Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-05-09 19:23

Geplaatst: 27-05-09 19:23

Pooeeh, ik zou dat héél moeilijk vinden om met iemand samen te zijn die het mooie van dieren niet 'ziet'.

Mijn vriend heeft niet speciaal iets met paarden en heeft zelf ook geen huisdieren, maar hij vindt dieren best geweldig. Hij vindt het ook te gek dat ik een paard heb. Hij begrijpt dat je dieren met respect moet behandelen, dat ze ook gevoel hebben en dat je heel veel om ze kan gaan geven. Hij heeft een hekel aan dierentuinen en als we 'lachen om homevideo's' zitten te kijken snauwt hij mensen af die dieren aan het pesten zijn

.

Zelf wil hij heel graag een kat maar hij doet het niet omdat hij fulltime werkt en vrij klein woont. Dat bewonder ik aan hem, dat hij het welzijn van de kat voorop zet! Dat betekent dat we aardig op één lijn liggen wat dat betreft

.

Mocht mijn paard ziek worden ofzo dan weet ik zeker dat hij erg begaan zal zijn en mij 1000% zal steunen.

**Geplaatst**: 27-05-09 19:29

Geplaatst: 27-05-09 19:29

sonjim schreef:
Mijn vriend is geen paardengek en is ook niet de eerste die opspringt als de honden uit willen, maar hij laat ze uit als ik werken ben en is er wel gek mee. De pony's vind hij ook leuk, maar meer om eens mee te wandelen en dan weer naar huis het verzorgen eromheen hoeft voor hem niet. Hij heeft wel begrip voor mijn hobby en dat vind ik het belangrijkste.

ja idd

**Geplaatst**: 27-05-09 20:09

Geplaatst: 27-05-09 20:09

Wat een hoop vooroordelen komen hier langs zeg! Mensen die niet van dieren houden zijn hier al asociaal genoemd, een steekje los...
Ik vind nogal een verschil zitten tussen dieren haten en niet van dieren houden. Dieren respecteren staat hier nog helemaal los van imo!
Hier nog een mooi voorbeeld waar ik even op in wil haken:

BraveSpots schreef:
Ik denk niet dat ik het zou kunnen, permanent samenleven met iemand die echt helemaal niks met dieren heeft. Het is toch een deel van me, die ik belangrijk vind, en ik weet niet of ik het zou volhouden om de rest van mijn leven dat deel te moeten onderdrukken.

En vooral, wat me het meest zou tegensteken, is dat je op geen begrip kunt rekenen, altijd dat gevecht. Hij kost teveel tijd en geld, hij stinkt, hij verliest haar,...Ik wil samen kunnen houden van een dier, net omdat het een groot deel van mijn leven inneemt.

Ik kan er dan ook zo ontzettend van genieten als ik mijn vriend en mijn hond samen zie ravotten in de tuin. De twee liefdes van mijn leven, gek op elkaar, wat wil je nog meer .

Een persoon die geen begrip voor mijn passies kan opbrengen en waarvoor ik mezelf moet aanpassen, dat is een persoon waar ik sowieso geen relatie mee wil! Als ik van zwart houd en hij van wit, kunnen we dit toch wel van elkaar accepteren? Waarom moet dit gelijk tot ruzie leiden en tot onderdrukking? Ik zie dat echt niet. Volgens mij heb je dan geen probleem met verschil in passies maar dan heb je toch echt een communicatieprobleem...

