Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-05-09 08:52

Geplaatst: 27-05-09 08:52

Jari heeft ook soms van die dagen. Dan wil hij niet gaan slapen en verzint de meeste vreemde dingen om maar wakker te mogen blijven. Na veel van die dagen kwam ik er achter dat er nog teveel dingen zijn die hij wil doen op dat moment (spelen, de vissen voeren, een dvd kijken etc) en dan raakt hij eigenlijk helemaal in paniek ondanks dat hij heel moe is. Ik vertel hem dan ongeveer een half uur van te voren wat de verdere planning is. Meestal zeg ik dan dat we nog 1 potje gaan mens-erger-je-nieten en hij nog wat mag gaan drinken en dat we daarna gaan slapen. Dan is het voor hem duidelijk, dan kan hij zelf zijn avond niet meer inplannen om het zo maar even te zeggen. En daar word hij rustig van

Na het spelletje en na het drinken gaat hij dan ook lief mee naar boven. Dan hou ik hetzelfde avondritueel aan, uitkleden, pyama aan, nog even naar de wc, tanden poetsen en eventueel een glaasje water. Dan slaapt hij zo!

**Geplaatst**: 27-05-09 08:58

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 08:58

Hoii,

Ik heb niet alle pagina's gelezen en misschien is het dus al gezegd.. excuses dan

Toen mijn dochter net 3 was had ik ook dit probleem met der.. konstant beneden komen, roepen, niet naar bed willen tot laaaaaat aan toe $:\$

Op een gegeven moment als ze weer beneden kwam "kwakte" (beetje streng maar met beleid) ik der op de bank, vertelde der dat ik boos was en dat ze geen woord mocht zeggen...

Dit heeft een paar keer geduurd en na een paar dagen zei ze uit zichzelf dat ze naar bedje wilde.
Begon ze te krijsen op de bank, zette ik der op de trap en als ze stil was mocht ze op de bank zitten maar mocht niks zeggen en ik negeerde der.

Hier was al snel niks meer aan en wilde toch liever naar bed dan zo op de bank moeten zitten :')

**Geplaatst**: 27-05-09 09:12

Geplaatst: 27-05-09 09:12

Mijn meiden waren alle drie moeilijke slapers. Zal misschien ook wel aan mezelf hebben gelegen, want ik ben zo'n moeder die vindt dat kleine mensjes bij hun ouders horen 's nachts. Negen maanden hebben ze in je buik gezeten en als ze geboren worden, worden ze plompverloren moederziel alleen in een kamertje in een bed gedumpt. Ik begrijp daar echt helemaal niets van.

Mijn meiden hebben als baby allemaal bij mij in bed geslapen. Toen ze ouder werden, gingen ze langzamerhand naar hun eigen bed, maar als ze 's nachts wakker werden, kropen ze bij mij en sliepen verder. De twee oudsten (10 en 12) doen dit al jaren niet meer en slapen geweldig goed.
Mijn jongste (6) komt 's nachts nog wel eens en kruipt dan heerlijk tegen mama aan en dan slapen we samen verder. Ik geniet er juist van.....voor je het weet, is die tijd voorbij.

**Geplaatst**: 27-05-09 09:19

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 09:19

Mijn zoontje is dan geen 3, maar anderhalf..
Wat slapen betreft net zo'n grote draak als die van jou.. Elke avond 'verzint' Hij wel iets nieuws.. Wat is heb geleerd is dat wat er ook gebeurt, BLIJF zelf rustig!
Als je je gaat irriteren (ik weet heeel goed hoe dat is) Dan merkt je kind dat meteen en gaat nog even 'lekker' door.
Als het niet wil, laat ze even 5 minuten op de kamer barsten en ga pas heen als je jezelf weer rustig heb.
Hou de bezoekjes kort. Gewoon in bed blijven, welterusten, Knufje weer terug, dekentje recht ''daag daag!'' kusje, en meteen weer weggaan. als je 10 minuten blijft staan of je gaat hele verhalen ophangen is het voor je kind niet duidelijk dat hij moet gaan slapen.
Zelf heb ik het douche ritueel naar savonds verplaatst. 7 uur douchen, lekker rozig een fles warme melk, tandjes poetsen en hup naar bed!
Ik ben zelf ook nog wel eens een uur bezig, maar ik merk ECHT dat als ik heel rustig en kalm ben dat mijn zoontje het snelst gaat slapen, succes!

