Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-05-09 23:12

Geplaatst: 13-05-09 23:12

Als je van iemand houdt geef je hem de vrijheid. Dat kán de vrijheid zijn om jou los te laten en met de ander verder te gaan, en het kan de vrijheid zijn om twee of meer partners te hebben. Maar wij gunnen dat onze mannen over het algemeen niet, maar logica zit daar niet in en het heeft niet te maken met houden van, maar alles te maken met jaloezie.
Als je kinderen hebt stuur je de eerste toch ook niet weg als de volgende komt? Het is heel goed mogelijk om van meerdere tegelijk te houden en het huis te delen. Maar als het niet om kinderen gaat, met andere woorden als er sex bij te pas komt, is het ineens een stuk moeilijker voor sommigen. We vinden vaak toch dat het iets exclusiefs voor ons is met die ene die we leuk vinden, en vinden het vies en ondraaglijk als hij het ook met anderen doet. Maar waarom eigenlijk?

**Geplaatst**: 13-05-09 23:16

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 13-05-09 23:16

Ik heb nu 8 jaar een relatie met mijn huidige vriend en alleen met hem. Daarvoor heb ik 4 jaar een relatie gehad met een ander die maar liefst 3 vaste vriendinnen had. En ja dat wisten we van elkaar. Ik hou alleen te veel van mezelf om daar nog eens aan te beginnen. Ja, ik hou meer van mezelf, is ook menselijk denk ik. Als ik na ga wat ik mezelf aandoen met een polygame vriend, dan hou ik niet van mezelf, en als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van een ander houden toch?

**Geplaatst**: 13-05-09 23:19

Geplaatst: 13-05-09 23:19

Lusitana schreef:
Nee, maar je hóeft niet OOK in de kerk te trouwen... Het ging in die post erom dat ik het onzin vind dat je verantwoording af moet leggen.

Het heeft niets te maken met verantwoording afleggen, het is een zegen/goedkeuring vragen van God.

Overigens ben ik het niet eens met de stelling, als de mens niet monogaam zou zijn waarom is het dan 'raar' bij het grootste deel van wereldbevolking? Volgens mij is zo'n stelling gewoon een poging tot het goedpraten van 'foute' gevoelens en relatie's.
En ik (en mijn man) heb geen enkele behoefte om meerdere relatie's te hebben, je moet gewoon wachten tot je de ware tegenkomt.

**Geplaatst**: 13-05-09 23:24

Geplaatst: 13-05-09 23:24

Ik heb een onderzoek gelezen over dat de mens van nature juist wel monogaam is.

Omdat de man en de vrouw bij elkaar blijven om het kind op te voeden. De periode van verliefdheid gaat na 3 jaar over maar daarna schijnen mensen toch wel stoffen etc aan te maken waardoor zij samen willen blijven om kindjes te maken en ze op te voeden. :Y)

**Geplaatst**: 13-05-09 23:27

Geplaatst: 13-05-09 23:27

Je trouwt inderdaad in de kerk om je huwelijk te laten inzegenen, heeft niets met verantwoorden te maken.

Ik denk dat monogaam meer iets van deze tijd is, 1000 jaar geleden was het volgens mij juist weer hip om (als man, dat wel weer) zoveel mogelijk schnabbels erbij te hebben.

Ik denk daarom ook dat van oorsprong mensen niet monogaam zijn, maar dat door de veranderende samenleving (en waarden) wij dat wel zijn geworden (teminste de meesten).
Volgens de evolutie was de beste tactiek als vrouw om het zaad te krijgen van een 'stoere' vent, maar een 'watje' te hebben om het kind groot te brengen.

Ik merk wel dat ik sommige mannen heeeeeel aantrekkelijk vind! Maar ik doe er verder niets mee, kijken mag hahahah

**Geplaatst**: 13-05-09 23:34

Geplaatst: 13-05-09 23:34

Citaat:
Misschien klopt het wel dat monogaam eigenlijk een aangeleerd iets is onder het mom van 'het hoort zo.' Tel eens na hoe vaak je verliefd bent geweest en hoe vaak deze toch is overgegaan. Terwijl je nog zo dacht dat je niet zonder die persoon kon en samen wou zijn enzovoorts.

