Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-07-10 15:55

Geplaatst: 19-07-10 15:55

norski schreef:
Heb je haar wel eens laten testen op adha, ppd-nos oid?
Misschien zit er wel meer achter dan gewoon een vervelend kind.

Heb jij laatste post TS gelezen?

**Geplaatst**: 19-07-10 15:55

Geplaatst: 19-07-10 15:55

Als ik jouw post lees dan denk ik dat hier meer speelt dan het gewone dwarse gedrag van een kleuter. Zeker omdat je zelf adhd hebt en je andere dochter add lijkt het me niet onverstandig om hiermee rekening te houden, ik las dat je dat ook al een beetje deed.

De tips die je van een consultatiebureau krijgt zijn altijd de 'standaard tips' die voor de meeste doorsnee kinderen werken. We hebben echter niet allemaal een doorsnee kind, dus soms hebben we net wat meer tips nodig.

Enkele tips die ik je zou willen geven:
Zorg voor duidelijke structuur, zoals een duidelijk dagindeling en duidelijke regels. Wijk daar niet vanaf, of leg tevoren duidelijk uit waarom het vandaag anders gaat. Blijf structureren, zorg dat de gemaakte afspraken en regels regelmatig worden herhaald.
Geef je kind duidelijke en haalbare opdrachten, waarbij je rekening houdt met de beperkingen en mogelijkheden van je kind. (Geef steeds maar 1 opdracht tegelijk).
Beloon gewenst gedrag (hoe klein ook) onmiddelijk door het geven van een compliment en/of aandacht. Doe dit onmiddelijk, zo snel mogelijk, na het goede gedrag.
Reageer ook snel (vriendelijk, maar duidelijk) op het ongewenste gedrag, maar probeer wel te relativeren. Blijf niet voortdurend mopperen, soms is het goed om ongewenst gedrag te negeren.
Zorg er voor dat je kind niet te veel bepaalt wat er in het gezin gebeurt, houd zelf de touwtjes in handen. Dit is een grote valkuil omdat je het graag gezellig wilt houden in het gezin en je daardoor wel eens dingen 'laat gaan'.
Leg uit aan je kind waarom iets wel of niet kan, maar laat je niet tot een discussie met je kind verleiden. Jij bepaalt de regels.

Ik begrijp dat het je ontzettend veel energie kost af en toe. Zorg voor momenten dat jij je kan ontspannen. Zijn er mensen in je omgeving aan wie je even een uurtje de zorg kan overlaten? Misschien een vriendin of oma die een uurtje oppast zodat jij even bij kan tanken. Als je moe bent kun je minder hebben. Dan kunnen die 3 R's je ook gestolen worden en handel je minder pedagogisch verantwoord dan je zou willen. Dan nog iets moeilijks: probeer niet in een negatieve spiraal te raken. Blijf de leuke dingen zien van je kind. Ik lees in je beginpost dat je dat nog heel goed afgaat, hou dat vol.

Hoop dat je iets hebt aan mijn tips.
Sterkte en vooral heel veel plezier met je kinders!

Ik zie dat er al een aantal berichten zijn geplaatst sinds ik aan het typen ben geslagen. Ga ze even doorlezen.

**Geplaatst**: 19-07-10 15:55

Geplaatst: 19-07-10 15:55

Rock schreef:
Consequent ben ik zoveel mogelijk hoor (voor zover het gaat, ik heb immers zelf ook adhd en ben soms even in m'n eigen wereldje ).

Ik ga vrijwel nooit van nee naar ja. Hooguit in de vorm dat als ik ze er even niet over hoor, ze bijvoorbeeld wél een snoepje mogen (op mijn moment dus, langer zeuren is langer wachten).

Positief benoemen doe ik vaak. Helaas is dat voor haar soms ook aanleiding om dan JUIST ongewenst gedrag te gaan vertonen Dan probeer ik zoveel mogelijk meteen om te schakelen naar negeren overigens

Zonnetje:

ADD is een vorm van ADHD.
ADHD betekent "Attention Deficit Hyperactivity Disorder" oftewel aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. ADD is dus eigenlijk ADHD zonder hyperactiviteit.

