Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-04-12 15:33

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 13-04-12 15:33

Wat een lieve woorden onessa.
Ik kan niet anders dan met jou mee gaan in jouw advies.

Ts, wat ontzettend balen zeg.. Hopelijk doet je stofzuiger het nog?
Maar dit spoort niet echt met jouw gevoel dus, die bevinding van de psych? Best knudde..
Ik denk ook dat je alles eerst moet accepteren om weer verder te kunnen.. Maar ik vermoed dat jij dat zeker wel kan! Kom op ts! Weest even goed boos en pak dan de draad weer op!

Een heel dikke knuffel voor jou :(:)

**Geplaatst**: 13-04-12 16:07

Geplaatst: 13-04-12 16:07

No_No...dank je wel

...helaas weet ik waarover ik praat dus kan me zo goed in TS verplaatsen, ben nu zelf ook druk bezig uit een diep zwart gat weer omhoog te klimmen.
En vanuit mijn begrip wil ik daarom ook TS een hart onder de riem steken.
Ik denk dat ze zelf niet doorheeft nu wat een sterke vrouw ze is, maar dat is ze wel...dat heeft ze de afgelopen jaren wel bewezen!
Ik hoop dat ze dat dan ook, ondanks alles, niet uit het zicht verliest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-04-12 17:16

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-04-12 17:16

het gaat hier up en down.
merk dat wat rust me wel goed doet,maar de gedachte aan weer aan het werk te moeten maakt me letterlijk misselijk en gespannen.
verder voel ik eigenlijk vrij weinig,niet veel blijheid,niet veel boosheid over het algemeen.
alleen af en toe heb ik enorme opgefokte buien dan ben ik in staat de hele boel kort en klein te meppen om eigenlijk helemaal niks.

einde deze week naar de bedrijfsarts. ben er nu al bang voor.

**Geplaatst**: 16-04-12 17:27

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 16-04-12 17:27

Kijk even bij de apotheek / drogist naar Nux Vomica druppeltjes van Dr. Vogel, dat helpt mij heel goed als ik te gespannen / opgefokt en misselijk dreig te worden door allerlei drukte en gedoe

**Geplaatst**: 16-04-12 23:02

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 16-04-12 23:02

Sterkte ts!
Wel fijn te lezen dat je ook betere momenten hebt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-12 17:48

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-12 17:48

kleine update:
over 6 weken kan ik pas terecht voor een intakegesprek bij een grotere voorziening..
baal als een stekker,dit duurt allemaal echt veel te lang..

voor de rest gaat het op en neer.
elke dag probeer ik iets te ondernemen,maar meer dan 2 dingen per dag zorgt er echt voor dat ik op tilt ga..

**Geplaatst**: 25-04-12 21:04

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 25-04-12 21:04

Flesje zes weken valt echt nog mee....
Wachtijden zijn soms echt langer en hou t dan ff bij die twee dingen per dag rustig opbouwen bereik je meer mee!!

**Geplaatst**: 25-04-12 22:07

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 25-04-12 22:07

Ik vroeg me al af hoe het ging.
6 weken lijken heel lang, zeker als je met jezelf in de knoop zit.. Wat hier boven genoemd wordt lijkt mij ook heel goed, plan niet meer dan 2 dingen op een dag. Maak het jezelf ook niet moeilijker dan het al is. Doe verder lekker dingen waar je bij kan ontspannen. Er komt weer wat beter weer aan, hopelijk kan j edaar wat van genieten?

Sterkte!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-05-12 14:35

Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-12 14:35

inmiddels alweer een hele tijd verder.
gaat nog steeds klote.

6!!!weken moeten wachten op een intake.
die vervolgens,natuurlijk,gelijk hun borderline oordeel klaarhadden.
nu weer 3 weken wachten op een vervolggesprek,waarin ze mij gaan vertellen wat ze me te bieden hebben.
en dan nog minimaal 2 weken wachten op een normaal gesprek.

ik ben er helemaal klaarmee en denk steeds meer aan eruit stappen.
werkelijk,ik weet gewoon niet meer wat ik moet,voel,wil,kan...het is 1 grote brij in mijn hoofd vol verdriet en vooral eenzaamheid.

collega;s laten niks horen,werkgever is ook al weken stil.

kortom:ik voel me echt alleen.

**Geplaatst**: 30-05-12 15:02

Geplaatst: 30-05-12 15:02

...mag ik heel eerlijk zijn...
Ik denk dat je borderline-persoonlijkheid nu wel degelijk meespeelt in je denkpatroon... Maar dan nog...je bent wie je bent...jij hebt een "diagnose"...maar je BENT geen borderline ... je HEBT het...(af en toe hevig).
En ik vind het ook superknap dat je, met jouw grenzen, prima meedraait op je werk. Maar net zoals iedereen loop jij ook een keer tegen je grenzen aan...ok, iets sneller misschien als iemand anders.
Ik denk, dat het woord "accepteren" heel belangrijk is voor jou. Accepteren dat je grenzen iets eerder bereikt worden...dat je verder een prima mens bent.
Zorg dat je weer stabiel/tot rust komt. Dat is op dit moment het allerbelangrijkste...EN je bent het aan jezelf verplicht! Dat is op dit moment je eerste prioriteit...! En weet je...mensen l*llen altijd over elkaar. Dat weet je toch? Vaak om de aandacht van hun eigen tekortkomingen te verbloemen... Weet jij veel wat zij allemaal voor "bijzonderheden" hebben...
Heel veel sterkte toegewenst...!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-12 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-12 13:44

even een update:

na ruime 6/7 maand thuiszitten gaat het hier beter en ben ik klaar(bijna...)voor reintegratie.

weet iemand hier of je verplicht bent dit alles aan een werkgever te melden(burnout en verleden met wajong)?
deze tijd is al zo vreselijk moeilijk een baan vinden...

**Geplaatst**: 25-11-12 13:52

Re: vast, ik weet het echt niet meer...

Geplaatst: 25-11-12 13:52

Fijn dat het beter gaat

.
En voor zover ik weet ben je niet verplicht dat te melden. Succes met het vinden van een baan!!