Zo, hihi, wat een hoop reacties!
Ontzettend bedankt voor de moed die jullie me inpraten.
Ik zal ook proberen wat meer duidelijkheid te verheffen wat betreft de pil, het gaat namelijk om de plakpleister.
Deze plak je uitwendig en dan hoef je er een week niet meer aan te denken.
Ik heb deze ooit heel bewust gekozen toen ik een jaar of 14 was denk ik. Ik was namelijk toen vrij laks, en dit wist ik ook heel goed van mezelf, en uit dat oogpunt heb ik voor iets gekozen waar ik niet elke dag aan hoefde te denken.
Ik ben overigens al ver voordat ik sexueel contact had, begonnen met de pil.
Verder heb ik nu, even tellen, 3 keer een afspraak met de huisarts gehad in 2 weken. Ook heb ik voor de kliniek, waar ik geholpen word met mijn eetstoornis toevallig vóór de zwangerschap, bloedtesten gehad om elk tekort te kunnen opsporen. Maar ik heb waarschijnlijk een lichaam dat gewoon erg slim of zuinig is, want ik had gelukkig geen enkel tekort.
Nu weet ik dat foliumzuur b11 is, ik denk (weet niet zeker) dat hier dan ook op getest is? Overigens slik ik nu van die zwangerschaps vitamientjes erbij, je schijnt namelijk niet genoeg foliumzuur via het eten binnen te krijgen.
Ik denk zelf ook dat dit het mooiste is wat ons gaat overkomen, wij noemen het ons wondertje. Want ergens zien we dit hele gebeuren ook als een wonder... hoe groot is de kans nou?
Zelf wilde ik altijd wel kinderen hebben, ik ben echt gek met kinderen, maar ik had niet verwacht dat het nu al zou gebeuren.
Mijn vriend en ik kunnen verder goed communiceren, en ondanks dat hij dit heel graag wilde, vertelde hij wel vol liefde, dat hij het zou begrijpen mocht ik dit niet willen.
Op dit moment ben ik erg misselijk, maar dit is eigenlijk iets waar ik stiekem heel erg blij om ben.
Voor vorige week ben ik namelijk nog nooit misselijk geweest, en nu blijf ik misselijk. Stiekem geeft het me hoop, dat er iets aan het groeien is binnen in mij.
Mocht dit alles nou toch een foutieve zwangerschap zijn, dan is dat erg jammer. Maar het heeft wel betekend voor mij en mijn vriend, en mijn moeder, dat onze band veel sterker is geworden. En dat alleen al, maakt van dit verhaal iets heel moois.
Ik ben verder hele dagen lang, boeken en websites aan het lezen over zwangerschappen en baby's. Ik geloof wel dat je intuitief een hoop al weet, maar ik geloof ook in jezelf overschatten, door te denken dat je het wel weet.
Wij willen ons uiterste best doen om dit kind een goed leven te kunnen bieden, vol liefde maar ook een waar een duidelijke en consequente opvoeding bij hoort. En daar kan ik nog veel over leren.
Verder op de vraag waarom nu een schaduwaccount als de omgeving al op de hoogte is.
Nu is het zo dat mijn ouders en goede vrienden op de hoogte zijn, maar de rest weet van niks. Met de rest bedoel ik bijvoorbeeld mijn ex-vriend, die zo nu en dan mijn account nog doorsnuffelt. Of mensen waarvan ik eigenlijk ook niet wil dat ze het weten, mensen die ik bijna niet zie of spreek, en ook helemaal niet vertrouw.
edit; d-t fout