* heeft ongeschikt als ondernaam, dus neemt er geen aanstoot aan *

Testen gaat gebeuren over een tijdje. Dat is al besproken met de kinderpsycholoog én met Lucertis, waar we met onze oudste lopen. Maar eerst willen ze kijken hoe het op school gaat. Ze is door de kinderpsycholoog getest en vertoonde een piekje bij de ADHD, maar nog niet klinisch.

Het is echt niet makkelijk als je kind add/adhd heeft. En zeker niet als je het zelf ook hebt!
DIe vriendin van mij (sorry dat ik haar er weer bij betrek) werdt nooit begrepen door familie en buitenstaanders. Ze was niet consequent genoeg, liet de kinderen hun gang maar gaan, trad niet, enz enz.. Dat was heel erg voor haar.. Ze twijfelde aan haar zelf! Nu valt alles een beetje op zijn plaatsje en kunnen ze verder. Het kost haar heel veel moeite maar ze doet het bijzonder goed!
Ze valt bijna nooit uit tegen haar kinderen terwijl ik soms gewoon even naar buiten ga om even af te koelen omdat ik het dan even niet meer aan kan zien.

Bij het lezen van je beginpost dacht ik al aan een autistisch gebeuren maar daar wil ik nooit direct van uit gaan. Mensen plaatsen zo graag anderen in hokjes..

Ik wens je gewoon heel veel sterkte en kracht toe!
Ik hoop dat jullie duidelijkheid krijgen en weer verder kunnen!

**Geplaatst**: 19-07-10 15:57

Geplaatst: 19-07-10 15:57

sillyhorse@ gelden deze tips niet voor alle kinderen?

**Geplaatst**: 19-07-10 15:57

Geplaatst: 19-07-10 15:57

Alwiene schreef:
Nou je krijgt wel de een na de ander die net als jij aan ADD denkt Rock Ik vind het jammer dat ze willen wachten wat er op school gebeurd, moet zo'n kind dan éérst met alle problematiek school ervaren terwijl de ervaring met meds zoveel fijner kan zijn? Ik snap helaas steeds vaker de hulpverleners hier niet zo goed in..

Er zijn een heleboel kinderen die helemaal geen gedragsstoornis hebben maar een gedragsprobleem.... dit laatste is een probleem door gebrek aan goede opvoeding.
Ik suggereer dus niet dat ts haar kind slecht opvoed, maar dat de hulpverlening echt niet zomaar ieder kind medicijnen gaat geven....

**Geplaatst**: 19-07-10 15:59

Geplaatst: 19-07-10 15:59

Vaak is het bij kinderen een vorm van aandacht trekken.Meestal zijn dit hele intelligente kindertjes die niet genoeg gestimuleerd worden en dus hun ei niet kwijt kunnen.
Dit is/kan zéér vermoeiend zijn voor ouders die vroeger zelf niet zo waren of al kinderen hebben die gewoon lekker rustig zijn.
Wat ik ook vaak zie(en ik betrap mezelf er ook op!!!)is dat er véélsteveel op de kinderen word gelet met:Pas op!Laat dat!Niet doen!Geef terug enz.enz.klinkt niet echt positief en gezellig he?
Laat een kind gewoon es "aanmodderen" en niet altijd proberen te corrigeren.Zo kunnen ze hun energie kwijt en zichzelf ontwikkelen.Ook helpt het om er iets tegenover te zetten bij een goeie daad,zoals al eerder werd genoemd bijv.stickers sparen of iets dergelijks of samen een leuke opdracht doen.
En vooral belonen met stem,niks is zo veel waard als mama's 'goedzo!!'.
TS jij hebt gewoon een heerlijk aktief kind met een super eigen koppie,ipv te remmen,stimuleren!Laat ze maar es rausen en dingen voor doen je ziet ze groeien dan!
En dingen laten doen,zoals bijv.koffie of thee laten zetten of een boterham voor mama of papa laten smeren.Vaak zijn het hele zorgzame kindjes die zoooo graag iets voor een ander willen doen.
Als ze overdag "verzadigd" raken dan slapen ze s'avonds ook heel goed.

en al die domme opmerkingen over een kind opsluiten,slaan of onder een koude douche zetten,diegene mogen zich nu even héél hard gaan schamen wat mij betreft!!!