1 keer... en dan nog weet ik dat ik ook zonder hem kan. Ik wil het niet maar ik kan het wel. Ik ben alleen net zo compleet als samen met hem. Ik ben niet afhankelijk van hem. Waarom zou je jezelf zo afhankelijk van iemand maken? Zo erg dat je niet weet wat je zonder diegene zou moeten?

**Geplaatst**: 14-05-09 00:05

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 00:05

Ik wil niet echt een godsdienst topic er van maken, maar laat ik het zo zeggen, er bestaan ook gewoon relaties tussen mensen waar (onze) god niet bij gevraagd is. Die zijn in geen enkel opzicht anders. Dus waarom wel de behoefte om god er bij te halen? Als er geen kerk in het leven was geweest had men anders gedacht.
Wel is er vaak een sterke behoefte om openbaar te maken dat je bij iemand hoort, dat vind je in alle culturen wel terug, dat is ergens wel een soort verdediging tegen anderen, dus een teken van monogamie in beginsel. Maar er is tevens wel ruimte voor polygamie als men verstandelijk met relaties omgaat.
Wellicht is gewoon niet iedereen gelijk en kan men niet spreken van "de mens" als 1, en is het zeer individueel bepaald of iemand monogaam kan/wil zijn. Erg lastig als de verschillende types elkaar dan net treffen...

**Geplaatst**: 14-05-09 00:17

Geplaatst: 14-05-09 00:17

Lusitana schreef:
Ik wil niet echt een godsdienst topic er van maken, maar laat ik het zo zeggen, er bestaan ook gewoon relaties tussen mensen waar (onze) god niet bij gevraagd is. Die zijn in geen enkel opzicht anders. Dus waarom wel de behoefte om god er bij te halen? Als er geen kerk in het leven was geweest had men anders gedacht.

De behoefte om God erbij te halen is er ook alleen bij gelovige/christelijke mensen, als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet?

En dat er ruimte zou zijn voor polygamie als je verstandelijk met relatie's omgaat ben ik het totaal oneens, ik denk juist dat het andersom is eigelijk.

**Geplaatst**: 14-05-09 01:05

Geplaatst: 14-05-09 01:05

Grappig eigenlijk, vroeger had een man juist veel vrouwen in de bijbel, maar tegenwoordig vind de kerk het niet meer kunnen.
Is dat niet een algehele trend geworden (uitgezonderd natuurlijk wat landen waar polygamie hip is)? Dat monogamie nu weer de norm is geworden?

**Geplaatst**: 14-05-09 01:33

Geplaatst: 14-05-09 01:33

Welshcobfan schreef:
Je trouwt inderdaad in de kerk om je huwelijk te laten inzegenen, heeft niets met verantwoorden te maken.

Ik denk dat monogaam meer iets van deze tijd is, 1000 jaar geleden was het volgens mij juist weer hip om (als man, dat wel weer) zoveel mogelijk schnabbels erbij te hebben.

Ik denk daarom ook dat van oorsprong mensen niet monogaam zijn, maar dat door de veranderende samenleving (en waarden) wij dat wel zijn geworden (teminste de meesten).
Volgens de evolutie was de beste tactiek als vrouw om het zaad te krijgen van een 'stoere' vent, maar een 'watje' te hebben om het kind groot te brengen.

Ik merk wel dat ik sommige mannen heeeeeel aantrekkelijk vind! Maar ik doe er verder niets mee, kijken mag hahahah

Gek dat mijn ouders niet meer binnen mogen in de kerk hier :(:)

Ze zijn nl gescheiden

Dat was respectloos en de belofte aan god verbrekend.

Overigens is dat niet hoe ik er over denk. Trouwen voor de kerk, het is voor mij geen "goedkeuring" vragen maar meer ja... Het officieler/traditioneler maken. Ik denk dat heel veel mensen voor de kerk trouwen van uit traditie.
Ik zelf trouw ook niet.

