Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-12 12:23

Geplaatst: 30-01-12 12:23

Magrathea schreef:
Ik kende een meisje die enig kind was, maar die dus echt letterlijk elke dag sport/toneel/muziek/tekenles had oid. Soort van overcompenseren

Nee, ik zou het zelf niet doen, maar één kind nemen. Naast dat ik überhaupt een groot gezin wil heeft het kind dan altijd iemand thuis met wie hij/zij zich een beetje kan identificeren, en samen op de ouders kunnen afgeven Ook leren ze de belangrijkste sociale vaardigheden thuis.. inclusief ruzie maken, delen, elkaar helpen...

Toch wel makkelijk praten vind ik, wat als je medisch gezien nou maar 1 kindje kan krijgen?

**Geplaatst**: 30-01-12 12:27

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 12:27

Een vriendinnetje van mij is enigst kind, maar het is een leuke meid, volgens mij heeft ze er niet onder geleden hoor

Ze is het gewend en heeft het niet gemist om een broer of zus gehad te hebben. Ik denk dat het wel meevalt als het kind veel vriendjes en vriendinnetjes heeft om mee te spelen.

Zelf heb ik een broertje en die zou ik niet willen missen. Vroeger hadden we vaak ruzie, nu kunnen we goed met elkaar. Ik vind het gezellig, het huis leeft meer met meerdere kinderen is mijn ervaring. Later lijkt het me ook wel fijn als mijn ouders straks hulpbehoevend worden. Dan komt niet alles op mijn schouders terecht en kun je eens overleggen.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:40

Geplaatst: 30-01-12 12:40

Ik ben enig kind en ik ben absoluut niet zielig. Egoistisch.... ja misschien wel een beetje ja. Maar of dat komt door het feit dat ik enig kind ben weet ik niet.
Juist doordat ik enig kind ben heb ik kansen gekregen die ik niet had gehad als ik broers of zussen had gehad. Ik kreeg een eigen paard toen ik 12 was, luxe vakanties toen ik jong was. Dure opleidingen etc etc. Met broers of zussen had ik altijd moeten delen en had ik die mogelijkheden niet gehad. Misschien had ik ze dan ook niet gemist natuurlijk omdat je niet beter weet.

Toen ik jonger was vond ik het soms jammer dat ik geen zusje had maar inmiddels ben ik het wel gaan waarderen. Het heeft ook voordelen. Kennissen van mij hebben echt bewust voor 1 kindje gekozen, ze zijn compleet zo vinden ze en houden genoeg vrijheid en financiele ruimte over zo.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:48

Geplaatst: 30-01-12 12:48

Ik vind het wel nogal sprekend dat enigkinderen hun voordeel zien in het krijgen van dure vakanties en een gratis paard.

Blijkbaar toch een opvoedingsverschil.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:51

Geplaatst: 30-01-12 12:51

BraveSpots schreef:
Ik vind het wel nogal sprekend dat enigkinderen hun voordeel zien in het krijgen van dure vakanties en een gratis paard.

Blijkbaar toch een opvoedingsverschil.

Beetje onzinnig om het te zien als "omdat ik enig kind ben kon ik een paard krijgen en op vakantie en met broers en zussen niet" Mijn schoonfamilie (mijn vriend heeft 2 broertjes en een zusje) die ook een paard hebben (en niet de eerste de beste knol), op vakantie gaan, op motorcrossen zitten, alle sporten die ze wilden doen konden, merkkleding dragen, alle kinderen hebben een auto.

Het is geen kwestie van enig kind of meer kinderen, het is een verschil van inkomen en mijn schoonzusje is best verwend en ik ben enig kind maar ik vind mezelf niet zo verwend als haar.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:51

Geplaatst: 30-01-12 12:51

Zelf kom ik uit een gezin met 4 kinderen, daarvan ben ik de jongste. Ondanks de ruzies/onenigheden zou ik mijn broers en zus echt niet willen missen.
Gisteren had ik het er toevallig over met een collega van mij. Hij is enig kind. Hij vertelde vroeger wel erg verwend te zijn geweest, alles kon.
Maar hij vindt het wel jammer dat hij geen broers en/of zussen heeft.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:51

Geplaatst: 30-01-12 12:51

Je moet toch positief bekijken. Een broer of zus kennen ze niet, maar leuke extraatjes wel.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:54

