Bokt.nl

winnie03 schreef:

Wat een heerlijke discussie is het geworden. Ik zal even kort reageren op voorgaande berichtjes

Gisteravond kwam hij om half 9 thuis. Om 9 uur zaten we in de auto naar het ziekenhuis omdat ik inmiddels dusdanige koorts en pijn had gekregen dat er naar gekeken moest worden. Nu weer thuis met morfine. Er werd meteen gevraagd waarom ik niet eerder was gekomen omdat de wond dus niet in orde was. Heel vervelend dat ik moest antwoorden dat ik niet eerder kon komen omdat mijn vriend dus 6 uur later thuiskwam dan afgesproken.

Ik snap reacties als 'ik zou het ook verschrikkelijk vinden om elke 5 minuten van mijn dag te moeten verantwoorden' en 'daar zou ik ook niet tegen kunnen, gun me mijn vrijheid' heel erg goed. Maar ik hoop dat er goed begrepen wordt dat dat niet aan de orde is. Dat is niet het punt wat ik beschrijf. Het punt is dat wanneer wij afspraken maken, dat hij er zich nooit aan houdt. En dan kun je de vraag stellen 'waarom moet hij op een bepaalde tijd thuis zijn?', omdat lieve mensen, je soms afspraken maakt waar een tijd aan verbonden zit. Zullen we vanavond naar de bioscoop? Ja prima, om 8 uur? En dan uren te laat komen...
Zal ik je vanavond komen halen van het station want ik wil niet dat je zo laat nog alleen met de bus gaat? Ja, ik ben er om 11 uur. En dan een uur later op komen dagen want 'hij was bij vrienden en tijd was zo snel gegaan ineens.' En wat als er, ooit, wel kinderen in het spel zouden zijn. Zijn kinderwens is erg groot namelijk. Haal jij de kinderen om half 4 van school? Kan ik er dan van op aan dat hij er zal zijn als hij nu al niet in staat is om de boodschappen te doen voor het avondeten wanneer afgesproken.

Ik ben niet iemand die claimend is of continu wil weten waar iemand is. Maar dit soort gedrag heeft wel als gevolg dat je inderdaad niet meer van iemand op aan kunt. En laat dat nou net hetgene zijn wat ik zo belangrijk vindt in een relatie. Mijn vriend is ontzettend impulsief en, gelukkig, weet hij dat ook van zichzelf. In de gesprekken die we erover gehad hebben zegt hij altijd dat hij het, net als ik inmiddels, een slechte eigenschap vindt en dat hij zo al menig vriend/relatie is verloren...

Wat betreft het paard en de hond, daar zit een erg lang verhaal achter met veel familieproblematiek. Ik heb op dit moment niet de behoefte om dat volledig toe te lichten. En dat is inderdaad mijn, helaas noodgedwongen, keuze geweest en ik verwacht logischerwijs dan ook niet dat hij voor dat gat moet compenseren en offers moet brengen. Ik probeer daarmee te zeggen dat ik juist niet het veeleisende type ben die alles wil beheersen en álles wil hebben en behouden. Integendeel, ik ben bereid geweest om dingen aan de kant te zetten. Het enige wat ik daarvoor terug verwacht is serieus genomen te worden en belangrijk genoeg te worden gevonden om gemaakte afspraken na te komen...

Vind het enorm lastig. Mijn gevoel en mijn verstand spreken elkaar zo ontzettend tegen op dit moment...

Storm schreef:

winnie, dan moet je echt eens goed met hem gaan praten en desnoods dreigen dat je het anders niet meer ziet zitten. Dat hij ook aan jou MOET denken, omdat je anders op zoek gaat naar iemand die die eigenschap wel heeft. Hij moet even flink wakker geschud worden.
Onthou goed dat het niet jouw schuld is, en zeg hem ook gewoon dat het een doodnormale regel is. Het gaat ook niet om een half uurtje te laat, maar 4 uur is echt niet leuk meer. Laat de schuld niet in je schoenen praten.

vanLotje schreef:

ik zou geen relatie kunnen hebben met jouw vriend, TS. Echt niet.
Ook mijn vriend doet z'n eigen ding, maar als hij zegt dat ie er om 7 uur is, dan is ie er om 7 uur. En zoniet, dan wordt er in elk geval even gebeld. Maar iemand zo laten zitten, dat is gewoon echt not done.
en al helemaal in de situatie waarin jij zit, qua gezondheid. Jakkes wat een slappe zak, en dat mag je doorgeven.
Zo boos wordt ik hierom he. Maar ook omdat er blijkbaar zoveel vrouwen/meiden zijn die zo'n relatie als heel normaal beschouwen. Ik zou er doodverdrietig van worden.