Laatst bijgewerkt door funnyhorses op 19-07-10 16:02, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-07-10 16:00

Geplaatst: 19-07-10 16:00

@ Geerke
Jazeker, maar bij de meeste kinderen kun je hier wat soepeler mee omgaan.

**Geplaatst**: 19-07-10 16:01

Geplaatst: 19-07-10 16:01

nou sorry hoor maar ik ben nu 19 maar als wij weg liepen dan werden we opgehaald en bij elke stap naar huis kregen we een schop onder de bips (een geen zachte..)
dus raad maar hoevaak ik dat gedaan heb.
Juist ja; 1 keer..
Ik denk dat het gewoon uitproberen is en datjeg ewoon duidelijk moet zijn.
Als je vraagt om iets. moet ze het geven.. wil ze dat niet dan hou je haar vast en laat je haar pas los als ze het aan je gegeven heeft. Je hoeft haar echt niet te knijpen of te slaan ofzo, maar het moet wel duidelijk zijn wie hier de moeder is en naar wie er dus geluisterd moet worden...

**Geplaatst**: 19-07-10 16:03

Geplaatst: 19-07-10 16:03

Heel, heel herkenbaar allemaal. Geen oplossingen, hier zijn we ook nog erg zoekende naar wat nou de juiste methode is.
Denk dat structuur, een vaste dagindeling en consequentheid wel heel belangrijk is. Maar dat is erg moeilijk om erin te krijgen als je zelf AD(H)D hebt...

**Geplaatst**: 19-07-10 16:05

Geplaatst: 19-07-10 16:05

Ik denk omdat ze echt willen uitsluiten dat het niet aan één omgeving gebonden is. Deze dame kan dit gedrag ook uitvoeren met hele andere redenen. Als ze straks in de schoolsituatie hetzelfde gedrag vertoont dan is er pas een beetje zekerheid over of dit AD(H)D is. Het kan ook zijn dat ze het gedrag m.n. vertoont in wisselwerking met haar moeder.

**Geplaatst**: 19-07-10 16:10

Geplaatst: 19-07-10 16:10

Even een globale reactie hoor, het gaat zo snel hier

Ik ben het ermee eens dat een groot deel opvoeding is! Ik heb ook heel erg vaak aan mezelf getwijfeld. Vroeger, toen ik zelf nog erg worstelde met m'n ADHD ook vaak met een schuldgevoel gezeten, gedacht dat ik een slechte moeder was.

Inmiddels weet ik dat ik het naar omstandigheden goed doe.

Natuurlijk zijn er dingen die beter kunnen -bij wie niet- maar ik ben absoluut geen slechte moeder.

Op het moment zit het wichtje bij me op schoot (in haar neus te peuteren >;)

) en is ze heerlijk rustig. De tv staat even aan (rustpuntje voor ons allemaal, vooral voor oudste, die krijgt haar add-hoofd dan even leeg) en dat is prima zo

Moet overigens zeggen dat ik afgelopen week een zwaar weekje had. Jeetje, vakantie, ritme zoek! Dat vind ik dan erg moeilijk.

Vorige zomers heb ik me zowat de hele zomer opgesloten in huis omdat ik de hitte niet kon handelen.

Uberhaupt kwamen we in het verleden (te) weinig buiten, omdat ik dat heeeel erg moeilijk vond om te doen. Da's misschien voor 'gewone' mensen moeilijk voor te stellen, maar alles was voor mij een enorme opgave.

Tegenwoordig gaat dat stukken beter gelukkig.

Ik ben blij dat de diagnose AD(H)D niet zomaar wordt gesteld. Wel was ik blij dat we onmiddellijk serieus genomen werden toen we met de oudste naar GGZ gingen.

Ze hebben laatst aangegeven dat als een ouder komt met een 'diagnose' ze altijd dubbel zo goed kijken of ze zich niet blindstaren daarop, maar we kregen in het geval van onze oudste gelijk; ADD, helemaal goed ingeschat.

Ik riep altijd van de middelste dat die écht geen AD(H)D had, want geen aandachtsproblemen! Maar... die zijn er eigenlijk wel, hoewel wat subtieler dan bij de oudste, die in het rond vlindert. Ze is vaak afgeleid bij gesprekken. Gesprekken op ons bed in onze slaapkamer met de deur dicht gaan bijvoorbeeld vele malen beter dan in de kamer met prikkels.

