
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
marrianne schreef:jeetje zeg, wat een herkenbaar verhaal.
Hier iemand die keer op keer teleurgesteld word door vriendinnen. als ik er midden in de nacht voor ze moet zijn, ben ik er voor ze. Als ze in de put zitten of wat dan ook, het maakt me niet uit.
maar beide dames zijn nu ineens beiden zo gelukkig met een vriendje dat ik niet meer pas in dit plaatje.
komt er dus op neer dat ik hele weekenden in mijn eentje thuis spendeer. inclusief avond met oud en nieuw.
Ik ben absoluut niet contactgestoord en probeer altijd open en spontaan te zijn, maar toch zijn mensen altijd huiverig richting mij.
momenteel is het zo dat ik echt een mental breakdown heb gehad omdat ik me eenzaam en bedonderd voel. Mijn moeder vind dat ik nu naar een psycholoog moet, maar ik zie niet in wat dit mij erin moet gaan helpen om vrienden te maken. Ik wil gewoon leuk en gezellig doen met mensen en soms lief en leed delen als dat nodig is.
Annett1990 schreef:@marrianne Wat vervelend zeg!
Zo gaat het bij mij ook altijd, sta 24/7 voor iedereen klaar, maar andersom hoef k het van heel veel mensen niet terug te verwachten als ik iemand nodig heb..
Dat herken ik ook heel erg, ik vind mezelf behoorlijk spontaan, kan ik wel zijn iig. maar soms heb ik t idee hoe mensen er mee om gaan/op reageren dat ik contactgestoord ben of heel raar ben ofzo..
Ik heb ook een psycholoog, dat kan best helpen. Je hoeft je er echt niet voor te schamen ofzo hoor als je naar een psycholoog toe gaat, zijn zo veel mensen! Je kan er wel echt wat aan hebben!
En inderdaad woon je in de buurt van Groningen?
Miss_Caroo schreef:Ik herken me ook in je verhaal hoor! Het is ook sinds kort gebroken met mijn vriend en ik val ook in een zwart gat. Ik heb wel mensen die er voor me zijn, maar t voelt vervelend om ze lastig te vallen met mijn verdriet.
net als banketstaaf mis ik ook dat ik met een vriendin alles kan delen. Het lijkt wel of zelfs vriendschap niet voor altijd is, zo heb ik dat iig wel altijd ervaren. Alle mensen van vroeger ben ik iig kwijt.
En als ik op bokt lees dat er ook meiden zijn die willen wat ik wil, wonen ze weer zo ver.![]()
Het schiet ook niet op he
JCDJK schreef:Miss_Caroo schreef:Ik herken me ook in je verhaal hoor! Het is ook sinds kort gebroken met mijn vriend en ik val ook in een zwart gat. Ik heb wel mensen die er voor me zijn, maar t voelt vervelend om ze lastig te vallen met mijn verdriet.
net als banketstaaf mis ik ook dat ik met een vriendin alles kan delen. Het lijkt wel of zelfs vriendschap niet voor altijd is, zo heb ik dat iig wel altijd ervaren. Alle mensen van vroeger ben ik iig kwijt.
En als ik op bokt lees dat er ook meiden zijn die willen wat ik wil, wonen ze weer zo ver.![]()
Het schiet ook niet op he
Heel veel vriendschappen verwateren ook gewoon omdat iedereen natuurlijk hun eigen weg gaat. Samen wonen/studeren en noem maar op.
Waar woon jij als ik vragen mag?
Cayenne schreef:Hier ook iemand (uit Den Bosch) met weinig echte vrienden. Aan de ene kant vind ik het jammer, aan de andere kant zegt het misschien meer over die personen. Echte vrienden komen wel op je pad, geef het de tijd! Al is het natuurlijk soms wel eenzaam, maar in tijden van nood leer je je echte vrienden kennen.