Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-06-13 12:51

Geplaatst: 04-06-13 12:51

jeetje wat een drama waar je zelf mee begonnen bent
waarom gaf je haar die rozijntjes? dat is toch al haar haar zin geven, stap één heeft ze gewonnen
vervolgens eet ze niet , hoera moeders weer op de kast, leuk!
vraagt ze om een benaan om die natuurlijk ook niet op te eten, weer kassa, moeders trapt er weer in
en ze komt er mee weg omdat jij wegloopt

dat sorry zeggen is leuk maar staat totaal niet in verhouding hoeveel macht zij heeft uitgeoefend op jou!
zij was de baas in de hele situatie en jij helemaal niet
leuk dat ze dat nu al door heeft, wordt wat als ze dat ook buitenhuis gaat uitvoeren

**Geplaatst**: 04-06-13 12:52

Geplaatst: 04-06-13 12:52

anneliesdj schreef:
benangelique schreef:
Die situatieszijn hier echt nog nooit voorgekomen. Mijn dochter heeft echt een knopjes fetisj gehad en die zette ik dan gewoon in het karretje. Deden we een auto na, mocht zij de boodschappen scannen of kreeg ze een broodje in haar hand. Zo k konden en kunnen we heel ontspannen boodschappen doen

En hoe oud is zij? Wat als ze niet in de kar wil maar wil lopen? Auto's nadoen zijn ze te klein voor en zo lekker zijn broodjes niet, scannen kan alleen bij de AH, daar ben je ook niet altijd denk ik.
Dus wat dan?

Zij is ruim 3 en deze aanpak hanteer ik vanaf het moment dat ze mee gaat boodschappen doen. Als ze wil lopen spreken we af dat ze bij de kar blijft en als ze dat niet doet het gevolg is dat ze in de kar komt zitten. Ze weet dat ik me aan die afspraak hou, dus gedraagt ze zich ook.
Een broodje werkt niet altijd een krijgt ze ook niet alle keren, is ook niet altijd nodig. Scannen kan inderdaad in 1 winkel hier en als ik naar een andere supermarkt ga moet ik dus iets anders bedenken als afleiden nodig is.
Nu duwt ze vaak zelf zo'n klein karretje en weet ze ook wat er van haar verwacht wordt, waardoor alle technieken niet meer nodig zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-13 12:52

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-13 12:52

chevax schreef:
anneliesdj; ik denk zomaar dat ik al weet wat het antwoord daar op gaat zijn

Oja, het geeft niets dat je 3 kwartier te laat komt? De meeste mensen hebben die luxe niet hoor.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:54

Geplaatst: 04-06-13 12:54

anneliesdj schreef:
chevax schreef:
anneliesdj; ik denk zomaar dat ik al weet wat het antwoord daar op gaat zijn

Oja, het geeft niets dat je 3 kwartier te laat komt? De meeste mensen hebben die luxe niet hoor.

Volgens mij bedoelen we allebei iets anders

Laatst bijgewerkt door chevax op 04-06-13 12:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-06-13 12:54

Geplaatst: 04-06-13 12:54

spatter schreef:
jeetje wat een drama waar je zelf mee begonnen bent
waarom gaf je haar die rozijntjes? dat is toch al haar haar zin geven, stap één heeft ze gewonnen
vervolgens eet ze niet , hoera moeders weer op de kast, leuk!
vraagt ze om een benaan om die natuurlijk ook niet op te eten, weer kassa, moeders trapt er weer in
en ze komt er mee weg omdat jij wegloopt

dat sorry zeggen is leuk maar staat totaal niet in verhouding hoeveel macht zij heeft uitgeoefend op jou!
zij was de baas in de hele situatie en jij helemaal niet
leuk dat ze dat nu al door heeft, wordt wat als ze dat ook buitenhuis gaat uitvoeren

Ik wil de baas ook helemaal niet zijn. Ik behandel haar zoals ik zelf behandeld wil worden en ga over eten absoluut de strijd niet aan. Soms zal ik het best verkeerd doen en had ik het beter op een andere manier kunnen oplossen, maar in dit geval niet.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:54

