Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-05-09 11:00

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 11:00

Zelf zou ik het niet kunnen, een relatie met een man die in het buitenland woont. Ik zou er niet tegen kunnen om diegene dan maar één keer in de zoveel tijd te zien...

Maar een vriend van me heeft een relatie met een meisje uit Curacaou (als ik 't goed schrijf

) dat gaat toch al ruim een jaartje goed. Ze zien elkaar niet zo heel vaak, maar hij gaat eigenlijk toch redelijk vaak naar haar toe en zij komt ook wel eens hierheen. En áls ze elkaar zien dan zijn ze ook meteen een maand of 3weken oid bij elkaar.

**Geplaatst**: 25-05-09 11:23

Geplaatst: 25-05-09 11:23

Ik heb een relatie met een turk. Heel cliché ontmoet op vakantie maar stond toen nog in een relatie die helemaal niet goed meer liep. Eenmaal thuis een einde gemaakt aan de nog lopende relatie en eerst alles voor mijzelf op een rijtje gezet. In die tijd wel altijd contact blijven houden. In oktober ben ik terug gegaan naar hem om te kijken of het iets kon worden. Toen helemaal verliefd geworden. We hebben geprobeerd om hem met kerst naar Nederland te halen, helaas niet gelukt. Toen ben ik in Februari weer naar Turkije gegaan en heb toen zijn familie ontmoet. Helaas weer geen visum kunnen regelen voor mei dus ga ik er in Juli weer naar toe. Er zit dus bijna iedere keer 4 maanden tussen dat wij elkaar zien. Maar zoals al eerder werd aangegeven je leeft ergens naar toe. Missen doe je elkaar zeker maar als je elkaar dan weer ziet is het wel nog leuker. Contact houden gaat best goed. We bellen bijna iedere dag en zien elkaar regelmatig doormiddel van de webcam.

**Geplaatst**: 25-05-09 12:28

Geplaatst: 25-05-09 12:28

ikkuh15 schreef:
Ik heb een relatie met een turk. Heel cliché ontmoet op vakantie maar stond toen nog in een relatie die helemaal niet goed meer liep. Eenmaal thuis een einde gemaakt aan de nog lopende relatie en eerst alles voor mijzelf op een rijtje gezet. In die tijd wel altijd contact blijven houden. In oktober ben ik terug gegaan naar hem om te kijken of het iets kon worden. Toen helemaal verliefd geworden. We hebben geprobeerd om hem met kerst naar Nederland te halen, helaas niet gelukt. Toen ben ik in Februari weer naar Turkije gegaan en heb toen zijn familie ontmoet. Helaas weer geen visum kunnen regelen voor mei dus ga ik er in Juli weer naar toe. Er zit dus bijna iedere keer 4 maanden tussen dat wij elkaar zien. Maar zoals al eerder werd aangegeven je leeft ergens naar toe. Missen doe je elkaar zeker maar als je elkaar dan weer ziet is het wel nog leuker. Contact houden gaat best goed. We bellen bijna iedere dag en zien elkaar regelmatig doormiddel van de webcam.

Net een kopie van mijn verhaal,alleen had ik geen relatie..sterker nog,ik wilde toen helemaal geen vent haha!!

**Geplaatst**: 25-05-09 12:33

Geplaatst: 25-05-09 12:33

Ik had het toen ook wel even gehad met mannen en dat had ik hem ook verteld. Maar toch overkwam het me! Het leven kan soms raar lopen..

**Geplaatst**: 25-05-09 12:34

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 12:34

ja inderdaad!
En dan zeker met iemand zover weg... valt allemaal niet mee haha!

**Geplaatst**: 25-05-09 12:37

Geplaatst: 25-05-09 12:37

Ik zat net even je geposte stukje te lezen, moet zeggen dat ik me daar erg goed in herken! De emoties en reacties van de omgeving.

**Geplaatst**: 25-05-09 12:40

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 12:40

jah dat is echt heel erg vervelend... lees alle topics voor de 'lol' maar eens over buitenlanders.. zulke reacties krijg je overal bijna wel.. vind ik erg frustrerend,zeker omdat IK weet hoe mijn vriend is.. en ik kan er slecht tegen dat de rest van Nederland daarover beoordeeld terwijl ze hem niet kennen..
herken je dat ook toevallig?

**Geplaatst**: 25-05-09 12:49

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 12:49

Die reacties worden wel minder op een gegeven moment.

