Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-08-10 14:09

Re: Ben het helemaal zat!!

Geplaatst: 31-08-10 14:09

Een heeeeeeele harde schop onder je kont, dat is wat je nodig hebt $:\$
Ik krijg nu echt de neiging om een heleboel lelijke woorden te gebruiken, expres je baan verpesten omdat je er gewoon geen zin in hebt, bah bah bah bah

Ik begin steeds beter te begrijpen waarom mensen die werken met een scheef oog naar mensen met een (wajong) uitkering kijken. Je geeft nota bene zelf aan dat je wel dingen kunt doen (dagelijks naar paard, mesten, werken bij sunday's) en ook nog eens letterlijk zeggen dat je het vertikt om werk te doen wat niet helemaal naar je zin is.

Ik heb overigens nu gesolliciteerd bij Sunday's, mijn dank hiervoor want zonder dit topic was ik er nooit achter gekomen dat ze een vacature hadden. Andere kant daarvan is dat ik ondertussen ook weet dat je hier geen diploma voor nodig hebt, of vooraf een cursus moet volgen. Dit wordt allemaal intern geregeld.

Je hebt 2 opties, je ziek voelen en er naar handelen of alles op alles zetten om uiteindelijk die droombaan te bemachtigen waar iedereen van droomt: slapend rijk worden.
Dat laatste is een heeeele lange weg, ik ken weg geteld maar 1 persoon die helemaal niets meer hoeft te doen voor zn centen, maar daar hij heeft hij ook ontiegelijk hard voor moeten werken.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:10

Re: Ben het helemaal zat!!

Geplaatst: 31-08-10 14:10

En heul harde schop onder je kont.
En nog zaniken over je opa en oma ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 14:12

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 14:12

Kiwipitje, misschien even wat beter lezen en anders uit dit topic blijven als je niet op een fatsoenlijke manier kan reageren.

@Delaja: die wil ontbreek ook heel erg. Ik ben ook niet zo iemand die denkt gewoon lekker doen. Nee, het is altijd: wat als er dit gebeurd of wat als er dat gebeurd. Wat als ik weer ziek word, gaan ze daar dan rekening mee houden of denken ze alleen maar dat ik een lui varken ben ofzo. Begrijpen ze me wel. Allemaal van dat soort dingen. Ook die emetofobie zegt dan elke keer, wat als ik hier nu ga overgeven? dan sta ik echt voor l*l :')

het klinkt echt heel raar en aanstellerig, maar ook die fobie is behoorlijk uit de hand gelopen. Therapie heeft wel geholpen alleen ik ben nog bezig met leren hoe ik die gedachtens om moet zetten en dat overgeven echt niet gebeurd ook al heb ik dat gevoel van elk moment over gaan geven echt sterk. Als ik dat niet had, was die wil er zeker wel. Want ik heb vorig jaar zomer toen ik nog gezonder was, en inmiddels ook al afgekeurd, wel gezocht naar eventueel werk/bijbaantje wat me leuk leek. Schoonmaken, oppassen, en ik wou heel graag als au pair naar het buitenland. Tot ik van de winter ziek werd en af en toe lekker naar Sundays ging om te ontspannen, en het werken daar lijkt me echt super. Wat is er in godsnaam mis met werk leuk vinden en de mogelijkheid hebben om dat te doen? Sjongejonge..

Misschien zit ik dan ook wat beter in me vel?

**Geplaatst**: 31-08-10 14:13

Geplaatst: 31-08-10 14:13

Leslie90 schreef:
Dus, ik ben afgekeurd, en mag geen leven leiden zoals ik het fijn vind? Ja lekker makkelijk. Dan moet ik maar weer maanden binnen gaan zitten en lekker de hele dag niks doen. Daar pas ik voor
Aan de bokkers: ik zou niet alleen de openingspost lezen maar ook het hele topic, misschien dat jullie het dan wat beter in kunnen schatten.

Mijn ouders hebben me altijd geleerd dat familie, als dat kan, elkaar moet helpen en dat je er voor elkaar moet zijn. Als mij dat verwend maakt, ben ik dat maar.
Jullie kennen mij niet, en om dan maar te roepen dat ik maar wat anders moet gaan zoeken dan Sundays is ook kort door de bocht, jullie weten niet wat ik doe als ik k*t werk krijg.