Ik ben een giga dierenliefhebber, sterker nog, ik kan niet zonder leven. Ik heb 1 jaar op kamers gezeten zonder huisdier en werd gillend gek. Nu woon ik samen en heb 2 konijnen in huis, een kat die continu verhaart (angststoornis dus gedragsmatig ook erg lastig!) en heb ik 1 paard die mn vriend zelfs voor me gekocht heeft. In huis dwarrelen altijd haren, de beesten kosten mij (en hem daardoor indirect) bakken met geld.... En laat mijn vriend nou NIET van dieren houden! Hij is er niet mee opgegroeid en kende het dus gewoon niet, totdat hij mij leerde kennen. Hij tolereert ze, accepteert volledig dat dieren mijn leven zijn en dat ik onlosmakelijk met ze verbonden ben en ik kan ook met hem erover praten. Hij rijd me naar de DA indien nodig, haalt gerust een keer wat bij de dierenwinkel op etc.
Zelf zou hij nooit dieren in huis nemen, die moeite heeft hij er gewoon niet voor over. Houden van dieren doet hij dus ook echt niet, hij tolereert ze gewoon. Hij houd van mij, en als dieren mij gelukkig maken, wordt hij vervolgens daar weer gelukkig van. Cirkeltje rond!
Nou vind ik inlevingsvermogen en sociaal gedrag sowieso belangrijker dan wel of niet dol zijn op dieren. Met die kenmerken kan je namelijk prima met elkaar tot afspraken en levenswijzes komen die je allebei aanstaan.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:17

Geplaatst: 27-05-09 20:17

Zwerte schreef:
Wat een hoop vooroordelen komen hier langs zeg! Mensen die niet van dieren houden zijn hier al asociaal genoemd, een steekje los...
.

Draaf niet zo door, niemand heeft dit soort mensen asociaal genoemd of een steekje los, heb je anders een quote?

En vooroordelen, mwaahh....noem dat maar gewoon een voorkeurskeus, net als de een meer op donker en de ander op blond valt

**Geplaatst**: 27-05-09 20:18

Geplaatst: 27-05-09 20:18

Ik zou het heel moeilijk vinden denk ik

Als het echt serieus zou worden,
en samenwonen zou ter sprake komen,
dan zou ik zeker minstens een kat/hond willen!

**Geplaatst**: 27-05-09 20:18

Geplaatst: 27-05-09 20:18

nee, zou bij mij niet werken
aangezien ik heel wat beestjes thuis heb zou bij mij thuis zijn en blijven slapen een probleem vormen en ik slaap niet buitenshuis als mijn honden niet meekunnen

gelukkig is mijn vriend helemaal gek met mijn honden en vind ie poesje en paardje ook wel leuk dus ik ook happy

**Geplaatst**: 27-05-09 20:20

Geplaatst: 27-05-09 20:20

Iney schreef:
Hm, ik heb geen realtie maar merk het bijv. wel bij vriendinnen. Als ik maar iets vertel kijken ze me aan van. Lekker boeient?

Heel herkenbaar.

Ontopic: Ik denk niet dat ik het zou kunnen, een leven zonder dieren om me heen; nee dat is voor mij geen leven en als een man het wel zo kan dan is hij zeker niet geschikt voor mij. En daarbij wil ik graag iemand waarmee ik alles kan delen, dus ook zo mijn dieren en het lief en leed wat er bij komt kijken.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:26

Geplaatst: 27-05-09 20:26

Er niets mee hebben of er niet van houden is een heel groot verschil.
Ik heb niets met schilpadden of kippen (Even een snelle greep) maar
wil niet zeggen dat als er een voor mn wielen komt ik door zou rijden.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:27

Geplaatst: 27-05-09 20:27

Chiqa schreef:
Zwerte schreef:
Wat een hoop vooroordelen komen hier langs zeg! Mensen die niet van dieren houden zijn hier al asociaal genoemd, een steekje los...
.

Draaf niet zo door, niemand heeft dit soort mensen asociaal genoemd of een steekje los, heb je anders een quote?

En vooroordelen, mwaahh....noem dat maar gewoon een voorkeurskeus, net als de een meer op donker en de ander op blond valt

Volgens mij draaf ik niet door hoor. Ik vind een aantal dingen hier toch echt niet onder voorkeur vallen maar echt onder vooroordelen. Ik bedoel vooral dat er veel mensen gelijk roepen dat het problemen gaat opleveren, terwijl dat dus helemaal niet nodig is. Ik heb ook het huis vol dieren en een vent die er niet van houdt... geen problemen hier hoor! Dat iemand niet van dieren houdt, wil niet zeggen dat hij niet tegen dieren kan en wat haar in huis, financiele plaatje en alles wat het met zich meebrengt. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn en dat noem ik dus vooroordelen.
Ik riep ook altijd dat ik er niet mee zou kunnen samenleven hoor, totdat ik mn huidige vriend tegen het lijf liep!