**Geplaatst**: 27-05-09 09:27

Geplaatst: 27-05-09 09:27

Diablo schreef:
Mijn meiden waren alle drie moeilijke slapers. Zal misschien ook wel aan mezelf hebben gelegen, want ik ben zo'n moeder die vindt dat kleine mensjes bij hun ouders horen 's nachts. Negen maanden hebben ze in je buik gezeten en als ze geboren worden, worden ze plompverloren moederziel alleen in een kamertje in een bed gedumpt. Ik begrijp daar echt helemaal niets van.

Mijn meiden hebben als baby allemaal bij mij in bed geslapen. Toen ze ouder werden, gingen ze langzamerhand naar hun eigen bed, maar als ze 's nachts wakker werden, kropen ze bij mij en sliepen verder. De twee oudsten (10 en 12) doen dit al jaren niet meer en slapen geweldig goed.
Mijn jongste (6) komt 's nachts nog wel eens en kruipt dan heerlijk tegen mama aan en dan slapen we samen verder. Ik geniet er juist van.....voor je het weet, is die tijd voorbij.

Dat doe ik eerlijk gezegd ook. Ik ga er vanuit dat als ze ouder wordt ze echt niet meer bij mama wil slapen.
Maar het probleem hier in het topic gaat om vroeg in de avond als ze naar bed toe moet. Dus niet als ze wakker worden 's nachts.

**Geplaatst**: 27-05-09 09:33

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 09:33

Mijn dochtertje komt snachts ook nog wel es bij mij slapen, laatste tijd minder omdat ik dan aangeef dat ze nog even in der eigen bedje moet en later mag ze even bij mij.
Dit accepteert ze ook en gaat dan weer lief naar bedje.

Voordat ik mijn bovenstaande aanpak toepaste had ik alles op alle manieren geprobeerd.. en dit laatste redmiddel werkte goed

**Geplaatst**: 27-05-09 09:36

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 09:36

Wat mij zo even te binnen schiet....
Je zegt dat het is begonnen na een logeerpartijtje en dat ze zelf heel introvert is en op school huilt als ze zelf iets moet vertellen.. (en dus in het middelpunt moet staan)
Is er iets gebeurd tijdens dat logeerpartijtje? Misschien kun je eens met die moeder gaan praten?

**Geplaatst**: 27-05-09 10:03

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 10:03

Ik was als kind heel erg bang in bed, bleef onder de dekens liggen tot ik hoorde dat mijn zus naar bed ging (dat duurde altijd wel even, aangezien ze 6 jaar ouder is). Ik lag met m'n hoofd onder de deken, te zweten en benauwd te wezen, maar was gewoon echt bang. Ik zag en hoorde vanalles, maar werd vooral gek van het geluid van de vleermuizen. We hadden geen vleermuizen, maar ze krijsten echt de hele avond. Niemand hoorde ze, maar ik durfde niet onder de dekens vandaan te komen. Ik heb heel wat avonden en nachten bij m'n zus in bed gelegen of als een gek de trap op gerend naar m'n ouders; 'mama mama, wacht op mij'. Op mijn 8e zijn we verhuisd en was het hele probleem over, mijn vader bleef in het eerste huis wonen, ik heb het daar nooit prettig gevonden.

Troost je kind als ze iets eng vindt, bedenk dat wat zij ziet voor haar best waarheid kan zijn, ook al zie jij het niet. Kinderen zijn over het algemeen -paranormaal- zeer gevoelig, volwassenen vaak niet meer, omdat er als kind zijnde tegen ze is gezegd: 'er zit geen krokodil onder het bed hoor, dat denk je alleen maar, want ik zie niets'.

**Geplaatst**: 27-05-09 10:03

Geplaatst: 27-05-09 10:03

Twiggy2008 schreef:
Nickytje schreef:
Het 'erkennen' van dat er iets is. Bv de heks achter het raam (ik zeg maar wat hoor) werkt volgens mij ook niet bij ieder kind. Denk dat het een beetje afhankelijk is van kind tot kind. Als mijn mama vroeger zou gezegd hebben: ja er zit inderdaad een heks/... onder je bed, maar je kan haar wegsturen met een toverspreuk, dan had ik waarschijnlijk hysterisch gillend mijn kamer uitgerend en de eerste twee weken niet meer gaan slapen.

