Lieve mensen, hartelijk bedankt voor de lieve berichtje , nadat het nieuws tot me was doorgedrongen ben ik niet meer online geweest.
Het is een hell, als ik uit mijn raam kijk zie ik de hele dag en nu met de warmte ook snachts mensen bloemen neerleggen, kinderen briefjes en knuffels. Het is nog steeds heel onwerkelijk dat lieve , vrolijke , dansende Robienna er niet meer is. Eerst was ze nog bang voor mijn keffertjes , na een tijdje ontdooide ze en begroette ze elke ochtend met een grote lach. goedenmorgen buurvrouw, om vervolgens op haar fiets te stappen om naar school te gaan.
Wij, de vrouwen van onze buurt zijn ontzet dat haar moeder afgelopen zaterdag op tv heeft verklaard dat er geen ruzie was en de man die dit heeft gedaan dit uit het niets deed tijdens het eten aan de keukentafel. Het zo schokkend dat deze vrouw beweerd dat er geen ruzie was, terwijl meerdere buren hebben gebeld vanaf een half uur voordat Robienna overleed dat het uit de hand liep in die woning ...
Ongeloof, verdriet, woorden schieten nog steeds te kort.
wij hebben hier jarenlang heerlijk gewoon, het doet heel veel pijn dat we ons buurtje zo moeten achterlaten als we straks in Drenthe onze droom nagaan.