Over laten slapen op de gang... Tja... ik had geen idee wat ik anders moest doen... Ze deelt haar kamer met haar broertje en was ZO hard aan het gillen dat hij er wakker van werd. De gang is dan veilig, ze wilde eigenlijk op de bank slapen, maar dat ging mooi niet door.

Mocht ze vannacht weer zo hysterisch worden dan zal ik zeggen dat ze de vliegen verzint (dat was afgelopen nacht zo) en dat het nu klaar is met de onzin. En dan hopen dat dat net zo goed werkt als vannacht toen ik na 2 uur met die aanpak kwam :')

Anders... geen idee?

**Geplaatst**: 19-07-10 16:31

Geplaatst: 19-07-10 16:31

melissa_b schreef:
ooo wat vervelend! Volgens mij best een nachtmerrie om zo te lezen.. Tjaa ik denk dat ik haar zou opsluiten of onder de koude douche enz? Maar zo sta ik er in, wie niet wilt luisteren moet maar voelen! Wat een gek kind dat ze zo reageert.. Mjaa het mes snijdt natuurlijk aan 2 kanten.

Ben jij wel consequent met haar? Desnoods laat je haar de hele dag op de gang totdat ze normaal doet, laat je dochter maar in de tuin of andere wc gaan enz.

Ik heb geen bruikbare tips... troost je, mijn middelste van 4 is net zo.

**Geplaatst**: 19-07-10 16:37

Geplaatst: 19-07-10 16:37

geerke schreef:
sillyhorse@ gelden deze tips niet voor alle kinderen?

Natuurlijk, maar er is een groot verschil tussen gewoon een dwars kind en een kind meet bv ADD.
De mijne kan bv in de klas moeilijk functioneren (vooral de kleuterklas was moeilijk).
1 op 1 doet ze het (gelukkig) prima, ze is ook heel creatief (en onbezonnen:) )
Ze denkt niet na voordat ze iets doet, roept "zomaar" dingen in de klas die ze ziet.

Gelukkig weet men op school nu hoe men haar kunnen motiveren/concentreren en is van een C/D/E kind in een half jaar naar een A/B kind gegaan.
(C staat voor gemiddeld).

edit: de standaard dingen werkte bij haar niet. Als zij een driftbui in de winkel kreeg hielp weglopen echt niet, ook als vreemde haar aanspreken op haar gedrag (wat vaak goed helpt) werkt bij haar niet.
Gelukkig is ze wat ouder en kun je wat meer met haar "praten"/dingen uitleggen, maar dat houd niet in dat ze geen onbezonnen dingen blijft doen.
BV Ze klimt (hoog) in een boom, komt er niet meer uit... is ze eruit, dan klimt ze er de volgende dag er gerust weer in en weer en weer...
Het voordeel, ze kon met 2 zonder zijwieltjes fietsen en zij kon met 3 jaar sceeleren omdat ze niet bang is om te vallen.
Maakte met 4 jaar al salto's op de trampoline, ze is heel fanatiek in dat soort dingen.

Laatst bijgewerkt door Brainless op 19-07-10 16:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-07-10 16:39

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 19-07-10 16:39

Precies de reden waarom wij onze oudste hebben laten doorgaan naar groep 3 (ze is een erg jonge leerling, van eind december). We denken dat ze bij die structuur erg gebaat is

Haar Cito in groep 2 vulde ze maar voor de helft in. Andere helft zat ze te dromen :(:)

**Geplaatst**: 19-07-10 16:47

Geplaatst: 19-07-10 16:47

Oh dat herken ik wel hoor. Valt niet mee die peuterpuberteit. Ontwikkeling van de eigen ik, van hun persoonlijkheid. (ik ben iemand en ik heb ook invloed)

Ik probeer te belonen als ze dingen goed doet en te corrigeren als ze dingen 'fout' doet. (zoals ongewenst gedrag) Soms ook met op de gang zetten of een keer beetpakken. Meestal schrikken ze daar al van.
Soms weet ik het zelf ook niet meer hoor maar dan is ze meestal moe. Als ze moe wordt is het 10 x erger.