Geplaatst: 30-01-12 12:54

Ik ben enig kind en heb er op geen enkele manier onder geleden. Ik ben er ook van overtuigd dat ik niet anders opgevoed ben dan anderen.
Ik ken een hoop niet-enig-kinderen die meer verwend worden dan ik

Ik zie het profijt van broers of zussen hebben wel, en soms mis ik dat ook wel. Maargoed, ik ben niet emotioneel of mentaal beschadigd oid

Ik functioneer net als een ieder prima in de samenleving.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:54

Geplaatst: 30-01-12 12:54

Ik ben enig kind en heb het altijd wel jammer gevonden dat ik geen broers/zussen had. Juist omdat je dan thuis de informele sfeer een beetje mist. Mijn ouders waren
helemaal niet formeel, maar je kan nooit eens lekker kibbelen, ruzie maken, voor jezelf opkomen, even tegen iemand anders praten dan met je ouders. Ik moest daar
altijd iemand voor opbellen/afspreken en dergelijke. Verder vind ik het jammer dat je niemand hebt om samen mee terug te kijken op je jeugd, om op terug te vallen,
samen de zorg voor je ouders op je te nemen.

**Geplaatst**: 30-01-12 12:58

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 12:58

Het verschil in opvoeding krijgen, kan ook een logisch gevolg zijn van enig kind te zijn. Het is normaal dat je meer aandacht krijgt als enig kind dan een kind dat nog broers/zussen heeft. Is logisch. Wel merk ik ook in mijn omgeving dat ouders daar soms nogal ver in doorslaan en dat zo'n kind/tiener/puber denkt dat de wereld om hem/haar moet draaien. Maar zoals gezegd: er zijn natuurlijk kinderen waarbij dit niet zo heeft gespeeld en die ook gewoon even sociaal vaardig zijn. Maar als ik het zo algemeen vanuit mijn ervaringen bekijk, vind ik het toch opmerkelijk.
Verder ken ik dan ook weer veel "enige kinderen" die graag een broer/zus gewild hadden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-12 12:59

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-12 12:59

Veel verschillende meningen hierover.

Het verschild gewoon echt per omgeving en opvoeding denk ik. Ook financieel kan het inderdaad makkelijker zijn om maar 1 kindje te hebben. Ook omdat je in het begin moeilijk met zijn 2en kan werken.
Er zijn gewoon veel "do's en dont's", maar als ik de meeste verhalen zo lees heeft niemand iets gemist.

Ik heb zelf een zusje dus ik heb geen idee. Ik zou haar niet willen missen, maar dat is natuurlijk weer omdat ik niet beter weet.
Ik wil ook absoluut geen verwende blaag later, hij/zij moet zelf leren dat je moet werken voor je centen/bezittingen. Als hij/zij eeen pony wil, prima, maar wel zelf uitmesten en verzorgen. En natuurlijk zal hij/zij ook wel dingen zomaar krijgen, maar ze moeten wel leren dat niet alles vanzelf komt. Maar dat vind ik met ieder kind, wel of geen broertje/zusje.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:00

Geplaatst: 30-01-12 13:00

De zorg op je ouders nemen is niet meer vanzelf sprekend in deze huidige tijd. Ik heb mijn ouders al heel lang en snel duidelijk gemaakt dat ik werk en ook moet blijven werken tot ik 67 ben.

Als ik zie hoe mijn oma mijn moeder kan claimen ( ook enig kind) heb ik mams heel snel duidelijk gemaakt dat dat later bij ons niet gaat gebeuren.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:02

Geplaatst: 30-01-12 13:02

Fred_Kroket schreef:
BraveSpots schreef:
Ik vind het wel nogal sprekend dat enigkinderen hun voordeel zien in het krijgen van dure vakanties en een gratis paard.

Blijkbaar toch een opvoedingsverschil.

Beetje onzinnig om het te zien als "omdat ik enig kind ben kon ik een paard krijgen en op vakantie en met broers en zussen niet"

Dit is niet onzinnig. Dit is de waarheid. Ik had nooit een eigen paard kunnen hebben als ik broers of zussen had gehad. Of ja misschien wel maar dan had ik het paard moeten delen.
De dure vakanties hadden dan minder dure vakanties geworden. Camping in Drenthe ofzo.