Geplaatst: 04-06-13 12:54

Als mijn zoontje niet wil eten dan krijgt hij ook echt niets vervangends. Hij krijgt wel áltijd een toetje, wel of niet eten maakt niet uit. Maar niet na het eten nog een banaan/koekje of wat dan ook. Wil hij ook wel eens. Jammer zeg ik dan, had je je eten maar moeten opeten.
Klaar punt. En de volgende dag zien we wel weer verder of en hoe hij eet.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:55

Geplaatst: 04-06-13 12:55

benangelique schreef:
spatter schreef:
jeetje wat een drama waar je zelf mee begonnen bent
waarom gaf je haar die rozijntjes? dat is toch al haar haar zin geven, stap één heeft ze gewonnen
vervolgens eet ze niet , hoera moeders weer op de kast, leuk!
vraagt ze om een benaan om die natuurlijk ook niet op te eten, weer kassa, moeders trapt er weer in
en ze komt er mee weg omdat jij wegloopt

dat sorry zeggen is leuk maar staat totaal niet in verhouding hoeveel macht zij heeft uitgeoefend op jou!
zij was de baas in de hele situatie en jij helemaal niet
leuk dat ze dat nu al door heeft, wordt wat als ze dat ook buitenhuis gaat uitvoeren

Ik wil de baas ook helemaal niet zijn. Ik behandel haar zoals ik zelf behandeld wil worden en ga over eten absoluut de strijd niet aan. Soms zal ik het best verkeerd doen en had ik het beter op een andere manier kunnen oplossen, maar in dit geval niet.

Maar in de benadering/behandeling van een jong kind of een volwassene zit nogal een groot verschil. Ik vind dat nogal een dooddoener.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:55

Geplaatst: 04-06-13 12:55

spatter schreef:
en als ik ergens een hekel aan heb en ook een zeer maffe gewoonte, is kinderen laten eten in een supermarkt
ze wachten maar tot we de winkel uit zijn

nu moet ik wel zeggen dat het tegenwoordig de gewoonte in winkels is om overal bakjes en schaaltjes neer te zetten met iets om te proeven

Oh dat is idd zo ergerlijk! Van mij mogen ze het niet gaan pakken (ik vind dat proeven dus voor als je overweegt iets te kopen, kunnen ze niet, dus klaar) maar als ze met hun papa gaan vreten ze gewoon het hele schaaltje leeg.

Ik probeer ze aan te leren dat de boodschappen eerst mee naar huis gaan en als het dan toevallig 'snoeptijd' is dan mogen ze wel iets, zo niet dan wachten ze maar mooi.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:56

Geplaatst: 04-06-13 12:56

milan is bijna 4 en geef ik wel op zijn donder, als hij ergens aan zit wat echt gevaarlijk is. (gas voornhuis stopcontacten, strijkijzer en giftigen stoffen)
ik zorg er wel altijd voor dat giftige stoffen zoals schoonmaak hoog en achter slot en grendel zit maar toch. verder heb ik sinds kort een stoeltje in de gang gezet, daar moet hij dan even op gaan zitten als iets niet mag, soms zit hij in een enorme drift bui en dan moet ik mijn stem verheffen en dan niet hard maar zo dat hij mij wel hoort, en dan klink ik heel streng. en daar reageert hij supper op. ik heb een tijd met goed gedrag belonnen en slacht gedrag negeren gewerkt, nou hij liep volledig onder mij uit en dat lijkt mij niet de bedoeling. wat ik wel ben aan houden is goed gedrag aan prijzen, en als hij iets echt goed doet uit zich eigen zijn speelgoed opruimen bijvoorbeeld, dan prijs ik hem echt de hemel in doe ik over dreven blij tegen hem, en hyfive vind hij helemaal supper, en dat is uit lokken dat hij het de volgende keer weer doet. maar zo heb ik ooit eens gehad dat hij in de winkel stond, stonden we in de rij te wachten, stond er pokon bij de kasse en had hem 3x gewaarschuwd dat hij daar af moest blijven want dat is giftig, na de 3de waarschuwing heb ik hem een tikje op de vingers gegeven. bij robin 15 maanden is nee robin dat mag niet, en dan afleiden met iets anders nog voldoende