Het is ook niet de bedoeling dat je erkent dat er 'iets' is, maar dat je erkent dat je kind die angstgevoelens heeft, DAAR gaat het om.
Neem je kind serieus bij angsten en probeer het om te turnen naar iets positievers. Dat is de truuk. Uiteindelijk zijn deze fasen bij de ontwikkeling heel normaal. Wel vervelend voor het kind, maar wel normaal.

Overigens slaapt mijn dochter na nachtmerries wel bij mij in bed. En ze kan de nachten erna alsnog prima in haar eigen bedje slapen, hoor. Geen enkel probleem, ze is dol op haar gezellige kamertje en haar bedje. Maar is ze echt doodsbang na een hele nare droom, mag ze zich bij mij geborgen en veilig voelen in bed. En weet je, ik vind het als moeder nog gezellig ook, dat zijn hele speciale momenten saampjes.

Maar als het idd een spelletje is om tijd te rekken, dan ben ik altijd heel duidelijk. En dan zijn die spelletjes zo over, hoor.

Inderdaad, dan had ik dat even verkeerd begrepen.

Volledig mee eens

**Geplaatst**: 27-05-09 10:49

Geplaatst: 27-05-09 10:49

Ik weet ook nog dat ik als kind echt bang was. Ik had altijd het gevoel dat er dingen op mijn kamer waren.
Toch is het als ouder moeilijk daar wat aan te doen begrijp ik nu. Wat moet je doen dan?? Zeggen dat er niks is?

**Geplaatst**: 27-05-09 10:51

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 10:51

ik zal wel slecht zijn maar deed gewoon de deur opslot aan de buitenkant.
vielen vanzelf ik slaap ik ga dus echt 10x naar boven lopen en zorg er ook voor dat ze niet drinken vlak voor ze naar bed gaan.

Zelf harder en consequent zijn scheelt heel veel.

**Geplaatst**: 27-05-09 10:52

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 10:52

Heb jij kinderen Tita?

**Geplaatst**: 27-05-09 10:57

Geplaatst: 27-05-09 10:57

Hee Tiet, je praat wel anders als dat kindje van jezelf is hoor.

Ben jij zelf nooit bang geweest vroeger op je kamertje? Ik had echt zweetaanvallen en hartkloppingen ervan.

**Geplaatst**: 27-05-09 10:58

Geplaatst: 27-05-09 10:58

ik ben vaste oppasser geweest van een tweeling van 3 maanden tot 8-10jaar en dat ongeveer 4x in de week met alle ellende erbij.

genoeg ervaring opgedaan en ik vond het vreselijk dus verlopig geen kinderen hier

**Geplaatst**: 27-05-09 10:58

Geplaatst: 27-05-09 10:58

Ik zou een voor ieder avond een vast slaap-ritueeltje maken dus (bijv: douchen, pyjama aantrekken, boekje lezen, liedje zingen en dan welterusten..) en dan na die welterusten zo weinig mogelijk zeggen en iedere keer als ze wakker wordt, haar weer rustig oppakken (geen oogcontact maken) en haar weer rustig in bed liggen en dat heeeel lang volhouden! Uiteindelijk gaat de lol er dan vanaf en ziet ze dat ze geen aandacht meer van mama krijgt.

Succes!

**Geplaatst**: 27-05-09 10:59

Geplaatst: 27-05-09 10:59

Ik denk dat mijn man zo zijn koffers had gepakt als ik dat gedaan had. En vice versa.

**Geplaatst**: 27-05-09 10:59

Geplaatst: 27-05-09 10:59

Ik was al verbaasd Tita, vroeg me af waar je die kinderen zo snel vandaan had gehaald

Maar ik denk ook dat je anders handelt als het je eigen kinderen zijn.

**Geplaatst**: 27-05-09 11:00

Geplaatst: 27-05-09 11:00

tita schreef:
ik ben vaste oppasser geweest van een tweeling van 3 maanden tot 8-10jaar en dat ongeveer 4x in de week met alle ellende erbij.

genoeg ervaring opgedaan en ik vond het vreselijk dus verlopig geen kinderen hier

Ervaring?
Kinderen opsluiten is geen ervaring.

