VivaLaVida schreef:melsh schreef:Ik irriteer me sowieso ontzettend snel aan andere mensen, maar bellen in de trein en dan ook nog eens ontzettend hard praten vind ik echt irritant!
Ik heb de vorige keer heel brutaal de telefoon van een meid die al 5 minuten bezig was met zo'n "nee, jij moet ophangen liefje!"-discussie afgepakt en dichtgeklapt.
Ik werd ZO gek van die griet!
soooo als je dat bij mij gedaan had.....![]()
nou inderdaad.... dat had je inderdaad niet moeten doen bij mij...vind het ronduit asociaal.
- Eten in de trein --> doe ik ook altijd, en al helemaal rond de etenstijden.
- bier drinken in de trein (gewoon in de spits) --> bier, water, cola, moeten ze allemaal zelf weten, ik heb er geen last van.
- fluisteren in de stiltecoupe --> is toegestaan, dus ik erger me er ook niet aan
-praten in gewone coupe --> is ook toegestaan. vind het ook normaal dat mensen gewoon praten met elkaar
- mp3 spelers --> alleen vervelend als ze erg hard staan maar zelfs dan doet t me niet zoveel.
-bellen in de trein --> alleen vervelend als het in een andere taal is (Vooral chinees, dat ratelt maar door en door) of als ze veel te hard praten
- tas op de stoel naast je zetten... doe ik ook altijd, als er mensen de trein in komen en er is niet genoeg plek meer haal ik m er gelijk af.
dus aan bovenstaande punten erger ik me niet.
waar ik me wel afschuwelijk aan erger:
- mensen die constant zo enorm goor hun neus zitten op te halen. dan ga ik accuut in een andere coupe zitten.
- andere mensen die fijn een gesprek met je aan gaan knopen. daar zit ik niet bepaald op te wachten als ik net een lange dag achter de rug heb of nog erger: als ik onderweg ben naar mn tentamen en de mensen mn leerboeken zien en proberen een praatje aan te knopen.
- mensen die heel onsmakelijk eten. (heb een keer 50 minuten naast 2 chinese toeristen gezeten waarvan vooral die vrouw zich walgelijk gedroeg.. ze bleef maar in een nood tempo dingen naar binnen proppen en aan de andere kant van de coupe kon je der horen smakken en kauwen en herkauwen. maarja, meen me te herinneren dat smakken in een chinese cultuur betekend dat je het lekker vind en t een soort van 'beleefde' uiting is om je mening te geven over t eten (dat t dus goed smaakt) dus heb er maar niets van gezegd maar ik was blij toen ze uiteindelijk uitstapten want ondertussen was ik helemaal misselijk geworden van dat gesmak)

)
je hebt dan veel minder last van claustrofobisch gevoel.