**Geplaatst**: 04-06-13 12:56

Geplaatst: 04-06-13 12:56

spatter schreef:
en als ik ergens een hekel aan heb en ook een zeer maffe gewoonte, is kinderen laten eten in een supermarkt
ze wachten maar tot we de winkel uit zijn

nu moet ik wel zeggen dat het tegenwoordig de gewoonte in winkels is om overal bakjes en schaaltjes neer te zetten met iets om te proeven
mijn kinderen groeiden op in de tijd dat er niemand meer bij de vlees en kaasafdeling stond dus een plakje kaas kregen ze niet, nu halen ze die schade weer in

ohh...dit schiet me nu opeens te binnen....was laatst bij de appie heijn en daar stond een bord met druiven..er komt een moeder binnen met een klein kind in het karretje en 2 kids, denk een jaar of 5 en 7. Die 2 kids rennen naar de druiven, oudste pakt een hele hand druiven eraf, het meisje houdt het bescheiden met 1 of 2 druiven. Toevallig stond er een medewerker van de appie dichtbij en die zegt tegen het jongetje iets in de trant van : niet alle druiven opeten, er moet wel iets overblijven voor andere mensen". Jochie heeft inmiddels alle druiven naar binnen gewerkt, grijnst naar de medewerker en graait er nog een handvol van af, meisje neemt ook een paar druiven. Inmiddels was het bord bijna leeg, kids rennen naar hun moeder die bij een andere rij van de groente/fruit staat...Hoor ik de moeder zeggen: je moet ook een paar druiven voor je broertje (die kleine in het karretje dus) meenemen... 8)7

Ik was echt stomverbaasd over het feit dat het jochie sch.jt had aan wat de medewerker van de appie zei, maakte totaal geen indruk, sterker nog, hij stond gewoon te grijnzen naar hem en dat het blijkbaar normaal is dat je kinderen alles opeten. Daarna zag ik ze niet meer, wat me al verbaasde. Later snapte ik het, toen stonden ze de schaal met krakelingen bij het koffiezet apparaat leeg te eten

**Geplaatst**: 04-06-13 12:57

Geplaatst: 04-06-13 12:57

anneliesdj schreef:
benangelique schreef:
In die fase zitten we nu en dat is soms echt heel erg moeilijk. Afleiden, uitleggen en situaties voor zijn, zijn de sleutel woorden. En dat is soms echt heel erg moeilijk. Gisteravond bijvoorbeeld. Tessa zeurde om eten. Kon echt niet wachten tot ik klaar was met koken. Bleef vragen en zeuren. Heb haar een doosje rozijntjes gegeven waardoor ze het wel zou redden tot het eten. Aan tafel naam ze een hap, spuugde het uit en zei dat ze het vies vond. Kan niet, want was de macaroni die ze altijd met smaak op eet. Prima dan eet je niet, hier uurs je toetje. Kwartier na het afruimen gaf ze aan dat ze honger had. Ze mocht een banaan want macaroni lag al in de prullenbak. Neemt 1 hap en zegt dat ze niet meer hoeft. ..
Ik ontplofte zowat! Dan kan ik heel boos op haar worden met ern hoop strijd, of ik stap uit de situatie. Ik ben d dus maar even op zolder de was gaan vouwen waarna ze na enige tijd uit zichzelf sorry kwam zeggen en toen ik vroeg waarom ze sorry zei, ze ook nog kon vertellen dat dat kwam omdat ze niet ging eten.

Dat is allemaal ontwijkend gedrag...?
Waarom ga je de confrontatie niet aan?

Waarom in deze de confrontatie aan gaan? Dat ze zelf naar me toe kwam heeft meer indruk gemaakt op haar dan haar dwingen tot eten. Die strijd wint ze toch, want ik ga het eten er niet in proppen.
Net vroeg ze wederom om een banaan. . Op mijn vraag of ze die ging opeten of net als gisteravond na 1 hap klaar was, gaf ze aan de banaan tich niet te willen

**Geplaatst**: 04-06-13 12:58

Geplaatst: 04-06-13 12:58

Hier een dreumes van 2,5 jaar.. tikken en andere lijfstraffen zijn hier AB SO LUUT uit den boze!!!
Mijn man mag zoiets ook echt niet flikken bij mijn kleine, dan staat hij op straat!