**Geplaatst**: 27-05-09 11:00

Geplaatst: 27-05-09 11:00

Nee ik was nooit bang en deze kinderen waren compleet "verpest" door hun toendertijd hele jonge moeder.

Het waren mijn kinderen niet en ik voelde geen liefde daardoor kon ik ze rechtvaardiger optreden.

Piessen en dan naar beneden komen terwijl er boven een plee is en vervolgens op de bank te zitten en roepen dat ze niet eerder naar boven gaan als ze een stroopwafel hebben gehad, gaat erbij mij niet in.
Dus aanstellerij hup deur op de knip. Dit gebeurde toen ze jaar of 5 waren, geloof me ik kan een boek schrijven over die tweeling

**Geplaatst**: 27-05-09 11:01

Geplaatst: 27-05-09 11:01

Dat zijn heel andere gevallen Tiet, dat klinkt idd als verwend.
Dat heeft niks met angst te maken.

**Geplaatst**: 27-05-09 11:02

Geplaatst: 27-05-09 11:02

Brainless schreef:
tita schreef:
ik ben vaste oppasser geweest van een tweeling van 3 maanden tot 8-10jaar en dat ongeveer 4x in de week met alle ellende erbij.

genoeg ervaring opgedaan en ik vond het vreselijk dus verlopig geen kinderen hier

Ervaring?
Kinderen opsluiten is geen ervaring.

Is maar wat je ervaring noemt kinderen worden gevormd door hun ouders, en als ik ga oppassen dan ga ik niet een strijd aan van aantal uren om ze op bed te krijgen en helemaal niet met chantage.
Moeders maakt er een prutzooi van en de oppasser of nanny kan ze gaan opvoeden

Dat deed ik op mijn manier en ze leerde spreken met 2 woorden maar wel door mij en ja iid heel hard

**Geplaatst**: 27-05-09 11:05

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 11:05

ik heb ook wel eens moeten oppassen op zo'n kindje
ben toen gewoon ze in bed gaan leggen gaan zitten en elke keer als ze eruit rende weer terug leggen zonder iets te zeggen na 5x ofzo sliep ze toch wel...

**Geplaatst**: 27-05-09 11:06

Geplaatst: 27-05-09 11:06

Tita; ik zou als de dood zijn om een oppasser te hebben voor mijn kinderen die op dezelfde manier redeneert als jij. Wat als er brand uitbreekt boven? Wij mochten van onze ouders ook nooit van binnenuit de deur op slot doen, om dezelfde reden (mijn moeder heeft het meegemaakt met haar broertje, die lucifers had gepikt).

Ik zou er op mijn beurt pánisch van worden als ik weet dat ik niet weg kan, dit had ik al als kind, dus het lijkt me voor sommige kinderen echt traumatiserend.

**Geplaatst**: 27-05-09 11:08

Geplaatst: 27-05-09 11:08

tita schreef:
ik ben vaste oppasser geweest van een tweeling van 3 maanden tot 8-10jaar en dat ongeveer 4x in de week met alle ellende erbij.

genoeg ervaring opgedaan en ik vond het vreselijk dus verlopig geen kinderen hier

Als jij de deur op slot deed bij mijn kinderen, kwam, je er bij mij nooit meer in.

Mijn kinderen deden ook wel lastig met inslapen hoor. Alleen maak ik er zelf geen probleem van. Ik liet ze bij me zitten en dan vielen ze vanzelf in slaap. Daarna bracht ik ze weg, in hun eigen bed of bij mij, dat was/is verschillend. Ik heb eigenlijk nooit drama's wat dat betreft.

**Geplaatst**: 27-05-09 11:13

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 27-05-09 11:13

Hun moeder was juist zo blij met mij omdat ik zo vaak kon komen.
Tevens haar eigen moeder en zus konden de kracht niet meer opbrengen om er te gaan oppassen.

Er was op die kamer niks aanwezig om brand te kunnen stichten alles was beveiligd ze konden ook niet het raam openen.
Tja dat slot aan de buitenkant was echter wel bevestigd door hun eigen ouders.