Bokt.nl

Mareska schreef:

Gewoon het nummer scoren voordat je over leeftijd begint, zorgen dat hij je beter leert kennen en daarna pas je leeftijd zeggen, dan is dat getal een stuk minder belangrijk..

Ik bedoel ook meer stoer ten opzichte van je eigen leeftijdsgenoten. Wanneer jij als 18 jarige een kroeg binnenkomt voor 21 jaar en ouder, heb je een streepje voor op jouw leeftijdsgenoten die nog niet binnenkomen omdat ze jonger geschat worden.

Meestal vallen meiden ook op oudere jongens en hoe ouder jij geschat wordt, hoe eerder je zo'n oudere jongen aan de haak kan slaan. En met die ouderen jongen kun jij weer laten zien hoe volwassen jij al bent.

Het gaat natuurlijk niet voor iedereen op, maar ik zie het hier in de omgeving nogal veel..

zydeco schreef:

volwassen zijn is leuk maar als het kon dan kroop ik op mijn knietjes terug bij mama op schoot

pinuts schreef:

omdat ze niet uitgaan, en wel samenwonen, en denken aan kinderen.

MarcoBorsato schreef:

Ik ben op mijn 19e gaan samenwonen, maar ik vind mezelf niet vroeg volwassen. Wel wat rijper dan leeftijdsgenootjes, als kind al, gewoon vroeg wijs maar meer ook niet. Vroeg volwassen word je m.i. als je een vervelende gebeurtenis hebt meegemaakt, en al op hele jonge leeftijd alleen komt te staan.

Niwla schreef:

Ik ben 18, en ben met mijn vriend naar een huisje op zoek. We willen dan ook meteen trouwen.

Ik denk dat dit wel met jong volwassen zijn te maken heeft. Ik heb ook geen behoefte aan de bezigheden van mijn vriendinnen, zoals stappen enzo. Ik heb een vaste baan, en wil gewoon huisje-boompje-beestje. We willen nog wel even wachten met kinderen, want ik studeer nog 1 dag in de week.

Ik word het wel zat om steeds uit te moeten leggen dat we er goed over nagedacht hebben, en dat we dit écht willen. We zijn er gewoon aan toe. Mn vriend is wel een paar jaar ouder trouwens.

Wel of niet samenwonen, en wel of niet stappen vind ik dus niets met jong volwassen te maken hebben.

Niwla schreef:

Ik vind van wel Als je niet volwassen genoeg bent, dan ben je er ook niet klaar voor om op jezelf te wonen. Zeker als je een huisje koopt dan moet je toch redelijk volwassen zijn om die kosten en verantwoordelijkheden op je te nemen.

Quellian schreef:

Ik kan nog steeds erg maf doen (bv gevecht houden met waterballonnen, rare dansjes in de woonkamer of gekke stemmetjes tegen de kat)

pinuts schreef:

ik zie hier zoveel mensen steeds zeggen dat ze al oh zo volwassen zijn, omdat ze niet uitgaan, en wel samenwonen, en denken aan kinderen. Heeft voor mij niets met volwassenheid te maken. Ik kan ook gaan samenwonen en kinderen op de wereld zetten, is niet zo moeilijk hoor. Maar ik weet dat ik er niet klaar voor ben. Volwassen zijn is voor mij dat je weet dat jij verantwoordelijk bent voor jouwn leven. En dan een partner, kindereren en alles daaromheen, jouwn leven alleen (hopenlijk positief) aanvult. Maar dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. En dat je weet hoe hard het leven is.. en dat je daarvoor knokt, en dat je daar respect voor hebt.