**Geplaatst**: 19-07-10 16:49

Geplaatst: 19-07-10 16:49

Ik ben zelf nog geen moeder, maar herken dit echt in mijn zusje. Die was ook zo'n draak, ik was rustiger.

Wat mijn moeder toepaste voor trucjes:
- Niet je spraakvolume aanpassen. Zelf zachtjes blijven praten, en zo mogelijk steeds zachter als zij gaat schreeuwen. Hard tegen hard jut elkaar op, en wordt het kind alleen maar hysterischer van.
- Als ze alleen maar kan schreeuwen niet luisteren. Negeren tot ze weer normaal kan praten.
- negatief gedrag geen aandacht aan schenken. Dit werkte vooral bij mij enorm goed

. Ik ben ooit een keer uit bed gekomen 's avonds, en mijn ouders deden alsof ik er niet was. Dát was frustrerend voor mij, haha. Ik zie het nog voor me, ik deed mijn best hun aandacht te trekken, en ik bestond gewoon even niet voor ze. Uiteindelijk gingen ze zelf naar bed, deden ze alle lichten uit, en ging ik ook maar weer lief slapen

- Wat ik uit je verhaal herken bij mijn schoonzus en haar dochtertje van 4, die ook zo'n draak en temperamentvol is. Mijn schoonzus was precíes zo toen ze kind was en is misschien nog zo, en heeft daarom af en toe moeite met haar dochtertje omdat het twee dezelfde karakters zijn die botsen. Dat accepteren, jezelf een spiegel voorhouden, en daarna tot 10 tellen kan soms ook al heel veel doen.

**Geplaatst**: 19-07-10 17:18

Geplaatst: 19-07-10 17:18

Pfoe heftig hoor.. Las hier ergens ook over een mama wiens 4-jarige haar tikken had verkocht, dat vond ik wel erg extreem.

Ben zelf nog geen moeder, heb wel veel ervaring met kinderen door oppassen en mijn inmiddels 5-jarige nichtje (die ook wel eens dat soort gedrag vertoond) van heel dichtbij te zien opgroeien.

Zoals je zelf al zei, een koude douche maakt echt indruk. Ik was eens aan het oppassen (een 4jarig jongetje) en deze kon ook extreme driftbuien hebben. In het begin viel het wel mee, maar als ik wat met zijn broertje aan het praten was of als ze samen aan het spelen waren kon hij echte driftbuien krijgen. O.A. met zitzak/stoelen gooien naar zijn broer. Uiteraard moest hij van mij zijn excuses aan broer aanbieden, dat wilde hij niet waarop hij mij vervolgens begon te krabben/slaan/schoppen. Zijn moeder had al gezegd, als hij er niet meer "uitkomt", gewoon onder de koude douche. nou laat ik mij uiteraard niet krabben etc, dus onder de koude douche. Tot 3 keer (!) aan toe voordat hij echt gekalmeerd was en zijn excuses aan broertje had aangeboden.. Ik had er ook wat aan overgehouden want heb volgens mij nog wondjes van het krabben op mijn armen gehad tot aan twee weken.
Edit: Vind een tik persoonlijk erger dan een koude douche, koude douche is om puur uit het ritme te halen.

Sticker systeem werkt ook heel goed! Hebben we ook bij mijn nichtje gebruikt, volgens mij bij de 5e sticker een grote sticker en als de hele kaart vol was kreeg ze een klein cadeautje.
Een hele goede tip die ik hier genoemd zag was zowel een stouthoek als een afkoelhoek, kan me voorstellen dat dat echt werkt!

En uiteraard het aller, aller belangrijkste is het consequent blijven. Dat heeft zovéél invloed. En niet alleen van jou, TS, maar de hele omgeving. Zo is mijn vader (dus de opa van mijn nichtje) heel makkelijk met mijn nichtje, alles mag, altijd wel iets lekkers etc. etc. daar word je echt wanhopig van. Met zijn allen proberen wel hem wel een beetje op te voeden, zodat mijn nichtje ook nog wat mee krijgt van opvoeding als ze bij opa is.

