Bokt.nl

Astaloca schreef:

Niet altijd aardig gereageerd word.. alsjeblieft. Ze is volwassen. En ik ken gedragsstoornissen maar al te goed. Maar als je geen traject hebt. Dat heeft niks te maken met haar beperking. Ik vind je persoonlijk Veel te lief.

DeMolenhoek schreef:

Ze is 2 maand in de zorgboerderij geweest als ik me niet vergis? Ze heeft toen die aanvaring gehad met de begeleidster waardoor ze in een 2 weken traject kwam (ik vermoed dat ze zich dan heel goed moet gedragen etc) en ze heeft tegen alles in bewust iets gedaan wat niet mocht waardoor haar kans verkeken was.

Aprils_joke schreef:

just en daar knalde het bij mij ook altijd , een stel jonge begeleiders (in prncipe) dus je leeftijds genoten en die moeten jou dan even vertellen wat je wel en niet mag , wat al helemaal erg is als je mensen krijgt die nog jonger zijn als jezelf , maar je moet wel naar ze luisten en aan hn je boterham vragen ? ben zelf pas 21 dus je kunt je voorstellen hoe jong de jonge begeleiders waren

bromfiets schreef:

Wat een bizarre reacties hier Jezelf veranderen is niet zo simpel dat een schop onder je hol betekent dat je ineens beter bent, mensen die dat denken zijn vooral kortzichtig en kunnen zich niet in de situatie van TS verplaatsen of in stoornissen in het algemeen (die ook nog eens per persoon verschillend zijn, dat je zelf iets hebt en kan wil niet zeggen dat een ander dat óók kan. Zo werkt het leven niet, net zoiets als mooi kunnen tekenen, de een kan het wel, de ander niet.).

TS: Via wat voor instantie ben je terechtgekomen waar je nu zit? Wat je zou kunnen doen is contact opnemen met stichting MEE. Die kunnen je misschien helpen om een plekje voor je te zoeken in de wirwar van hulpverlening. Ik kan me voorstellen dat je je nu vooral in de steek gelaten voelt en door contact op te nemen met MEE kun je zelf iets doen, als je maar blijft aangeven hoe het werkt bij jou. Wat je nu vooral nodig hebt is inderdaad een plaats met duidelijke regels, maar ook veiligheid. Slaan is geen oplossing, maar je kan dat soort uitspattingen leren voorkomen door te praten. Geef aan dat je boos bent, desnoods met je eigen rode kaart. Als je zoiets van te voren afspreekt kunnen andere mensen je beter helpen, maar je ook met rust laten als dat even nodig is...

Sterkte!

DeMolenhoek schreef:

Lucy_ schreef:

Ik vind wel dat sommige mensen erg naar naar TS toe reageren.
Ja, TS heeft een beperking. Kan ze hier zelf iets aan doen? Nee, aan de beperking niet. Aan haar gedrag? Zeker, maar dan moet er wel hulp zijn van buitenaf.

PDD-NOS is een stoornis die vaak wordt gebruikt voor verschillende symptomen maar niet onder een specifieke stoornis vallen te benoemen. Mensen vinden vaak dat mensen met PDD-NOS ongehoorzaam of agressief zijn en dat zie je duidelijk terug bij TS.
Naar mijn idee is TS vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de ene 'instelling' (jij noemt het een huis van hun) zat je met 3 mensen met het verstand van een 6 jarige. Vervolgens ben je toen, denk ik, met spoed naar de zorgboerderij verplaats en deze hebben het na twee weken al 'opgegeven'. En nu willen ze je weer thuis plaatsen, als ik het goed begrijp?
Naar mijn idee heb je nooit een stabiel thuis gehad, waar regels golden en waar structuur was. En dit is wel iets waar mensen met PDD-NOS (of andere autistische stoornissen) baat bij hebben. Dus nee, je hoeft niet meteen opgesloten te worden. Maar misschien is het handig om dit aan te geven bij iemand die hier iets mee kan. Er zijn zat plekken waarbij er veel structuur is, maar je toch op jezelf kan wonen.

Het is in mijn ogen wel vreemd om tegen jezelf te zeggen dat je na de vakantie gaat veranderen, maar er vervolgens een incident gebeurt waardoor je dit afblaast. Geef aan bij iemand van de instelling, of de therapie die je nu krijgt, dat je graag wilt veranderen maar niet weet hoe. Er zijn vast mensen die hiervoor kunnen zorgen. En geloof mij, er zullen nog vele incidenten volgen voordat je hebt geleerd hoe je 'normaal' in zo'n situatie moet reageren. Maar als je echt van plan bent om jezelf te gaan verbeteren, moet dit zeker lukken!

