Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-02-09 16:18

Geplaatst: 02-02-09 16:18

Ik heb wat vrienden in een rolstoel, en ik kan me dus een klein beetje voorstellen hoe het is. Alles moet altijd ruim van te voren worden gepland en besproken. Lekker de stad in om te shoppen was een paar weken terug echt een drama, veel wegen waren open gebroken, haasten naar de HEMA omdat daar een rolstoeltoilet is en iemand moet plassen, kleine winkeltjes zijn echt een drama met 3 rolstoelers en dan was er ook nog 1 meisje die geen elektrische stoel had en ook geen armkracht, en die moest ik duwen. Kan het meisje zelf niets aan doen, maar het is wel vermoeiend. Vorig jaar was ik met een vriend naar een festival, daar zouden houten planken liggen enz enz en rolstoeltoiletten. Nou niets van dat, dus na 1 regenbui was het een drama voor hem om zich te verplaatsen.

Als mijn lief nu in een rolstoel terecht komt maakt dat voor mij niet, ik blijf bij hem, maar ik weet niet of ik voor iemand zou gaan die al in een stoel zit. Ik roep altijd heel hard dat ik dat wel doe, maar ik zou er echt even over moeten nadenken...

**Geplaatst**: 02-02-09 16:28

Geplaatst: 02-02-09 16:28

Ik zou persoonlijk (denk ik) niet aan een relatie beginnen met iemand die in een rolstoel zit... Je hebt toch minder mogelijkheden en minder vrijheden als je een partner hebt die in een rolstoel zit... Ik weet het, het gaat niet om uiterlijk en beperkingen, maar het speelt wel mee. Het is misschien ook afhankelijk waarom deze persoon in een rolstoel zit, vanwege ziekte zoals bijvoorbeeld MS lijkt me alweer wat anders dan een dwarsleasie, je hebt in het eerste geval dan altijd te zorgen voor deze persoon en de zorg word dan ook niet minder, alleen maar meer...

Mocht mijn vriend straks om wat voor reden dan ook in een rolstoel terecht komen, zal ik natuurlijk wel voor hem blijven zorgen. Maar heb liever dat hij gezond en wel rond blijft lopen

maar bewust een relatie aangaan met iemand die in een rolstoel zit? Moeilijke kwestie hoor...

**Geplaatst**: 02-02-09 16:34

Geplaatst: 02-02-09 16:34

Moeilijke kwestie. Als mijn vriend nu in een rolstoel zou belanden zou ik wel bij hem blijven, maar ik zou wel beseffen dat dingen (tussen) ons zouden veranderen. Denk ik.

Bewust een relatie aangaan met iemand die permanent in een rolstoel zit? Ik heb geen idee.

**Geplaatst**: 02-02-09 17:59

Re: Afkeur vanwege een rolstoel??

Geplaatst: 02-02-09 17:59

De meeste mensen met een handicap worden wel erg zelfstandig. Ze kunnen met hulpmiddelen heel veel. En inderdaad de blokker, marskramer enzovoort staan vol met glazen in gangpaden. Maar dan rij ik er meestal gewoon om heen. en red ik me er wel weer mee. Tuurlijk zijn er dingen die ik niet kan. Wat ik zo ff snel niet kan verzinnen. Rondje hardlopen kan ik niet haha of heel ver lopen in het bos. Maar ik red me aardig goed met alles.

**Geplaatst**: 02-02-09 18:41

Geplaatst: 02-02-09 18:41

Ik heb nooit in zon situatie gezeten dus ik weet niet zeker wat ik zou doen. Ik denk wel dat ik er goed over na zou moeten denken, gewoon omdat het toch wat meer van je eist. Maar goed, liefde gaat waar het niet gaan kan. Ik denk dat als het echt klikt dat je vanzelf samen wel een manier vindt om er mee om te gaan.