Niet dat ik jullie goed bedoelde en eerlijke antwoorden waardeer

Lieve schat trek je er niets van aan, je wordt niet voor niets zo jong al 100% afgekeurd hoor, en dat je dan een hobby hebt om wat om handen te hebben is je goed recht. Je zegt zelf al dat je na een stal uitmesten dood op bent,dat zegt me genoeg denk ik. Met een hobby kan je bepalen wanneer, hoelaat en hoelang je gaat en dt kan als je werkt niet. Ik lees nu ook dat je angsten hebt hoe je dan zou moeten funcioneren pff meisie toch, valt niet mee he

Vind dus de aanvallende berichten zeer onterecht.

Als ik het goed begrijp ben je het zat om constant de strijd aan te gaan met opa en oma, omdat hun vinden dat je moet werken. Ik kan me dat goed voorstellen, want je dagelijks verdedigen en at zal niet alleen bij opa en oma zijn zoals blijkt hoe in dit topic gepost wordt is ook dood vermoeiend en zeer frustrerend. Daarbij kan ik nergens terug vinden dat je eist dat ze geld geven en ze als taxi chauffeur gebruikt. Het enige wat je zou willen is dat de familie er is in goede en slechte tijden, en daar is niets mis mee hoor.

Probeer met oma en opa in zoverre te praten dat je niets van ze verwacht, maar het wel fijn zou vinden dat ze je mama steunen.
Lief trouwens van je vader

Ga jij lekker genieten van je paardje en hoop dat je gauw je eigen scootertje hebt

**Geplaatst**: 31-08-10 14:15

Geplaatst: 31-08-10 14:15

Natuurlijk mag je werk gaan doen wat je leuk vind. Maar jij zegt heel duidelijk in je posts dat als het werk je niet aanstaat dat je het dan expres gaat verpesten. Vervolgens ga je dan weer thuis zitten met je uitkering. Nou dat vind ik hartstikke asociaal.

Gelukkig kan ik zelf prima beslissen of ik wel of niet uit dit topic moet blijven, dank je

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 14:18

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 14:18

Leslie90 schreef:
Maar ik ga dan op z'n zachts gezet per ongeluk alles lopen verkl*ten omdat ik niet geïnteresseerd ben, niet gemotiveerd ben en dan komt die faalangst weer naar boven, en uiteindelijk kom ik gewoon niet meer

**Geplaatst**: 31-08-10 14:19

Geplaatst: 31-08-10 14:19

Leslie90 schreef:
Leslie90 schreef:
Maar ik ga dan op z'n zachts gezet per ongeluk alles lopen verkl*ten omdat ik niet geïnteresseerd ben, niet gemotiveerd ben en dan komt die faalangst weer naar boven, en uiteindelijk kom ik gewoon niet meer
;)

Inderdaad. Expres dus.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:19

Geplaatst: 31-08-10 14:19

Ik vind dat zon slap excuus, wil je nou iets bereiken in je leven of niet???

**Geplaatst**: 31-08-10 14:19

Geplaatst: 31-08-10 14:19

Je geeft me de indruk dat je darmziekte vooral op gaat spelen op een moment dat jij het niet meer naar je zin hebt. Bijvoorbeeld op het moment dat je wordt gepest. Waarom wordt je eigenlijk gepest? Ligt dat alleen aan anderen of werk je het ook zelf misschien een heel klein beetje in de hand door je houding?
Ik krijg de indruk dat, zodra iets jou niet bevalt, je je verschuilt achter je darmziekte. En daar heb ik wel een beetje moeite mee, waarschijnlijk je grootouders ook.

