Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
F_Orumster schreef:Als ik mezelf begin te ergeren of er iets is, probeer ik het meestal gewoon aan te geven. Het is zo zonde om je een dag op te vreten meestal voor niets. Lukt dat niet, als ik boos wordt, zonder ik me even af boven, even lezen en na een kwartier is de boel gerelativeerd en kan ik weer naar beneden en vriendelijk aangeven dat ik iets niet leuk vind.
Mijn tip:
Herken de bui in de kiem, haal jezelf uit de situatie en bedaar. Na een minuut of wat ben je je bui kwijt en wat overblijft aan irritatie is minder en kan in een rustige vraag geformuleerd worden; zeg lieverd, ik vind het niet fijn als... zou je in het vervolg...
. Man is dan de deur al uit en is zich van geen kwaad bewust, terwijl ik boos zit te wezen. SAKKIA schreef:Nu moet ik zeggen dat ik geen dag boos blijf hoor (hoewel ik dat wel probeer) maar dat kan ik dus gewoon niet. Net als ik dan een poosje in de negeerstand ga staan en dan zelfbijvoorbeeld ineens zeg: He moet je dit eens zien!!
![]()
Mislukt

knuffeldier schreef:Ik heb hier zelf gelukkig geen last van, maar herken het wel dat veel vrouwen dit doen. Eerlijk gezegd irriteer ik mezelf er erg aan. Dat stomme gedoe van zeggen er is niks en als man lief dan denkt: ohh prima dan, en dan is ie vervolgens weer stom want er was stiekem toch wat en dat had ie moeten snappen bla bla bla. Ik kan daar echt niet tegen.
Ik vraag me altijd af hoe je het aan jezelf verkoopt dat je zo mag gedragen tegen over andere mensen.
Maar op de één of andere manier vind er in mijn brein een reactie plaats waardoor ik zo reageer
Het gaat echt al beter dan toen ik jonger was (ben ook 31 dus een beetje volwassen mag onderhand wel
) maar toch zijn er momenten waarop ineens die reactie er is
roosje78 schreef:Wat een leuke discussie en inderdaad heel erg herkenbaar! Wel heb ik dit vele malen erger als ik honger heb. Dan kan ik extreem onredelijk worden en vooral ook vinden dat ik echt ontzettend gelijk heb. Dan gaat er vervolgens eten in en zie ik eindelijk in dat de wereld om me heen het helemaal niet zo kwaad bedoeld...
Gelukkig zorgt mijn vriend dat ik dat bijna niet kan hebben, want nog voor ik kan zeggen "ik heb trek in..." stelt hij al voor om het te gaan halen
Ooooh wat herkenbaar hahaha. Ben qua gedrag niet super vrouwelijk ofzo, eerder een halve vent maar af en toe verander ik echt in een rotwijf
Dan ben ik echt opeens super chagrijnig en kan gesprekspartner opeens een snauw verwachten
) maar ik kan echt opeens heel bitchy doen, dan wil ik dat helemaal niet maar mijn hersenen doen het gewoon....
Maar als je ziet wat er in mijn hoofd omgaat op het moment dat een Whatsapp bericht/reactie me niet aanstaat...

NatasjavE schreef:Maar generaliseren kan ook leuk zijn.....over mannen en vrouwen communicatie zijn genoeg leuke grappen te vinden.
[ Video ]
Dus ik kan er echt heel weinig mee.
Al boeit zoenen me ook niet 
Gisteren zat ik niet zo lekker in mijn vel, ik was nogal kortaf naar mijn vriend over de app. Aan de ene kant wil ik dat hij me niet opvrolijkt en aan de andere kant weer wel, dat hij me opbelt, vraagt wat hij kan doen/betekenen etc.... Maar het vragen/zeggen dat hij dat moet doen, ho maar, moet ie zelf achter komen. Best wel erg eigenlijk
SAKKIA schreef:Nu moet ik zeggen dat ik geen dag boos blijf hoor (hoewel ik dat wel probeer) maar dat kan ik dus gewoon niet. Net als ik dan een poosje in de negeerstand ga staan en dan zelfbijvoorbeeld ineens zeg: He moet je dit eens zien!!
![]()
Mislukt
Dus dit.
(tenzij ik terecht echt boos ben natuurlijk
) knuffeldier schreef:Ik heb hier zelf gelukkig geen last van, maar herken het wel dat veel vrouwen dit doen. Eerlijk gezegd irriteer ik mezelf er erg aan. Dat stomme gedoe van zeggen er is niks en als man lief dan denkt: ohh prima dan, en dan is ie vervolgens weer stom want er was stiekem toch wat en dat had ie moeten snappen bla bla bla. Ik kan daar echt niet tegen.
Ik vraag me altijd af hoe je het aan jezelf verkoopt dat je zo mag gedragen tegen over andere mensen.
Natuurlijk mag ik je." Dat is heel logisch. Natuurlijk is dat zo.. En dat weet ik ook wel, maar aan de andere kant, als hij het niet heel veel laat zien, door gewoon af en toe even lief te zijn, het naar me te laten merken/bewijzen, dan gaat mijn emotionele kant twijfelen... En wanneer ik ga twijfelen en piekeren over iets, dan ga ik alles analyseren... En dan analyseer ik alles met een emotionele en onredelijke bril, in plaats van mijn verstand.
.
haha