Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-12-10 21:54

Geplaatst: 07-12-10 21:54

IK pb je even over de operatie...

**Geplaatst**: 07-12-10 21:56

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 07-12-10 21:56

Thanks, jij was ook diegene die op cardiologie werkte? Ik kon je zo snel niet meer vinden!

**Geplaatst**: 07-12-10 22:06

Geplaatst: 07-12-10 22:06

Ik kan me goed voorstellen dat het nu allemaal wat veel is voor je. :(:)

Ik denk dat het toch goed is oms tussendoor ook even naar Garuna te gaan.
De afleiding kan je nu wel gebruiken en daarmee kan je je eigen batterij weer wat opladen om daarna weer meer voor je pa en ma klaar te staan.

**Geplaatst**: 07-12-10 22:09

Geplaatst: 07-12-10 22:09

Mijn vader heeft ook een bypass operatie gehad paar jaar geleden, 5 omleidingen gezet en hij was in een week weer thuis, wonderbaarlijk hoe snel dat gaat!
Ze hebben zn hele borstkas opengehad en een ader uit zijn been gehaald om de omleidingen mee te maken. Hij was na 2 dgn!! al weer op de been, echt ik stond er van te kijken en vond dat ook doodeng, dat dat zo snel gaat.
En geloof me, voor de operatie was het maar een zielige oude man die helemaal niks kon.... Uiteraard moest hij nog weken revalideren en kon hij niet gelijk alles weer maar hij is er zo van opgeknapt!

Hij had al maanden wisselend in het ziekenhuis vertoeft met elke keer andere klachten terwijl hij op de wachtlijst stond voor zijn operatie, iedere keer ging het thuis fout. Hij is 2 keer met de ambulance thuis opgehaald, dat is niet grappig kan ik je vertellen.
Tot ze besloten dat het zo niet langer kon en toen is hij ook binnen 3 weken geholpen. Jouw moeder ligt al in het ziekenhuis en dat is de beste plek voor haar om nu te wachten op dr operatie, thuis kun je niks doen als het onverhoopt niet goed mocht gaan. Die ervaringen met mijn vader waren niet leuk!

Je krijgt vanuit het ziekenhuis ook wel begeleiding als familie zijnde, althans wel in Nieuwegein, voor de operatie krijg je een bespreking met het hoe en wat en er is een gastvrouw die je opvangt tijdens de operatie en kort erna totdat je op bezoek kunt. Aan haar kun je ook al je vragen kwijt en ze weet de weg in het ziekenhuis ook wat hulp betreft.

Het is een behoorlijk intensieve operatie maar ze kunnen tegenwoordig zo veel! Mijn vader is ook gedotterd en heeft al diverse keren voor zijn hart in het ziekenhuis gelegen voordat hij nu uiteindeljk die bypasses heeft gekregen. Nog nooit is hij eerder zo snel weer thuis geweest.

Dus, hou de moed erin en ik hoop dat het voor je moeder ook zo mee gaat vallen als voor mijn vader.
*stuurt virtuele knuffel*

**Geplaatst**: 08-12-10 18:03

Geplaatst: 08-12-10 18:03

Gelukkig geen enkele ervaring met de operatie, maar zorg jij wel dat je ook aan je ontspanning komt? (al is het maar een beetje?)
Je kunt je ouders echt niet beter helpen wanneer jij door je plafond schiet, en dat begrijpen ze echt wel

Hoe staat je moeder er nu in?

**Geplaatst**: 10-12-10 17:14

Geplaatst: 10-12-10 17:14

Hoi Angela,
Hoe is het met jou en met je moeder? Weten jullie al meer?
Ik denk aan jullie... :(:)

**Geplaatst**: 10-12-10 17:25

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 10-12-10 17:25

Sterkte ,en tegenwoordig kunnen ze een hoop hoor:)

**Geplaatst**: 13-12-10 21:32

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 13-12-10 21:32

Sorry, een beetje een late update..

Maar we weten nog steeds niks. Ben zo bang dat mama er psychisch aan onder door gaat.

**Geplaatst**: 14-12-10 09:37

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 14-12-10 09:37

Maakt niet uit. Reageer wanneer jij daar tijd en zin in hebt. Het is al zwaar genoeg :(:)

Wat vervelend.. Heb je het hier ook met de doktoren over gehad?

