Varekaj schreef:Ik vind onze afspraken niet voelen als regels, ook al hebben we dus best wel bewust gepland "die en die dag is voor ons". Het geeft net een hoop duidelijkheid voor beiden. Op deze manier kunnen we beiden intensief sporten zonder dat we er last van hebben zeg maar
En het is voor mijn instructice ook gewoon ontzettend handig om vaste lesmomenten te hebben, kan ze andere klanten daar omheen plannen.
"Onze" tijd is niet alleen samen gezellig wezen maar ook het huishouden doen. Daarin is er maar 1 vaste taak voor mij, dat is de strijk. De rest doen we tussendoor als de ander er niet is, of samen.
Annet: ik vind de opmerking van je moeder best bijzonder. Als je wil gaan samenwonen later, dan ben je toch ook elke dag bij hem?
Ik zou echter niet verwachten dat hij alle tijd dat je daar bent, ook effectief met jou doorbrengt. Dat doen wij ook niet. We wonen wel samen maar hebben tussendoor ook nog ons eigen ding om te doen. is het geen optie om bijvoorbeeld van donderdagavond tot zondagavond daar te zijn, en de rest thuis? Laat hem in de namiddag knutselen en kruip 's avonds gezellig op de bank, ga wat drinken met vrienden, doe boodschappen samen...
Je kan niet verwachten dat als je daar bent, dat hij dan altijd alle uren van de dag met jou bezig is. Mijn vriend kijkt ook vaak tv terwijl ik zit te lezen of op de laptop bezig ben bijvoorbeeld.
Tuurlijk als we gaan samenwonen zijn we elke dag samen, maar samenwonen is zeker voorlopig nog niet aan de orde. Het is heel lastig uit te leggen, helemaal via een toetsenbord en een computer schermpje. Voorheen woonde mijn vriend in een studio dus kon ik op de bank zitten lezen en hij achter de computer met koptelefoon op maar dan nog zat er misschien een meter aan afstand tussen ons. Nu als hij gaat computeren zit hij boven, ik kan dan kiezen, erbij gaan zitten en (ook) gaan gamen of niet. Maar als ik het niet doe zit ik dus alleen beneden, dan kan ik gaan lezen, daar heb ik ook niet altijd zin in. Tv kijken doe ik dan nog het vaakst maar thuis kijk ik noooit tv, ik hou daar gewoon niet van. Normaal was het dan zat ik op de bank en hij achter de pc maar konden we ondertussen kletsen, tussendoor konden we lekker stoeien en kletsen al ging het nergens over.
Natuurlijk als je samen woont doe je ook niet alles samen, maar wij wonen niet samen, mijn spullen liggen daar niet dus ik kan niet zo makkelijk mijn eigen ding doen omdat ik niet standaard al mijn spullen kan mee nemen, ik verwacht ook niet dat hij 24/7 bij mij is dat weet hij zelf ook, maar dat was ik wel gewend, 3 jaar lang, dus de omschakeling is voor mij erg groot.
Kwa afspreken etc die tip onthou ik even, ik zie hem nu sowieso een week niet dus iets voorstellen word hem even niet, verder het laat hem 's middags knutselen, dat heb ik niet in de hand. Gisteren zei hij ook ik ga even met mijn drone bezig dan gaan we nog even wat doen. Uiteindelijk is ie de halve middag bezig geweest, om vervolgens vlak voor het eten te zeggen ik leg alvast dit ff klaar dan kan ik zo verder, waarop ik wel zei uh je zou toch eventjes bezig, zullen we ook nog even wat samen nu gaan doen.. Dus afgesproken samen iets te gaan doen maar toen was het na het eten ineens helemaal mis waardoor we alsnog de hele avond apart van elkaar hebben gezeten.