Zoals ik al eerder heb gezegd: als je mijn dochter was dan zou dat paard de deur uit gaan en je energie moest je dan maar in een opleiding of baan stoppen. Dat alles eenmaal geregeld is er weer tijd voor de hobby. Heb je je leven op de rit dan mag je paarden kopen/verzorgen tot je erbij neervalt.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:20

Geplaatst: 31-08-10 14:20

Dat is toch expres verkloten of niet dan?
Je bent niet geïnteresseerd en niet gemotiveerd en daarna komt de faalangst naar boven om vervolgens niet te komen op dagen.
Ik kan dat niet normaal vinden

@Xantaatje
Je wordt idd niet zo maar 100% afgekeurd maar de TS geeft zelf aan dat ze best kan werken maar dan moet het wel leuk zijn. Als je leuk werk kunt doen kun je ook best minder leuk werk doen, dan maar met tegen zin maar dan heb je iig wel (gedeeltelijk) een eigen inkomen.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:22

Geplaatst: 31-08-10 14:22

Nee ze wil lekker betaald thuis zitten in Rotterdam, het princesje uithangen, mammie mag alles betalen en opa en oma moeten hun kop houden en voor taxichauffeur spelen. Werk wil ze alleen doen als het precies de baan is die ze voor ogen had en anders hoeft het niet.

Prima dat je ziek bent, dat kan. Ik heb alleen mijn twijfels bij het feit dat je wel voor een paard kunt zorgen, maar te ziek bent om te werken. Dat rijmt gewoon niet met elkaar. Verder spreek je jezelf in zowat elke post tegen en straalt de onwil om wat dan ook te doen er gewoon vanaf.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:24

Re: Ben het helemaal zat!!

Geplaatst: 31-08-10 14:24

@ Kiwipitje: helemaal mee eens...

**Geplaatst**: 31-08-10 14:24

Geplaatst: 31-08-10 14:24

Idd een schop onder je kont zou wel helpen.. Heb je weleens gedacht aan een thuisbaantje? kun je alles op je eigen tijd afwerken en is er niemand die je op je vingers kijkt, dus what's the problem?

Verdiep je eens in je opa en oma, zij hebben een kleindochter die niet wil werken omdat ze ziek is, oke daar kan ik nog wel inkomen, maar die zelfde kleindochter gaat wel elke dag naar haar paard, een jaarling nog wel?... beetje vreemd niet?

Waar een wil is is een weg zo zeg ik altijd maar en als jij iets wil bereiken in je leven zal jij dat zelf moeten doen en niet iemand anders.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:24

Geplaatst: 31-08-10 14:24

Leslie90 schreef:
Dat hoef ik ook niet, roosjes knippen is voor een week misschien leuk. Maar ik wil graag ergens voor geleerd hebben, dat geeft mij wat meer voldoening en dan word ik ook weer wat zekerder van mezelf want op dit moment heb ik vaak het gevoel gehad dat ik echt niks kan.
Als ik minder leuk werk krijg, zou elk ander mens zeggen ach, het is maar voor een jaartje. Maar ik ga dan op z'n zachts gezet per ongeluk alles lopen verkl*ten omdat ik niet geïnteresseerd ben, niet gemotiveerd ben en dan komt die faalangst weer naar boven, en uiteindelijk kom ik gewoon niet meer

Eh, je bedoelt dat je je baan dan bewust saboteert? Lekker slim.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:25

Geplaatst: 31-08-10 14:25

Je kunt toch niet 'per ongeluk' niet naar je werk gaan

...

Het enige dat ik er nog over wil zeggen is dat ik het raar vind dat mensen paarden hebben terwijl ze voor hun vervoer van anderen afhankelijk zijn. Ik kan dat niet begrijpen.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:26

Geplaatst: 31-08-10 14:26

Kiwipitje schreef:
Nee ze wil lekker betaald thuis zitten in Rotterdam, het princesje uithangen, mammie mag alles betalen en opa en oma moeten hun kop houden en voor taxichauffeur spelen. Werk wil ze alleen doen als het precies de baan is die ze voor ogen had en anders hoeft het niet.

Prima dat je ziek bent, dat kan. Ik heb alleen mijn twijfels bij het feit dat je wel voor een paard kunt zorgen, maar te ziek bent om te werken. Dat rijmt gewoon niet met elkaar. Verder spreek je jezelf in zowat elke post tegen en straalt de onwil om wat dan ook te doen er gewoon vanaf.