Moeilijk is het zeker wel, maar het stopt!

Ik kreeg ook heel veel negatieve reacties (ook hier op bokt

) en toen ik naar Turkije vertrok al helemaal. Werd zelfs een keer gebelt door een exvriendje die had gehoort dat ik een hoofddoek droeg en geslagen werd, hij maakte zich zorgen. Ik was ineens wel heel erg interessant toen.

Was allemaal niet waar natuurlijk! Toen ik langer dan 3 maanden weg bleef werd alles minder en begonnen mensen te praten als 'jeetje, is ze dan toch serieus?' en nu we in NL wonen is het al helemaal over. Zodra mensen hem leren kennen, zeggen ze niets meer.

Gewoon volhouden en naar je hart luisteren. Niet over je vriend praten want de meeste mensen kunnen alleen maar negatief doen. Je doet het voor jezelf en jij weet wel beter, houd je deze relatie vol dan krijg je zelfs mensen aan de deur om hun excuses aan te bieden.

**Geplaatst**: 25-05-09 12:55

Geplaatst: 25-05-09 12:55

Jep, zeker omdat die van mij ook nog in de touristenbranche werkt. Mensen beoordelen veel te snel. Leer eerst de persoon is kennen en kom dan maar is terug. Ik probeer me niet te veel van zulke mensen aan te trekken, die zul je altijd wel blijven houden. Zie dat je ook nog van de zelfde leeftijd als mij bent! Ben je ook alleen terug gegaan?

Nathalie, ik geloof dat ik ook het moeilijkste gedeelte achter de rug heb. Het vertellen aan je ouders en uitleggen waarom en wat. Zij staan nu volledig achter me en dat doet mij erg goed. Ze vertrouwen mij volledig dat ik verstandig genoeg ben om mijn eigen beslissingen te nemen. Zeker toen mijn moeder overladen werd door cadeau's van zijn moeder

Ik geloof goed dat jij ook een lading commetaar over je heen hebt gehad. Mensen zien het inderdaad ook vaak aan als vakantieliefde.
Volgens mij was jouw vriend ook moslim of niet? Daar vallen helemaal een hoop mensen overheen.

**Geplaatst**: 25-05-09 12:57

Geplaatst: 25-05-09 12:57

Op verschillende plekken houdt ik het inderdaad stil dat ik een vriend uit Turkije heb,maar ook dat voelt niet helemaal lekker.. je wilt immers trots op je vriend zijn..maar de (negatieve)reacties wegen daartegen toch zwaarder.. hoe bekrompen sommige mensen toch kunnen denken,en reageren he.. valt me best zwaar moet ik zeggen..

Na onze stop heb ik echt zoiets van,dat is HUN probleem.. het is MIJN leven en die moet ik leven zoals ik dat wil..
Ook al valt dat soms niet echt mee...

**Geplaatst**: 25-05-09 13:05

Geplaatst: 25-05-09 13:05

Nathalie schreef:
Dus het enigste cultuur verschil waar ik me soms aan erger is het leven van dag tot dag. Het geld wat je vandaag hebt kan best op, wat morgen komt zien we dan wel weer. Gelukkig beheer ik dus het geld. Maar bijv zijn zus heeft op die manier wel een hoop schulden gemaakt.. Dat snap ik dan niet, zulke dingen. Maar mijn vriend is inmiddels toch aardig ver-nederlandst.

Jij hebt het goed getroffen met jou vriend. Sommige mannen geven het beheer over het geld aan hun vrouw/vriendin, maar als puntje bij paaltje komt doen ze er toch gewoon mee wat ze willen, onder het mom van "ja, jij bent mijn baas niet, het is ook mijn geld" en nog enkele intimidaties. Dat is erg vervelend en moeilijk mee om te gaan. Ze geven jou namelijk het gevoel dat JIJ degene bent die niet snugger is.

**Geplaatst**: 25-05-09 13:06

Geplaatst: 25-05-09 13:06

Mloes schreef:
Gut, Macusa. Jij bent wel de laatste persoon waarvan ik zou verwachten dat diegene een relatie met een buitenlander zou hebben. En toch ben je al 11jr samen met een buitenlandse man? Dan snap ik niet waar je negatieve kijk op een relatie met iemand uit een ander land vandaan komt?

Of juist wel. Na 11 jaar ken ik het klappen van de zweep. Zelfs de scheiding is moeilijk.

