Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-09 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-09 21:09

De sfeer is echt goed. Ik ben er nu langzaam van overtuigd aan het raken dat we ergens komen. Het is zowaar gezellig aan het worden. Ik merk wel dat ze zichzelf veel terugtrekt als de jongens een moeilijke bui hebben maar dat geeft niet, als ik met 10 moeilijk opvoedbare kinderen kan dealen, lukken 2 peuters ook wel. We hebben vanmiddag 3 uur lang gewandeld en gehangen zodat zij de tassen kon inpakken. Ook doe ik wat extra strijkwerk in mn vrije tijd, ik heb straks 8 dagen vakantie dus dat lijkt me wel zo eerlijk.

Ik denk zelf dat haar uitbarstingen geen kwestie zijn van gemeenheid maar van overmacht. Ze is heel gauw te overprikkeld. Ze kan bijvoorbeeld de oudste ook niet negeren. Als hij mijn aandacht trekt terwijl ik de jongste aan het helpen ben met eten, negeer ik hem en na 3 minuten gaat hij uit zichzelf eten. Zij kan dat niet. Ze moet op elke prikkel, op elk signaal reageren en kan dat niet buiten sluiten. Maar probeer eens met 2 vorken 2 peuters te voeren, dat is natuurlijk gekkenwerk...

Mijn dagschema met de kinderen ziet er nu uit:

Ik kom s'morgens om 8 uur beneden, dan zijn ze al aangekleed. Ik ruim de vaatwasser uit, eet met ze, poets tanden, verschoon luiers en als ze die ochtend een activiteit hebben neemt hun moeder ze mee en ruim ik de keuken op, en anders ga ik met ze naar de treinen kijken of eenden voeren.

11.30 zijn we weer terug, hun moeder kookt lunch, ik eet met ze en om 12.30 en 13.00 gooi ik ze op bed. Dan heb ik 'pauze' tot een uur of 14.30/15.00 en daarna hebben ze of een playdate waar hun moeder bij is, of ik ga weer met ze naar buiten.

Rond 16.30 binnen zijn, een half uur spelen en om 17.00 eten we supper. Daarna stop ik ze in bad en om 18.00 zitten ze met hun moeder in de kamer en is mijn werk zo'n beetje klaar.

**Geplaatst**: 29-09-09 21:42

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 29-09-09 21:42

Lieveli ik volg je al een tijdje en ben blij dat het nu de goede kant weer opgaat. Heel fijn! Schema ziet er ook goed uit

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-09 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-09 21:49

Bedankt

**Geplaatst**: 29-09-09 22:02

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 29-09-09 22:02

Leuk dat je nu een soort van vast schema hebt opgebouwd.,
Geeft je zekers ook meer rust.
Top dat je het hebt volgehouden. :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-09 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-09 22:10

Ja. Zelfs als het weer misgaat en ik besluit om te gaan kan ik haar in ieder geval recht in de ogen aankijken en zeggen dat ik het heb geprobeerd. Want het zou wel als een epic fail voelen als ik nu weg zou gaan.

En aan de ene kant vind het jammer dat mijn gezin een beetje anders is dan anderen. Veel onderhuidse spanningen, een ongelukkig huwelijk. Maar aan de andere kant krijg ik wel meer vrijheid en meer salaris dan andere au pairs, dus het heft elkaar wel een beetje op denk ik.

**Geplaatst**: 30-09-09 07:44

Geplaatst: 30-09-09 07:44

Ziet super uit het schema. Kinderen, zeker van die kleintjes, hebben behoefte aan regelmaat en rust. En dat breng je zo zeker in.

Ben zelf moeder van 2 kinders (4,5 en 2,5) en ik sta hier ook wel eens te schreeuwen (gelukkig niet vaak) of zit op de wc even tot 10 te tellen.

Als je dan ook nog een slecht huwelijk hebt en zoals je eerder schreef zo'n ongeinteresseerde vader hebt, dan zijn dat allemaal punten die mee kunnen spelen. Niet dat ik het trouwens goed praat hoor.

Petje af hoe jij het zo hebt opgelost! Je hebt er nu alles aan gedaan, mocht het uiteindelijk toch mislopen, kun je jezelf geen verwijten maken.

**Geplaatst**: 30-09-09 08:38

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 30-09-09 08:38

wat fijn te lezen dat het weer goed gaat!

.. hopen dat ook na de vakantie de rust in huis blijft!