Mocht mijn vriend nu in een rolstoel belanden zou ik er geen moment over twijfelen. We hebben voor elkaar gekozen en dat houdt imo niet op als een van ons minder valide wordt

**Geplaatst**: 02-02-09 18:49

Geplaatst: 02-02-09 18:49

mag ik zeggen dat ik het grappig vind dat bijna iedereen roept:

`als mijn vriend in een rolstoel komt blijf ik (natuurlijk) bij hem`

terwijl bijna iedereen ook gelijk zegt:

`ik zou niet met iemand die al in een rolstoel zit wat beginnen, want dat is lastig met dingen ondernemen.`

denken jullie dat het makkelijker is als je diegene al als vriend had?
denken jullie dat mensen in een rolstoel `anders` zijn? dat die nooit dingen ondernemen enzo?

vind het een appart topic worden dit...

**Geplaatst**: 02-02-09 18:56

Geplaatst: 02-02-09 18:56

ikenindi schreef:
denken jullie dat het makkelijker is als je diegene al als vriend had?
denken jullie dat mensen in een rolstoel `anders` zijn? dat die nooit dingen ondernemen enzo?

Op je eerste vraag: Ja, of dat denk ik toch. Want ik weet hoe hij is zonder rolstoel ook, en ik hou al zo lang van hem, ik ken hem door en door. Dat is voor mijn gevoel anders dan iemand onbekend. Bovendien kies je er niet bewust voor, en voor mij zou dat mentaal wel wat uitmaken.

Op je tweede vraag: Tuurlijk zijn ze anders, ze kunnen niet lopen weet je wel

. Of dat anders goed of slecht is moet iedereen voor zichzelf uitmaken, maar ze zijn wel anders dan de lopende mensen ja.

**Geplaatst**: 02-02-09 19:01

Re: Afkeur vanwege een rolstoel??

Geplaatst: 02-02-09 19:01

hmz, een mens is een mens in mijn ogen, maar oke. dat is jouw mening. die respecteer ik.

op het eerste gedeelte wil ik wel reageren: een persoon die al in een rolstoel zit kun je ook als persoon zelf zien. ik haak ook niet af op iemands schoenen:P
en van die persoon die dan toevallig in de rolstoel zit kun je ook gaan houden. daar kun je dan toch ook verliefd op worden?

ik had een vriend toen ik in de rolstoel belandde. dit is uit gegaan. hij had het er heel erg moeilijk mee. maar dat kwam meer omdat ik meer in het ziekenhuis was dan thuis.

nu heb ik een vriend die mij niet zonder rolstoel kent. dat kan dus best

**Geplaatst**: 02-02-09 19:07

Geplaatst: 02-02-09 19:07

ikenindi schreef:
hmz, een mens is een mens in mijn ogen, maar oke. dat is jouw mening. die respecteer ik.

op het eerste gedeelte wil ik wel reageren: een persoon die al in een rolstoel zit kun je ook als persoon zelf zien. ik haak ook niet af op iemands schoenen:P
en van die persoon die dan toevallig in de rolstoel zit kun je ook gaan houden. daar kun je dan toch ook verliefd op worden?

Ik kan me voorstellen dat ik daar kan verliefd op worden, maar ik zou het wel moeilijk vinden, gewoon omdat mijn toekomst er volledig anders zou gaan uitzien. En dat zou ik wel meenemen in mijn overweging om iets te beginnen met iemand.

Ik respecteer overigens mensen wel met een handicap hoor, ik werk er dagelijks mee momenteel. Mss daarom dat ik het wat naïf vind om te zeggen dat ze hetzelfde leven kunnen leiden als een 'normaal' mens. Ik zeg niet dat ze een slechter leven leiden, dat zeker niet, maar wel een 'apart' leven, in de zin van aangepast. Je kan er nu eenmaal niet omheen dat je in een rolstoel zit. Dat beïnvloed je hele leven, elke dag ervan. Positief of negatief, dat is voor iedereen verschillend.

**Geplaatst**: 02-02-09 21:55

Geplaatst: 02-02-09 21:55

Nu het zo gesteld wordt .. ik denk dat het juist misschien nog moeilijker kan worden als je huidige partner in een rolstoel beland. Omdat je weet hoe het anders is. Omdat er zoveel gaat veranderen. En omdat diegene ook veel moet leren en accepteren dat er dingen veranderd zijn. Ik denk dat, dat ook heel moeilijk kan zijn.