En wellicht nog een tip, mijn nichtje is ook gigantisch makkelijk met speelgoed, inderdaad ook als reactie als ze er niet goed mee om gaat en je zegt dan gaat het weg hoor, vind ze het prima. Mijn zus heeft de afgelopen verjaardag aangegeven het speelgoed beperkt te houden, en andere leuke cadeautjes te halen. Dan slinkt de speelgoed voorraad (die tegenwoordig bij elk kind gigantisch is) wellicht ook een beetje en zal ze nieuw speelgoed meer waarderen.

**Geplaatst**: 19-07-10 21:30

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 19-07-10 21:30

Ik heb het topic globaal doorgelezen. Onze dochter van 11 heeft pdd-nos met Adhd kenmerken.

Wat bij haar heel goed hielp was een stickerplan met daaraan gekoppeld een klein kadootje, 10 stickers was een kadootje (action) Verder niet te veel speelgoed. Het meeste had ik opgeborgen en eens in de zoveel tijd wisselde ik wat om, Zo voorkom je te veel prikkels en hebben ze regelmatig de uitdaging van iets nieuws.

Volgens mij kan een kind van 4 nog niet getest worden en al helemaal nog niet aan de medicijnen.

**Geplaatst**: 19-07-10 21:55

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 19-07-10 21:55

Wat nog wel eens werkt in zulke situaties is een soort terloopsheid, don't care-houding, verveeldheid. Niet ingaan op de emotionele uitdaging. Pubers (niet peuterpubers) kunnen dat zo geweldig met 'whatever' en halen dan hun schouders op.

In het geval van het slapen op de gang zou het kunnen werken als je schouderophalend denkt "joh, als je je aan wilt stellen dan doe je dat toch lekker", kalm haar spullen pakt, op de gang legt, en zonder iets te zeggen naar beneden loopt. Geen aandacht, geen gedoe. Omdraaien, wegwezen. Omdat... wat ze meer wil dan op de gang slapen is strijd - jouw energie. Het is voor haar makkelijker om haar eigen energie vol te houden namelijk als je weerstand krijgt. (Sterker nog, er is niets zo irritant, dan als je boos bent, echt bloedlink, en iemand geeft je gelijk. En dan op zo'n tergende 'tuurlijk schat, prima' meegaande toon.)

Uiteraard hou je dan het dilemma: waar trek je de grens. Want je geeft toe aan bepaalde eisen (namelijk het op de gang slapen), maar niet aan andere manipulaties (namelijk het aangaan van de strijd.) Dat blijft een afweging. Persoonlijk denk ik dat er betere momenten zijn om de strijd aan te gaan dan midden in de nacht met slapende broertjes en zusjes dus het is begrijpelijk om dan toe te geven, als het maar vooral jouw keuze is. Als je maar beslist om iets te doen voor je je onmachtig voelt.

Maar die terloopsheid, die is heel belangrijk bij alles denk ik. In alles wat je schrijft komt bij mij naar voren dat ze jouw energie terugkaatst in dubbele hoeveelheid: word jij boos, wordt zij bozer etc. De enige manier om daarmee om te gaan is heel weinig energie te stoppen in wat je met haar doet. Jij bent een soort van zenboeddha, en je bent almachtig, en je weet dat je uiteindelijk toch het laatste woord hebt want je bent groter, sterker, slimmer en ouder. (En het heeft even overtuiging nodig

maar als je dat echt gelooft, als je dat uitstraalt, dat jij oneindig veel meer tijd, kracht en intelligentie hebt dan wat zij nu kan bieden, dan heb je dat.)

Wat ook helpt: een flinke dosis oostindische doofheid, vooral als ze gaat protesteren. Ik heb zo'n ruiter onder mijn hoede, die reageert meestal consequent op elke vraag, aanwijzing of opdracht met 'nee ik ga niet...'
De beste manier om daarmee om te gaan, heb ik ervaren, is om haar volstrekt niet te laten merken dat ik dat protest uberhaupt gehoord heb, en dan een minuut of een paar seconden later op precies dezelfde vlakke toon een vergelijkbare opdracht te vragen.
(Een voorbeeldje bij het paardrijden:
"Pak de teugels maar weer vast"
"Ik ga de teugels niet pakken!" (Maar dat hoorde ik net niet want ik was heel toevallig net even aan het kijken of...)
En dan een minuut later pak ik de teugels, hou ze voor, en zeg iets als "pak ze maar hier vast". Volstrekt ontspannen. En in bijna alle gevallen (nooit alle, natuurlijk niet alle), doet ze het dan toch gewoon. Op dat moment ook weinig aandacht aan het toegeven schenken, anders krijg je daar weer reactie op, maar nog weer een paar minuten later zoek ik bewust iets op om iets positiefs mee te geven.)