Dan de quotes nog maar even:
Ok vooruit, niet asociaal maar minder sociaal:

Citaat:
de mensen die niet van dieren houden dat die ook wat minder sociaal zijn

Steekje los/iets mis mee vind ik trouwens hetzelfde, ik had de quote er niet bij staan dus wist het letterlijke woord niet meer. Maar betekenis is imo toch echt hetzelfde:

Citaat:
dat ik mijn twijfels heb mij ieder mens die niet om dieren geeft, ik vind dat daar iets mis mee is.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:29

Geplaatst: 27-05-09 20:29

Zwerte schreef:
BraveSpots schreef:
Ik denk niet dat ik het zou kunnen, permanent samenleven met iemand die echt helemaal niks met dieren heeft. Het is toch een deel van me, die ik belangrijk vind, en ik weet niet of ik het zou volhouden om de rest van mijn leven dat deel te moeten onderdrukken.

En vooral, wat me het meest zou tegensteken, is dat je op geen begrip kunt rekenen, altijd dat gevecht. Hij kost teveel tijd en geld, hij stinkt, hij verliest haar,...Ik wil samen kunnen houden van een dier, net omdat het een groot deel van mijn leven inneemt.

Ik kan er dan ook zo ontzettend van genieten als ik mijn vriend en mijn hond samen zie ravotten in de tuin. De twee liefdes van mijn leven, gek op elkaar, wat wil je nog meer .

Een persoon die geen begrip voor mijn passies kan opbrengen en waarvoor ik mezelf moet aanpassen, dat is een persoon waar ik sowieso geen relatie mee wil! Als ik van zwart houd en hij van wit, kunnen we dit toch wel van elkaar accepteren? Waarom moet dit gelijk tot ruzie leiden en tot onderdrukking? Ik zie dat echt niet. Volgens mij heb je dan geen probleem met verschil in passies maar dan heb je toch echt een communicatieprobleem...

Als ik dat deel niet onderdruk, dan zijn er dus dieren in huis (honden en katten in mijn geval). En dat heeft gewoon een hele grote impact op je leven, toch? Of toch op mijn leven.

Dieren hebben altijd aandacht en zorg nodig, dat is wat hen van andere passies onderscheid. Mijn vriend speelt redelijk fanatiek gitaar. Stel, dat ik daar een probleem mee had, dan speelt ie gewoon in een andere kamer, probleem opgelost.

Het weekend (vrijdag, zaterdag, zondag) zijn de enige drie dagen waarop ik mijn hond én vriend kan zien. Plus dat ik de zondagmorgen naar de manege ga. Ik heb gewoonweg geen tijd om die twee apart te (kunnen) houden. En ik wil graag al de vakanties mét de hond wil doen, dus geen vliegreizen iod.

Ik weet niet af dat zou lukken met iemand die niet willig is om met dieren om te gaan. Hoever gaat iemand mee in je passie gewoonweg om een glimlach op jouw gezicht te zien? Ik kan niet geloven dat die glimlach alle irritaties doet wegsmelten, of toch niet voor tientallen jaren aan een stuk.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:33

Geplaatst: 27-05-09 20:33

Zwerte schreef:
Volgens mij draaf ik niet door hoor. Ik vind een aantal dingen hier toch echt niet onder voorkeur vallen maar echt onder vooroordelen.

Bullshit, de vraagstelling is wat je mening is over een relatie met een partner die niet om dieren geeft.
En die mening heeft maar bar weinig met vooroordelen te maken, puur met smaak (Zoals ik al zei blond of zwart) Dus ja....dan vind ik dat je doordraaft.

