Hi allemaal!!
Nou jullie leven wel goed met me mee zeg!
Maar ik heb hem inderdaad gesproken vanavond. We zouden even een uurtje na het werk wat gaan drinken.. maar dat werd dus gelijk de hele avond haha! 
Maar het was heel erg gezellig. We hebben veel gepraat. Natuurlijk ben ik ook zo'n beetje over het onderwerp begonnen.. Maar ik heb het heel subtiel aangepakt. Ik ben er meer een beetje luchtig op ingegaan over hoe hij denkt over een relatie met je beste vriend(in). En toen begon ik over onze situatie. Daar kwam eigenlijk wel een beetje uit naar voren dat hij het zo bijzonder vind wat wij hebben samen.. en dat hij dat nooit op het spel zou willen zetten met een relatie.. en we hebben er toen nog een tijd over gepraat en eigenlijk merkte ik wel dat ik het daarmee eens was. Hij vind me heel erg leuk en hij geeft heel veel om me, maar hij vind de vriendschap gewoon heel belangrijk. Ik was ook eigenlijk helemaal niet teleurgesteld. Ik heb natuurlijk niet zo letterlijk gezegd dat ik hem meer dan leuk vond enzo.. maar ik heb op deze manier wel mijn antwoord gekregen en daar ben ik zo blij mee! Ik weet nu gewoon hoe het ervoor staat en ik heb er wel vrede mee. Ik wil hem gewoon absoluut als vriend niet kwijt. En zoals het nu gaat, gaat het prima. We zijn elkaar nooit zat en we kunnen altijd bij elkaar terecht. En wie weet wat de toekomst brengt.. ik kan er in ieder geval wel tevreden mee zijn. Het is voor mij gewoon al een hele opluchting! 
En? Vinden jullie dat ik het een beetje goed heb aangepakt? 
Bedankt allemaal voor jullie steun!