Maar ontspannen zijn, terloops, dat is denk ik wel het belangrijkst.

**Geplaatst**: 19-07-10 21:57

Geplaatst: 19-07-10 21:57

hey
hier geen moeder maar een SPH'er(sociaal pedagogisch hulpverlener). elke situatie is natuurlijk anders maar goed.
heeft je kind veel speelgoed, probeer dit te beperken dan waarderen ze het meer klinkt gek is echt zo. als ze zegt ik gooi het weg, doe het maar een keer ze weet dat je het niet doet en forceert je hier mee.
probeer goed gedraag te benomen en vraag haar om hulp, je bent al groot dus kan je mamma even helpen. hier door voelen ze zich belangrijk probeer dingen niet altijd te vragen "wil je even die beker geven probeer" geeft mamma even die beker aan(wel vriendelijk natuurlijk)" ook met aankleden, een keuze is niet altijd goed en is soms moeilijk te overzien voor ze en eigenlijk weet je het antwoord al maar toch stel je de vraag "wil je even je billen afvegen je wilt ja horen waarom vraag je het dan? want als ze nee zegt is het niet goed. . sticker systeem is altijd goed. probeer consequent te blijven.
ze je dochter op sport? zoals judo of gym? hier leren ze lekker gek doen maar ook hun energie kwijt te raken en is ook positief als dit goed gaat.
4 is ook een leeftijd waar op ze peuterpuberen en gaat vaak als je consequent ben goed over.
veel succes!

**Geplaatst**: 19-07-10 22:00

Geplaatst: 19-07-10 22:00

troost je, je bent niet alleen. Je voelt je soms wel heeeeeeel alleen. De ene keer kan je alles aan, de andere keer niet. Consequent zijn is heel belangrijk. Ritme uiteraad ook, hoor bij consequent. Is niet makelijk, maar proberen kan. En als ik enkel jou berichten lees, doe je het echt niet slecht hoor ( wat is slecht, ja die tip van melissa!)
Probeer dat ritme eens met een planbord, om zolaat eten, spelen, tv kijke. ect ect ect. Maar laat ook ruimte open zodat zij iets kan doen wat ze zelf heel leuk vind.
Succes hoor, komt heus goed met jou meisje, en er ff doorheen zitten mag best. Maar niet te lang.
O kleine tip nog, ga eens na zo,n vermoeiende week, eens echt iets voor jezelf doen.

**Geplaatst**: 19-07-10 22:03

Geplaatst: 19-07-10 22:03

Heb je al eens gewerkt met een beloningssysteem? (of stickersysteem?)
Bij goed gedrag worden ze beloond met bijv. een sticker (of een kruisje, of een bloemetje, of verzin wat) en bij zoveel stickers worden ze 'beloond'. Dan krijgen ze bijv. een ijsje of weet ik veel wat. Iets wat ze leuk vinden.
Vertonen ze slecht gedrag, dan gaat er een sticker weg.

**Geplaatst**: 19-07-10 22:10

Geplaatst: 19-07-10 22:10

Mijn nichtje heeft dit nu ook, alleen zij is 5

Ze wil geen groenten eten, melk is vies, speelgoed is voor baby's dus gooit ze alles in de prullebak (ze heeft nog een zusje van 2 of 3...) enz. enz.
Mijn tante werkt met het stickersyteem, alleen als ze iets stouts heeft gedaan, gaat er een sticker af en als alle stickers weg zijn (ze begint met 5) dan moet ze om half 7 naar bed wat ze dus niet leuk vind

Als ze goed gedrag vertoont, zoals spelen met haar zusje, alles opeten enz, krijgt ze een sticker en met 20 stickers mag ze kiezen wat ze eten (meestal pannekoeken, friet, poffertjes etc.)