**Geplaatst**: 25-05-09 13:10

Geplaatst: 25-05-09 13:10

Ook ik ben inderdaad alleen terug geweest,naar zijn huis,heb daar zijn hele familie leren kennen enzo!

Mijn vriend werkt ook in de toeristenbranche,tja dan heeft helemaal iedereen zijn vooroordelen klaar!

**Geplaatst**: 25-05-09 13:11

Geplaatst: 25-05-09 13:11

Macusa schreef:
Nathalie schreef:
Dus het enigste cultuur verschil waar ik me soms aan erger is het leven van dag tot dag. Het geld wat je vandaag hebt kan best op, wat morgen komt zien we dan wel weer. Gelukkig beheer ik dus het geld. Maar bijv zijn zus heeft op die manier wel een hoop schulden gemaakt.. Dat snap ik dan niet, zulke dingen. Maar mijn vriend is inmiddels toch aardig ver-nederlandst.

Jij hebt het goed getroffen met jou vriend. Sommige mannen geven het beheer over het geld aan hun vrouw/vriendin, maar als puntje bij paaltje komt doen ze er toch gewoon mee wat ze willen, onder het mom van "ja, jij bent mijn baas niet, het is ook mijn geld" en nog enkele intimidaties. Dat is erg vervelend en moeilijk mee om te gaan. Ze geven jou namelijk het gevoel dat JIJ degene bent die niet snugger is.

Maar, ook in nederlandse koppels gebeurd dit hoor.. veel punten die jij omschrijft vind ik niet typisch buitenlands hoor..er zijn een heeeeeeeele hoop nederlandse mensen die zo denken.. mannen zonder respect voor de vrouw..noem maar op..

**Geplaatst**: 25-05-09 13:14

Geplaatst: 25-05-09 13:14

Ik heb vorig jaar in Los Angeles iemand leren kennen (nouja, we hebben in totaal nog geen 10 minuten met elkaar gekletst en telefoonnummers en email uitgewisseld) en afgelopen week is hij na 8 maanden mailen en bellen een paar dagen bij me op bezoek geweest. Is het verstandig???, ik weet het niet, ik volg mijn gevoel...

Hij is iemand waar ik bij de eerste blik toen in LA al een hele sterke klik mee voelde, en hij blijkbaar ook met mij. Al die tijd hebben we heel veel contact gehad, terwijl het eigenlijk niet logisch is omdat we maar even met elkaar gepraat hebben.

Ook woont hij gewoon heel ver weg en is dat natuurlijk ook niet makkelijk. Ik weet niet of het echt wat zal worden, voornamelijk door de afstand, maar nu op dit moment heb ik zoiets, ik zie wel hoe het gaat en zal me er niet door laten tegenhouden.
Ik heb vorige week een paar fantastische dagen gehad, misschien wordt het meer, misschien ook niet, maar zal me niet door afstand tegen laten houden.

**Geplaatst**: 25-05-09 13:23

Geplaatst: 25-05-09 13:23

Saskia9 schreef:
Ook ik ben inderdaad alleen terug geweest,naar zijn huis,heb daar zijn hele familie leren kennen enzo!

Mijn vriend werkt ook in de toeristenbranche,tja dan heeft helemaal iedereen zijn vooroordelen klaar!

Ja, die vooroordelen zijn heel vervelend. Ik heb de hele familie en vriendenkring over me heen gehad. Toen we bij het IND waren om zijn verblijfsvergunning te verlengen (ik was zwanger), zegt die man daar tegen mij (waar hij bij zit): "die man is niet te vertrouwen".
Ik (geschrokken): "kent u hem dan?"
"Nee", zegt hij, "dit is de eerste keer die ik hem zie, maar ik ken zijn soort".

Even later in hetzelfde gesprek, tegen mijn man:
"Ik denk dat ik u die verblijfsvergunning niet ga geven".
Mijn man: "Heeft zij geen rechten dan, u ziet toch dat ze zwanger is"
die man van het IND: "nou, het kind kan wel van een ander zijn".

Toen het kind er eenmaal was (blank van huidskleur, net als ik, met een donkere vader) kwamen er ook praatjes op gang. Mijn man kreeg regelmatig de vraag of hij wel zeker wist dat hij de vader was. Mensen die het mij vroegen, wilde weten of het kind wellicht uit een eerdere relatie kwam.

Mijn vriendin, destijds getrouwd met een afrikaan en met donkere kinderen, kreeg steeds de vraag of ze de kinderen geadopteerd had.