Heel goed gezegd, ik sluit me er volledig bij aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 14:28

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 14:28

maikeltje schreef:
Je geeft me de indruk dat je darmziekte vooral op gaat spelen op een moment dat jij het niet meer naar je zin hebt. Bijvoorbeeld op het moment dat je wordt gepest. Waarom wordt je eigenlijk gepest? Ligt dat alleen aan anderen of werk je het ook zelf misschien een heel klein beetje in de hand door je houding?
Ik krijg de indruk dat, zodra iets jou niet bevalt, je je verschuilt achter je darmziekte. En daar heb ik wel een beetje moeite mee, waarschijnlijk je grootouders ook.

Zoals ik al eerder heb gezegd: als je mijn dochter was dan zou dat paard de deur uit gaan en je energie moest je dan maar in een opleiding of baan stoppen. Dat alles eenmaal geregeld is er weer tijd voor de hobby. Heb je je leven op de rit dan mag je paarden kopen/verzorgen tot je erbij neervalt.

Ja zeker, het is toch geweldig als je een meisje kunt pesten die faalangst heeft, stil en onzeker, en niet van d'r eigen durft af te bijten?
Ik weet niet in welke tijd je leeft maar zo gaat het tegenwoordig. Als je soms dacht dat makkelijk te verhelpen is heb je het wel mis hoor. Ik loop hier al van af kleins af aan tegenaan te schoppen, en dat is niet omdat hulpverleners zo slecht zijn.
Wat een kl*te opmerking

sorry hoor.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:33

Geplaatst: 31-08-10 14:33

Ik vind het eigenlijk wel logisch, mijn opa en oma vinden het leuk dat ik paardrij en ze willen me ook best ergens heen brengen,
maar het zijn toch niet je ouders? Je kan denk ik niet van die mensen verwachten dat ze alles doen op elk moment..

Verder begrijp ik wel dat je dat gezeur meer dan zat bent, ik weet er zelf alles van, geloof me

**Geplaatst**: 31-08-10 14:36

Geplaatst: 31-08-10 14:36

Xantaatje schreef:
Lieve schat trek je er niets van aan, je wordt niet voor niets zo jong al 100% afgekeurd hoor, en dat je dan een hobby hebt om wat om handen te hebben is je goed recht. Je zegt zelf al dat je na een stal uitmesten dood op bent,dat zegt me genoeg denk ik. Met een hobby kan je bepalen wanneer, hoelaat en hoelang je gaat en dt kan als je werkt niet. Ik lees nu ook dat je angsten hebt hoe je dan zou moeten funcioneren pff meisie toch, valt niet mee he

Vind dus de aanvallende berichten zeer onterecht.

Je wordt niet 100% afgekeurd voor je hele leven hoor. En daarbij is het ook niet zo heel moeilijk om je (gedeeltelijk) te laten afkeuren. Het medisch trainingscentrum waar ik werkte zat er vol mee. Die mensen moesten oefenen en dat was moeilijk moeilijk, en als je uit het raam keek hoe ze wegliepen (of fietsten!!) wat dat op een hele andere manier dan wat je zag. Vaak kwamen ze ook niet, en dan moest je bellen naar UWV en dan werd hun uitkering geminderd

Anyway; er bestaan zat mensen die menen niet te kunnen werken en het UWV (of wie die uitkeringen ook geeft) is écht makkelijk met het uitdelen van geld

Ik blijf erbij dat er voor iedereen wel wat mogelijk is hier in NL.

**Geplaatst**: 31-08-10 14:47

Geplaatst: 31-08-10 14:47

TS, wij kunnen de situatie van achter onze eigen computertjes niet beoordelen. Ik kan niet zien hoe ziek je bent (hoewel ik enige mensen ken met vergelijkbare aandoeningen, en dat is bepaald geen pretje, dat weet ik) dus daar ga ik absoluut niet over oordelen. Je zult niet voor niets afgekeurd zijn en een uitkering ontvangen; en het lijkt me prima dat je een hobby hebt om iets om handen te hebben.