Alle dingen die in dit topic hebt aangeven, zodat bepaalde mensen je zo kunnen irriteren dat je het niet meer kan houden, heb je dit ook aangegeven bij de begeleiding die je krijgt? Zo niet, dan zal ik dat zeker doen! Als hun niet weten wat jou problemen precies zien, maar het alleen van hun kant zien kan het best zijn dat hun zien dat jij ineens iemand een klap geeft, zonder reden. Als ze weten wat de redenen daarachter zijn kunnen ze daarmee aan de slag gaan. Want volgens mij weet je zelf prima dat een tik geven eigenlijk niet kan

Voor de rest sluit ik me aan bij Kanelly en delerium.

Ze is 2 maand in de zorgboerderij geweest als ik me niet vergis? Ze heeft toen die aanvaring gehad met de begeleidster waardoor ze in een 2 weken traject kwam (ik vermoed dat ze zich dan heel goed moet gedragen etc) en ze heeft tegen alles in bewust iets gedaan wat niet mocht waardoor haar kans verkeken was.

pniekepnak schreef:

Kanelly schreef:

Ts, wil graag even weten welke provincie je woont. (per PB hoor, dan zal ik je ook even uitleggen waarom ik dat wil weten)


Verder begrijp ik de reacties van de meeste Bokkers heel goed, maar kan me ook zeker in jouw verhaal vinden. (vanuit je problematiek gezien)
Hoe je het ook went of keert, je hebt een gedragsprobleem. En nee, dat wil niet zeggen dat je meteen gesloten moet gaan wonen, maar misschien wel dat je naar een plek moet met meer kaders en duidelijkheid.
Het zou best eens kunnen zijn dat de zorgboerderij te 'open' en te vrij voor je was, moest je er veel zelf doen?
Woonde je er in een leefgroep, of had je een eigen appartement? At je samen met andere bewoners en begeleiding bijvoorbeeld, of alleen?

Van uit huis 'op jezelf' gaan wonen is niet makkelijk, voor 'normale' mensen al niet, laat staan als je ook nog bepaalde problematiek hebt.

Jelleee schreef:

Maar ts, je hebt nu meerdere mensen in het topic die je wél tips geven, en nog reageer je alleen op een bericht om te zeggen hoe zielig je jezelf vind dat je zoveel geld moet betalen...

Jelleee schreef:

Maar ts, je hebt nu meerdere mensen in het topic die je wél tips geven, en nog reageer je alleen op een bericht om te zeggen hoe zielig je jezelf vind dat je zoveel geld moet betalen...

Astaloca schreef:

Het valt mij ook op dat ze gewoon in die slachtoffer rol blijft kruipen.. en ik denk dat we dit baseren op meerdere topics van ts. Dit is namelijk niet de eerste over haar beperking.

takkie_muis schreef:

bromfiets schreef:

Wat een bizarre reacties hier Jezelf veranderen is niet zo simpel dat een schop onder je hol betekent dat je ineens beter bent, mensen die dat denken zijn vooral kortzichtig en kunnen zich niet in de situatie van TS verplaatsen of in stoornissen in het algemeen (die ook nog eens per persoon verschillend zijn, dat je zelf iets hebt en kan wil niet zeggen dat een ander dat óók kan. Zo werkt het leven niet, net zoiets als mooi kunnen tekenen, de een kan het wel, de ander niet.).

TS: Via wat voor instantie ben je terechtgekomen waar je nu zit? Wat je zou kunnen doen is contact opnemen met stichting MEE. Die kunnen je misschien helpen om een plekje voor je te zoeken in de wirwar van hulpverlening. Ik kan me voorstellen dat je je nu vooral in de steek gelaten voelt en door contact op te nemen met MEE kun je zelf iets doen, als je maar blijft aangeven hoe het werkt bij jou. Wat je nu vooral nodig hebt is inderdaad een plaats met duidelijke regels, maar ook veiligheid. Slaan is geen oplossing, maar je kan dat soort uitspattingen leren voorkomen door te praten. Geef aan dat je boos bent, desnoods met je eigen rode kaart. Als je zoiets van te voren afspreekt kunnen andere mensen je beter helpen, maar je ook met rust laten als dat even nodig is...