**Geplaatst**: 03-02-09 08:22

Geplaatst: 03-02-09 08:22

Ik denk ook dat het juist ontzettend moeilijk is als je huidige partner in een rolstoel belandt, omdat je hele leven samen daardoor verandert. Toch zou ik dan wél bij hem blijven, omdat ik nou eenmaal niet meer zonder hem kan :+:

Voor mijn gevoel is dat toch anders dan dat je verliefd wordt op iemand die al in een rolstoel zit, omdat je dan wel een bewuste keuze moet maken of je daarmee wil en kan leven. Verliefdheid en liefde is in mijn ogen toch heel wat anders. Waar je je voor liefde overheen kan zetten, kan je dat voor verliefdheid misschien niet.

**Geplaatst**: 03-02-09 08:25

Geplaatst: 03-02-09 08:25

rebeltje schreef:
Nu het zo gesteld wordt .. ik denk dat het juist misschien nog moeilijker kan worden als je huidige partner in een rolstoel beland. Omdat je weet hoe het anders is. Omdat er zoveel gaat veranderen. En omdat diegene ook veel moet leren en accepteren dat er dingen veranderd zijn. Ik denk dat, dat ook heel moeilijk kan zijn.

ik denk dat je dat heel goed stelt...

**Geplaatst**: 03-02-09 18:05

Geplaatst: 03-02-09 18:05

BraveSpots schreef:
Ik kan me voorstellen dat ik daar kan verliefd op worden, maar ik zou het wel moeilijk vinden, gewoon omdat mijn toekomst er volledig anders zou gaan uitzien.

..... dan je nu in je hoofd hebt. Maar wie zegt dat wat je nu nastreeft ook werkelijkheid wordt? Als het leven ons een ding leert is dat juist die mensen die zou uitstippelen zo vaak worden gedwongen tot plotseling bijstellen.
Een vriendin van me had met haar 18e als haar bruidsjurk uitgezocht en wilde twee kinderen en wilde persee in een bepaald plaatsje wonen. Gevolg: Ze trouwde zeg maar met de eerste de beste overblijver uit dat plaatsje, had een zeer ongelukkig en niet zo lang huwelijk, waaruit idd twee kinderen, allebei gehandicapt. Daar zit je dan als gescheiden vrouw met twee anders -dan-anders kinderen waar ze, moet ik eerlijk zeggen, vrolijk onder blijft.
Een ander vriendin wilde man, eigen huis, kindertjes. Maar er konden geen kinderen komen. Die is trouwens wel al meer dan 20 jaar heel gelukkig getrouwd, maar ipv het gezinsleven dat ze nastreefde, doet ze nu veel aan reizen en heeft ze weer een eigen paard. Gewoon heel anders dan ze had gedacht.
Dat KAN zomaar, ook al stippel je het nog zo goed uit...
Je vriend kan ook zomaar er met een ander vandoor gaan, ernstig ziek worden, doodgaan, noem maar op, je kunt niet krijgen wat je wilt alleen maar door het te willen.
Natuurlijk zijn er keuzes, en als je (bewust) kiest voor een valide is dat prima, maar dat is natuurlijk geen garantie voor een perfecte toekomst, dat wil ik even kwijt.

EN, als je met iemand een relatie BEGINT wil dat toch lang niet altijd zeggen dat dat je hele toekomst meteen is? Je kunt ook gewoon de verkering nog uitmaken, net zoals je dat doet met valide mensen.
Jullie doen net of er meteen maar getrouwd moet worden ofzo. Een relatie kan ook van zeer korte duur zijn...

**Geplaatst**: 03-02-09 19:51

Re: Afkeur vanwege een rolstoel??