Feit blijft dat ik een luxer leven heb gehad doordat ik enig kind was. Kan je onzinnig vinden, prima. Maar zo is het wel. En ja dat vind ik een voordeel. Ik heb een luxe, fijn, onbezorgde jeugd gehad. En natuurlijk miste ik wel eens een broertje of zusje, puur voor de gezelligheid. Maar ik heb mogelijkheden gehad die ik anders niet had gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-12 13:05

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-12 13:05

tita schreef:
De zorg op je ouders nemen is niet meer vanzelf sprekend in deze huidige tijd. Ik heb mijn ouders al heel lang en snel duidelijk gemaakt dat ik werk en ook moet blijven werken tot ik 67 ben.

Als ik zie hoe mijn oma mijn moeder kan claimen ( ook enig kind) heb ik mams heel snel duidelijk gemaakt dat dat later bij ons niet gaat gebeuren.

Haha, zo was mijn oma ook bij mijn moeder.. Mijn moeder moest altijd klaar staan... Mijn moeder was het 7e kind.... :')

**Geplaatst**: 30-01-12 13:07

Geplaatst: 30-01-12 13:07

Ik ben ook enig kind, en heb in mijn jeugd nooit iets gemist. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was en heb vanaf die tijd bij mijn moeder gewoond. 1x in de twee weken ging ik een weekend bij papa op bezoek. Ik weet niet beter dan dat ik enig kind ben en heb ook nooit broertjes of zusjes willen hebben. Ik heb een hele lieve nicht die vaak bij ons logeerde of ik bij haar, en veel vriendjes en vriendinnetjes (lees: mama moest tot 5 uur werken elke dag om ons te onderhouden dus ik ging naar de BSO). In het weekend gingen we vaak iets leuks doen, wel iets simpels als een ijsje halen, of naar het strand. En op vakantie gingen we bijna nooit omdat daar geen geld voor was. Mijn oom werkte bij de scouting, dus mijn moeder en ik mochten daar weleens mee op kamp en anders gingen we gewoon kamperen in een tentje.
Slecht hadden we het niet, maar we hadden geen geld voor de luxe. Ik ben dus ook niet verwend, en heb een gewone opvoeding gehad, net als alle andere kinderen toen.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:13

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 13:13

Ik ben ook enig kind

Maar heb nou niet echt het idee dat ik iets heb gemist.. De meeste van mijn vriendinnen hebben wel een broertje/zusje en ik weet niet hoe het is om een broertje/zusje te hebben net zoals dat zij niet weten hoe het is om enig kind te zijn. Natuurlijk vond ik het wel jammer vroeger op vakantie dat ik niemand had om mee te spelen, maar je bent niet anders gewend dus deal je er maar mee om het even zo te zeggen

Ik merk wel dat ik soms meer verwend wordt dan mijn vriendinnen, in de zin van dat ik soms iets meer krijg, maar om nou te zeggen dat ik echt super verwend en verwaand ben dat ook weer niet. Mijn ouders hebben me daarin wel goed opgevoed, ik krijg echt niet zomaar alles wat ik wil als ik papa even lief aan kijk

**Geplaatst**: 30-01-12 13:27

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 13:27

Je leest hier veel verhalen. Veel voors en tegens. Als je broers en zussen hebt - voorop gesteld dat je het met elkaar kunt vinden - is dat natuurlijk heel fijn. Maar je weet niet van tevoren of je kinderen het wel leuk met elkaar gaan krijgen. De zorg voor ouders delen. Tja dat zou natuurlijk mooi zijn, maar dan moeten ze wel in de buurt blijven wonen natuurlijk. Ooit wel eens gekeken naar het familiediner.

Dan ben je blij dat je geen broers en zussen hebt. Je kunt er ook een hoop ellende van hebben hoor.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:34

Geplaatst: 30-01-12 13:34

Babootje schreef:
Je leest hier veel verhalen. Veel voors en tegens. Als je broers en zussen hebt - voorop gesteld dat je het met elkaar kunt vinden - is dat natuurlijk heel fijn. Maar je weet niet van tevoren of je kinderen het wel leuk met elkaar gaan krijgen. De zorg voor ouders delen. Tja dat zou natuurlijk mooi zijn, maar dan moeten ze wel in de buurt blijven wonen natuurlijk. Ooit wel eens gekeken naar het familiediner.
Dan ben je blij dat je geen broers en zussen hebt. Je kunt er ook een hoop ellende van hebben hoor.