Sterkte!

Ik ben er ooit al stage begonnen en niet meer weg gekomen , ze vragen best veel PGB omdat ze anders het personeel niet betalen kunnen (zijn hun eigen woorden) dus voor elke dag werdt gerekend dik 2000 per maand dat ik betaalde alleen voor dagbesteding en dan uit eigen potje nog 325 euro voor mijn kamertje

Aprils_joke schreef:

Astaloca schreef:

Het valt mij ook op dat ze gewoon in die slachtoffer rol blijft kruipen.. en ik denk dat we dit baseren op meerdere topics van ts. Dit is namelijk niet de eerste over haar beperking.

misschien is dat haar beperking ?

delerium schreef:

1 hele grote tip: knoop de woorden van Kanelly heel goed in je oren.
Jij hebt een probleem, PDD-NOS, en dat is niet erg, het maakt je niet minder waard, maar het vraagt wél om een gekaderde omgeving.
Van iemand met een goeie autistische stoornis verwachten dat-ie zich heel goed kan handhaven in een vrije omgeving is hetzelfde als een zeemeeuw in een hamsterkooitje willen houden. Overleven zal wel, maar kan geen kant op en maakt een berg stuk, niet uit onwil maar uit gebrek aan andere opties.

Bedankt!

En je gaat zeker wel nieuwe dingen moeten aanleren om met situaties om te gaan: slaan/gooien/agressie: nooit goed. Moet je andere dingen voor leren, maar dat kan wel hoor!
Geef de moed niet op; maar werk aan een leven dat bij jou past!

Lucy_ schreef:

Ik vind wel dat sommige mensen erg naar naar TS toe reageren.
Ja, TS heeft een beperking. Kan ze hier zelf iets aan doen? Nee, aan de beperking niet. Aan haar gedrag? Zeker, maar dan moet er wel hulp zijn van buitenaf.

PDD-NOS is een stoornis die vaak wordt gebruikt voor verschillende symptomen maar niet onder een specifieke stoornis vallen te benoemen. Mensen vinden vaak dat mensen met PDD-NOS ongehoorzaam of agressief zijn en dat zie je duidelijk terug bij TS.
Naar mijn idee is TS vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de ene 'instelling' (jij noemt het een huis van hun) zat je met 3 mensen met het verstand van een 6 jarige. Vervolgens ben je toen, denk ik, met spoed naar de zorgboerderij verplaats en deze hebben het na twee weken al 'opgegeven'. En nu willen ze je weer thuis plaatsen, als ik het goed begrijp?
Naar mijn idee heb je nooit een stabiel thuis gehad, waar regels golden en waar structuur was. En dit is wel iets waar mensen met PDD-NOS (of andere autistische stoornissen) baat bij hebben. Dus nee, je hoeft niet meteen opgesloten te worden. Maar misschien is het handig om dit aan te geven bij iemand die hier iets mee kan. Er zijn zat plekken waarbij er veel structuur is, maar je toch op jezelf kan wonen.

Het is in mijn ogen wel vreemd om tegen jezelf te zeggen dat je na de vakantie gaat veranderen, maar er vervolgens een incident gebeurt waardoor je dit afblaast. Geef aan bij iemand van de instelling, of de therapie die je nu krijgt, dat je graag wilt veranderen maar niet weet hoe. Er zijn vast mensen die hiervoor kunnen zorgen. En geloof mij, er zullen nog vele incidenten volgen voordat je hebt geleerd hoe je 'normaal' in zo'n situatie moet reageren. Maar als je echt van plan bent om jezelf te gaan verbeteren, moet dit zeker lukken!

Alle dingen die in dit topic hebt aangeven, zodat bepaalde mensen je zo kunnen irriteren dat je het niet meer kan houden, heb je dit ook aangegeven bij de begeleiding die je krijgt? Zo niet, dan zal ik dat zeker doen! Als hun niet weten wat jou problemen precies zien, maar het alleen van hun kant zien kan het best zijn dat hun zien dat jij ineens iemand een klap geeft, zonder reden. Als ze weten wat de redenen daarachter zijn kunnen ze daarmee aan de slag gaan. Want volgens mij weet je zelf prima dat een tik geven eigenlijk niet kan

Voor de rest sluit ik me aan bij Kanelly en delerium.

sallandval schreef:

Ts toch, wat naar voor je

Ik ben bang dat het moeilijk wordt voor een ander om je te helpen, je geeft zelf al aan dat je het fijn vindt om een ander boos te maken. Dat kan ik me ergens wel voorstellen, je bent zelf immers ook zo vreselijk gefrustreerd en boos (om alles?) dat je dan misschien het idee hebt dat ze dan voelen hoe jij je voelt? Bovendien krijg je nu altijd wat je wilt, je maakt anderen boos, je wordt zelf boos en nog bozer en vervolgens willen mensen je niet meer en kun je zeggen "zie je wel?".