Geplaatst: 03-02-09 19:51

Het word juist moeilijker voor iemand die in een rolstoel beland .Hij moet helemaal wennen zich leren aanpassen en zal flink chagerinig worden of kwa karakter heel erg veranderen. Terwijl degene die in de rolstoel zit kent niet anders en zal ook niet veranderen en zal zich al goed zelf kunnen redden

**Geplaatst**: 03-02-09 21:29

Geplaatst: 03-02-09 21:29

Lusitana schreef:
..... dan je nu in je hoofd hebt. Maar wie zegt dat wat je nu nastreeft ook werkelijkheid wordt? Als het leven ons een ding leert is dat juist die mensen die zou uitstippelen zo vaak worden gedwongen tot plotseling bijstellen.
Een vriendin van me had met haar 18e als haar bruidsjurk uitgezocht en wilde twee kinderen en wilde persee in een bepaald plaatsje wonen. Gevolg: Ze trouwde zeg maar met de eerste de beste overblijver uit dat plaatsje, had een zeer ongelukkig en niet zo lang huwelijk, waaruit idd twee kinderen, allebei gehandicapt. Daar zit je dan als gescheiden vrouw met twee anders -dan-anders kinderen waar ze, moet ik eerlijk zeggen, vrolijk onder blijft.
Een ander vriendin wilde man, eigen huis, kindertjes. Maar er konden geen kinderen komen. Die is trouwens wel al meer dan 20 jaar heel gelukkig getrouwd, maar ipv het gezinsleven dat ze nastreefde, doet ze nu veel aan reizen en heeft ze weer een eigen paard. Gewoon heel anders dan ze had gedacht.
Dat KAN zomaar, ook al stippel je het nog zo goed uit...
Je vriend kan ook zomaar er met een ander vandoor gaan, ernstig ziek worden, doodgaan, noem maar op, je kunt niet krijgen wat je wilt alleen maar door het te willen.
Natuurlijk zijn er keuzes, en als je (bewust) kiest voor een valide is dat prima, maar dat is natuurlijk geen garantie voor een perfecte toekomst, dat wil ik even kwijt.

EN, als je met iemand een relatie BEGINT wil dat toch lang niet altijd zeggen dat dat je hele toekomst meteen is? Je kunt ook gewoon de verkering nog uitmaken, net zoals je dat doet met valide mensen.
Jullie doen net of er meteen maar getrouwd moet worden ofzo. Een relatie kan ook van zeer korte duur zijn...

Je hebt gelijk. Maar toch.

Mijn toekomst is niet uitgestippeld en staat niet vast, of toch niet veel. Ik zou na mijn studie graag gaan samenwonen. Dat is zowat alle toekomstplannen die ik tot nog toe heb gemaakt.
En tuurlijk kan hij doodgaan, of met een ander van door gaan, maar je moet ergens op kunnen rekenen in je leven, want anders kun je niet doorgaan. Evengoed kan het gebouw hier vannacht afbranden, maar ik reken erop dat dat niet gebeurt, zodat ik morgen verder kan met mijn leven zoals 'gepland'.

Met een minder valide persoon zou ik mijn toekomst moeten bijstellen ja, en dan heb ik het niet direct over huisje/tuintje/kinderen, maar ook over de kleine dingen die me gelukkig maken. Onze uitgebreide wandelingen met de hond, samen naar de manege, impulsief een dagje gaan shoppen of mijn oma gaan bezoeken,...elk aspect van je leven is anders als je samen bent met een mindervalide persoon. Nogmaals, dat anders is niet negatief bedoelt hoor.

Mijn schoonvader (als je het zo kunt noemen, wij zijn niet getrouwd

), die is half verlamd aan zijn been. Als ik zie welke last (het verkeerde woord maar je snapt het wel) dat dat meebrengt, dan ben ik daar wel wat bang van. En die last is niet alleen praktisch fysiek, maar zeer zeker ook emotioneel. En dan te bedenken dat hij nog dingen kan als wandelen en autorijden, laat staan als je in een rolstoel zit.
Mijn vriend heeft overigens dezelfde aandoening, dus de kans zit er in dat hij later ook zo eindigd. Ik hoop natuurlijk van niet, maar ergens hou ik er wel rekening mee.