Een mens is oorspronkelijk niet bedoelt als monogame soort maar dat zijn we in de westerse wereld geworden. In sommige landen is het heel normaal dat mannen meerdere vrouwen hebben. Het is maar net welke waarden en normen er in je rugtas gestoken worden.

Ik deel mijn vent ook niet. Als hij een ander betere seks kan krijgen, dan zal hij ook maar liefde en affectie moeten gaan zoeken op een ander. Gelukkig denkt mijn vriend er net hetzelfde over. Ik ben overigens absoluut niet jaloers, hij is heel vrij (en ik ook) maar ik ben niet van tweede kansen op relationeel gebied...

**Geplaatst**: 14-05-09 08:30

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 08:30

Iedereen om me heen gaat vreemd. had 5 maand een vriend afgelopen woensdag heeft hij het uitgemaakt-> meneer is vreemdgegaan.

Mensen zijn zo on monogaam als de pest, het is hier in deze cultuur alleen normaal om te doen alsof je het wel bent en om er tot op zekere hoogte na te streven.

Ik ben momenteel erg verbitterd, ja.

**Geplaatst**: 14-05-09 08:40

Geplaatst: 14-05-09 08:40

Lusitana schreef:
Als je van iemand houdt geef je hem de vrijheid. Dat kán de vrijheid zijn om jou los te laten en met de ander verder te gaan, en het kan de vrijheid zijn om twee of meer partners te hebben. Maar wij gunnen dat onze mannen over het algemeen niet, maar logica zit daar niet in en het heeft niet te maken met houden van, maar alles te maken met jaloezie.
Als je kinderen hebt stuur je de eerste toch ook niet weg als de volgende komt? Het is heel goed mogelijk om van meerdere tegelijk te houden en het huis te delen. Maar als het niet om kinderen gaat, met andere woorden als er sex bij te pas komt, is het ineens een stuk moeilijker voor sommigen. We vinden vaak toch dat het iets exclusiefs voor ons is met die ene die we leuk vinden, en vinden het vies en ondraaglijk als hij het ook met anderen doet. Maar waarom eigenlijk?

Voor mij houdt samen een relatie hebben niet in, de vrijheid hebben twee of meerdere partners te hebben. Volgens mij kies je dan juist voor elkaar, omdat je juist graag bij die andere persoon zou willen zijn, omdat je die bijzonder vindt. En dat is niet een kwestie van niet gunnen, ik zou er gewoon niet mee om kunnen gaan. En daarin ben ik misschien best egoïstisch ja. Als ik met iemand een relatie heb, wil ik ook dat diegene gewoon voor mij alleen kiest, anders hoeft het voor mij niet. Voor mij is anders het hele principe van een vaste relatie hebben weg. Maargoed, daar denkt iedereen natuurlijk anders over

.

**Geplaatst**: 14-05-09 08:42

Geplaatst: 14-05-09 08:42

Interessante stelling.
Heb al veel dingen gelezen waarin ik me kan vinden:
'mensen zijn van nature niet monogaan ( zie afkomst dieren) maar we DOEN monogaan. ( of een poging tot althans. )

Ik echter geloof nog in trouw & onvoorwaardelijke liefde voor iemand. Het beste voorbeeld hiervan zijn mijn eigen ouders. Bijna 30 jaar getrouwd en nog steeds verliefder dan ooit.

Ik denk dat, wanneer mijn ouders zouden gescheiden zijn, ik volledig anders over dit onderwerp zou denken.

Rondom mij gaan veel koppels vreemd, maar er zijn er ook veel die dat niet doen. En aan die laatste probeer ik mij vast te houden.

Volgens mij kan je van meerdere mensen houden, op meerdere mensen verliefd worden, maar moet je voor jezelf de grote beslissing nemen van: 'met wie ga ik verder? Met wie bouw ik mijn leven uit?' en als je die beslissing neemt, er de gevolgen van dragen en bij je beslissing blijven. Maar dat klinkt allemaal mooi in theorie natuurlijk...