Ook stemverheffen, hard beetpakken e.d. is niet nodig en gebeurd hier ook niet.
Mijn gozertje is gelukkig net zijn mama, en luistert heel goed. maar als hij iets stouts doet, en hij stopt niet, zeggen we: 'nog 1x, en dan ga je op de gang, dit mag je niet doen'.. doet hij het expres nog een keer, gaat hij met uitleg waarom we hem op de gang zetten op de gang.

Een minuutje later zegt hij dan sorry, dikke knuffel en dat hij het niet meer gaat doen.
Werkt super!

Hij eet alles, dus rondom eten hoeven we gelukkig niet te rommelen.
Kwa zindelijk maken werken we met stickers e.d.

**Geplaatst**: 04-06-13 12:58

Geplaatst: 04-06-13 12:58

benangelique en daar maak je een groot inschattingsfout
jij bent het voorbeeld en iemand moet beslissen en dat ben jij duidelijk niet

kinderen zijn niet gelijk aan volwassen, ze hebben het denkvermogen en overzicht nog niet
daarom moeten volwassen leiden en kinderen volgen

**Geplaatst**: 04-06-13 12:58

Geplaatst: 04-06-13 12:58

anneliesdj schreef:
Mindfields schreef:
Anneliesdj: Die momenten hebben we heus ook hoor. Maar we gaan niet schreeuwen straffen boos worden etc. Wordt gewoon rustig opgelost. Vermijden is het zeker niet, leren communiceren over 'problemen' wel.

En hoe doe je dat dan? En wat als je op dat moment geen tijd hebt om een half uur of 3 kwartier op je kind te wachten?

Dan wacht je niet.

Kinderen hoeven hun bord ook niet leeg te eten bij mij...gewoon een hapje en dan is het klaar.

Wat zegt je,...ga je niet een hapje proberen? Nou dan verlies je dus 1 magneetje

Wij geven niet iedere dag standaard een toetje en die dag is het dan oo toevallig zo dat er geen toetje is.

meestal hoef ik maar naar het magneetjesbord te wijzen en de discussie is gesloten.

**Geplaatst**: 04-06-13 13:00

Geplaatst: 04-06-13 13:00

Ik heb zelf geen kinderen, dus even vooropgesteld dat ik natuurlijk niet weet hoe ik zal reageren als het eenmaal zover is ... Maar ik heb wel veel met kinderen te maken in mijn werk. Kinderen en hun ouders. En wat ik zie is dat we momenteel in het tijdperk Koning Kind leven. Vreselijk, als je 't mij vraagt.

(Veel) kinderen krijgen alles, mogen alles, worden niet gestraft, streng zijn is iets negatiefs geworden en ja is geen ja meer en nee geen nee. Waar de ouders vroeger boos werden op het kind als de cijfers slecht waren, staan ze nu boos aan het bureau van de leraar. Elk jaar moeten er meer en grotere cadeaus gegeven worden en naar de kamer sturen is alleen maar leuk want daar staat het vol met speelgoed, spelcomputers, telefoons en wat al niet meer. Waar ik vroeger leuke dingen gewoon kon vergeten als ik zat te kloten krijgen kinderen nu gewoon letterlijk beloningen voor slecht gedrag.

Echt? Ja echt. Voorbeeld: "Pietje, als je nu even goed naar die mevrouw luistert en doet wat wij van je vragen dan krijg je straks een lolly." Pietje hoort het woord lolly en denkt aan niks anders meer. Kloten, krijsen, janken, wegrennen. Pietje krijgt lolly om hem rustig te krijgen. Vervolgens pakken we de lolly weer af zodra Pietje rustig is en zeggen we: "Pietje, je krijgt de lolly terug als je nu dit of dat." Pietje is alleen maar verontwaardigd dat zijn lolly is afgepakt en zet het gewoon weer net zo lang op een krijsen tot hij de lolly weer heeft. (Waar hij doorgaans een klein minuutje voor nodig heeft) Met andere woorden: Pietje krijgt een beloning voor slecht gedrag en weet dat hij toch wel zijn zin krijgt en dat mama zich toch niet aan haar woord houdt.