Maar je hebt dus iemand ontmoet.. wat leuk!

kan je wat vertellen over hoe je hem heb ontmoet enzo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-09 09:37

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-09 09:37

Tijdens uitgaan. Was eigenlijk helemaal niet leuk. Ik vond m een beetje arrogant en oppervlakkig, maar hij had een poffertjespan en dat vond ik wel fascinerend. Een Engelsman met een poffertjespan?

Toen ben ik langs geweest en hoewel hij nog steeds geen intellectueel is heb ik hem wel onderschat.

Na heel veel zoenen ben ik meteen blijven slapen, en nu zien we elkaar zo'n 2 keer in de week. Het gaat totaal niets worden omdat hij niet gelukkig wordt van relaties en ik net na 3 jaar vrijgezel ben en me niet wil binden. Maar we hebben het leuk, lekker samen koken, eten, film kijken etc.

Ik zie hem maandag, dan komt hij hier eten en logeren.

**Geplaatst**: 30-09-09 10:58

Geplaatst: 30-09-09 10:58

MarcoBorsato schreef:
Ik denk zelf dat haar uitbarstingen geen kwestie zijn van gemeenheid maar van overmacht.

Ik schrik heel erg van wat hier gezegd wordt.

Ik ben crisishulpverlener in de jeugdzorg, dus weet waar ik over praat.

Geloof me, dit gezin heeft hulp nodig, want deze kids gaan hier psychische trauma's óf erger aan overhouden, als mams zichzelf niet onder controle heeft. Zal niet de eerste keer zijn dat moeder of zichzelf of de kids iets aandoet!!!!!
Ik geloof ook niet dat deze kinderen nog nooit lichamelijk zijn mishandeld. Wanneer moeder zulke uitspraken doet ( je maakt dat ik mezelf wil doden, maak me niet dat ik je ga slaan) zegt dit feitelijk alles.

Jij ziet dit gebeuren, maar doet geen verslag bij het AMK? Waarom niet? Voel je je te verbonden, een verrader misschien? Weet wel dat jij misschien de enige bent die de toekomst van deze kinderen veilig kunt stellen!
En nee, zonder hulp gaat dit gezin het niet redden. Want moeder heeft hulp nodig in het hanteren van spanningsvolle situaties, bij zichzelf en de kinderen.

Ik maak wel eens mee dat kids worden uitgeplaatst voor een aantal weken, omdat de thuissituatie onhoudbaar is geworden.
In deze weken kunnen ouders op adem komen, kids idem dito. Tegelijkertijd wordt er hulpverlening op poten gezet voor na de thuisplaatsing. Dit kan logeeradressen zijn, naschoolseopvang, of pedagogische thuishulp. Dit is echt een redding voor ouders en de kids.

Ik wil je vragen, voor deze kids, om hier melding van te maken. Het is een zeer zorgelijke situatie!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-09 13:03

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-09 13:03

milo schreef:
MarcoBorsato schreef:
Ik denk zelf dat haar uitbarstingen geen kwestie zijn van gemeenheid maar van overmacht.

Ik schrik heel erg van wat hier gezegd wordt.

Ik ben crisishulpverlener in de jeugdzorg, dus weet waar ik over praat.

Geloof me, dit gezin heeft hulp nodig, want deze kids gaan hier psychische trauma's óf erger aan overhouden, als mams zichzelf niet onder controle heeft. Zal niet de eerste keer zijn dat moeder of zichzelf of de kids iets aandoet!!!!!
Ik geloof ook niet dat deze kinderen nog nooit lichamelijk zijn mishandeld. Wanneer moeder zulke uitspraken doet ( je maakt dat ik mezelf wil doden, maak me niet dat ik je ga slaan) zegt dit feitelijk alles.

Jij ziet dit gebeuren, maar doet geen verslag bij het AMK? Waarom niet? Voel je je te verbonden, een verrader misschien? Weet wel dat jij misschien de enige bent die de toekomst van deze kinderen veilig kunt stellen!
En nee, zonder hulp gaat dit gezin het niet redden. Want moeder heeft hulp nodig in het hanteren van spanningsvolle situaties, bij zichzelf en de kinderen.

Ik maak wel eens mee dat kids worden uitgeplaatst voor een aantal weken, omdat de thuissituatie onhoudbaar is geworden.
In deze weken kunnen ouders op adem komen, kids idem dito. Tegelijkertijd wordt er hulpverlening op poten gezet voor na de thuisplaatsing. Dit kan logeeradressen zijn, naschoolseopvang, of pedagogische thuishulp. Dit is echt een redding voor ouders en de kids.