Over je laatste stukje, ik ga uit van dezelfde serieuse relatie zoals ik die nu ook heb. Uiteraard kun je ook scharrelen of wat dan ook met een mindervalide persoon, dat is voor mij logisch

.

**Geplaatst**: 04-02-09 10:48

Geplaatst: 04-02-09 10:48

BraveSpots schreef:
En dan te bedenken dat hij nog dingen kan als wandelen en autorijden, laat staan als je in een rolstoel zit.

iemand in een rolstoel kan niet wandelen, maar wel meerijden. zelfs op het strand. overal zijn aanpassingen voor.
en ik ken mensen in een rolstoel die auto rijden. zijn er genoeg. en ik heb eergisteren ook groen licht gekregen, dus mag ook gaan rijlessen. daar is de techniek van tegenwoordig goed voor. ze zetten gas en rem gewoon ergens anders, zodat je dat niet met je voeten hoeft te doen

**Geplaatst**: 04-02-09 11:08

Geplaatst: 04-02-09 11:08

http://www.leefwijzer.nl/default.asp?la ... ichtid=184
http://www.destentor.nl/regio/salland/o ... ketbal.ece

Deze meneer ken ik via mijn werk. Zit al jaren in een rolstoel, maar als-ie iets niet is, dan is het wel hulpeloos en hulpbehoevend. Hij rijdt overigens ook in een auto met handbediening. Om te kunnen autorijden heb je echt niet altijd je benen nodig.

Verder heeft de film Murderball veel indruk op mij gemaakt. In een rolstoel belanden wil echt niet zeggen dat je leven dan over is.

Natuurlijk zal een relatie met iemand in een rolstoel afwijken van een relatie met iemand die niet in een rolstoel zit. Vooral in praktisch opzicht. Een en ander zal ongetwijfeld ook afhankelijk zijn van de aard en ernst van de beperking. Maar zo kun je nog wel meer dingen bedenken die een 'belemmering' zouden kunnen zijn voor een relatie of waardoor je niet 'zomaar even' bepaalde dingen kunt doen: een partner die drie kinderen uit een eerdere relatie heeft, een partner die de verantwoordelijkheid heeft voor een eigen bedrijf of voor een verzameling paarden waardoor langere vakanties er niet in zitten, een partner die onregelmatige diensten draait, een partner die voor zijn/haar werk veel in het buitenland zit, een partner met grote schulden... Kun je zeggen dat dat allemaal van een andere orde is, maar concessies zul je altijd moeten doen als je in een relatie stapt en het leven bestaat hoe dan ook uit keuzes maken, ook als er geen handicap in het spel is. Als de liefde écht diep zit, dan overleeft die een rolstoel IMO ook wel.

Maar goed, ik zal er wel te makkelijk over denken omdat ik niet in zo'n situatie zit.

**Geplaatst**: 04-02-09 11:11

Geplaatst: 04-02-09 11:11

Karin schreef:
http://www.leefwijzer.nl/default.asp?la ... ichtid=184
http://www.destentor.nl/regio/salland/o ... ketbal.ece

Deze meneer ken ik via mijn werk. Zit al jaren in een rolstoel, maar als-ie iets niet is, dan is het wel hulpeloos en hulpbehoevend. Hij rijdt overigens ook in een auto met handbediening. Om te kunnen autorijden heb je echt niet altijd je benen nodig.

Verder heeft de film Murderball veel indruk op mij gemaakt. In een rolstoel belanden wil echt niet zeggen dat je leven dan over is.

