Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

HBVisser schreef:Ik geef altijd iets. Ik heb het goed en ik kan wat missen. Wat ze er mee doen moeten ze helemaal zelf weten. Ik heb echt niet het idee dat ik ze door niets te geven van hun drank/drugs of andere problemen af kan helpen. Dan kopen ze er maar een borrel/biertje/shotje van. Het is al triest genoeg dat ze dakloos/thuisloos zijn en als een eurootje het leven voor een klein beetje beter maakt dan geef dat graag.
Ik heb er ooit eens een gevonden die in de kou totaal lazarus op een bankje zat. Ik dacht echt dat ie dood was. Alle mensen reden/liepen/fietsten gewoon door. Uiteraard zijn wij omgekeerd en heb ik hem eens goed door elkaar geschud zodat ie wakker werd en naar de nachtopvang gebracht.
Ik heb echt intens medelijden met mensen die zo leven omdat ik oprecht geloof dat iemand die zijn volle verstand erbij heeft nooit voor zo'n leven zou kiezen. Dan heb je een of meerdere problemen.
Apple schreef:Odetteke, ik ben het niet helemaal met je eens merk ik![]()
Psychische problematiek als schizofrenie komt heel vaak omhoog in de pubertijd. Bij schizofrenen is ook heel vaak onderdeel van het ziektebeeld dat er medicijnen geweigerd worden en dat verslaving een onderdeel kan uitmaken van het ziektebeeld (dat hoeft overigens niet).
Daarnaast vraag ik me af hoe de kwaliteit van de hulpverlening dan is als er sprake is van 'ongemotiveerde clienten'. Hoezo ongemotiveerd? Is het doel voor de klant helder? Weet een klant welke stappen hij moet zetten om bij dat huisje/boompje/beestje te komen? Is voor de klant duidelijk waarom bepaalde zaken daarbij horen? Kan de klant uberhaubt wel aan bepaalde verwachtingen voldoen?
zydeco schreef:ik gaf ook nooit wat aan hun
tot...... er ooit een man naar me toe kwam die aan mij vroeg :
mevrouw , ik ben een drugs verslaafde , alcoholist en dakloos en ik kan nu wel tegen u gaan zeggen heeft u voor mij wat geld voor het slaaphuis maar als ik eerlijk ben zou ik liegen
eigenlijk wil ik u vragen of u misschien een euro voor mij heeft , ik heb zo'n zin in een biertje en ik heb absoluut geen geld
kan u misschien een euro missen
vond dat zo eerlijk heb de man maar een paar euro in de hand gedrukt
normaal doe ik het niet maar vind dit gewoon uitzonderlijk had er wel een euro'tje of drie voor over
lizzy2 schreef:Om ongemotiveerd naar gemotiveerd gedraaid te krijgen als hulpverlener heb je wel ervaring met de doelgroep nodig en dan nog is het ongelofelijk moeilijk om met ongemotiveerde mensen te werken.
Dit wil niet zeggen dat ik zwervers als ongemotiveerden zie. Vaak zijn wegen naar hulpverlening/leven met een dak boven het hoofd niet duidelijk, is men zo teleurgesteld in veel dingen en belemmeren psychische stoornissen.
Voor deze doelgroep is het aanbod in hulpverlening best groot merk ik, maar kost het moeite om zwervers echt te bereiken mede door bovenstaande factoren.
verootjoo schreef:Ik geef ze nooit wat. Ze kiezen er zelf voor om zwerver te worden. In NL is dat helemaal niet nodig
Sok schreef:Ik geef ze alleen wat als ze er iets leuks/vermakelijks voor doen. Zoals die mannen die altijd op de brug staan met hun "bandje" en die man met die gitaar!
Vjestagirl schreef:Sok schreef:Ik geef ze alleen wat als ze er iets leuks/vermakelijks voor doen. Zoals die mannen die altijd op de brug staan met hun "bandje" en die man met die gitaar!
Ik vind dit toch eigenlijk wel heel erg denigrerend klinken. Het zijn mensen, geen dieren die je als ze een kunstje doen een koekje voert.
Dat zie ik toch een beetje als "werken voor je geld"Apple schreef:Even een stelling om over na te denken (recentelijk nog ergens in een opleiding gehoord)
"Er zijn geen ongemotiveerde klanten, alleen incompetente hulpverleners"

Sleeper schreef:Tja, moeilijk. Ik heb een kennis die door scheiding en een enorme belastingschuld op straat is beland. Maar deze meneer liep er ondanks dat altijd in (hetzelfde) pak bij.

Lotte1990 schreef:verootjoo schreef:Ik geef ze nooit wat. Ze kiezen er zelf voor om zwerver te worden. In NL is dat helemaal niet nodig
Dat is wel een beeetje kort door de bocht. Maar ik geef nooit geld nee. Slapen en eten kunnen ze bij t leger des heils. Als die komen collecteren geef ik dan wel weer altijd wat.
Vind het ook altijd zo krom om te bedenken dat je als zwerver alles wat je verdient mag houden. En als uitkeringsgerechtigde gaat zoveel procent naar de staat..
Maar ik ben eigenlijk ook wel een beetje bang voor ze. Was een keer in een supermarkt, en liep een zwerver keihard langs en ik stootte dus met mijn schouder tegen hem aan, zegt ie zo: UITKIJKEN VIEZE prutsmuts!