Ik wil je vragen, voor deze kids, om hier melding van te maken. Het is een zeer zorgelijke situatie!!!

Ik heb ook een achtergrond in de jeugdzorg en mijn moeder werkt in de jeugdpsychiatrie. Ik had hier een heel stuk getypt, maar eigenlijk wil ik alleen maar zeggen dat ik je bericht paniekzaaierij vind. Vooral de dikgedrukte gedeelten. We hebben hier niet te maken met een psychoot, en als de kindjes mishandeld zouden worden had ik dat allang zelf gezien.

Ik snap dat je referentiekader wat veranderd als je op een crisisgroep werkt, dat had ik zelf ook, maar dit is geen alarmerende situatie. Wel zorgerlijk. Daarom staat het bureau stand-by. Ik ben hier nu 2 maanden, de rotperiode duurde alles bij elkaar 2 weken, en het schreeuwen was vooral tegen mij gericht. Nee moeder kan niet tegen stress situaties, maar ze zoekt wel hulp en zit wel in therapie.

**Geplaatst**: 30-09-09 13:07

Geplaatst: 30-09-09 13:07

Lijkt me erg belangrijk dat je ook in het belang van de kids het eea uitlegt aan die mensen.
En leg vooral aan die kids uit dat je NIET vanwege hun weggaat!!!

suc6 !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-09 13:08

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-09 13:08

Renate, wil je alsjeblieft teruglezen?

**Geplaatst**: 30-09-09 14:22

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 30-09-09 14:22

sorry. Gedaan...

**Geplaatst**: 30-09-09 18:30

Geplaatst: 30-09-09 18:30

MarcoBorsato schreef:
vanmorgen schreeuwde de moeder tegen de oudste (2 jaar) 'You make mommy wants to kill herself, don't make me smack you!'. En dat is dan nog het begin. Inmiddels word er ook tegen mij geschreeuwd

Sorry, maar mijn bericht paniekzaaierij?

Wat kan ik hier anders van maken dan?
Tegen een twee jarige dit soort dingen schreeuwen? Dat vind ik een zeer zorgelijke en bedreigende situatie voor de kinderen. Je kunt mij niet vertellen dat het voor een kind niet schadelijk is als diens moeder dreigt met zelfmoord en de schuld bij het kind neerwerpt.

Heb je enig idee wat dit voor trauma's in het latere leven teweeg kan brengen?
Geloof me, ik heb wel eens meegemaakt dat iemand tegen mij zei dat hij zelfmoord wilde plegen en ik er niet was voor diegene.
Je voelt je toch verantwoordelijk voor het leed, dat jíj niet hebt veroorzaakt, maar wat wél in jouw schoenen wordt geschoven.

Begrijp me niet verkeerd: ik denk dat de situatie moeder boven haar hoofd is gegroeid als ik jou zo hoor. Ik zeg niet dat moeder haar kinderen doodslaat. Maar ik denk wel dat in dit gezin dingen gebeuren die niet horen, die moeder ook niet wilt, maar vanuit radeloosheid doet. Dénk ik he, ik vul nu maar even in voor het gemak.
Hulp in het gezin is daarom van grote waarde! moeder ontlasten, pedagogische hulp bieden, kinderen time out kunnen geven. Gebeurt dit niet, is de kans op escalatie groot. En dan wordt er achteraf afgevraagd hoe in godsnaam dit drama had kunnen gebeuren. Sja... er zijn niet voor niets spotjes voor het AMK op t.v!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-09 18:53

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-09 18:53

Ja ik vind het paniekzaaierij. En erg vervelend allemaal met dat zelfmoordgedoe, maar dat is hier niet van toepassing. Bedenk dat jij uitgaat van de dingen die ik hier vertel, ikzelf zit in deze situatie en zie ook de dingen die wel goed gaan. Echter, daar heb ik niets over gezegd want toen ik dit topic opende, wilde ik maar 1 ding en dat was naar een andere plek. Als je wilt lezen hoe het nu gaat hoef je alleen maar even omhoog te scrollen, ik zie geen reden om het AMK te bellen. En als jij het niet met mij eens bent, is dat pech voor jou.