**Geplaatst**: 19-07-10 22:13

Geplaatst: 19-07-10 22:13

Je bent niet de enige. Hier heb ik er ook 3 en de middelste is inmiddels 5 en ja, ook een meidje! Ze bijt, knijpt, trekt aan haren, treuzelt enz. enz. Een echt dametje met capsones zeg ik altijd. Ik houd van haar hoor, met hart en ziel, maar ik zie ook wel dat ze meer bengel is dan engel. Zij gaat inmiddels een jaar naar de kleuterschool en sinds ze naar de kleuterschool gaat is de persoonlijke verzorging gebeterd. Thuis reageer ik gewoon niet. Ik kom echt niet. En dan roep ik dat ik ergens heen ga en als ze niet opschiet, kan ze niet mee. Dan kan ze vlug zat zijn.

Op school heeft ze voor het knijpen enzo al regelmatig een flinke peut op haar neus gehad van andere kleuters. De juf is nogal strikt natuurlijk, maar ja, kleuters geloven nu eenmaal in rechtvaardigheid en geef ze eens ongelijk. Daar heeft ze het dus behoorlijk afgeleerd. Hier thuis, timmeren grote zus en kleine broer ook gewoon terug. En dat geeft even en inmens kabaal, maar ze weet dat ze niet bij me terecht kan. Ik vraag altijd wat zij deed om dat resultaat te krijgen.

Het lijkt te minderen.
's Nachts huilen los ik op met een beer die bij mij logeert op het nachtkastje. Het is bekend bij alledrie: Die beer is van mama en komt alleen in uitzonderlijk gevallen. Als er bij één van de drie paniek is, komt die beer logeren en die verjaagt alles en iedereen. Hier werkt dat super! Mijn oudste dochter is ook panisch voor beestjes en om die reden slapen de meiden hier ook onder een klamboe. Mss nog een oplossing? Sinds onze meiden een 'hemel' boven hun bed hebben, heb ik er nog één in het roze splinternieuw liggen. Mag je zo van me hebben.

Dus nog even geduld? Kijken hoe ze het dalijk doet op de kleuterschool? Als ze ziet wat andere kleuters kunnen, gaat ze vanzelf proberen om er bij te horen.

En daar kun je als moeder dan weer handig misbruik van maken. Succes!

Edit: Ik kan me helemaal vinden ook in wat Shadow zegt. Maak je vooral niet druk, dat werkt het beste heb ik gemerkt. Alles komt toch wel op de pootjes terecht.

**Geplaatst**: 19-07-10 22:32

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 19-07-10 22:32

O god het wordt alleen nog maar erger dus...

tja ik ben zelf niet erg pedagogisch onderlegd en doe maar wat.
Maar staan een hoop goede tips tussen hier.
Mijn laatste redmiddel is naar opa en oma. Zelf even bijkomen, na een nacht goed slapen gaat alles beter. Maar goed dat kan niet iedereen.
Stickers lijkt me ook goed.
Verder heeft een vriendin van mij (werkt bij KDV) laatst een cursus positief opvoeden gedaan. Misschien een idee. Ik wil hem zelf ook nog een keer lezen (na mijn vakantie als ik weer een beetje op peil ben).

Verder vind ik die opmerking van "Ik doe ze op ateletiek dan worden ze moe" best nuttig.

Onze zoon van 2,5 wordt vooral lastig als hij of te moe is of hij nodig zijn energie kwijt moet. Een half uurtje voetballen op het speelveld waar hij naar de grote jongens kan kijken doet wonderen in zo'n geval.
Of ik neem hem mee naar een vriendin en laat hem daar met een ander kind spelen. Maar daar heb je natuurlijk allemaal geen bal aan als ze lastig zijn als ze naar bed moeten.

Misschien na het eten een gewoonte van maken om ze nog een half uurtje te laten uitrazen buiten (speeltuin, hond uitlaten). Valt te proberen.

Verder hou ik mijn hart vast en tel ik nu al de dagen af dat de kleine man naar school mag (1 jaar en 4 maanden te gaan).

Hoe groot de ellende ook is je bent in ieder geval niet alleen