Het probleem is volgens mij ook dat tegenwoordig mensen te weinig moeite nog doen voor hun relatie/huwelijk. Bij wrevelingen geven ze er meteen de brui aan, op naar de volgende ... En dat is iets wat ik zeer jammer vind.

**Geplaatst**: 14-05-09 08:50

Geplaatst: 14-05-09 08:50

RoCKyLoVE schreef:
Ik heb een onderzoek gelezen over dat de mens van nature juist wel monogaam is.
Omdat de man en de vrouw bij elkaar blijven om het kind op te voeden. De periode van verliefdheid gaat na 3 jaar over maar daarna schijnen mensen toch wel stoffen etc aan te maken waardoor zij samen willen blijven om kindjes te maken en ze op te voeden.

En daarom scheiden er zoveel mensen?

Ik denk dat het bij elkaar blijven voor de kinderen toch vooral een verstandelijke kwestie is en geen gevoelsmatige in combinatie met hulpstofjes

**Geplaatst**: 14-05-09 09:12

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 09:12

Als een mens van nature monogaam zou zijn, waarom gaan er dan zoveel mensen vreemd?

Het zit in de natuur van de mens om niet monogaam te zijn.

30 jaar getrouwd zijn en nooit vreemd gaan, daar kan ik mij niets bij voorstellen...30 jaar alleen maar van 1 iemand te houden en verliefd op te zijn en intiem mee te zijn...Nee daar ben ik niet voor gemaakt.

Niet dat ik er op los leef, ook ik ben op zoek naar een echt maatje om samen door het leven te gaan, maar ik kan mij niet voorstellen dat ik vervolgens 30 jaar alleen maar met die man om zou gaan.

**Geplaatst**: 14-05-09 09:19

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 09:19

PS: naar mijn idee heeft de mens van nature wel settel drang en nesteldrang, dwz met de geschikte partner een gezin stichten en voor nakomelingen zorgen.

Maar helemaal 100% monogaam voor de rest van het leven met die ene partner, dat gaat er bij mij niet in.

Waar ik ook de laatste tijd mee in mijn hoofd zit is dat wij dus gemaakt zijn om te settelen en voort te planten, nu ben ik 32 en heb geen partner en ook geen kinderen.
Dat gaat dus tegen de natuur in...ik voel me dan ook vaak 'uitschot' omdat ik niet doe wat 'normaal' is.

Hoe zit dat met dieren? Zijn er ook bijv. vrouwelijke dieren die nooit een geschikte partner vinden en hun hele leven alleen door moeten gaan en geen nakomelingen krijgen en als uitschot worden behandeld? Zijn die dan ook ongelukkig bijvoorbeeld?
Hoe zit dat bij bijvoorbeeld een groep apen? Worden die vrouwtjes buiten de groep geplaatst?

**Geplaatst**: 14-05-09 09:23

Geplaatst: 14-05-09 09:23

Malenka schreef:
1 keer... en dan nog weet ik dat ik ook zonder hem kan. Ik wil het niet maar ik kan het wel. Ik ben alleen net zo compleet als samen met hem. Ik ben niet afhankelijk van hem. Waarom zou je jezelf zo afhankelijk van iemand maken? Zo erg dat je niet weet wat je zonder diegene zou moeten?

Ik weet niet hoor. Ik ben absoluut niet fysiek afhankelijk van mijn vriend. Heb mijn leven op kamers, studeer, heb vrienden, hobby's, alles wat een gewoon mens van mijn leeftijd moet hebben om zelfstandig te zijn.
En toch zou ik niet weten wat ik moet doen zonder hem. Hij maakt me gelukkig, op een andere manier/niveau als ik dat zelf kan. En ik denk niet mezelf even compleet zou voelen zonder dat niveau van geluk, als je het zo kan noemen.