Een partner die niets om dieren geeft geeft gewoon niet mijn voorkeur, sterker nog geen enkele kans van slagen omdat ik het vrij belangrijk vindt.
En ej quotes heb je naar eigen zinnen versterkt, staat dus nergens dat ze asociaal zouden zijn of een steekje los.
Maar begrijp uit je stukje dat je het toch wel erg jammer vindt dat je partner geen klap om dieren geeft?
Of zal het een lagere prioriteit van je voorkeuren zijn

**Geplaatst**: 27-05-09 20:35

Geplaatst: 27-05-09 20:35

Mijn ex hield absoluut niet van dieren, was er niet mee opgegroeid en had er gewoon helemaal niets mee. Mijn hond en mijn paard bekeek hij gewoon met walging, en mijn hond moest ook helemaal niets van hem hebben (terwijl het de grootste allemansvriend is die er is). Deze relatie heeft niet lang stand gehouden, niet alleen hierom maar het speelde zeker voor een groot deel mee.

Mijn huidige vriend houd wel van dieren en is er ook mee opgegroeid. Wat een opluchting was dat zeg. Ik heb inmiddels 2 honden, een kat, 4 ratten en een paard, en hij vind het ook leuk. Hij is er niet zo gek mee als ik, maar dat hoeft ook niet. En als ik een keer langer bij mn paard blijf hangen, wenst hij me veel plezier

Ik kan me geen leven zonder dieren voorstellen, en ik ben erg blij dat dit geen onderwerp voor discussie/ruzie is bij mijn vriend en mij. Echt heerlijk

**Geplaatst**: 27-05-09 20:45

Geplaatst: 27-05-09 20:45

@bravespots: het KAN ook zeker wel problematisch worden, daar ben ik denk ik even niet duidelijk in geweest. Maar in ons geval is er dus geen enkel probleem. Ik zie mijn paard alleen in het weekend en mn hele weekend staat in het teken van de paarden. Hij doet zn eigen dingen dan en helpt af en toe mee met wat uitmesten of wat klussen op het terrein. Dat is dan weer zijn passie, lekker met zn handen en gereedschap in de weer. Zo kunnen we dat mooi combineren. Als je hier geen combi in vind wordt het inderdaad wat moeilijker.
Maar onderdrukken doe ik niet. De kat ligt bij ons op bed, dat heeft hij maar te accepteren. Net zoals ik accepteer dat hij haar vriendelijk wegduwt als ze tegen hem aan komt liggen want hij wil het niet merken dat ze er is.
Je zegt het trouwens nu heel mooi, die benaming was ik nog maar opzoek maar kwam er niet op: WILLIG zijn om met dieren om te gaan. Dat is denk ik wel een vereiste om wel goed samen te kunnen leven.

@chiqa: het is zeker geen bullshit. Vraagstelling en mening heeft idd geen zak met vooroordelen te maken. De dingen die ik genoemd heb echter wel. Dat heb ik al uitgelegd dus nu ben jij degene die doordraaft

De quotes heb ik niet aangepast, ik heb gewoon de zin gepakt waar het in staat. Verder niks 'naar eigen zinnen versterkt', gewoon knip en plak. Ik heb het ook echt niet nodig om dingen aan te passen hoor, ik voer liever eerlijke discussies. Ik gaf toch al toe dat er niet letterlijk asociaal en steekje los staat? WEL dat er iets met die mensen mis is, dat staat er toch echt wel.
En ja ik vind het zeker jammer dat hij niet van dieren houd, er niks mee heeft. Helemaal op momenten dat ik iets helemaal geweldig vind en dat hij mijn enthousiasme dan niet deelt. Gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen die het dan wel met me delen. Het is ook zeker een voorkeur van me om een partner te hebben die wel van dieren houdt. Vereiste dan weer niet omdat het volgens mij altijd op te lossen is met inlevingsvermogen en een goede communicatie. Wel moet hij tegen dieren in huis kunnen, o.a. katten. Kan dat niet? dan is daar de deur... Ik leef voor dieren, kan geen dag zonder en ben er 24 uur per dag mee bezig.