Toch val ik een beetje over je toon. De manier waarop je praat over je grootouders toont weinig respect, en dat vind ik jammer, want hoe erg ze het misschien ook niet begrijpen, ze zeggen dit soort dingen óók uit bezorgdheid. De manier waarop je praat over werk zoeken vind ik ook niet helemaal terecht; áls je een klein baantje wil proberen, dan moet je niet meteen zo kieskeurig zijn. ''Alleen bij de Sunday's willen werken'' is geen argument, dat is het voor niemand in Nederland en dus ook niet voor jou. Je bent afgekeurd, kampt met een nare ziekte en angsten. Als je ondanks dat toch beslist dat je een baantje wil proberen, dan moet je net als iedereen toch af en toe genoegen gaan nemen met minder. Je hebt een paard, dat kost veel geld en dat red je misschien niet met alleen een uitkering, maar je kunt niet van anderen eisen dat ze geïnteresseerd zijn in jouw hobby of ervoor willen betalen. Een baan is een baan, en er zijn vast meerdere plekken waar je uiteindelijk ook best tevreden mee kan zijn. Uitspraken als ''dan ben ik ongemotiveerd en heb ik geen zin meer en kom ik per ongeluk niet meer opdagen'' komen raar over en, sorry, ook een beetje verwend.

Heel veel sterkte met je ziekte, succes met het vinden van een eventueel baantje en het overwinnen van je angsten en probeer te begrijpen dat je grootouders het vast niet zo bedoelen als jij het nu opvat.

**Geplaatst**: 31-08-10 15:12

Re: Ben het helemaal zat!!

Geplaatst: 31-08-10 15:12

Misschien moet je eens om leren gaan met de harde waarheid, ipv dat meteen als een aanval te zien. Beetje zelfreflectie kan nooit kwaad.

**Geplaatst**: 31-08-10 15:34

Geplaatst: 31-08-10 15:34

Leslie90 schreef:
Dat hoef ik ook niet, roosjes knippen is voor een week misschien leuk. Maar ik wil graag ergens voor geleerd hebben, dat geeft mij wat meer voldoening en dan word ik ook weer wat zekerder van mezelf want op dit moment heb ik vaak het gevoel gehad dat ik echt niks kan.
Als ik minder leuk werk krijg, zou elk ander mens zeggen ach, het is maar voor een jaartje. Maar ik ga dan op z'n zachts gezet per ongeluk alles lopen verkl*ten omdat ik niet geïnteresseerd ben, niet gemotiveerd ben en dan komt die faalangst weer naar boven, en uiteindelijk kom ik gewoon niet meer

Ik hou van dieren, heel erg trouwens en ik wou leren voor dierenarts-assistente, en uiteindelijk wou ik naar de universiteit om te leren voor dierenarts. Ik zag het helemaal zitten. Ik was door het dolle heen, want school ging goed en ik haalde goede cijfers en ik had eindelijk de kans om me diploma te halen. Die kans had ik nooit omdat ik niet kan leren uit boeken, maar op deze school deden we vooral veel praktijk. Maar, ik werd weer gepest wat uiteindelijk weer zoveel stress opleverde dat m'n darmziekte weer opspeelde en ik werd weer ziek. En zo ging die opleiding ook niet door.

Tijdens zo'n IQ test was de uitslag dat ik een IQ had van 50 dusja, ik weet dat ik niet zó dom ben maar dat heeft me toch wel wat onzekerder gemaakt.

Ik heb me geprobeerd in te leven in jou situatie, is me redelijk gelukt omdat ik altijd al zeg dat je iemand niet zomaar kan veroordelen.
Maar nu ik die eerste zin heb gelezen...trek ik me er toch een stuk vanaf. Ziek of niet ziek je bent geen doorzetter dat is wel duidelijk.
En vooralsnog als het uwv jou 100% heeft afgekeurd hoef je je daar echt niet bij neer te leggen en maar lekker gaan afwachten tot hun een keertje gaan besluiten of je weer aan het werk moet.
En je paard die moet later toch ook betaald worden of blijft je moeder /oma/opa dat doen als je straks opjezelf gaat wonen.Vna een uitkering ga je het echt niet redden om ook nog eens een paard te houden.
Ik wil je niet kwetsen met je ziekte want ik weet zelf hoe erg het is om veroordeeld te worden zonder dat mensen maar enig idee hebben wat je meemaakt. Ik ben ziek geworden door mijn werk, heb 3 hernia's gehad en eigenlijk nog dagelijks klachten. Paardrijden ik ik jaren niet kunnen doen maar ondanks dat dat heel erg was keek ik wel eens naar mensen die het nog erger hadden.
Zo had ik enorm veel bewondering voor Christopher Reeve.(superman die na een val van zijn paard vanaf de nek verlamd raakte)..en ja die had het erger dan ons beide samen. Maar die had zoveel power om door tegaan en zelfs nog een film te regiseren. Dus als hij dat kan waarom zou ik dan ook iets niet kunnen.
Dan heb ik nog een oud klasgenoot die na een ongeluk in een rolstoel is beland, ze heeft nu 2 kinderen en gaat overal naar toe, als zij dat kan dan kan ik toch ook nog wel iets.
En gister zag ik nog hoe patrick Swayze het laatste jaar van leven doorbracht, krimpend van de pijn in de badkamer en voor de camera om nog een serie op te nemen.

