer! Heel fijn om zoveel verschillende ervaringen te horen. Ik ga zeker alles mee nemen in onze overwegingen.
Overigens denk ik niet dat mijn kind slechter zou worden van dat bidden. Ik zeg alleen dat het niet bij ons past en daarom dus wel een reden om verder te kijken. Nogmaals we zijn daar juist gaan kijken omdat de normen en waarden ons wel aan spreken.
Net als het plannen, we hebben al door dat je daar niet aan ontkomt maar in de twee scholen waar we geweest zijn zit er al zoveel verschil in dat het dus wel de moeite is te kijken of er een school te vinden is waar dat op een manier gebeurt waar wij ons prettig bij voelen.
Uiteindelijk hebben we binnen een kwartier fietsen denk ik al zo'n 10 scholen waar we uit kunnen kiezen. In een wijk waar alle scholen juist leeg lopen, dus plek is er wel.
In nieuwe wijken hier weet ik dat er ook al ingeschreven moet worden als je kind 1 is...
En wat betreft dingen mee krijgen over geloof: ik heb zelf op een openbare basisschool gezeten. In hogere klassen kon je wel kiezen voor godsdienst lessen. Toen ik naar de christelijke middelbare school ging wist ik niet minder als veel klasgenoten. Het is ook maar net hoe je daar als ouders mee om gaat. Het is wel een onderwerp wat wij belangrijk vinden dus daar maak ik me niet druk om...
JustMe8484 schreef:Ik zeg ook nergens dat een christelijke school niet bij ons past!
Ik zeg dat die specifieke school niet bij ons past door de manier waarop ze er dagelijks mee om gaan!
We hadden juist die school uit gekozen om te gaan kijken omdat we denken dat de normen en waarden van het christendom juist wél bij ons passen ondanks dat we niet gelovig zijn! We gaan dan ook sowieso nog bij 2 katholieke scholen kijken. En 1 openbare.
RuthenRoos schreef:Ik werk al 22 jaar in het christelijk onderwijs, op ruim 20 scholen gewerkt (korter of lamger) en op al die scholen is er een dagopening met gebed en bijbelvertelling en zingen. Met of zonder kaarsje. Alle kinderen doen mee en dat vind ik logisch. Een heel gezellig en warm moment. Ook vaak even lekker praten over de belevenissen en plannen van de kids. Al die scholen waren verschillend. Waar ik zelf naar zou kijken is uiteraard de identiteit en sfeer, maar ook de visie op het kind. Ligt er veel nadruk op citoscores, of staat het individuele kind centraal? Hoe is de zorg geregeld. Is er alleen aandacht voor cognitieve talenten , of is er ook veel aandacht voir creatieve vakken, biologie (buiten), techniek, timmeren, ontwerpen, spreken, presenteren, etc...
En absoluut belangrijk is of er veel vriendjes/vriendinnetjes zullen zijn(groeppsgrootte verdeling meisjes/jongens), of na school spelen migelujk is. Succes!!
pmarena schreef:Als het gebracht wordt als een verhaal dan is het voor elk kind wel interessant denk ik. Maar het moet i.m.o. niet zo zijn als bij een heel goed vriendinnetje van mijn moeder vroeger, die op een gelovige school zat en op een gegeven moment in tranen uitbarstte omdat ze haar hadden geleerd dat niet-gelovigen naar de hel gingen en ze dat zo erg vond voor mijn moeder
Resistance schreef:pmarena schreef:Als het gebracht wordt als een verhaal dan is het voor elk kind wel interessant denk ik. Maar het moet i.m.o. niet zo zijn als bij een heel goed vriendinnetje van mijn moeder vroeger, die op een gelovige school zat en op een gegeven moment in tranen uitbarstte omdat ze haar hadden geleerd dat niet-gelovigen naar de hel gingen en ze dat zo erg vond voor mijn moeder
Bij ons werd het ook altijd als verhaal gebracht, en er werd absoluut niets geforceerd.ik ben absoluut niet gelovig, maar ik heb eigenlijk altijd veel gehad aan die extra kennis. Vooral ook bij vakken zoals geschiedenis en kunstgeschiedenis. Je hoeft er niets mee te hebben, maar kennis van religie en de bijbel is zéker een aanvulling op de algemene kennis en opvoeding.
SusanH schreef:Maar waar wij vroeger woonden (dorpje op de Veluwe) was veel minder keus. Mijn ouders wilden ons alleen naar openbaar onderwijs laten gaan. Waardoor wij een eind moesten fietsen iedere dag, voor we op school waren. Want er was maar 1 openbare school in het dorp.
Tink89 schreef:Ik gruwel juist van het fenomeen combinatieklassen. Ik heb als bovengemiddeld intelligent kind er altijd veel last van gehad dat kinderen aan mij kwamen vragen hoe dingen moesten enzo. Ik had veel liever meer uitdaging gehad in plaats van een soort hulpje van de juf te worden. Als mijn kinderen later net zo makkelijk leren als ik, gaan ze naar een school zonder combinatieklassen en met voldoende extra uitdaging.
Sannens schreef:RuthenRoos schreef:Ik werk al 22 jaar in het christelijk onderwijs, op ruim 20 scholen gewerkt (korter of lamger) en op al die scholen is er een dagopening met gebed en bijbelvertelling en zingen. Met of zonder kaarsje. Alle kinderen doen mee en dat vind ik logisch. Een heel gezellig en warm moment. Ook vaak even lekker praten over de belevenissen en plannen van de kids. Al die scholen waren verschillend. Waar ik zelf naar zou kijken is uiteraard de identiteit en sfeer, maar ook de visie op het kind. Ligt er veel nadruk op citoscores, of staat het individuele kind centraal? Hoe is de zorg geregeld. Is er alleen aandacht voor cognitieve talenten , of is er ook veel aandacht voir creatieve vakken, biologie (buiten), techniek, timmeren, ontwerpen, spreken, presenteren, etc...
En absoluut belangrijk is of er veel vriendjes/vriendinnetjes zullen zijn(groeppsgrootte verdeling meisjes/jongens), of na school spelen migelujk is. Succes!!
Sorry, maar een gebed/bijbelvertelling zou ik echt helemaal niets vinden. Ik ben zelf niet gelovig en heb daar ook geen interesse in. Ik zou het ook niet fijn vinden op dat op die manier te moeten. Respect voor een ander heb ik daarin zeker, maar daarvoor vind ik wederzijds respect dat er mensen zijn die dat niet vinden passen ook iets.
Ook vraag ik me daar af in hoeverre er ook oog is voor de andere geloven dan alleen het christendom.