Een andere vriendin, een donkere antilliaanse met blanke kinderen, moest steeds horen dat ze de oppas was van haar eigen kindjes.

Als we eens voor hem bij een uitzendbureau kwamen werd ik (zwanger) aangesproken (terwijl hij naast me stond): "goh wat vervelend dat hij geen werk heeft. Wat voor werk zou HIJ willen doen".
Tegen hem: "kun je lezen en schrijven?"

Een goede tip voor iedere buitenlandse partner die in Nederland werk zoekt: schaf een kostuum met stropdas en nette schoenen aan. Was het voor mijn man om (met zijn universitaire diploma) onmogelijk om verder te komen dan werken in een magazijn, toen hij voortaan in pak kwam, kreeg hij zelfs een kopje koffie aangeboden en gelijk bij het eerste interview had hij een baan op een kantoor.

Ik vind dat alles wel een interessante blauwdruk van onze samenleving...

De moeilijkheden van zo'n relatie hebben echt niet alleen te maken met de vraag of die partner wel of niet drinkt, andere normen en waarden heeft, geleerd heeft om met geld om te gaan etc. Het zijn ook de dingen eromheen die een enorme druk uitoefenen.

**Geplaatst**: 25-05-09 13:31

Geplaatst: 25-05-09 13:31

Saskia9 schreef:
Maar, ook in nederlandse koppels gebeurd dit hoor.. veel punten die jij omschrijft vind ik niet typisch buitenlands hoor..er zijn een heeeeeeeele hoop nederlandse mensen die zo denken.. mannen zonder respect voor de vrouw..noem maar op..

Het is in zoverre een cultuurverschil dat het in sommige gedeeltes van de wereld inherent is aan de cultuur (hoewel er ook uitzonderingen zijn, zoals bijvoorbeeld Nathalie beschrijft). In Nederland komt het ook voor, maar is zulk gedrag niet zozeer cultuurbepaald. Ik blijf erbij dat de kans veel groter is dat je met een man uit een 2e of 3e wereldland agressie, alcoholisme, gesprek aan respect, financiële problemen etc tegen komt, maar ook verschillen van mening over de opvoeding, de tijd dat je aan tafel gaat et etc. Dat hoeft niet alleen negatief te zijn hoor. De meeste mannen uit zulke landen zijn behoorlijk galant.

**Geplaatst**: 25-05-09 14:52

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 14:52

Macusa ik vind het knap hoe goed je alles uit kunt leggen etc.
Ik herken echt elke keer weer de dingen die je schrijft, soms in mijn eigen vriend, soms in zijn familie of vrienden.

Wat je 2 berichtjes hierboven schrijft is helemaal verschrikkelijk...
Wat dat betreft heb ik ook nog 'geluk' dat mijn vriend niet donker is. Maar weinig mensen die verwachten dat hij een Turk is, 9 vd 10 keer denken ze dat hij Pools is. (zelf haat hij dit trouwens hihi)
Werkzoeken hebben wij gelukkig nog nooit mee te maken gehad (eigen bedrijf) maar ik ken wel van vrienden verhalen inderdaad....
Wat ik wel grappig vind is wat jij zegt over een pak & stropdas etc. Mijn vriend werd eerder nooit echt serieus genomen door veel klanten, o.a. door zijn slechte nederlands natuurlijk. Hij wilde heel erg graag een net pak of wat nette colbertjes daar hij natuurlijk nog redelijk jong is, kan het ook met een nette spijkerbroek. Als hij dit draagt dan reageren mensen veel anders op hem. Maar niet alleen in NL, in Turkije ook. Net alsof dat pak hem ineens miljoenen brengt.

Mensen zijn zo kortzichtig soms...

Wbt het beheer van het geld, dit is bij ons eigenlijk altijd zo geweest. Toen we in Turkije woonden en werkten, kregen we ons salaris contant uitbetaald, het kwam altijd in mijn portomennee. We hebben eens geld gekregen van een neef van hem uit New Zeeland, ik geloof 700 dollar, hij wilde hier niets van zien, hij is samen met mij kleding gaan shoppen, omdat hij wist dat ik in NL altijd genoeg verdiende om mezelf soms eens te verwennen, maar dit ging in Turkije niet lukken.
En zo is hij nog steeds, hij wil liever zijn geld uitgeven aan mij, dan aan hem zelf. Dus dat is het probleem niet. Het probleem is wel dat hij te makkelijk denkt, weet hij dat ik iets leuk vind en graag wil hebben, dan gaat hij het zo halen, hij denkt er dan niet bij na dat er weet ik veel hoeveel rekeningen nog afgeschreven worden etc. Dus vandaar dat alles in mijn beheer is haha. Hij heeft wel een pinpas die hij mag gebruiken maar zelfs dan nog vraagt hij het eerst aan me. Soms voel ik me hier rot over, want zo 'hoort' het niet te gaan, maar het werkt wel het beste...

