Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-09-10 09:59

Geplaatst: 19-09-10 09:59

Ik ben sinds vrijdag ook weer alleen na (bijna) een jaar! Ik was zo verliefd... hij was gewoon erg jaloers

Heb alles opgegeven voor hem, mijn vriendinnen, intresses! Maar dat is natuurlijk wel mijn eigen fout.
Liefde maakt blind

**Geplaatst**: 19-09-10 18:14

Geplaatst: 19-09-10 18:14

hier ook nog een..

Ik heb het vannacht uitgemaakt.. En eerst kan je alleen maar huilen en huilen. En dan..

Mijn vriend was nogal jaloers en vond het niks dat ik bijvoorbeeld met vriendinnen naar het strand ging of ging winkelen. En ik was dan ook nog zo stom om daaraan toe te geven. Wat doe je dan. Bij je vrienden aankloppen met: 'we hebben elkaar de laatste paar maanden amper gesproken, maar nu is het uit dus..'

liefde maakt inderdaad stekeblind.

**Geplaatst**: 20-09-10 08:38

Geplaatst: 20-09-10 08:38

luf_horses schreef:
hier ook nog een..

Ik heb het vannacht uitgemaakt.. En eerst kan je alleen maar huilen en huilen. En dan..

Mijn vriend was nogal jaloers en vond het niks dat ik bijvoorbeeld met vriendinnen naar het strand ging of ging winkelen. En ik was dan ook nog zo stom om daaraan toe te geven. Wat doe je dan. Bij je vrienden aankloppen met: 'we hebben elkaar de laatste paar maanden amper gesproken, maar nu is het uit dus..'

liefde maakt inderdaad stekeblind.

Jij had uberhaupt nog vriendinnen! Dat kun je van mij nu niet meer zeggen, gelukkig zijn er toch nog mensen die zich nu om mij bekommeren en meeleven. Waar ik echt heel veel steun aan heb! Maar mijn vriend probeert nu ook steeds het weer goed te maken. Alles wat hij gedaan heeft daar heeft hij spijt van en wil dat ik dat in 2 dagen vergeef, dat kan ik niet. Hij heeft mijn een half jaar lang iedere week doen huilen. Ik laat alles maar over me heen komen omdat ik het ook heel fijn met hem had. Maar dat gaat natuurlijk ook niet langer, eens loopt de emmer over en ben ik het zat. Dan kun je het niet meer goedmaken, er is al te veel gebeurd naar mijn idee. En ik heb sowieso gezegt dat ik rust wilde en even niks van hem wilde ontvangen. Als ik behoefte heb aan contact dan leg ik dat zelf wel. Mijn kant van kenissen en familie is ''blij'' dat het uit is omdat ze zagen dat ik mezelf niet meer was. Zijn kant is verdrietig en doet er alles aan om mij terug te krijgen. Ik vind het harstikke erg, ik ben teleurgesteld en heel erg gekwetst tegelijkertijd, en zelf wil ik hem ook niet meer kwetsen maar het zal moeten want hij begrijpt het écht nog niet! Ooohh oh oh wat is liefde toch moeilijk..

Maar kop op meiden!

**Geplaatst**: 20-09-10 14:53

Re: Wat als je alleen bent, terwijl je dat niet wilt?

Geplaatst: 20-09-10 14:53

Voor mensen die nog interesse hebben, je kunt je nog opgeven!

[BM] Als je je alleen voelt, en dat niet wilt zijn!

**Geplaatst**: 22-09-10 22:04

Geplaatst: 22-09-10 22:04

luf_horses schreef:
hier ook nog een..

Ik heb het vannacht uitgemaakt.. En eerst kan je alleen maar huilen en huilen. En dan..

Mijn vriend was nogal jaloers en vond het niks dat ik bijvoorbeeld met vriendinnen naar het strand ging of ging winkelen. En ik was dan ook nog zo stom om daaraan toe te geven. Wat doe je dan. Bij je vrienden aankloppen met: 'we hebben elkaar de laatste paar maanden amper gesproken, maar nu is het uit dus..'

liefde maakt inderdaad stekeblind.

Ik weet zeker dat ze het je niet te kwalijk zullen nemen. Heb de moed weer met ze te praten. Want ik weet zeker dat ze je missen...

**Geplaatst**: 23-09-10 01:14

Geplaatst: 23-09-10 01:14

Ik zit sinds kort bij een studenten paardrijvereniging, hoe geniaal!

**Geplaatst**: 23-09-10 13:17

Geplaatst: 23-09-10 13:17

Tips voor TS:

Ga een teamsport doen! Volleybal bijvoorbeeld. Lekker trainen en daarna drankje doen in de kantine.
Of.... sluit je aan bij een scoutinggroep, bijvoorbeeld als groepsleiding! Ben ik als kind bij gekomen, later in de leidingstaf en, omdat het echt heel sociale sport / spel - beleving is, heb ik om mij heen vele (langdurige) relaties zien ontstaan

.

**Geplaatst**: 26-09-10 16:54

Re: Wat als je alleen bent, terwijl je dat niet wilt?

Geplaatst: 26-09-10 16:54

Ik had op 't andere topic gereageerd, maar helaas was dat besloten dus ik meld me hier dan ook maar even!