Dus ga niet zielig doen, ga kijken wat je nog kan en ik wil wedden dat het meer is dan je denkt.
En als je iets vind wat je kan doen en vol kan houden komt alleen maar ten goede van je zelfvertrouwen en je zult zien dan er dan steeds meer bij komt. Spreek uit ervaring

**Geplaatst**: 31-08-10 15:46

Geplaatst: 31-08-10 15:46

Ik zie net de foto in je profiel en ik vind je een knappe meid. Ik had een heel ander soort persoon voor me.
En ik zie dat mode een van je hobbies is. Kun je hier niet iets mee. Als je leuk kunt schrijven(cursus voor doen) zou je misschien bij een modeblad iets kunnen doen. En modellen werk zo nu en dan...volgens mij is dat wel iets voor je.
Dat schrijven kun je thuis doen (thuiswerken).

Ik weet zeker dat er voor jou iets is wat je kunt doen ondanks je ziekte.

Bart de Graaf vloog ook de hele wereld over met tig dozen aan medicijnen en spoelingen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 15:59

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 15:59

Dankjewel

Ik kom hier vaak het woord thuiswerken tegen, waar kun je dat vinden op internet?? Misschien leuk om eens rustig mee te beginnen. Kwam het op MP wel vaak tegen bij de categorie vacatures maar ik vertrouw dat nooit zo. En dat ging om parfum

Voor een modeblad is wel een leuk idee.
Modellenwerk denk ik juist weer niet, ik heb aardig wat zichtbare tattoo's

**Geplaatst**: 31-08-10 16:18

Geplaatst: 31-08-10 16:18

Leslie90 schreef:
maikeltje schreef:
Je geeft me de indruk dat je darmziekte vooral op gaat spelen op een moment dat jij het niet meer naar je zin hebt. Bijvoorbeeld op het moment dat je wordt gepest. Waarom wordt je eigenlijk gepest? Ligt dat alleen aan anderen of werk je het ook zelf misschien een heel klein beetje in de hand door je houding?
Ik krijg de indruk dat, zodra iets jou niet bevalt, je je verschuilt achter je darmziekte. En daar heb ik wel een beetje moeite mee, waarschijnlijk je grootouders ook.

Zoals ik al eerder heb gezegd: als je mijn dochter was dan zou dat paard de deur uit gaan en je energie moest je dan maar in een opleiding of baan stoppen. Dat alles eenmaal geregeld is er weer tijd voor de hobby. Heb je je leven op de rit dan mag je paarden kopen/verzorgen tot je erbij neervalt.

Ja zeker, het is toch geweldig als je een meisje kunt pesten die faalangst heeft, stil en onzeker, en niet van d'r eigen durft af te bijten?
Ik weet niet in welke tijd je leeft maar zo gaat het tegenwoordig. Als je soms dacht dat makkelijk te verhelpen is heb je het wel mis hoor. Ik loop hier al van af kleins af aan tegenaan te schoppen, en dat is niet omdat hulpverleners zo slecht zijn.
Wat een kl*te opmerking sorry hoor.

Is niet als klote-opmerking bedoeld. Het is gewoon een vraag: ligt dat alleen aan die anderen? En waarom pesten ze je dan en waarmee, wat zeggen ze dan?

Edit, ik leef in 2010 en heb 2 opgroeiende kinderen.