Enne dat je zulke dingen ook tegen komt in een Nederlands gezin zou best kunnen, maar ik denk inderdaad dat je er meer kans op hebt met een partner uit een 2e of 3e wereld land.
Maar als je dit tegen mij had gezegd toen we pas een jaar ofzo samen waren, had ik er ook niets van willen weten, want alles wat negatief is op dat moment wil je niet horen.. en dat is ook logisch.

Bijv de manier van opvoeden van de kinderen en de regelmaat en structuur die wij graag in een dag zien... Ik maak me al 'druk' voor als wij kinderen hebben. Niet voor mijn vriend, want daar heb ik vaak zat gesprekken mee gehad over hoe ik het wil doen en dat lijkt het allemaal ook beter, maar wel voor als we op familiebezoek gaan...
Ik heb er afgelopen week nog versteld van gestaan, hoe ze met kinderen omgaan. Gelukkig gaan wij maar 2 x per jaar een paar dagen.

**Geplaatst**: 25-05-09 14:59

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 14:59

Ik ken dat druk maken wel Nathalie,ik zie overal en altijd beren op de weg,zo hebben wij vaak genoeg al gesprekken gehad die een getrouwd stel misschien niet eens heeft.. gewoon omdat het al zo moeilijk is,allebei uit een andere cultuur,en wil je met elkaar verdergaan,lijkt het me vrij belangrijk dat je een beetje weet hoe de ander over bepaalde zaken denkt!

**Geplaatst**: 25-05-09 15:03

Geplaatst: 25-05-09 15:03

Sjah, dat werken geld ook voor dikkere mensen, geslacht in sommige situaties, grote neus.

Dus opzich niet schokkend en zeker niets dat alleen bij allochtonen ook al word dat soms graag geloofd. Hier word tenminste aandacht aan gegeven waardoor veel positieve discriminatie opkomt.

Verder zou ik nooit commentaar geven, is mijn plaats niet om dat te doen als een vriendin in die situatie zit bv.

**Geplaatst**: 25-05-09 15:28

Geplaatst: 25-05-09 15:28

Macusa die dingen die jij verteld daar word je ook niet vrolijk van zeg. Ik moet zeggen dat je het duidelijk uitlegt.

Nathalie dat van die geldproblemen herken ik ook. Vind dat je het zo netjes oplost! Als je dit beide accepteerd is dat toch geen probleem? Beter als in de schulden komen.

Wij hebben inderdaad ook van die diepgaande gesprekken. Vooral om te kijken hoe de ander tegen bepaalde zaken aankijkt want je zit toch met cultuurverschillen.

**Geplaatst**: 25-05-09 16:39

Geplaatst: 25-05-09 16:39

katiavl schreef:
Sjah, dat werken geld ook voor dikkere mensen, geslacht in sommige situaties, grote neus.

Dus opzich niet schokkend en zeker niets dat alleen bij allochtonen ook al word dat soms graag geloofd. Hier word tenminste aandacht aan gegeven waardoor veel positieve discriminatie opkomt.

Verder zou ik nooit commentaar geven, is mijn plaats niet om dat te doen als een vriendin in die situatie zit bv.

Ach, in de huidige maatschappij hebben zowat alle mensen die buiten het ideaalbeeld vallen een probleem als ze gaan solliciteren. Dat is niet omdat er geen werk is, maar omdat werkgevers nu eenmaal het eerst aan hun eigen portemonee denken. Ons hele systeem steekt zo in elkaar dat je als werkgever eigenlijk niet anders kunt dan het personeel met de minste risico's in dienst te nemen. Ik neem het ze niet eens (meer) kwalijk. Ik ben zelf ook eens mijn baan kwijt geraakt op discriminerende gronden toen ik zwanger was, waartegen ik een proces gevoerd heb bij de comissie gelijke behandeling. Die hebben mij in het gelijk gesteld. Daar kon ik heel triomfantelijk over zijn, maar de wet zit dan ook weer zo in elkaar dat je er je baan niet mee terug krijgt. Sterker, de directeur van het arbeidsbureau heeft alsnog een ontslagvergunning verleend om mij "te beschermen", op gronde van "een verstoorde arbeidsverhouding". Hij zei: als je niet zelf vertrekt pesten ze je toch wel weg en op deze manier wordt het een stuk gemakkelijker voor je gemaakt mbt uitkering, je gemoedsrust etc. En zo is het (helaas ook op dat gebied door schade en schande wijs geworden).