Hahaha, ja die verhalen ken ik ook. Zussen die het echt totaal niet met elkaar konden en kunnen vinden. Die elkaar als kind al de haren uittrokken bijvoorbeeld. Of die nu nog steeds geen of slecht contact hebben.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:42

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 13:42

Ik ben ook enigskind. Ook door vroeg overlijden van mijn zusje.
En nee ik heb geen eigen paard, en we gaan ook niet elk jaar op vakantie. Als we gaan blijven we meestal in Nederland, we hebben jaren een eigen caravan op een camping gehad waar we altijd heengingen.

Achja, de vooroordelen die ik altijd hoor neem ik maar voor lief

**Geplaatst**: 30-01-12 13:44

Geplaatst: 30-01-12 13:44

Maar ook dat haren uittrekken bij elkaar lijkt me wel fijn :Y)

Als enig kind kun je nooit eens met iemand kibbelen of ruzie maken en ik voelde me dan vaak heel machteloos. Maak je met iemand ruzie, dan ben je meteen geen vrienden meer. Je moet altijd aardig doen, anders ben je weer alleen. En ruzie maken met je ouders werkt ook niet zo goed omdat zij altijd een een voordeelspositie zitten.

**Geplaatst**: 30-01-12 13:46

Geplaatst: 30-01-12 13:46

Ik ben zelf geen enig kind, maar denk dat mijn leven er een stuk anders uitzag als ik geen broer en zus had gehad! Merk dat ik, vooral vroeger, maar nu ook nog, veel van ze kan leren!

Het is by the way nog steeds enig kind en geen enigst kind! _O-

**Geplaatst**: 30-01-12 14:07

Geplaatst: 30-01-12 14:07

JNAWA_Nienke schreef:
Ik ben zelf geen enig kind, maar denk dat mijn leven er een stuk anders uitzag als ik geen broer en zus had gehad! Merk dat ik, vooral vroeger, maar nu ook nog, veel van ze kan leren!

Het is by the way nog steeds enig kind en geen enigst kind!

Maar wil dat dan zeggen dat ik als enig kind bepaalde dingen niet heb geleerd? Ik denk dat je nooit goed kan oordelen over de situatie van de ander omdat je nou eenmaal gewend bent aan je eigen situatie en je je niet kunt voorstellen hoe het zou zijn als je juist wel/geen enig kind zou zijn geweest

**Geplaatst**: 30-01-12 14:18

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 14:18

Ik heb niet alles doorgelezen maar zelf hebben wij maar 1 kindje... en hoe ouder ze wordt hoe sneuer ik het vind voor haar.

Ik zou er dan ook dolgraag nog een kindje bijwillen, sowieso omdat ik gewoon zelf nog echt een kinderwens heb èn ja, ook voor haar zou ik graag nog een kindje erbij willen.

Zelf kom ik uit een gezin met 4 meiden (binnen 5,5 jaar tijd) en dus erg dicht op elkaar en alhoewel we mekaar vroeger echt de hersens in sloegen en het altijd 2 tegen 2 was en het er ècht hard en vals aan toe ging, ben ik er wel blij mee geweest. Als wij op vakantie gingen hoefden we nooit persé naar andere vriendjes te zoeken want als er geen andere (leuke) kindjes waren van onze leeftijd, hadden we toch elkaar al. (als we geen ruzie hadden tenminste :')

)
Als we weer eens ruzie hadden (puber

) met vader/moeder hadden, konden we altijd bij elkaar uitrazen. We dekten elkaar waar nodig (en verraden elkaar ook net zo hard in een valse bui) en gingen samen op stap als andere vriendinnen niet konden / wilden.

Nu we ouder zijn en allemaal uit huis zijn wonen we met 3 vd 4 nog op hetzelfde dorp en wippen we altijd even bij elkaar binnen, zorgen voor elkaars honden bij dagjes weg / onverwachte dingen en helpen elkaar waar nodig.

Dit zou ik ook dolgraag voor mijn dochtertje willen maar zo lang er geen garantie kan worden gegeven dat het volgende kindje van ons wèl gezond is, durft mijn man het helaas niet aan om voor nog een kindje te gaan.
Hij heeft ook die kinderwens niet meer zo sterk, hij zegt 'we hebben toch een prachtig kindje, het is toch goed zo'?

Zelf heeft hij een zusje en die hadden ook altijd ruzie toen ze kleiner waren en hij zegt dus 'nou wat was dat leuk zeg vroeger, niks dan ruzie met m'n zusje' maar nu ze ouder zijn zit hij daar 's avonds wel heel vaak, samen voetbal kijken of gewoon even bijkletsen ofzo...