**Geplaatst**: 27-05-09 20:56

Geplaatst: 27-05-09 20:56

Karin schreef:
Tussen 'hij vindt het prima maar hij heeft er zelf niets mee' en een hoop moeilijkdoenerij over haren op de bank/krassen op het laminaat/oppas tijdens vakantie/dierenartsrekeningen/tijdsbesteding zit IMO nog best een verschil.

Zolang mijn vriendje accepteert dat dieren een zeer belangrijk onderdeel zijn van mijn leven en daar niet moeilijk over doet, doe ik ook niet moeilijk over datgene wat belangrijk is in zijn leven.

Me vriend heeft ook niet zozeer een 'hekel' aan dieren, maar heeft er gewoon niks mee. Hij is niet opgegroeit met dieren, ik wel. Dat is ook een verschil. En zoals ik al zei; als we later een groter huis gaan kopen MET TUIN, want nu hebben we een terras dat gewoon te klein is voor een hond, dan wil die waarsch wel een hond.
Als we bij ons thuis zijn aait die onze hond ook gewoon en speelt er ook mee.
Dat hij niet wil dat de hond op de bank gaat begrijp ik, als onze hond er met zijn nagels overheen gaat (met lomp spelen ofzo, tis een erg speelde hond), dan vind ie dat gewoon niet fijn. De bank is ook nog maar 4 maanden oud en het was geen goedkope ofzo.
Van zijn vloer was wel kwats, hij weet zelf ook wel dat die wel bestemd is tegen honden. Anders zou er bijna niemand laminaat hebben.
Hij zegt ook dat het vrij weinig nut heeft als wij de hond 2 weken in huis nemen want we zijn dan allebei gewoon de hele dag werken. Het zou alleen maar op en neer gaan schelen voor mij maar zover wonen me ouders ook niet dus zo erg is dat niet.

Maar ook toen die meeging naar mijn paard vond ie het wel mooi hoor, hij was voor het eerst echt dichtbij een paard en vond dat in eerste instantie maar niks, die grote lompe beesten zei die.
Maar toen die er eenmaal was vond die het wel leuk en niet eng.

Ik vind het dus daarom niet erg, omdat hij er dus geen hekel aanheeft maar er gewoon minder mee heeft dan ik.

**Geplaatst**: 27-05-09 21:12

Geplaatst: 27-05-09 21:12

Zwerte schreef:
De quotes heb ik niet aangepast, ik heb gewoon de zin gepakt waar het in staat. Verder niks 'naar eigen zinnen versterkt', gewoon knip en plak.

O nu begin je je vorrige opmerking toch al aardig tegen te spreken;

Zwerte schreef:
Ok vooruit, niet asociaal maar minder sociaal:

Zwerte schreef:
ik had de quote er niet bij staan dus wist het letterlijke woord niet meer. Maar betekenis is imo toch echt hetzelfde:

Maar geeft niets, het is je vergeven lijkt me toch een hele zure appel als je partner je lievelinge van zich afduwt en er zo'n gedachte op nahoudt.....

Zwerte schreef:
Net zoals ik accepteer dat hij haar vriendelijk wegduwt als ze tegen hem aan komt liggen want hij wil het niet merken dat ze er is.

Lijtk me geen goede basis voor een relatie, maar dat is mijn persoonlijke mening.(Zal wel met mijn prioriteit te maken heben en dat die kan verschillen is maar goed ook)

Zwerte schreef:
Wel moet hij tegen dieren in huis kunnen, o.a. katten. Kan dat niet? dan is daar de deur...

Zie dat jij je iig niets op laat dringen

Beters, je zult ze de kost geven die voor hun partner de dieren in een asiel proppen.
Maar goed dan houdt je beide niet van dieren

**Geplaatst**: 27-05-09 21:15

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 21:15

ik zou dat lastig vinden hoor. Gelukkig is mijn vriend op dieren. Onze hond, die eerst mijn hond was is tegenwoordig meer zijn hond, is echt zijn grote vriend. En zelfs voor het paard kan hij best veel sympathie opbrengen..

Mijn partner wist dat ik een hond had, als hij die niet wilde, dus stel dat ik de hond weg moest doen toen hij bij mij introk, was daar de deur voor hem..