**Geplaatst**: 14-05-09 09:48

Geplaatst: 14-05-09 09:48

Ik heb er geen boodschap aan wat de mensen vroeger deden en ook niet wat de kerk ervan denkt. Ik zie beslist de voordelen in van het deel uitmaken van een harem, maar zou mezelf eerder "serieel monogaam" willen noemen, niet omdat ik daar bewust voor gekozen heb, maar omdat dat de feiten zijn. Het ideaalbeeld van samen oud worden met een en dezelfde partner heb ik laten varen. Ik vraag me af of die samenlevingsvorm misschien wel realistischer wordt naarmate je ouder wordt (misschien zijn er hier ouderen onder ons, 50+ of zo, die daar eens een licht over kunnen laten schijnen). Ik kan me namelijk voorstellen dat je naarmate je ouder wordt meer behoefte hebt om je leven te delen met een vaste persoon (maar ook dat je tegelijkertijd ruimdenkender wordt over het delen van je partner met anderen).
In een niet-monogame relatie zou het voor mij gevoelsmatig een groot verschil maken of ik al wist dat die partner niet monogaam is (dus dat ik mij bewust begeef in een relatie met iemand die al een vrouw heeft of de wens heeft voor meerdere vrouwen) of dat ik een relatie begin met iemand waarvan ik denk dat die alleen voor mij kiest, maar die pas later met zulke gedachten op de proppen komt. In het eerste geval zou het prima kunnen functioneren, maar in het tweede geval zou ik me ongelooflijk belazerd voelen en er geen prettige gevoel bij hebben.

Laatst bijgewerkt door Macusa op 14-05-09 09:53, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-05-09 09:50

Geplaatst: 14-05-09 09:50

Lusitana schreef:
Als je iemand eruit schopt die er een bij wil, houd je dus per definitie NIET van hem....
Het ligt niet zoooo makkelijk.

Ik denk dat mensen houden van 'het beeld...' Ik droomde ook van het beeld en na 10 jaar getrouwd te zijn, weet ik dat het toch allemaal en stukje ingewikkelder ligt, dan het beeld dat ik voor me had. Ik heb altijd gezegd tegen mijn man dat ik niet kan beloven nooit verliefd te worden op een ander maar wel beloof dat ik dit zou zeggen en we er samen uit zouden komen. En zo gaat het ook van beide kanten.

Het vraagt wel wat van je hoor... want eigenlijk geloof ik dat mensen voor een bepaalde periode voor elkaar 'bestemd' zijn en wanneer dat doel is bereikt, vervolg je je pad met andere mensen om weer andere levenslessen te leren. Je kan niet alle levenslessen bij 1 persoon doorstaan. Zo gaat dit met vrienden ook. Soms ken je iemand al jaren en merk je dat je op dit moment niet meer zo veel hebt samen, en mag je het laten vervagen. Voor iedere fase in je leven heb je andere mensen nodig.

**Geplaatst**: 14-05-09 09:58

Geplaatst: 14-05-09 09:58

Het is heel simpel een mens en net als iedere zoogdier zijn niet monogaam. En daar is geen goede reden voor, het is beter voor de soort om meerdere nakomelingen te hebben van verschillende vaders. En laten we eerlijk zijn we zijn niet op de wereld gezet om zo veel mogelijk plezier te hebben, maar om ons voor te planten (gelukkig leven we niet meer in de middeleeuwen) en kunnen nu gelukkig zelf beslissen wat we met onze leven willen doen.
De kerk heeft besloten dat het "not done" is, maar ook onze huidige cultuur en onze gedachten gang.

Toch heel grappig dat tig relaties en huwelijken stuk gaan.

Lees het boek eens: De naakte aap van Desmond Morris.

**Geplaatst**: 14-05-09 10:43

Geplaatst: 14-05-09 10:43

Ik denk dat je de mens niet over 1 kam moet scheren. Ik kan van mezelf zeggen dat ik totaal geen moeite heb met monogaam zijn. Ik mis niks en kan me zonder moeite aan 1 partner binden zonder te verlangen naar een ander.

Ik denk dat het vooral voor mannen heel moeilijk is maar dat schijnt ook zo vanuit de natuur geregeld te zijn.

Elke mens is anders en dat moeten we van elkaar respecteren. Ik denk wel dat de mens monogaam kan zijn maar doe wat je niet laten kunt als dit jou niet gelukkig maakt.