Ik heb me verder eens uitgegeven voor een uitzendbureau na de zoveelste afwijzing die mijn man kreeg. Weet je wat die werkgever zei (in vertrouwen natuurlijk): "Er zijn hier 3 dingen waar we niet aan doen, dat zijn arbeidsgehandicapten, allochtonen en herintredende vrouwen." Dat was nog een stuk beschaafder dan de keer dat mijn man in Spanje bij een grote multinational op gesprek ging, alwaar de personeelsmanager alleen iets te drinken voor zichzelf inschonk en hij vervolgens een preek kreeg over hoe de "Sudaka's" (= denigrerend woord voor Latino's) de zaak daar komen bevuilen en de banen van de spaanse mensen proberen te "roven".

Ook ontving mijn man eens een brief van een zeer bekend uitzendbureau waarin letterlijk stond:
"Wij bemiddelen éérst mensen met moedertaal Nederlands". Dat heeft uiteindelijk na een eveneens vriendelijke schriftelijke reactie mijnerzijds wel geleid tot het ontslag van de mevrouw in kwestie, maar ik had toch echt mijn twijfels over de verklaring van die organisatie die zei dat het een "eenmansactie" van die (nieuwe) medewerker was. Wie is er nu zo stom om zoiets in een brief naar een kandidaat te zetten als die "regel" niet eerst mondeling is medegedeeld? Het meest opmerkelijke vond ik nog wel dat geen enkele krant aan het verhaal (wat geheel in briefwisseling op papier stond) aandacht wilde besteden. Ik ben over het algemeen heel tolerant, maar als je hier voor de zoveelste keer mee geconfronteerd wordt dan ben je het echt beu en onderneem je stappen als het weer gebeurt.

Laatst bijgewerkt door Macusa op 25-05-09 16:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-05-09 16:42

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 16:42

Ik heb het niet en zou het ook niet kunnen. Zou er echt niet tegen kunnen mijn geliefde vaak langdurig niet te zien.

**Geplaatst**: 25-05-09 19:24

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 25-05-09 19:24

Ik denk dat het veel uitmaakt waar je partner vandaan komt. Ik heb een vriendin die een relatie heeft met een Turkse jongen, uit Istanbul. Net zo 'Europees' opgevoed als zij, niet religieus en alle vrouwen in zijn familie hebben werk. Om het maar even heel stereotyp te zeggen: ik denk dat je relatie met een buitenlandse partner uit een grote stad die goed opgeleid is een stuk meer kans van slagen heeft dan een relatie met iemand uit een wereldvreemd dorpje met traditionele gewoonten, in welk land dat ook is.

**Geplaatst**: 26-05-09 08:14

Re: Wat vinden jullie van relaties met iemand uit een ander land

Geplaatst: 26-05-09 08:14

Opzich maakt het idd wel uit waar de jongen vandaan komt, maar sommige dingen zijn echt cultuurgebonden en zitten er sowieso vaak in.
Mijn beste vriend toen ik in Turkije woonde komt ook uit Istanbul en hij is niet moderner te noemen als mijn vriend, die uit een bergdorpje komt. Maar ik ken ook weer een andere jongen uit Istanbul die weer veel minder vrij is opgevoed.
Maar sommige dingen die Macusa aanhaalde, kom je in alle steden tegen. Bijv het leven van dag tot dag, en eten en slapen wanneer het ze uitkomt etc.

Niet dat er iets mis mee is, maar dit zit echt in de turkse cultuur, wil niet zeggen dat die jongens zich dan niet aan kunnen passen, want mijn vriend heeft hier helemaal geen moeite met het 3 x per dag eten en elke avond optijd naar bed en vroeg opstaan. Maar als we op familiebezoek zijn, heb ik wél moeite met het eten en slapen wanneer het uitkomt..