**Geplaatst**: 27-05-09 21:16

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 21:16

daar is maar 1 antwoord op: Ligt helemaal aan de situatie. Als je zoveel van elkaar houdt, moet het geen probleem zijn, omdat je dan aanpast aan elkaar. Zowel hij, als zij.

**Geplaatst**: 27-05-09 21:22

Geplaatst: 27-05-09 21:22

marleen_usar schreef:
Maar stel dat je iemand heel erg leuk vind,jullie praten en zo en je voelt je super bij hem.En als dan later ter spake komt dat hij niet van dieren houd dan moet hij maar wieberen?

Ja, tenminste, in zoverre, als hij echt geen huisdier zou willen is het voor mij afgelopen. Paarden maakt me niet eens uit, maar ik kan niet leven zonder hond om mij heen. Wil hij dit niet dan houdt het wat mij betreft op. In een gezin moeten dieren een gezamenlijke beslissing zijn, iedereen moet erachter staan want in geval van ziekte moet de ander dit op kunnen vangen dmv uitlaten enz.

**Geplaatst**: 27-05-09 21:23

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 21:23

Denk niet dat ik dat zou kunnen. Ben namelijk gek op honden paarden katten en wil ze later het liefst allemaal haha.

Heb wel een vriend die allergisch is voor paarden helaas O:)

**Geplaatst**: 27-05-09 21:40

Geplaatst: 27-05-09 21:40

moeilijk moeilijk...
ik ben nog maar 20, dus op dit moment zou ik wel een vriend kunnen hebben die niet van dieren houdt.. zolang hij mijn liefde en omgang met dieren maar respecteerd en accepteerd.
echter als ik 5 of 10 jaar ouder zou zijn zijn de relaties die je hebt vaak van een ander soort.. neit zozeer serieuzer (want de relatie tussen mijn vriend en mij is nu ook heel serieus) maar vanaf die leeftijd ga je toch sneller aan samenwonen , trouwen en de rest van je leven denken.

Ik ben heel erg blij dat mijn vriend dieren ook leuk vindt..
niet op dezelfde manier als dat ik dat vind..
zijn ouders hebben een kat, waar hij best wel gek op is..
ook op mijn honden is hij hardstikke gek en hij kan enorm goed opschieten met ze, vanaf het eerste moment al.
Hij snapt dat ze veel voor mij betekenen en hij is met mij en mn honden begaan als er eentje ziek is of zich niet lekker voelt.
Echter bijv mijn paardenhobby snapt ie minder goed..
hij ziet de lol er niet van in om rondjes te hobbelen op een paard, maar snapt wel dat ik de carrousel erg leuk vind.. (omdat dat een teamsport is, dat snapt ie wel^^).
ook snapt hij het hele getut van poetsen voor het rijden niet.. of het vlechten en toiletteren voor een wedstrijd.
maar hij respecteerd het wel en wil sinds kort ook wel eens mee naar wedstrijden als groom. (en dat doet hij boven verwachting erg goed!!).

Ik denk trouwens wel dat ik misschien op mijn vriend had kunnen afknappen als hij bij de eerste keer dat ie bij me thuis kwam niet gelijk goed met mn honden overweg had gekund..
heb het namelijk wel vaker met jongens gehad die niet erg enthousiast tegenover mn honden stonden en niet echt de behoefte hadden om ze aan te halen (lees: ze bleven er liever uit de buurt).dan had ik gelijk zoiets van: vind jij mijn honden niet leuk? Dan vind ik jou ook niet leuk!
ik voel me enorm verantwoordelijk tegenover mijn honden, dus mijn honden gaan gewoon voor.
Gelukkig vindt mijn vriend mijn honden wel helemaal geweldig en maakt hij vaak grapjes als de jongste (4 jaar) naar hem toe komt om met hem te spelen ipv met mij..("zie je wel, fenna vindt mij veel liever.. fenna is echt mijn schatje toch fen?").
Naar de oudste is ie iets minder aanhankelijk wat ik ook wel begrijp. de oudste(bijna 6) is namelijk ook helemaal niet aanhankelijk naar anderen toe.. heel trouw aan mij en de rest van t gezin (ouders, broertje enz).. ze wil best naar vreemden toekomen (maar dan vooral om te kijken of ze misschien een koekje los kan bedelen) maar daar blijft het ook bij. ze hoeft niet zo graag te knuffelen, of te spelen. dus ik begrijp dat mijn vriend automatisch meer naar de jongste trekt die wel een allemansvriend is

