LiSSy schreef:zo, heb zo ongeveer het hele topic gelezen en bij mij komen de woorden pathologische leugenaar meteen op.
Maartje1990 schreef:Ik weet niet of pathalogisch liegen jou iets zegt?
Hier heb ik zeker weten wel eens van gehoord
Heb er ook wat zoekwerk naar verricht, maar ik ben er niet helemaal uit of dat van mij ook daaronder valt. Mede omdat van pathologisch liegen vooral extremen worden omschreven en ik helemaal niet in een fantasiewereld leef en heel helder na blijf denken. Je noemt als voorbeeld van een van de oorzaken ASPS, Maartje1990, maar ik heb eerder van het tegenovergestelde last
Mensen met ASPS zijn egoïstisch en ik ben juist compleet het tegenovergestelde.. ik wil het juist ook anderen naar de zin maken..
Vannacht heb ik goed nagedacht, en alles op een rijtje gezet. Letterlijk, dus gewoon alles op papier gezet. Een lijstje met leugens en aan wie ze verteld zijn. Stiekem denk ik vanbinnen nog dat ik het heus wel zelf op kan lossen, maar m'n verstand begint zich aan te sluiten bij de reacties hier die praten over psychologische hulp. Deze week ga ik daar voorzichtig naar informeren, en naar een nieuwe HA (dat wil ik eerst: niet omdat mijn huidige HA niet goed is, maar heb vanwege mijn verhuizing toch een nieuwe HA nodig).
_Question schreef:Ik zit dit allemaal door te lezen en opeens schiet me wat te binnen. Natuurlijk kan je niet van de een op de andere dag alles rechtgetrokken hebben. Daarom bedacht ik me dit. Je zegt dat je er met school niet helemaal goed voor staat, en dat je dit jaar waarschijnlijk niet gaat halen (aangezien je nog 1 vak kan missen en dan al niet over gaat). Boeit deze studie jou echt?
Stel dat je niet naar het tweede jaar kan, zoek je dus een andere studie in een andere stad, en het klinkt heeeel kort door de bocht, maar alle mensen die je toen daar hebt leren kennen zie je niet meer, en je begint in je nieuwe woonplaats helemaal opnieuw. Geen leugens meer, tegen niemand. Stel dat je dit jaar wel haalt, kan je dan niet je tweede jaar diezelfde studie in een andere stad volgen? Dan kan je hetzelfde doen namelijk.
Mijn studie vind ik oprecht leuk
De slechte start komt echter toch door mijn gebrek aan motivatie, en de overgang van middelbare school naar universiteit. Tevens moet ik nu dus écht beginnen met leren en dat vind ik moeilijk, want ik houd nergens mijn aandacht bij. Dat heb ik al jaren hoor. Ik wist alleen vroeger dat ik dolfijnentrainster wilde worden, maar op mijn 8e gaf ik dat op. En toen wist ik het niet meer, en nu nog steeds niet. Ik doe nu deze studie maar omdat die leuk is (echt!), maar ik heb nog steeds geen idee. Mijn ouders balen soms wel eens dat ik een 'puberachtige houding' heb wat studeren betreft, omdat ik nog steeds niet weet wat ik wil worden. Maar dat weet ik ook niet. Ik ben allang blij dat ik deze studie leuk vind, maar hij is niet leuk genoeg om er echt keihard voor te werken en hij is ook niet zo leuk genoeg dat ik er gemotiveerd door wordt.... Beetje tegenstrijdig dus. Maar die ongemotiveerdheid heb ik al jaren, daar moet ik gewoon doorheen denk ik
... Dus of het me echt boeit? Jawel, maar niet bijster veel 
Ik wil het dus ook wel echt afmaken, en juist in deze stad. Als ik moet kiezen zou ik nog eerder van studie wisselen dan van studentenstad
En als ik dat zou doen voelt het ook een beetje als weglopen voor de realiteit. Ik doe niets liever, ik ga dat soort moeilijke hobbels altijd liever uit de weg. Maar voor m'n gevoel los ik niet zoveel op en het voelt zo laf...
Edit:
_Question schreef:Laat je even weten hoe het met je gaat?
Uiteraard, dit is mijn enige 100% eerlijke plaats waar ik mijn verhaal kwijt kan, dus ik zal in dit topic iedereen op de hoogte houden