Dit gebeurt zó ongelooflijk veel. Natuurlijk is het niet bij iedereen zo, en zijn er ook strafloze ouders wiens kinderen tóch heel goed luisteren...

Hoe ik het voor me zie als ik ooit een kind mag hebben: Mijn ja zal een ja zijn en mijn nee een nee. Ik wil opvoeden met humor. Duidelijk, streng, maar zonder geweld of stemverheffing. Ik wil mijn kind zelfstandig opvoeden, dat het tevreden is met kleine dingen en dat het zichzelf kan vermaken. En ik wil dat mijn kind weet wat hij aan me heeft, en dat hij me niet hoeft te manipuleren want dat werkt niet.

**Geplaatst**: 04-06-13 13:01

Geplaatst: 04-06-13 13:01

Pfff wat een verschil zeg in opvoeding,ik kan me haast niet voorstellen dat sommige mensen niet hoeven te "straffen"
Ik heb een zoon die in augustus 3 word en een zoon die in november 2 word en mijn hemel die twee kunnen samen echt de boel op stelten zetten :):)

Ondernemend als ze zijn proberen ze echt alles wat los of vast zit los te krijgen of te slopen,zijn echte ontdekkers wat dat betreft en na honderd keer nee niet doen zeggen of ze er weg te halen o.i.d krijgen ze soms van mij toch echt een tik op de vingers of moeten ze de gang op( wat de oudste erg vind maar de jongste totaal niet)
Wat de oudste doet wordt gekopieerd door de jongste <<)

wat betekent dat die dus ook op de schutting klimt om gezellig bij de buren te gluren ( en nee dat mag niet, moeders plukt ze er meerdere keren per dag van af)
Vind het moeilijk hoor, de oudste begint nu echt te begrijpen dat nee nee is maar de kleine gaat nog vrolijk door ~~}>

peuter puber tijd icm twee knullen is soms echt op je handen zitten vind ik hoor. En nee ik sla ze niet maar een tik op de vingers om iets echt duidelijk te maken is er soms wel.

**Geplaatst**: 04-06-13 13:03

Geplaatst: 04-06-13 13:03

spatter schreef:
benangelique en daar maak je een groot inschattingsfout
jij bent het voorbeeld en iemand moet beslissen en dat ben jij duidelijk niet

kinderen zijn niet gelijk aan volwassen, ze hebben het denkvermogen en overzicht nog niet
daarom moeten volwassen leiden en kinderen volgen

Dan zijn wij het niet met elkaar eens. Ben zelf orthopedagoog en werk met kinderen met een verstandelijke beperking en/of gedragsproblrmen. Ik durf met trots te zeggen dat ik met mijn leerlingen en mijn (in jouw optiek verkeerde) aanoak, meer bereiken kan met de leerlingen dan sommige van mijn zeer autoritaire collega's

**Geplaatst**: 04-06-13 13:03

Geplaatst: 04-06-13 13:03

cruesli schreef:
Als mijn zoontje niet wil eten dan krijgt hij ook echt niets vervangends. Hij krijgt wel áltijd een toetje, wel of niet eten maakt niet uit. Maar niet na het eten nog een banaan/koekje of wat dan ook. Wil hij ook wel eens. Jammer zeg ik dan, had je je eten maar moeten opeten.
Klaar punt. En de volgende dag zien we wel weer verder of en hoe hij eet.

Mijn regels:
Na half 5 a 5 uur (afhankelijk van etenstijd) wordt er niks meer gegeten of fanatiek sap/fristi/... gedronken (water mag wel).
Eten moeten ze zelf weten, wie zijn bord leeggegeten heeft krijgt een toetje, is het bord niet leeg dan is je maag blijkbaar vol en ook te vol voor een toetje (ik weet dat het afgeraden worden maar mijn oudste dochter eet nu wel weer sla, komkommer, tomaat en nog meer wat ze niet lust om haar toetje te veroveren; de middelste interesseert het toetje niks dus die is nog niet om te kopen helaas).
Toetje op, dan naar de wc, tanden poetsen, afhankelijk van het tijdstip verhaaltje lezen aan het bed en dan slapen.
Dus ook geen banaan of koekje meer, drinken: alleen water na het tandenpoetsen, daarvoor mag er nog ander drinken.
Bord niet leeg is geen ramp, maar dan is het dus met een lege maag naar bed, moeten ze bij het ontbijt maar weer een boterham extra nemen