**Geplaatst**: 27-05-09 21:48

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 21:48

Mijn vriend hield in het begin van onze relatie absoluut niet van dieren, gewoon omdat hij er niet mee opgegroeid was. In zijn ogen stonken alle dieren en waren ze vies

Nou ja dat kan. Ik ben altijd met dieren opgevoed en als klein kind altijd op de boerderij van mijn oom en tante rondgelopen.
Tja en toen kregen wij wat met elkaar en toen vond mijn kat het toch wel erg gezellig bij hemin huis zo met z'n drietjes, ook als ik naar huis ging, ging de kat altijd daar naar buiten, maar bleef daar ook (ouders woonden toen tegenover hem) Ik heb het gewoon zo gelaten en het duurde maar even of de kat had zijn hart veroverd. Die kat is er inmiddels niet meer maar over een paar weken hebben we een nieuw klein hummeltje

Laatst is hij mee geweest naar de boerderij vond het in het begin wel wat viezig e.d. totdat we bij de kalfjes kwamen

hij vond het geweldig

Ondertussen hebben we ook een konijn waar hij gek mee is.
Ik heb hem nooit iets opgedwongen nooit verteld dat hij eens normaal moest denken en dat dieren niet vies zijn en langzaam aan zag ik dat hij dieren toch leuk begon te vinden en op een gegeven moment was ik zelfs mijnkat een beetje kwijt aan hem

**Geplaatst**: 27-05-09 21:51

Geplaatst: 27-05-09 21:51

sakkia: ik denk dat dat ook vaak een oorzaak is..
heel veel mensen zijn gewoon niet met dieren opgevoed..
vrouwen hebben dan denk ik een of ander gen in zich dat moedergevoelens oproept bij alles wat lief, schattig en knuffelbaar is en leeft..
mannen houden niet zo van dat getrut.. dus als ze er dan ook niet mee opgevoed zijn... hebben ze er al snel niets mee..
denk dat het ook zo is dat mannen die dieren om zich heen niet gewend zijn, ook gewoon geen idee hebben hoe ze bijv. met een kat of hond om moeten gaan.

nu ik op mezelf woon mis ik de honden trouwens wel enorm..
de dagelijkse wandelingen en altijd een vrolijke begroeting als je thuis komt....

**Geplaatst**: 27-05-09 21:57

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 21:57

Ja idd en dat is helemaal niet erg, maar het wordt een stuk gewenning, het valt ineens op dat de kat niet op de steen zit als hij thuis komt en toen was ie ongerust. Begon ik te lachen natuurlijk en dat ie misschien toch een beetje meer om te kat geeft dan dat hij toe wil geven haha
Uren en uren heeft hij gezocht toen de poes weg bleek te zijn en ontroostbaar was ie

Ach ja soms moet je ze gewoon even laten begaan en ze de kans geven om het leuk te gaan vinden

**Geplaatst**: 27-05-09 21:59

Geplaatst: 27-05-09 21:59

Mensen die echt helemaal niets met dieren hebben zijn meestal "mijn type mens" al niet. Dus daar krijg ik ook geen relatie mee.

**Geplaatst**: 27-05-09 22:03

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 22:03

Sonja, maar lees wat ik net geschreven heb, mijn vriend had er ook helemaal niks mee en haalde zijn neus er voor op. Nu is hij echt 180 graden omgedraaid. Hoewel honden vind ie nog steeds niet echt leuk, maar wederom daar niet mee opgevoed en de hond van mijn ouders vind ie wel leuk, die is lekker klein

Maar goed bij ons in huis komt ook geen hond

Te weinig ruimte en te weinig tijd