Ik vind 1 kind dus inderdaad niet leuk, niet alleen voor mezelf maar ook voor het kind zelf.
Zo zal het kind ook nooit met iemand later herinneringen op kunnen halen over vroeger bijvoorbeeld 'weet je nog, vroeger toen we op daar-en-daar op vakantie waren / toen we het huis uit waren geslopen / vul-zelf-maar-in' en als mijn dochter straks gaat puberen en we hebben een keer ruzie of een discussie, heeft zij niemand waar ze even lekker kan gaan uitrazen in huis of noem het maar op.

**Geplaatst**: 30-01-12 14:32

Geplaatst: 30-01-12 14:32

Missy_ schreef:
JNAWA_Nienke schreef:
Ik ben zelf geen enig kind, maar denk dat mijn leven er een stuk anders uitzag als ik geen broer en zus had gehad! Merk dat ik, vooral vroeger, maar nu ook nog, veel van ze kan leren!

Het is by the way nog steeds enig kind en geen enigst kind!

Maar wil dat dan zeggen dat ik als enig kind bepaalde dingen niet heb geleerd? Ik denk dat je nooit goed kan oordelen over de situatie van de ander omdat je nou eenmaal gewend bent aan je eigen situatie en je je niet kunt voorstellen hoe het zou zijn als je juist wel/geen enig kind zou zijn geweest

Nou dat wil ik niet zeggen, maar ik denk dat ik het dan op een andere manier had geleerd!

Dat is waar, maar dan zou niemand kunnen oordelen!

Maar ik ben ervan overtuigd dat kinderen ontzettend veel meekrijgen van hun oudere of jongere broers of zussen!
(on)bewust nam ik ontzetten veel over en ging ik dingen nadoen!

**Geplaatst**: 30-01-12 14:40

Geplaatst: 30-01-12 14:40

Joolien schreef:
Je merkt vaak wel dat enigst kinderen minder sociale vaardigheden hebben dan kinderen met broers en zussen. Merk wel verschil tussen vriendinnen die enigst kind zijn en niet. Zijn egoistischer

Goh jemig... Sorry hoor, maar dat schiet me toch even in het verkeerde keelgat. Heb het topic verder nog
niet gelezen, maar wil graag op je bericht reageren.

Dit is een vooroordeel die je zó ontzettend vaak hoort, terwijl het in mijn ogen kant nog wal raakt. Je hébt
nou eenmaal egoïstische mensen, zowel mensen die enigskind zijn als mensen met broers en/of zussen.

Als het in mijn kraamgezinnen ter sprake komt dat ik enigskind ben, zijn mensen vaak ook verbaasd dat ik
alleen was thuis, juist omdat ik zo zorgzaam zou zijn en veel voor anderen over heb. Ik vraag me echt af
waar die gedachte vandaan komt. Het heeft voor een groot deel ook met je opvoeding te maken, misschien
is dat juist wel het belangrijkst.

Mijn ouders hebben me altijd geleerd om te delen, en vroeger werd ik na het eten de straat op gestuurd om
te spelen met vriendjes en vriendinnetjes. Ik zag mijn familie vroeger vaak, waaronder mijn nicht, waarmee ik
heerlijk kon kibbelen, misschien wel zoals zussen dat met elkaar doen.

Om terug te komen op de openingspost:

Dat enigskinderen zielig zouden zijn vind ik ook totaal van de situatie afhankelijk. Ik heb nooit een broer of
zus gemist, omdat ik natuurlijk ook niet echt weet wat ik mis. Natuurlijk zie ik om me heen veel mensen met
broers en/of zussen, maar dat maakt me niet jaloers of verdrietig. Ik kom uit een ontzettend warm nest, en
ondanks dat ik totaal niet verwend was en ben, hebben mijn ouders het zo goed mogelijk geprobeerd te doen.
Het ontbrak me aan niets, dus ook niet aan sociale contacten. Mijn ouders hebben er helaas niet zelf voor
gekozen om alleen mij te krijgen, graag hadden ze meer kinderen gewild. Maar soms beslist de natuur nou
eenmaal anders.

Zelf heb ik altijd geroepen dat ik ook maar 1 kind zou willen, mocht het ooit lukken. Ik ben ervaringsdeskundige,
dus ik weet als geen ander hoe de opvoeding dan in elkaar steekt. Mijn vriend kan zich helemaal vinden in
mijn gedachte, en staat dan ook volledig achter deze 'beslissing'.