Heel veel success, en heel veel beterschap ook, en vooral veel wijsheid wens ik je.
en 'n virtuele knuffel, die kun je denk ik wel gebruiken

Liedje schreef:

Wat ontzettend lastig Bernadet...
Ik zou toch een keer een goed gesprek proberen te voeren. En hem dan niet laten weglopen, absoluut niet. Hij heeft je gewoon gigantisch laten zitten en dat doet pijn... Laat hem dat maar inzien.

vanLotje schreef:

ik zou geen relatie kunnen hebben met jouw vriend, TS. Echt niet.
Ook mijn vriend doet z'n eigen ding, maar als hij zegt dat ie er om 7 uur is, dan is ie er om 7 uur. En zoniet, dan wordt er in elk geval even gebeld. Maar iemand zo laten zitten, dat is gewoon echt not done.
en al helemaal in de situatie waarin jij zit, qua gezondheid. Jakkes wat een slappe zak, en dat mag je doorgeven.
Zo boos wordt ik hierom he. Maar ook omdat er blijkbaar zoveel vrouwen/meiden zijn die zo'n relatie als heel normaal beschouwen. Ik zou er doodverdrietig van worden.

Heel veel success, en heel veel beterschap ook, en vooral veel wijsheid wens ik je.
en 'n virtuele knuffel, die kun je denk ik wel gebruiken

Niezel schreef:

Een relatie is geven en nemen en vooral elkaar heel vrij laten, maar een ander voor jan-met-de-korte-achternaam maar stelselmatig te laten wachten is not done.

Nakisha schreef:

Ik denk dat het punt gemist word.
Het gaat niet om stiptheid, het gaat om het kunnen maken van afspraken samen en het samen communiceren.
Haar vriend heeft daar duidelijk weinig behoefte aan en trekt liever zijn eigen plan. Dat zij toevallig midden in de nacht in haar eentje op het station staat, of in bed zich ellendig ligt te voelen en medicijnen nodig heeft, doen daar kennelijk niets aan af. Hij bepaald volledig wat hij doet, onafhankelijk van de situatie, en is niet bereid om voor haar die vrijheid af en toe even op te geven. Zij heeft geen stem.
Als dat is ''omdat zij zo zeurt'', laat hem dan gewoon mans genoeg zijn om NEE te zeggen. NEE, ik maak geen afspraak, NEE, ik kom niet. Dan kan zij daar weer haar keuzes mee maken.
Volwassen gedrag staat of valt met communicatie. Niet met vage uitspraken als ''Ik zie wel, ik weet het niet.'' Want hij BEDOELD; ''Bepaal ik zelf wel.'' Laat hem dát dan gewoon zeggen. Dan weet TS dat hij haar zal laten verrekken en kan ze maatregelen treffen om alsnog die zorg te krijgen die ze nodig heeft.

Kijk; als de vriend van TS geen afspraken wil maken, kan je ook nooit op elkaar rekenen. Je kan niet blijven zeggen ''Ik zie wel'' en dat als vrijbrief zien om je goddelijke gang te gaan. DAN moet je single blijven, dan kan je dat doen. In relaties moeten er soms gewoon dingen duidelijk zijn en daarvoor moet je kunnen communiceren, moeten er afspraken kunnen worden gemaakt en moet je van elkaar op aan kunnen. TS kan duidelijk NIET van haar vriend op aan.


En dat is ook waarom ik zo'n vriend dus niet zou moeten. Ik hou van duidelijkheid, van afspraken maken, van geven en nemen en weten wat je aan elkaar hebt. Van een betrouwbare man die me niet keihard laat vallen als er nood aan de man komt. Mijn vriend kan alle vrijheid van de wereld krijgen, hij mag gaan en staan waar en wanneer hij wil en met wie hij wil; alles wat hij hoeft te doen, is het even met mij doorspreken zodat ik ervoor kan zorgen dat ik voorbereid ben; onze verantwoordelijkheden lopen immers gewoon door. Al zegt hij het kort van tevoren, prima. Ik zorg dan dat alles hier verder doordraait en ik kan me erop instellen. Iedereen blij, en vriendlief hoeft geen enkele zorg te hebben en kan volledig vrij zijn gang gaan.
En daarmee hebben we dan beiden onze verantwoordelijkheden genomen. Het zou toch wat wezen als iemand volledig zelf beslist of hij wel of niet hoeft te vertellen wat hij gaat doen; dan krijg je situaties waarin iemand plots van de aardbodem verdwijnt, je diep in de zorgen zit, en meneer uren (of zelfs dagen) later eindelijk terugkomt met de woorden; ''Oh sorry, vergeten te zeggen, mobieltje deed het niet, etc...''

Zoals iemand hierboven al noemde, kan dat ook ernstige gevolgen hebben. Als iemand dat veelvuldig doet, word hij/zij in geval van ongeval ook niet meer snel gemist. Immers, je weet nooit wat zo'n persoon gaat doen en bent niet snel meer bezorgt.


Een relatie is geven en nemen, maar ook vooral COMMUNICEREN. Zonder communicatie is een relatie volslagen waardeloos en volledig ongelijkwaardig.

PSje - Geloof nooit dat iemand ''wel veranderd''. Als iemand moet veranderen om een relatie goed te houden, is de basis verkeerd. Mensen moeten niet hoeven te veranderen binnen een relatie; is dat wel het geval, dan is het écht beter de relatie gewoon te verbreken.

winnie03 schreef:

In voorgaande situaties laat hij nooit merken ook maar enigzins te begrijpen wat mijn probleem is. Het antwoord is altijd hetzelfde, namelijk: 'jaahaa, ik heb toch sorry gezegd. Ik heb nu geen zin om het erover te hebben, ik ga daar niet op in nu. Ik ben er nu toch?!' Tja,..