**Geplaatst**: 04-06-13 13:05

Geplaatst: 04-06-13 13:05

spatter schreef:
en als ik ergens een hekel aan heb en ook een zeer maffe gewoonte, is kinderen laten eten in een supermarkt
ze wachten maar tot we de winkel uit zijn

nu moet ik wel zeggen dat het tegenwoordig de gewoonte in winkels is om overal bakjes en schaaltjes neer te zetten met iets om te proeven
mijn kinderen groeiden op in de tijd dat er niemand meer bij de vlees en kaasafdeling stond dus een plakje kaas kregen ze niet, nu halen ze die schade weer in

oh ja vreselijk dat mogen bij mij ook niet, soms staat er wel eens een schaaltje om te proeven en dan vraagt milan altijd netjes of hij er eentje mag, dan geef ik ze soms wel eens allebij 1, maar zeg soms ook nee. omdat ik niet wil dat alles altijd mag en het dus niet van zelfsprekend word.

maar zoals dat ouders ze al vast een krentenbol ofzo geven zodat hun rustig kunnen winkelen snap ik echt niet, ik doe de boodschappen meestal alleen met robin, en die geef ik wel eens een zakje krentebollen in de hand, dan heeft hij iets om vast tehouden en het kan niet kapot vollen, nou prima dat werkt bij hem goed, en als we dan buiten staan en alles betaald hebben dan mag hij ook een krentebol hebben, maar nooit voor er betaald is, zo heb ik het bij milan ook altijd gedaan, simpel straks worden ze ouder moeten ze wel eerst afrekennen, en als ze dat eerst nooit hebben gehoeven dan raakt een kind in verwaring. plus je zal net zien ben je bij de kassa kom je er achter dat je, je portomonee vergeten bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-13 13:06

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-13 13:06

benangelique schreef:
Waarom in deze de confrontatie aan gaan? Dat ze zelf naar me toe kwam heeft meer indruk gemaakt op haar dan haar dwingen tot eten. Die strijd wint ze toch, want ik ga het eten er niet in proppen.
Net vroeg ze wederom om een banaan. . Op mijn vraag of ze die ging opeten of net als gisteravond na 1 hap klaar was, gaf ze aan de banaan tich niet te willen

Dwingen tot eten heeft idd geen zin, maar als ze hier vlak voor het eten bij me komen om wat lekkers zeg ik dat ze moeten wachten en dat het eten bijna klaar is, kunnen ze nog zoveel honger hebben, jammer dan. En als ze niet willen eten, krijgen ze na het eten geen banaan, zo werkt het ook niet.
Verder gaat het ongeveer hetzelfde, als ze meteen al niet meer willen moeten ze nog één laatste hapje en toetje krijgen ze normaal gesproken wel.
Verder is onze routine zoals Urielle al zegt.

**Geplaatst**: 04-06-13 13:08

Geplaatst: 04-06-13 13:08

autoritair klinkt tegenwoordig negatief, maar kinderen hebben gewoon grenzen nodig, dat geeft rust en duidelijkheid en binnen die grenzen kunnen ze hun leven ontdekken

hier ben ik altijd redelijk strikt geweest in de opstaan, naar bed gaan en etenstijden
eten doen we ook altijd gezamelijk, nog steeds en op vrije dagen lekker uitgebreid

dat heeft verder niks te maken met kinderen dingen leren
in mijn opvatting kunnen kinderen pas goed leren als ze goed slapen, gezond eten en weten waar hun grenzen zijn
dan is er alle tijd, energie en ruimte om de wereld te ontdekken waarbij het zeker belangrijk is dat je ze echt mee naar buiten neemt want tv en pc is heel wat anders