Natuurlijk zal een relatie met iemand in een rolstoel afwijken van een relatie met iemand die niet in een rolstoel zit. Vooral in praktisch opzicht. Een en ander zal ongetwijfeld ook afhankelijk zijn van de aard en ernst van de beperking. Maar zo kun je nog wel meer dingen bedenken die een 'belemmering' zouden kunnen zijn voor een relatie of waardoor je niet 'zomaar even' bepaalde dingen kunt doen: een partner die drie kinderen uit een eerdere relatie heeft, een partner die de verantwoordelijkheid heeft voor een eigen bedrijf of voor een verzameling paarden waardoor langere vakanties er niet in zitten, een partner die onregelmatige diensten draait, een partner die voor zijn/haar werk veel in het buitenland zit... Kun je zeggen dat dat allemaal van een andere orde is, maar concessies zul je altijd moeten doen als je in een relatie stapt en het leven bestaat hoe dan ook uit keuzes maken, ook als er geen handicap in het spel is. Als de liefde écht diep zit, dan overleeft die een rolstoel IMO ook wel.

Maar goed, ik zal er wel te makkelijk over denken omdat ik niet in zo'n situatie zit.

Amen!ben het er helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 05-02-09 21:54

Re: Afkeur vanwege een rolstoel??

Geplaatst: 05-02-09 21:54

aplausje woeeehoeee

**Geplaatst**: 05-02-09 22:02

Geplaatst: 05-02-09 22:02

Een bepaalde uitspraak van een van de jongens uit Murderball is me bijgebleven. Even wat achtergrondinfo: Murderball is een documentaire (als speelfilm gebracht) over het US wheelchair rugby team in de aanloop naar de Paralympics in Athene. Ze reizen de hele wereld over voor hun sport en doen dingen die niet-rolstoelers ook doen. Die jongen zei iets in de trant van 'als ik dat ongeluk niet had gehad, dan was ik nooit zo ver gekomen'. Waarmee hij niet zozeer bedoelde dat hij blij was dat hij dat ongeluk had gehad en in een rolstoel was beland - wat hij bedoelde was dat hij misschien bepaalde dingen wel niet meer (zo makkelijk) kon, maar dat er andere mogelijkheden voor in de plaats waren gekomen, dingen die hij als 'gezonde' jongen nooit zou hebben meegemaakt. Hij kreeg bepaalde kansen en heeft die gegrepen - met resultaat. Je leven hoeft niet voorbij te zijn als je in een rolstoel belandt. Life is what you make it.

**Geplaatst**: 06-02-09 00:05

Geplaatst: 06-02-09 00:05

Een dergelijke opmerking heb ik ook eens gezien toen het ging over een meisje dat bij een ernstig ongeluk ook verlamd raakte. Voor die tijd heel sociaal, erg sportief, maar geen topniveau - een mooi leven. Daarna is ze verschrikkelijk had gaan trainen en had toen zicht op de spelen van Athene. Zij vertelde zelf ook dat ze als niet-gehandicapte nooit zover gekomen was

Maar - mijn ervaring leert dat niet iedereen, binnen of buiten een rolstoel van het leven maakt wat er van te maken valt.

En ik blijf bij wat ik eerder zei: het is een bewuste keuze. Net zo goed als mijn vriend weet dat de optie jong-ouderschap er sowieso niet inzit, en dat ik voorlopig nog aan het studeren ben. De eigenschap "Livin' life on the edge" is iets heel belangrijks - en daarvoor is een rolstoel geen noodzakelijke voorwaarde

Iedere serieuze relatie draait om bewuste keuzes - bewust kiezen voor elkaa, met elkaars goede eigenschappen en de minder fijne kantjes, voor vreugde en verdriet, voor daar waar hij/zij je in aanvult en daar waar hij/zij meer van je zal vragen... En kunnen omgaan met een rolstoel, of, nog veel belangrijker: de manier waarop iemand zèlf met zijn of haar handicap omgaat, is voor mij ook een bewuste keuze. Hiermee sluit ik de mogelijkheid niet uit, net zo goed als ik niet uitsluit dat mijn relatie wel voorbij is als hij in een rolstoel terecht komt. En dan niet omdat ik hem niet wil steunen of mijn leven niet zou willen aanpassen, maar iemand kan als persoon ook veranderen - en dat kan essentieel zijn...

Iemand moet ten allen tijde zichzelf kunnen blijven, en als dat niet kan is een relatie géén zegen. Met, of zónder rolstoel...