Volgens mij kan de cirkel pas doorbroken worden als je zélf bedenkt of je zo verder wilt. Als je zo verder wilt moet je dat doen. Wil je echter iets anders moet je een andere omgeving zoeken, ver wég van je ouders, familie en oude vrienden die het schijnbaar niet is gelukt om je een veilige omgeving te bieden waar je je lekker kunt voelen. Helemaal opnieuw beginnen en afkijken bij fijne mensen hoe het ook kan. Want dit leven vol frustratie en woede verdient niemand. Er zijn andere manieren van omgaan met boosheid en agressie, ook met PDD-NOS. Maar ik ben bang dat je nog nooit andere methoden aangereikt hebt gekregen.

Er zijn dus twee mogelijkheden; zelf op zoek gaan of doormodderen.

delerium schreef:

Ik vermoed toch wel heel sterk dat als TS de keuze had gehad, ze geen stoornis had en gewoon een leven zou leiden waarin ze gelukkig was. Dat lukt duidelijk echter voor geen ene meter, en tot nu toe is het ook nog niemand gelukt om haar te leren hoe dat wél moet.

Wat voor een hoop mensen heel vanzelfsprekend lijkt is dat voor TS duidelijk niet. Sociale interactie, zelfbeheersing, constructiviteit. Go for it TS!

AustriaTrick schreef:

TS:

Vergeet je PDD en andere kwaaltjes.
Het is écht tijd om jezelf te veranderen, kijk even niet naar anderen, gebruik even geen redenen en andere verhaaltjes waarom je zo doet. Het is nou eenmaal zo dat het geven en nemen is in het leven.
En helaas meer geven dan nemen..
Zet jezelf positief in. Ook bij je ouders, laat je van je beste kant zien, want ik weet zeker dat heel veel van jou 'stoere' praatje gewoon onzekerheid is. Ik ben geen voorstander van een label op elk kind plakken. Dus dat doe ik dan ook niet.
Je bent gewoon even in de war en het is tijd om al die lose draadjes even aan elkaar te smotsen.
Ga eens heel anders dingen bekijken! Je moet altijd jezelf zijn maar sommige dingen kun je beter denken, en niet doen of zeggen
Het klinkt heel gemeen, maar soms kun jeje mening en alles beter niet geven. Zolang je thuis woont, of ergens anders dan moet je toch naar hun leefstijl leven.. Heb je een goede vriendin waar je al je gevoelens mee kunt bespreken? Hou je thuis in, en lucht je hart bij haar. Ik heb dit ook moeten leren. Mijn ouders accepteren mijn gedrag niet, dan maar veranderen.. Praat veel en uit je gevoelens, maar probeer dat via een andere manier te doen. Zoek ook iets wat je helpt met je agressie. Kickboksen helpt bij mij goed! Even alles eruitgooien.
Veel succes en probeer positief te denken!

Aprils_joke schreef:

voor de mensen de vinden dat ts fout is dat is grote onzin!!!

TS woont begeleid omdat ze zichzelf in een normale woning niet kan redden.
ze heeft hulp nodig omdat ze LAST heeft van woede aanvallen ect.
hoe kan een instantie haar dan op straat zetten na een woede aanval?
daarvoor woont ze immers toch begeleid?
en hoe kan ts zichzelf nu redden gezien het feit doordat ze altijd begeleid gewoont heeft ze geen fatsoenlijk inkomen heeft en waarschijnlijk ook totaal geen benul heeft hoe alles werkt qua betalingen en instatanties?
ikzelf heb ook op een woongroep gezeten, hierbij had je wel 100 kansen , en mocht zje wel 300 keer kwaad worden.
mocht het echt te ver gaan ging je n paar stappen terug of een paar weken naar een crisis groep.
maar er werdt altijd naar een oplossing gezocht.
hoe kan het dan zo zijn dat ts na gele kaarten al op straat gedonderd wordt?
dat kan toch niet jongens?