**Geplaatst**: 04-06-13 13:10

Geplaatst: 04-06-13 13:10

Alma, ik ben het zo met je eens, zie dit ook om de haverklap.
Mensen die opvoeden "zonder straffen" zijn vaak mensen die opvoeden met omkoping, waardoor het kind geen grenzen leert maar leert dat hij het beste eerst een flinke keel op kan zetten omdat er dan toch wel iets leuks volgt om hem stil te krijgen.
Ik heb zelf geen kinderen maar ben au-pair geweest en heb de ouders met hun eigen kinderen laten zien hoe het ook kon. De ouders waren ook voor "niet straffen", waardoor de kinderen geen idee hadden waar de grenzen lagen en ze er constant ellenlange uitleg tegen moesten geven omdat Nee nooit gewoon Nee kon zijn. Ik ben niet voor slaan, maar wel voor heel duidelijke grenzen stellen en consequenties daaraan vasthangen. Straf kan betekenen even afzonderen, strafstoeltje, of iets leuks wegnemen, en beloning wordt duidelijk verdiend door iets positiefs te doen, niet automatisch gegeven.
Het is in mijn ogen niet altijd mogelijk om overal een ellenlange uitleg over te geven en voor de veiligheid maar ook zekerheid van je kind dien je het ook gewoon te leren dat als je Nee zegt, het gewoon Nee is, en wel meteen!

**Geplaatst**: 04-06-13 13:11

Geplaatst: 04-06-13 13:11

spatter schreef:
autoritair klinkt tegenwoordig negatief, maar kinderen hebben gewoon grenzen nodig, dat geeft rust en duidelijkheid en binnen die grenzen kunnen ze hun leven ontdekken

Je kan ook grenzen stellen zonder autoritair te ziijn. En zeker zonder fysieke straffen.

**Geplaatst**: 04-06-13 13:12

Geplaatst: 04-06-13 13:12

Ik probeer zo consequent mogelijk te zijn, en hanteer best een strak dagritme. Dat geeft duidelijkheid. Vlak voor het eten geen snoep/fruit of iets anders te eten. Eet je niet, prima maar als je daarna trek hebt heb je pech. Eet je wel krijg je een complimentje. Toetje krijgt ze wel gewoon altijd ongeacht of ze wel of niet goed heeft gegeten. Het negeren van het niet eten heeft er hier toe geleidt dat we geen strijd hebben aan tafel, ze niet met eten speelt of gaat klieren tijdens het eten.

Qua straffen waarschuw ik twee keer, derde waarschuwing is even op de trap zitten. Ik leg dan kort uit waarom ze daar even moet zitten, en als de tijd om is haal ik haar terug, leg ik het nogmaals uit en maken we het goed. Het is eigenlijk bijna nooit nodig, gemiddeld eens in de 14 dagen denk ik. Ik leg wel veel uit, dit mag niet want. Of bijvoorbeeld met boodschappen doen (leuk want alle lekkere dingen staan op peuter-ooghoogte

) is het vaak voldoende als ik zeg dat we iets niet nodig hebben.

Wat soms wel strijd oplevert is als iets wat in het vaste programma hoort (volgens haar dan) niet kan, bijvoorbeeld het auto'tje voor de drogist is bezet. Dat is wel een nadeel van een strak ritme. Normaal mag ze daar altijd even in van me. Gisteren zat er een ander kindje in, dus ik zei dat het vandaag niet kon en dat we naar huis gingen. Levert normaal geen probleem op maar deze week is ze niet lekker en is ze sneller overstuur dan normaal. Het viel dus helemaal verkeerd en na een paar meter lopen ging ze huilend op de grond liggen. Enige wat dan nog helpt is stug doorlopen en negeren. Ik zeg dan wel eerst duidelijk dat ik naar huis ga. Klinkt hard, maar helpt in 99 % van de gevallen. En als de situatie het niet toelaat til ik haar op tot een punt waar ze weer zelf kan lopen. Dan heeft ze nogmaals de keus om weer te gaan liggen of gewoon gezellig mee te lopen.

Wat ik wel merk is dat we weer een andere fase in gaan, meer richting kleuterniveau. Gisteren vroeg ik wat ze op haar brood wilde en het antwoord was poep

**Geplaatst**: 04-06-13 13:14

Geplaatst: 04-06-13 13:14

Ik denk dat er hier behoorlijk langs elkaar heen wordt gepraat. Niet straffen staat namelijk niet gelijk aann grenzeloos opvoeden. ..