Natuurlijk zitten er hier dingen scheef, maar als je wilt lezen hoe we daarmee dealen hoef je wederom ook even omhoog te scrollen.

edit: En van de spotjes van het AMK heb ik geen verstand, woon niet in Nederland.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-09 14:21

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-09 14:21

Hey even een update: Ik heb zojuist mijn baan opgezegd. Vanmorgen begon ze al helemaal verkeerd, en gestressed. Woensdag is de verjaardag van de oudste, dus ik dacht nog, ach, stress, het is woensdag wel over. Maar toen ze zei dat ik niet achterlijk ben maar me wel zo gedraag, was ik het zat. Ik ben heel rustig gebleven, en heb gezegd dat ik een ander gezin ga zoeken. Ik kan hier nog 4 weken blijven maar ik heb morgen al een gesprek met een gezin. Superfijn.

Ik hoop dat de tijd samen enigszins verdraagzaam zal zijn, ook voor de kinderen. Hoe of wat verder weet ik nog niet.

**Geplaatst**: 12-10-09 14:29

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 14:29

Jammer Liev dat het toch niet gelukt is, ook jammer voor de kindjes natuurlijk maar tja je kunt moeilijk blijven omdat je het sneu vindt natuurlijk.
Had wel gehoopt dat het beter zou gaan ook vanwege het schema maar helaas.
Ik hoop dat het in het volgende gezin beter gaat, deze mams is duideljk erg overspannen maar dat geeft haar nog niet het recht zo achterlijk tegen je te doen.

@milo ik vindt ook wel dat je erg paniekerig reageert, alsof zomaar even de kindjes 2 maanden weghalen ze geen trauma bezorgd.

**Geplaatst**: 12-10-09 14:34

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 14:34

Jammer zeg dat het niet gelukt is, maar idd ik zou me ook niet zo laten behandelen. succes morgen!

**Geplaatst**: 12-10-09 14:40

Geplaatst: 12-10-09 14:40

Hier een stille meelezer.

Hoop dat je snel een gezellig ander gezin vindt.
Je hebt het in iedergeval geprobeerd,dus geen verwijten aan je zelf.

Je hebt je goed staande gehouden

**Geplaatst**: 12-10-09 14:47

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 14:47

Whoo sh*t eej!

Ik heb je verhaal stil gevolgd en was eigenlijk blij dat je er toch besloot te blijven, ook naar de kids toe.

Jammer dat het toch zo gelopen is.. Krijgen ze nu wel hulp verder, of gewoon weer een andere au-pair en modderen ze verder aan?

Succes verder en knap dat je het toch hebt geprobeerd!

**Geplaatst**: 12-10-09 15:56

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 15:56

Ik heb net je topic gelezen....
Jammer dat het in dit gezin toch niet gelukt is. Jammer voor jou, en de kinderen. Maar je hebt het in elk geval geprobeerd.
Ik hoop voor je dat je snel een ander leuk gezin vind.

**Geplaatst**: 12-10-09 16:07

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 16:07

jammer dat het toch niet gelukt is.
Het leek echt de goede kant op te gaan.
Succes met het vinden van een ander gezin, en maak jezelf niet te veel verwijten. Je hebt je best gedaan!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-09 18:47

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-09 18:47

Het is een tijdje echt goed gegaan. Salarisverhoging, ik mocht vriendinnen uitnodigen, de man waar ik mee date is langsgeweest. En ik kan wel relativeren dat de stress na woensdag weer over is, maar het zal nooit echt gezellig worden. Een heel verschil met andere au pairs. Ik denk dat het ook wel wat zegt dat ik de 3e au pair in 1 jaar tijd ben.

**Geplaatst**: 12-10-09 19:18

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 12-10-09 19:18

Zo dat is een omslag ineens. :(:)

Hoe reageerde ze?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-09 19:22

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-09 19:22

Huilend. Ik voelde me eerst ook echt schuldig, ik dacht, misschien moet ik het gewoon nog een keer proberen, maar in het park kwam ik de au pair van een vriendin van haar tegen, en die zei al, jouw hostmoeder heeft een reputatie onder haar vriendinnen. Ze heeft gewoon te veel issues.

Het vervelende aan Fabienne is gewoon dat ze om kan slaan. Ik schreef dit in mijn blog: Ik heb hier een jongen leren kennen die bipolair is, als ik niet beter wist zou ik zeggen dat ze moeder en zoon zijn.

En daar is geen woord van gelogen. Beide zo wispelturig als de ziekte, wat s'morgens nog roze is, is s' avonds blauw.