Ik zal me eerst maar eens even voorstellen: ik ben Renate, 22 jaartjes jong en momenteel (weer) student. Dit jaar weer begonnen dus erg spannend allemaal weer. Verder had ik twee superleuke verzorgpaardjes. Eentje van 3 die nog onder zadel moet en eentje van 7. Helaas ben ik laatst van 't ouder paardje afgevallen en dat ging zo hard dat de eigenaresse zo erg is geschrokken dat ze niet meer wil dat ik er nog op rijd. Ik ben dus op zoek naar een nieuw bijrijdpaard, aangezien ik wel graag wil blijven rijden en niet alleen maar poetsen en knuffelen (ook al vind ik dat ook leuk, maar toch).

Euhm dat is 't zo'n beetje volgens mij...

**Geplaatst**: 27-09-10 19:40

Geplaatst: 27-09-10 19:40

Wauw, zoveel mensen die onder invloed van hun vent hun hele sociale leven kwijt zijn geraakt..

Ik ook, mijn ex was stikjaloers. Na een maand begon het al, ik ging uit eten met wat klasgenootjes en werd constant gebeld en gesmst waarom het zo lang duurde. Volgens hem was het onzin dat ik 3 uur lang uit eten ging, hele ruzie gehad.
Stappen deed ik altijd met hem en zijn vrienden, toen ik een keertje alleen wilde gaan, was het: 'Hoe laat ga je en waar ga je heen, dan kom ik ook wel".
Ik stond af en toe model, maar steeds kreeg ik voor een fotoshoot een hele preek dat ik niet met die fotografen naar bed moest gaan, aangezien 'alle modellen dat doen'. Dan is de lol er gauw vanaf, na steeds commentaar.
Als ik tijdens het stappen met een oude vriend oid ging praten, kwam er een heel verhoor achteraf: wie is hij, wat doet hij, waar kende ik hem van en waarom bleef ik met hem praten..

Aan het einde was het zo erg, dat toen ik een keer de daad bij het woord voegde en écht zonder hem ging stappen, hij letterlijk heeft gezegd: "Ik ken mensen die ook naar dat feest gaan en zal wel vragen of die je in de gaten willen houden. Je kan echt niet voor jezelf zorgen, ik hoop dat je naderhand verkracht of vermoord wordt". :roll:

Nouja, om zulk soort redenen ging ik dus nooit weg. Áltijd die ellenlange preken dat ik niet vreemd mocht gaan ("Ik hoop voor je dat je me niet naait, want ik sla je kop eraf"), op een gegeven moment vergaat de lol je gewoon om nog iets te ondernemen buiten hem om.

Een maand geleden kwam ik erachter dat hij een tweede relatie naast mij had. Wat hij mij dus altijd verboden had, deed hij zelf en niet zuinig ook.

Ben toen eens om me heen gaan kijken en bedacht me dat ik niemand van mijn oude vriendinnengroep meer kende... $:\$ Ik had nog twee vage vriendinnen die ik iedere week even kort zag of sprak, maar daar hield het bij op.
Gelukkig gaat mijn sociale leven de goede kant weer op, ben lekker veel aan het uitgaan, leuke dingen plannen met oude en nieuwe vriendinnen. Heb weer super leuk contact met een jongen (maar daar zeg ik lekker niks over, want weet dat mijn ex meeleest) en geniet weer van het leven. Ben nu gelukkig echt vrij!

Maar, alsnog merk ik wel dat ik minder sociale contacten heb dan ik zou willen.. Ik ga binnenkort verhuizen naar Amsterdam, ga daar bij een leuke studentenvereniging, heb superleuke clubs op kruip-afstand en ga daar lekker een nieuw leven opbouwen met nieuwe mensen!

Mocht iemand tegen die tijd ooit zin hebben in een boktmeeting in Amsterdam, gezellig wat drinken en stappen (met meerdere): I'm in! $*\o/*$

**Geplaatst**: 27-09-10 20:13

Re: Wat als je alleen bent, terwijl je dat niet wilt?

Geplaatst: 27-09-10 20:13

Ik heb met een ex van een aantal jaar terug wel hetzelfde meegemaakt. Al het contact met vriendinnen was weg en ik had alleen hem nog maar en achteraf had ik het veel eerder moeten uitmaken. Maar nadat het uitging kreeg ik (gelukkig) wel weer contact met mijn vriendinnen, maar toen zij zelf een vriend kreeg verwaterde dat weer en liet ZIJ niets van zich horen en dat is nu zo'n 3 jaar terug en in die tijd haar heel af en toe gezien, maar er komt niets uit. Ik heb nu dus nog 2 vriendinnen die ik erg weinig zie, één woont in Nijmegen en ikzelf in Twente dus we zien elkaar weinig, en de ander woont sinds kort weer aan deze kant van het land. Maar aangezien ikzelf gewoon een druk leven heb schiet het er vaak bij tussen. Wel heb ik de vriendengroep van mijn huidige vriend, waar ik wel heel blij mee ben trouwens

en daar gaan we ook regelmatig mee om. Alleen ik ben niet een persoon die dan uit zich zelf iemand uit zijn vriendengroep ga bellen om wat te doen. Ik heb dan zelf altijd het idee dat zij daar geen zin in hebben, en ik heb dan geen zin in teleurstelling.

Ik zou het leuk vinden om eens te meeten oid.