**Geplaatst**: 14-12-10 09:44

Geplaatst: 14-12-10 09:44

Angela_ schreef:
Maar we weten nog steeds niks. Ben zo bang dat mama er psychisch aan onder door gaat.

Wees sterk voor haar!
Dat zal haar kracht geven!

Je mag me altijd PB-en als je even iets kwijtwilt he! :(:)

We zijn er allemaal voor je.

**Geplaatst**: 14-12-10 09:58

Geplaatst: 14-12-10 09:58

Tsjonge Angela, wat heftig allemaal.

De situatie die je nu beschrijft lijkt heel veel op wat wij vorig jaar met mijn vader meegemaakt hebben. Mijn vader werd in het ziekenhuis opgenomen met hartklachten. Na onderzoek bleek dat hij 6 omleidingen nodig had. Hij mocht ook niet meer naar huis vanwege het risico.
Uiteindelijk heeft hij 5 weken in het ziekenhuis gelegen, dat was grotendeels wachttijd. Eerst in een ziekenhuis hier in de regio en nadat er een oproep kwam is hij naar het UMC (Utrecht) gebracht en daar geopereerd. Tijdens de operatie heeft hij een hartinfarct gehad, maar hij is er wonderwel bovenop gekomen. Na 2 of 3 dagen liep hij alweer over de gang. Wel heeft hij lang last gehad van zijn borstbeen. Dat wordt echt doormidden gezaagd en da's natuurlijk geen pretje.

In het UMC hebben wij een gesprek gekregen ter voorbereiding. Er werd verteld wat ze zouden gaan doen en ze lieten ons aan de hand van foto's ook zien wat we konden verwachten als we mijn vader na de operatie op de IC aan zouden treffen. Heel veel toeters en bellen natuurlijk. Toch is zo'n foto altijd anders dan wanneer het om je eigen vader of moeder gaat. Zo'n foto is van iemand die je niet kent, terwijl dat bij je ouders natuurlijk helemaal anders ligt. Ik schrik niet zo snel, maar toen ik na de operatie op de IC kwam, zakte de moed in mijn schoenen. Mijn andere zus herkende mijn vader niet eens, ze dacht dat het om een andere patient ging. Die eerste 1 a 2 dagen zijn echt heel naar, het ziet er vreselijk uit. Mensen die in het ziekenhuis werken zullen er misschien een beetje aan gewend zijn, maar voor ons als leken is het ontzettend naar. Ik hoop dat ze je daar ook goed op voor zullen bereiden, voor zover dat mogelijk is.

Nu lijkt het misschien alsof het allemaal kommer en kwel is, maar dat is gelukkig niet zo

Mijn vader is er echt van opgeknapt. De eerste dagen waren moeilijk, maar daarna is hij heel snel hersteld en hij voelt zich een stuk beter dan voor de operatie.

Alvast ontzettend veel sterkte voor jullie allemaal. Mocht je nog iets willen vragen dan mag je ook gerust een PB sturen.

**Geplaatst**: 14-12-10 17:21

Geplaatst: 14-12-10 17:21

Angela_ schreef:
Sorry, een beetje een late update..

Maar we weten nog steeds niks. Ben zo bang dat mama er psychisch aan onder door gaat.

Blijf praten bij elkaar, en bang zijn mag. Je groot houden prikt zij als je moeder zijnde zo doorheen

Heeft ze wel wat afleiding in het ziekenhuis? Hoe is het met jou?

**Geplaatst**: 14-12-10 20:12

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 14-12-10 20:12

Ze heeft helaas geen afleiding in het ziekenhuis.. Met mij gaat het wel, die onzekerheid he..

Willen jullie misschien heel, heel hard meeduimen dat alleen dotteren voldoende is?

**Geplaatst**: 14-12-10 20:13

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 14-12-10 20:13

Ik duim voor jullie mee.

Ongetwijfeld gaat alles goed.

**Geplaatst**: 15-12-10 09:04

Re: Mijn lieve mama in het ziekenhuis.

Geplaatst: 15-12-10 09:04

Ik duim natuurlijk ook mee. Zo hard als ik kan!
Vervelend dat ze geen afleiding heeft. En hebben ze wel gezegd wanneer ze verwachten meer te weten? Want zo is gewoon geen doen..