**Geplaatst**: 14-05-09 10:45

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 10:45

Dat het vooral voor mannen heel moeilijk is blijkt al uit het topic. Het gaat steeds over mannen met meerdere vrouwen

**Geplaatst**: 14-05-09 10:47

Geplaatst: 14-05-09 10:47

Ik ben monogaam... Geen behoefte aan 2 kerels.
Als mijn kerel niet voldoet, maak ik het uit en zoek ik een ander, ik neem er geen 2...

**Geplaatst**: 14-05-09 11:02

Re: Stelling: De mens is niet monogaam

Geplaatst: 14-05-09 11:02

Als ik bladen als de Viva moet geloven gaan er een hoop vrouwen vreemd.

**Geplaatst**: 14-05-09 11:19

Geplaatst: 14-05-09 11:19

Hier zijn al veel onderzoeken aan gewijd.
Het is belangrijk dat je minstens onderscheid maakt tussen sociale monogamie en seksuele monogamie. De mens is van nature niet monogaam, maar neigt wel naar monogamie, zeker in de zin dat veel mannen en vrouwen voor langere tijd 1 vaste partner hebben voor ze overgaan naar een ander. Veel onderzoekers stellen dat levenslange seksuele monogamie voor de mens van nature een illusie is en vrijwel onhaalbaar. Dat maakt monogamie bij de mens niet meteen onnatuurlijk, omdat sociale monogamie een breed geaccepteerde levenswijze is. Dit geldt voor veel (zoog)dieren: ze hebben een vaste partner, maar hebben wel seksuele contacten los van die partner. Absolute monogamie is in de natuur extreem zeldzaam en komt onder andere bij bepaalde vogelsoorten voor, zoals zwanen, pinguïns en albatrossen.

Bij mensapen is dezelfde neiging tot monogamie te bespeuren, vooral bij de zilverruggorilla (al ben ik daar geen expert in dus 'recent' onderzoek kan weer een andere kant uitwijzen) dit staat dan weer tegenover de chimpansee, die over het algemeen meerdere partners kiest en niet een vaste sociale danwel seksuele monogame verbintenis aangaat. De mens staat daar zogezegd tussenin en heeft dus slechts een neiging tot monogamie, maar is zeker seksueel polygaam te noemen.

Om even in te haken op polygamie als zijnde alleen iets voor mannen: neen. Het is wel zo dat de meeste samenlevingen van tegenwoordig patriarchaal van aard zijn en zodoende als er sprake is van acceptatie van polygamie deze ook vaak patriarchaal is, maar dit is niet altijd zo geweest. Tegenwoordig zijn matriarchale samenlevingen een zeldzaamheid, maar er zijn enkele Polynesische groepen die wel nog matriarchaal zijn. Om daarnaast nog een vorm van polygamie onder vrouwen (met meerdere mannen dus) te noemen: in Bhutan gebeurt dit bijvoorbeeld nog altijd. Een vrouw trouwt bijvoorbeeld met broers van eenzelfde familie (niet háár broers, wees gerust), zodat het land in het bezit van die familie blijft zonder dat het hoeft worden opgesplitst, daar kijkt niemand verder vreemd van op. Dit is een praktijk die bij ons in het Westen is uitgeband door kerkelijke instanties, die van het huwelijk een verbintenis tussen man en vrouw hebben gemaakt.

In de Oudheid was het bijvoorbeeld ook geaccepteerd dat de man thuis zijn echtgenote had en er buitenshuis verschillende jongens of anderzijds mannelijke seksuele (en sociale) contacten op na hield.

Het onderscheid ligt dus in sociale en seksuele monogamie. Sociale monogamie is mede cultureel bepaald, seksuele monogamie is vooral biologisch en kan alleen met veel discipline en door er zelf bewust voor te kiezen worden gehandhaafd en hoeveel de biologie je dan tegenwerkt is misschien ook wel verschillend van persoon tot persoon. De een heeft nu eenmaal sterkere seksuele danwel polygame driften dan de ander.
Tenminste, zo denk ik erover, op basis van wat ik erover gelezen heb.